Bronnen bij Alfa- en bèta-denken: fantasie

Dat de kunstenaar en met name de schrijver zijn eigen wereld maakt, is een open deur intrappen (Volkskrant Magazine, 27-02-2010, door Karolien Knols):
  Toen Martin nog een badstof pyjama droeg

Martin Brils recent verschenen verhalenbundel Jongensjaren was door de schrijver bedoeld voor de Boekenweek van dit jaar. Het was uiteindelijk zijn vrouw die de uitgave verzorgde. Over het samenstellen van Jongensjaren – en alleen daarover – was Anneke Stehouwer bereid te praten. ...

... Connie Palmen heeft wel eens gezegd, en ik citeer het hier waarschijnlijk niet goed: ‘Wat een schrijver opschrijft, is voor hem de waarheid. Anderen kunnen het anders zien, maar het is wat hij wil verbeelden. Als hij schrijft is hij eerlijk.’

Maar geen open deur is het natuurlijke vervolg dat deze capaciteit een diepe valkuil is wanneer de schrijver te maken krijgt met de materiële werkelijkheid. Daarover kan je fantaseren wat je wilt, maar die verandert niet. De maan blijft van steen, hoe hard en goed je ook fantaseert dat hij van groene kaas is.
    En, even natuurlijk: dat geldt ook voor de sociologie, dus ook maatschappij en politiek, voor zover dat een wetenschap is en over de maatschappelijke werkelijkheid gaat.


Naar Alfa en bèta denken , of site home .

7 mrt.2010