Bronnen bij Religie en psyche: sektarisme
De gevolgen die de religie op de geest heeft worden natuurlijk het beste
zichtbaar voor de sterke vormen van religie (Volkskrant Magazine,
10-01-2009, onder redactie van Machteld van Gelder):
Dit waren wat reacties:
Uit deze adviezen valt als eerste gemeenschappelijke deler te leren dat
iemand ie religieus denkt totaal niet vatbaar is voor argumenten, dat wil
zeggen: voor redelijke of rationele argumenten. Al deze adviezen bevestigen
dus de stelling van deze website: religie is volkomen strijdig met redelijk
denken, de ratio.
Het tweede dat naar voren komt is de schade voor de geest van de
betrokken persoon. Redelijk denken, het gebruik van de grote hersenen, is
een natuurlijke behoefte omdat de mens die hersenen voor dat doel heeft, en
het langdurig niet voldoen aan die behoeft brengt schade toe - die schade
leidt tot geestelijk niet-welbevinden. Voor de direct betrokken persoon tot
lichamelijke klachten van hoofdpijn, hyperventilatie en hartkloppingen, en
in ander genoemd geval tot zelfmoord.
Nu zijn de Jehova's Getuigen zo streng dat men het een sekte noemt, maar
de de overige godsdiensten verschillen alleen gradueel, en vertonen precies
dezelfde problemen, zij het in wat mindere mate. Voor de grote godsdiensten
is dat opzichtig het ergste voor de islam, dan de Joodse en uiteindelijk de
Christenen. Maar de variatie binnen ieder van de groepen is dusdanig groot,
dat er geen sprake is van een regel die voor individuen van toepassing is:
vele Christenen zijn erger dan vele moslims.
Naar Religie en psyche
, of site home
·.
|