Bronnen bij Psychologische praktijktips: zelfontwikkeling

Wat tips aangaande zelfontwikkeling (de Volkskrant, 15-06-2007, door Paulien Bakker):
  Help, wat is mijn roeping?

Driekwart van ons zou liever ander werk doen, zo bleek onlangs uit onderzoek. Waarom volgen niettemin zo weinig mensen hun roeping? ‘We leren op school niet te zoeken naar onze passie.’

‘Ik woonde op Aruba in een prachtig huis bij een koraalrif. Ik had een mooie vriendin en een goedbetaalde baan als consultant. Ik had het helemaal gemaakt, dachten mijn vrienden’, zegt Onno Hamburger (37). ‘Maar ik begon me af te vragen waarvoor ik het allemaal deed.’
Wekenlang ging Hamburger elke dag een paar uur achtereen in de Burger King zitten – om na te denken. Hij kwam tot twee conclusies: 1. hij wilde graag met mensen werken, 2. hij miste Nederland.
    ‘Toen heb ik de knoop doorgehakt. Mijn vriendin ging terug naar de Verenigde Staten, ik verhuisde naar een flatje driehoog achter in Leiden. Dat was afzien. Maar ik vond al snel werk als trainer. Nu help ik anderen met gelukkig worden.’
    Hamburger is een van de weinige gelukkigen die hun roeping in het leven vonden. Driekwart van de Nederlanders is nog zoekende, zo bleek onlangs uit onderzoek van de personeelsbemiddelaar Vitae. Van de 500 ondervraagde Nederlanders blijkt slechts een kwart zijn roeping te volgen. 40 procent vindt het simpelweg moeilijk zijn ‘ding’ te vinden. De rest laat zich er blijkbaar makkelijk van afbrengen om zijn passies tijdens werkuren na te jagen.
    ‘Verbazingwekkend dat zo weinig mensen weten wat hun roeping is, nietwaar?’, reageert Glenn Godet (37), auteur van Negentig graden, verticaal gevangen of horizontaal bevrijd? ‘Tegelijk is het niet zo vreemd. Ons onderwijssysteem selecteert namelijk op intelligentie. Als je hoog genoeg scoort op de Citotoets ga je naar de havo of het vwo en als je die met goed gevolg doorlopen hebt, is het zonde als je niet gaat studeren. We leren op school niet te zoeken naar onze passie.’
    In zijn boek legt Godet (roeping: ‘Mensen helpen op basis van hun persoonlijkheid een inkomen te verwerven.’) uit dat we allemaal gefixeerd zijn geraakt op de hoogste tree op de organisatieladder. Het respect voor de vakman of vakvrouw is verdwenen. Dat dwingt iedereen die ladder op, in plaats van dat we in de breedte op zoek gaan naar werk waar we gelukkig van worden. We moeten, stelt Godet, terug naar onze roeping, om het gevoel te krijgen dat we een zinnige bijdrage leveren aan de wereld.
    ‘Banen zijn een afspiegeling van de taken die in een organisatie gedaan moeten worden’, zegt trainer en coach Frances Ruijter van bureau Stante Pede. ‘Natuurlijk zien maar heel weinig mensen dat als hun roeping.’ Visitekaartjes met fraaie, nietszeggende functies erop vindt ze vreselijk. ‘De roep om carrière te maken klinkt duizend keer luider dan om te doen wat je echt wilt.’
    Volgens Ruijter (roeping: ‘Het wezenlijke van mensen naar boven halen.’) is roeping iets dat van binnenuit komt. Ze maakt onderscheid tussen ‘je unieke ik’ en ‘de manier waarop je die ware aard naar buiten brengt’. ‘Als je je roeping weet, kun je ook je werk daarnaar invullen. Bij de supermarkt bij mij op de hoek zit een man achter de kassa die het boodschappen doen voor iedereen leuk maakt. Hij kan zijn roeping daarin kwijt.’
    Maar veel obstakels staan het vinden van onze roeping in de weg, zoals de overtuiging dat werken niet leuk is of dat je niet voor niets een vak hebt geleerd. Er moet toch immers brood op de plank komen?
    ‘Veel mensen volgen uit angst hun roeping niet’, stelt Hamburger. ...
    Wie op zoek gaat naar zijn roeping komt vaak eerst uit op een wild plan, zoals een Bed & Breakfast beginnen in een zonnig, ver land. ‘Maar dan begint het pas’, zegt Hamburger. Wat trekt je daar precies in aan? Gaat het om de vrijheid, het goede weer? ‘Als je terugkijkt op je leven zie je waar je energie van krijgt. Dát is je roeping.’   ...
    Godet: ‘Je roeping vinden, begint met inzien dat wat je geworden bent niets te maken heeft met wat je roeping is. Vervolgens kun je gaan bewegen.’ Dat hoeft niet meteen in radicale stappen te resulteren: ‘Begin eerst maar eens te proberen of je je roeping ook kwijt kunt door aan je bestaande baan een andere invulling te geven.’


Tussenstukken:
‘Als ik de deur uitloop, begin ik te zingen’

Peter van der Werff (66): ‘Ik ben met pensioen. Vroeger heb ik als milieuonderzoeker bij de VU gewerkt. Van huis uit ben ik antropoloog. Ik zat veel binnen en schreef rapporten. Ik ging tegen mijn hart in en was vaak moe.
    ‘Ik heb me aangepast aan het systeem, maar het hoorde niet bij me. Ik ben niet voor niets maar twee dagen naar de kleuterschool geweest. Mijn roeping is buiten lopen, buiten het systeem zijn, praten met vreemde mensen en ontdekken hoe dingen in elkaar steken. Om dat vervolgens aan de gevestigde orde over te brengen.
    ‘Na mijn pensionering heb ik een jaar vrij genomen om uit te rusten. Maar nu heb ik mijn roeping gevonden. Ik ben bezig met een film over de effecten van klimaatveranderingen in ontwikkelingslanden. Er wonen miljoenen mensen langs de kust en die moeten door de stijgende zeespiegel manieren vinden om te overleven.
    ‘Als ik de deur uitloop begin ik te zingen. Ik ben iedere dag wel een paar keer buiten.’


In zeven stappen naar je roeping

1. Je bewust worden dat je je roeping nog niet hebt gevonden en je passie niet volgt.
2. Ervoor kiezen je roeping te gaan zoeken.
3. Tijd nemen om je passie te vinden. Waar krijg je energie van?
4. Onderzoeken in welke banen of bij welke organisatie je die roeping kwijt kunt.
5. Solliciteren, netwerken, meelopen en ervaren.
6. Bijsturen tot je gevonden hebt wat echt bij je past.
7. Definitieve stap zetten en hieraan vasthouden, ook als de oude baan blijft lokken.

Bron: Training Coachen op Happiness, Van Harte en Lingsma, 2007
 

‘Energie krijg ik van een goede handbalwedstrijd’

Charlotte Poland (30) : ‘Ik heb economische psychologie gestudeerd en werk als mediaonderzoeker. Deze baan sluit goed aan bij mijn capaciteiten, maar het is niet mijn roeping. Ik weet niet wat mijn roeping is, maar ik zie collega’s met meer passie hun werk doen, en dat voelt ongemakkelijk.
    ‘Ik heb altijd voor veiligheid gekozen. Ik heb een studie gekozen waar in ieder geval werk in is. Ik zou best willen overstappen naar iets anders en minder willen verdienen, als ik wist wat ik echt wil en als er werk in is. Ik oriënteer me door vacatures uit te zoeken die in het verlengde liggen van wat ik al gedaan heb, zodat ik niet helemaal opnieuw hoef te beginnen.
    ‘Energie krijg ik van een goede handbalwedstrijd, als we als team optimaal samenwerken. Op het werk krijg ik een kick als ik ergens een originele oplossing voor weet te bedenken. Over vijf jaar werk ik hopelijk als trainer of sta ik voor de klas.’

Een andere bron (de Volkskrant, 14-01-2006, door Iteke Weeda):
  Verbeter de wereld: leef met spiritualiteit

Schrijvers en lezers vertellen hoe zij hun steentje willen bijdragen aan een betere wereld. Deze week socioloog en hoogleraar emancipatievraagstukken Iteke Weeda. Zij koestert een spirituele levenshouding.

Verbeter de wereld, begin bij jezelf. Maar, een spirituele levenshouding heeft niets te maken met egoïstisch navelstaren. In oud-Aziatische geschriften lees je als definitie van altruïsme: 'Jezelf ontwikkelen met als doel dat anderen zich door jou kunnen ontwikkelen.' Anders dan bij uiterlijke, materiële rijkdom, geef je innerlijke rijkdom automatisch door, via de spiegel die we voor elkaar zijn.
    Heeft de spiritualiteit mij een betere wereldburger gemaakt? Wat is er de afgelopen dertien jaar aan mij veranderd, sinds het me buitengewoon duidelijk werd dat er véél meer is in de kosmos dan ik oorspronkelijk voor mogelijk had gehouden? Misschien ben ik milder geworden, minder overtuigd van m'n gelijk? In de jaren tachtig verkondigde ik graag breeduit hoe de relatiewereld in elkaar zit. Nu denk ik meer diepgang te bezitten in mijn kennis op dat gebied, met minder behoefte om anderen te overtuigen.
    Maar ben ik echt wel zo tolerant geworden?
    Ik heb gemerkt dat je jezelf aardig kunt tegenkomen in spiritueel georiënteerde geschriften, zoals bijvoorbeeld het enneagram. Het is een confronterend inzichtensysteem, dat een gids wil zijn naar zelfontwikkeling en meer liefde op aarde. In het boek De spirituele dimensie van het enneagram van Sandra Maitri las ik over mijn type mensen: 'Ze zijn vaak tolerant en open van geest...' Leuk, denk je dan, '... en kunnen zeer star worden in hun eis dat anderen ook zo zijn'. Sic, hoe herkenbaar... Dit was dan nog een van de aardigste opmerkingen. Veel waarvan ik dacht dat het eigenlijk wel een goede eigenschap was, komt in een pijnlijk daglicht te staan. Geen aanrader voor mensen die in deze vroege nieuwjaarsdagen een beetje depressief zijn.  ...
    Laat ik afsluiten met een toepasselijk citaat: 'Sommigen verbitteren en anderen verbeteren in de loop van hun leven, en dat laatste is de spirituele levenshouding.'

Een derde bron (de Volkskrant, 17-11-2007, door Carien Karsten, psychotherapeut):
  In de voetsporen van Da Vinci

Hondsmoe na een dag nietsdoen op je werk? Het gevoel dat je bent vastgelopen in het leven? Waarschijnlijk lijd je dan aan ‘bore-out’, oftewel vervelingsziekte. Tijd om aan je verborgen talenten te werken.

Tussentitel: Ga op zoek naar de uitdagingen in je leven

...    In mijn praktijk als psychotherapeut kom ik veel mensen zoals Rosalie en Berend tegen. Voor Rosalie geldt dat ze wel een vaag idee heeft van wat ze zou willen doen, maar het lukt haar niet een keuze te maken en werkelijk wat aan haar situatie te veranderen. Voor Berend gaat dit niet op, hij is behoorlijk geïnspireerd. Voor een frisse, nieuwe aanpak staat hij open.
    ... De laatste tijd kies ik ervoor om te zoeken naar ontwikkeling van talenten en te kijken hoe die in te zetten zijn voor een meer geslaagd leven. Van een dergelijke benadering kan ook Berend profiteren.
    Een paar jaar geleden stuitte ik op het boek Denken als Leonardo Da Vinci, waarin coach Michael Gelb de talenten beschrijft die Da Vinci typeren. Toen ik door de redactie van Hart en Ziel werd gevraagd om een internetcursus samen te stellen voor mensen die het gevoel hebben vast te zitten in het leven, heb ik ervoor gekozen om Da Vinci’s talenten als uitgangspunt te nemen. Ik heb ze aangevuld en hier en daar veranderd, om ze geschikt te maken voor het traject ‘Train je talent’, dat je kosteloos via de website van Hart en Ziel kunt volgen. Het gaat om talenten die je niet alleen bij genieën zoals Leonardo Da Vinci aantreft, maar die ieder bezit en die je helpen iets van je leven te maken. Je zou het levenstalenten kunnen noemen.
    Wat Da Vinci’s leven in ieder geval duidelijk maakt, is dat nare omstandigheden bepaald geen belemmering hoeven te zijn voor een geslaagd leven. Leonardo was een bastaard kind. Hij werd geboren na een kortstondige affaire van zijn moeder met een notaris. Zijn vader hertrouwde in het jaar van zijn geboorte met een 16-jarig meisje van stand. Ook zijn moeder hertrouwde en kreeg vervolgens vier dochters en een zoon. In geen van beide gezinnen voelde Leonardo zich welkom. Zijn ouders waren nauwelijks in hem geïnteresseerd. Hij groeide op bij de ouders van zijn vader. Hij bleek erg slim te zijn, maar mocht niet studeren omdat hij bastaard was. Zijn kennis van schilder- en beeldhouwkunst deed hij op door in een atelier te werken.
    Leonardo was bepaald niet iemand die bij de pakken neerzat. Hij was ongelooflijk nieuwsgierig, probeerde steeds te begrijpen hoe de wereld om hem heen in elkaar zat en was altijd op zoek naar nieuwe manieren om dingen uit te voeren. Je zou kunnen zeggen dat hij gegrepen was door de vele mogelijkheden die het leven biedt.
    Als je het gevoel hebt dat je bent vastgelopen in het leven, en niet meer weet hoe je er een positieve wending aan kunt geven, kun je maar beter niet gaan graven in jezelf om op zoek te gaan naar zoiets als je innerlijke bron. Want juist als je vastgelopen bent, kom je daar niet bij. Veel beter kun je de uitdagingen die het leven biedt proberen te ontdekken en onderzoeken wat je daarmee kunt doen.


Tussenstuk:
Tien Talenten van Leonardo

1. Sterker worden van nare gebeurtenissen
Omdat Leonardo niet mocht studeren, besloot hij autodidact te worden. In plaats van een studie medicijnen, sneed hij kadavers open.Hij was de eerste die een tekening maakte van het ongeboren kind.

2. Je laten inspireren door het verleden
Leonardo ging ter inspiratie vaak terug naar het landschap van zijn jeugd. Hij vernieuwde de portretkunst door het landschap als achtergrond te kiezen.

3. Je blik verruimen
Leonardo was altijd op zoek naar nieuwe manieren om iets aan te pakken. Zo kwam hij tot tal van uitvindingen. Hij bedacht de principes van het vliegtuig, de auto en het duikerspak.

4. Voorbeelden kiezen
Leonardo maakte graag dingen na die anderen hadden bedacht, om er iets nieuws aan toe te voegen. Zo ontwierp hij nieuw oorlogstuig.

5. Vragen stellen
Leonardo vroeg zich bij alles af hoe iets werkt en kwam daardoor telkens op nieuwe ideeën.

6. Omgaan met onzekerheid
Juist doordat Leonardo zo veel experimenteerde, was hij nooit zeker van het resultaat. Maar omdat hij altijd vernieuwend was en kwaliteit leverde, was hij nooit zonder werk.

7. Kennis en overtuigingen toetsen
Leonardo kwam tot zijn kennis en overtuigingen door alles aan zijn ervaringentoetsen.

8. Verbanden zien
Da Vinci onderzocht hoe het een het ander beïnvloedde. In zijn aantekenboekje schreef hij: ’De aarde wordt uit haar positie gebracht door het gewicht van een vogeltje dat op haar rust.’

9. Zintuigen gebruiken
De gemiddelde mens ‘kijkt zonder te zien, luistert zonder te horen, eet zonder te proeven, beweegt zich zonder zich van zijn lichaam bewust te zijn, ademt in zonder iets van geur of stank gewaar te worden en praat zonder na te denken’, vond Leonardo. Hij benutte al zijn zintuigen.

10. Linker- en rechterhersenhelft gebruiken.
Als geen ander wist Leonardo intuïtie en rationele kennis te combineren. In onze tijd, waarin dingen snel veranderen en je veel keuzen moet maken, kunnen zijn talenten je helpen om richting te geven aan je leven.

Natuurlijk kon Leonardo veel van deze dingen slechts doen omdat hij door de natuur uitzonderlijk begiftigd was - en zeker wat betreft de intensiteit en combinatie ervan. Maar in andere mate gelden de meeste punten waarschijnlijk vrij universeel.


Naar Psychologische praktijktips , of site home ·.

18 jan.2006