Bronnen bij Psychologische praktijktips: verwachtingspatroon

Een belangrijke factor in de hoeveelheid levensgeluk die een persoon over zijn gehele leven kan krijgen hangt af van hoeveel hij eigenlijk van zijn leven veracht: wie weinig verwacht, zeg in getallen "drie", en hij krijgt "vier", dan is hij zeer tevreden - wie "vijf" verwacht en "vier" krijgt is ontevreden. Dezelfde opbrengst krijgt een heel andere waardering.
 
Als je het zo opschrijft, klinkt het als het intrappen van open deuren. Maar in de praktijk is het toch vaak moeilijker te herkennen (de Volkskrant, 03-05-2008, door Malou van Hintum):
  Brandwonden | Jonge slachtoffers lijken tien jaar na behandeling minder depressief dan andere jongeren

De tijd heelt alle wonden, ook als de littekens blijven

Kinderen die op jonge leeftijd brandwonden hebben opgelopen, zijn minder depressief dan hun leeftijdgenoten. Hoe kan dat?

Pedagoge Juliette Liber (Curium/Leids Universitair Medisch Centrum) onderzocht 62 jongeren tussen 11 en 18 jaar oud die tien jaar geleden brandwonden hadden opgelopen. Haar – opmerkelijke – bevindingen publiceerde ze kortgeleden in het vakblad Burns.
    ‘Het gaat boven verwachting goed met ze’, zegt ze. Ze is verbaasd, en niet alleen omdat eerdere studies iets anders hebben gevonden.
    Liber heeft vroeger als operatieassistent bij een Rotterdams brandwondencentrum gewerkt en zag heel wat slachtoffertjes voorbijkomen. ‘Dat had al impact op mij, dus wat moet dat niet betekenen voor zo’n kind? Vaak moeten kinderen een paar keer terugkomen voor een operatie, en de wonden zelf zijn pijnlijk.
    ‘Bovendien gaan ze heel erg jeuken wanneer ze beginnen te genezen. En dan heb je nog de gevolgen voor het uiterlijk natuurlijk. Niet alle brandwonden resulteren in littekenweefsel, maar de meeste wel.’
    Toch zijn brandwondenslachtoffers tien jaar later minder depressief dan andere jongeren. Ze beschrijven zichzelf als emotioneel stabieler, vriendelijker en extraverter dan leeftijdgenoten, gaan niet negatiever om met problemen die hun pad kruisen, en hebben evenmin meer gedragsproblemen. Rara, hoe kan dat?   ...
    Liber: ‘In de literatuur wordt ook wel gesproken over post traumatic growth, als tegenhanger van posttraumatische stress: positieve veranderingen die optreden na een negatieve situatie. Het is een heel pril concept waar we nog maar weinig van weten.’   ...

Het veranderende verwachtingspatroon biedt een uitstekende verklaring voor de gesignaleerde verschijnselen. In het algemeen zou men kunnen stellen met betrekking tot de gevolgen van een dergelijk trauma, zie ook de laatste alinea in het citaat, dat mensen die het overkomen een realistischer kijk op het leven krijgen.
    Wat natuurlijk een goede tip is voor iedereen: zorg dat je een realistische(r) kijk op het leven krijgt, en je leeft een gelukkiger leven. Wat niet betekent dat je je verwachtingspatroon tot op de bodem moet bijstellen, want als je daar naar gaat handelen, doe je jezelf tekort - dit indachtig de zegswijze: geen groter sukkel dan degene die zijn eigen talenten niet kent.
    Helaas is het ook in deze kwestie dus weer zaak om de kerk in het midden te houden. Tot groot verdriet van onze alfa-intellectuele "bipolairen" en "manisch-depressieven" die de kunsten bevolken - de echt manisch-depressieven wisten dat natuurlijk al.


Naar Psychologische praktijktips , site home ·.

11 mei 2008