Bornnen bij Neurologie, emotionele hersenen: scenario's

Een enkel voorbeeld van de werking van scenario's, en wat er gebeurt als je er geen rekening mee houdt (de Volkskrant, 26-06-2021, door Jasper van Kuijk):
  Horrorpollers

Een 'poller' is een paal die uitsteekt vanuit het wegdek om auto's de doorgang te beletten, maar die automatisch ingetrokken wordt voor bussen. Als je achter een bus rijdt, moet je dus goed opletten. En over dat laatste gaat dus het artikel:
  Den Haag heeft er een nieuwe attractie bij: de 'horrorpollers' die de Escamplaan moeten afsluiten voor verkeer naar het Haga Ziekenhuis. In de twee weken nadat deze uit het wegdek omhoogkomende obstakels waren geplaatst, gebeurden er zeker zestien ongelukken, zo meldde Omroep West.
    De reactie van de gemeente Den Haag na de eerste ongelukken was er een uit het boekje. Uit het boekje 'Waarom zijn die gebruikers nou zo dom?' om precies te zijn. Zo zei de gemeente dat ze toch echt had gewaarschuwd dat de pollers geplaatst zouden worden, onder andere via borden en advertenties op Facebook en in de stadskrant (tsja, wie leest die nu níét). Ook zei een woordvoerder tegen het AD: 'De bestuurder van een auto is en blijft zelf verantwoordelijk voor het naleven van de verkeersregels.'    ...

Maar dat is dus helemaal niet zoals het werkt in het menselijk brein:
  ... als je veranderingen doorvoert, is het goed om te beseffen dat veel van ons gedrag routinematig is. Tijdens het autorijden gaan we in ons hoofd niet voortdurend alle verkeersregels af. En we lezen niet élk bordje. We zien niet eens elk bordje. Dat is maar goed ook, want dat zou een veel te hoge cognitieve belasting opleveren en ons uitputten. ...

Precies. En een cognitieve belasting is ook een energie-belasting.
  ... Alleen kan routinematig gedrag in een veranderde situatie tot fouten leiden, omdat we juist in die modus sneller signalen missen die aangeven dat er wat veranderd is en we uit onze routine moeten. Zoals je, als je van een iPhone naar Android overstapt, in het begin veel verkeerd kan doen, omdat het allemaal erg op elkaar lijkt, maar niet helemaal hetzelfde is.
    Het zou me niet verbazen als dit ook op de Escamplaan speelt. Mensen pakken dezelfde route als altijd, of worden geleid door navigatie en missen dan de borden. Daarnaast was de straat eerder een deel van de tijd open voor automobilisten en dan is de aanwezigheid van obstakels en borden ook niet zo heel verrassend.
    Als mensen eenmaal een bepaalde routine of aanname in hun hoofd hebben zitten, moet je heel stevig ingrijpen om ze die bij te laten stellen. Als in: sirenes-en-zwaailichten-stevig.    ...

Leidende tot:
  ...    BESTE GEMEENTE DEN HAAG, GA ERVAN UIT DAT MENSEN NIET DE GEMEENTELIJKE WEBSITE OF STADSKRANT LEZEN. NIET ELK BORDJE ZIEN. DAT MENSEN NÉT TE VEEL OP HUN NAVIGATIE VERTROUWEN DIE ZE INDERDAAD ÉIGENLIJK HADDEN MOETEN UPDATEN. MENSEN RIJDEN OP ROUTINE EEN STRAAT IN WAAR ZE EERDER IN REDEN. EEN ONTWERP MOET ZICHZELF TER PLEKKE UITLEGGEN. EN BIJ VERANDERINGEN EXTRA HEFTIG EN HEEL DUIDELIJK.    ...

Open deuren, zodra je eenmal weet hoe het brein werkt.


Naar Neurologie, emotie-organen , of site home ·.

26 jun.2021