Bronnen bij Retorische trucs: Ad ponandum

Ad ponandum, iets plompverloren beweren waarvoor geen enkel echt bewijs is, is min of meer een standaardmodus in de meeste discussies - een reden dat het ook nauwelijks opvalt. Hier een geval dat dat wel deed, vanwege de achtergrond van de auteur (de Volkskrant, 18-06-2011, door Hans Schnitzler):
  Wilders reduceert het woord tot frase

Hans Schnitzler | De auteur is publicist en filosoof. Hij betoogt dat woorden hun betekenis hebben verloren tijdens het proces tegen Wilders. In de rechtszaal poseerde hij als slachtoffer. In de Kamer mag hij daar echter mee niet wegkomen.

Tussentitels: De betekenis van het proces ligt in de stelselmatige uitholling van woorden
Wilders weet dat iedere goed geformuleerde vraag zijn positie ondermijnt

Inderdaad. Het plompverloren stellen dat "Wilders iets weet", overduidelijk zonder de mogelijkheid gehad te hebben om in zijn geest te kunnen kijken want zo ver is de fMRI-techniek nog niet, is een een systematische uitholling van woorden.
    Typisch iets voor een filosoof ...


Naar Retorica, trucs , of site home ·.

19 jun.2011