Cultuur, Joods, haat: Robert Vuijsje

Robert Vuijsje komt een een Joods intellectueel en media-geslacht met daarin Bert (vader) en Herman (neef), die aanvankelijk een beetje ondergeschoven geval was.

Dta veranderde met de publicatie van het boek Alleen maar nette mensen (2008), gaande over zijn verhouding met een zwarte vriendin/vrouw. Wat vaak omschreven werd/word als "omstreden" omdat racisme in voorkomt, maar, verrassing, verrassing, aan zo'n beetje alle kanten.

Bij deze redactie kwam hij op de radar door een langdurig lopende interview-serie "Land van Afkomst" in de Volkskrant. Waarbij hij zich ontpopte als de biechtvader van allochtoon Nederland, met hun door hun culturele nederlaag ingegeven Nederlandhaat.

Dta inleven was niet zo moeilijk: ten eerste zijn Joden natuurlijk ook immigranten (wat ze ook regelmatig zelf toegeven, zie verderop), maar in feite zijn ze eigenlijk ook allochtone immigranten: Joden stammen niet uit Europa maar het Midden-Oosten, en zijn net als de Arabieren van de haplo-famile van de semieten. In het geval van Robert Vuijsje zelfs zichtbaar, want ook volgens zijn eigen woorden: hij ziet er sterk uit als een Marokkaan.

En, derde overeenkomst: er zit minstens evenveel Nederlandhaat, merkbaar op diverse plaatsen, zie bijvoorbeeld hier

, hier

en hier

Waarvan in de eerste bron een uitgebreid voorbeeld wordt gegeven (de Volkskrant, Vonk, 02-05-2015, door Robert Vuijsje):

Een massale achteloosheid

Wat herdenken we, nu de meesten van ons de Tweede Wereldoorlog niet meer hebben meegemaakt? En hoe herdenken we in een niet bijster tolerante samenleving? Robert Vuijsje zoekt een antwoord.

Mijn vader kondigde een paar weken geleden aan dat hij een verrassing had. Een dvd die hij had laten maken van de homevideo's die waren opgenomen tijdens mijn jeugd. Filmpjes van toen ik net zo oud was als mijn kinderen nu zijn. ...
    Om het bredere en actuele perspectief te bestuderen van wat wij op 4 mei herdenken, ben ik vorig jaar begonnen aan een interviewserie in de Volkskrant. Elke week spreek ik een Nederlander die ook nog een andere afkomst heeft. Het zijn geen hangjongeren die op een pleintje staan te schreeuwen dat ze worden gediscrimineerd en buitengesloten. Dit zijn succesvolle mensen.
    Na veertig afleveringen zie ik een aantal patronen.
    Eén. Ongeacht wat hun afkomst precies is: die speelt altijd een grote rol in hun leven. Dat staat los van politieke correctheid en geldt ook voor zogeheten allochtonen met een rechtse politieke voorkeur.    ...

Wat vreemd nou ...: Je zet tien teddyberen op een rijtje. Allemaal lichtgeel. Op één na - die is donkerbruin. Vraagje: welke trekt de aandacht? Je dropt een blanke Nederlander in een Chinees dorp in de jaren zeventig. Wie trekt dan de aandacht? De Chinese dorpelingen?

Twee. Zonder uitzondering zijn ze het erover eens: discriminatie en racisme bestaan in Nederland. Dat is een gegeven, een uitgangspunt waar ze vanaf hun jeugd mee te maken hebben. De vraag is: hoe ga je ermee om? En hoe zorg je dat je niet in een slachtofferrol komt? Meestal heeft de oplossing iets te maken met de les die ze van hun ouders kregen: dat ze harder moeten werken dan een autochtone collega.

Ten eerst is dat 'zonder uitzondering' een ordinaire leugen: er waren er een paar die daar geen last van hadden. En van de rest was het doodgewone wraak. Voor de culturele nederlaag

die ze als groep allemaal lijden in Nederland. Van degenen waarvan de uitspraken dienaangaande gecontroleerd konden worden, bleken het leugens. Als ze iets hebben ondervonden, was het een fractie van wat Nederlanders aan de hand van de gekleurde instroom heeft ondervonden. Om maar eens mee te beginnen: hele reeksen extra wrede extra moorden - denk maar eens aan Theo van Gogh, afgeslacht door de moslims - of Henk Opentij en Mary Run

, afgeslacht door negers (= blankenhatende zwarten).

Drie. Ze herkennen zich niet in het beeld van Nederland op de televisie en in kranten en tijdschriften. Voor zover ze zelf in de media werken is dat in een situatie waarin ze per definitie anders zijn en buiten de standaard vallen.

Bijna hetzelfde als het voorgaande, toegepast op een specifieke terrein. Sylvana Simons: zit overal op televisie, en klaagt over discriminatie. Idem: Jörgen Raymann, Noraly Beyer, Tanja Kross enzovoort.

Vier. Ze zijn geboren of wonen bijna hun hele leven in een land waarvan ze weten dat de meeste inwoners ze niet als echte Nederlanders beschouwen.

Hoe weten ze dat? De hele politiek-correcte elite behandelt ze alsof ze Jezus zijn ... Staat een acteur met een prijs te brullen dat hij zo blij is Marokkaan en moslim te zijn, komen ze er allemaal collectief op klaar. Natte zakdoeken in de hand ...

Vijf. Wanneer ze om zich heen kijken, zien ze een land in ontwikkeling. Een land dat er wat samenstelling betreft radicaal anders uitziet dan vijftig jaar geleden. Of dat nu als positief of negatief wordt gezien, het ís zo. Tegelijkertijd zien ze dat veel autochtone landgenoten, bewust of onbewust, blijven doen alsof deze ontwikkeling niet bestaat. Alsof dit hetzelfde land is als vijftig jaar geleden. En iedereen die hier te gast is, alsof ze een middag op een verjaardagspartijtje zijn uitgenodigd, zich maar moet aanpassen. En anders oprotten naar hun eigen land.

Een volkomen herhaling van het voorgaande. En natuurlijk zijn die andersculturigen hier te gast. En nog ongevraagd ook (op 75 duizend na en die zijn inmiddels bijna allemaal dood of weg). Gasten die als ze zonodig behoefte hebben aan eigen cultuur, die in overvloed kunnen krijgen: in eigen land. Waar er voor Nederlanders maar één land is: Nederland
Goed, met zulke zwakke punten moet je wat je zojuist hebt lopen zwetsen extra onderbouwen. Waarmee? Maar natuurlijk:

Op 5 april, werd de voetbalwedstrijd FC Utrecht-Ajax gespeeld. Hoe je dit aan buitenlander moet uitleggen is een raadsel, maar tijdens die wedstrijd richtten de supporters van FC Utrecht op de Bunnikside zich tot de supporters van Ajax, die niet Joods zijn, maar roepen dat ze het wel zijn. De tekst luidde als volgt:

Mijn vader zat bij de commando's
Mijn moeder zat bij de SS
Samen verbrandden zij Joden
Want Joden die branden het best

... Wat mij vooral raakt is de achteloosheid waarmee dit lied in de openbare ruimte door een zo grote groep mensen wordt gezongen. Het is deze achteloosheid die dit, gezien de toch best recente geschiedenis, zo pijnlijk maakt.

Tijd voor een tweede ronde kotsen.
En dan tijd voor de overdrive:

Wanneer het over antisemitisme gaat, wordt de laatste jaren vaak de nadruk gelegd op moslims. Alsof zij dit hiervoor niet-bestaande fenomeen naar Europa brachten. Gezien de manier waarop in het Midden-Oosten en Noord-Afrika over Joden en Israël wordt gesproken, kan het niet anders dan dat in Nederland vele duizenden moslims wonen die Joden haten.

Die Nederlanders die beweren dat het antisemitisme zo is gestegen door de moslims, zijn leugenaars:

Alleen hebben zij nooit een Jood naar een concentratiekamp gebracht. Zij hebben nooit met medewerking van de overheid, de politie, het openbaar vervoer, met medewerking van de complete infrastructuur van Nederland ervoor gezorgd dat zoveel mogelijk Joden werden afgevoerd naar de gaskamer.

Het zijn de Nederlanders zelf die zware antisemieten zijn.

... dat in Nederland vele duizenden moslims wonen die Joden haten. Alleen hebben zij nooit een Jood naar een concentratiekamp gebracht. ...
Ook in 2015 zullen ze dat niet doen. ...

En de moslims haten Joden niet. Kijk maar naar de bewijzen: Mohammed Mehra, Mehdi Nemmouche, Amedy Coulibaly die het bij hun aanslagen specifiek op Joden gericht hadden, waren allemaal blanke Nederlanders.
En ook al waren ze niet Nederlanders, dan toch nog was de brug open, de spoorbomen dicht, en deden ze het niet ...

Omdat ze simpelweg niet de machtspositie hebben om zoiets voor elkaar te krijgen. In de Nederlandse politiek hebben moslims niets te vertellen, bij de politie niet, bij de overheid niet. In Europa vormen zij niet een potentieel machtsblok van het type waar wij nu bij stilstaan. Het enige middel dat ze hebben, en ook daadwerkelijk gebruiken, is dat van de desperate terreuraanslag. Hoe ontwrichtend en verschrikkelijk ook, het blijft van incidentele aard en is niet zo beangstigend als een land dat zich massaal mobiliseert.

Net als die Nederlanders dat al sinds mensenheugenis bijna iedere dag doen doen. Bij voetbalwedstrijden, Koningsdag (ook net achter de rug - vreselijk natuurlijk)

Die massale mobilisatie en ook de achteloosheid waarmee mensen zonder na te denken ergens in meegaan of gezamenlijk een lied zingen, zonder de historische beladenheid daarvan te beseffen ...

En wat dus de werkelijke oorzaak is van de holocaust:

... voor mij betreft is dat wat wij herdenken.

En vandaar dat het zo'n goed idee is om landen zoals Nederland af te schaffen, iedere vorm van sociale binding te onderdrukken, en ons te laten regeren door de Joodse oligarchen

en andere parasieten.
Die als alles leeggeplunderd is, gewoon doortrekken naar volgend land, continent of planeet (de Volkskrant, 25-04-2015, column door Arnon Grunberg):

Intermezzo

Mijn ouders zijn niet in Nederland geboren en zijn er niet begraven, hun kinderen leven niet meer in Nederland en zullen er evenmin worden begraven ...

Of zoals samengevat in de kop van de webversie:

De geschiedenis van mijn familie in Nederland was een intermezzo

Hartelijk dank voor de aanwezigheid.
Na enige innerlijke beschouwing kwam er nog een vergeten aspect aan dit verhaal naar boven, namelijk, dat dat van "behoud van cultuur". Eerst wat Robert Vuijsje vindt van het al dan niet behouden van de Joodse cultuur:

Mijn 4 mei-gevoel heeft dezelfde complicatie als het leed van andere bevolkingsgroepen dat is gebaseerd op een geschiedenis van voor wij werden geboren. ...
    ... Als ik voor mezelf mag spreken: de Tweede Wereldoorlog heeft invloed op hoe ik kijk naar de Nederlandse overheid en hoe ik me voel tussen de Nederlandse autochtone bevolking. Hoewel sommige van mijn beste vrienden blonde Hollanders zijn die net zo lang na de oorlog werden geboren als ik, blijf ik toch onbewust in mijn achterhoofd houden: als ze het toen hebben laten gebeuren, kunnen ze het nu ook weer laten gebeuren.
    Wanneer ik vertel dat ik niet geloof in religie, dus ook niet in de joodse variant, vragen mensen mij wel eens: maar hoe kun je dan Joods zijn? Wat betekent Joods zijn als de religieuze kant voor jou niet bestaat? Voor mij is het een gevoel van verbondenheid met andere Joden. En dat gevoel heeft voor een substantieel deel te maken met de Tweede Wereldoorlog. Nederlandse Joden bestaan in alle soorten en maten. Daar zitten ook textieljoden bij en geldjoden, met wie ik verder weinig tot niets gemeenschappelijk heb. Maar wanneer ik voor het eerst een Nederlandse Jood ontmoet, wie het ook is en hoeveel wij van elkaar verschillen, voel ik automatisch een onuitgesproken verbondenheid. Zonder de details van elkaars familiegeschiedenis te kennen, weten wij van elkaar dat die historie vergelijkbaar zal zijn. ...
    Het is een van de mysteries van het tegen elkaar opbieden wie het grootste leed heeft ondergaan. Normaal zou je zeggen dat het niet een club is waar je bij wil horen. Wat is er aantrekkelijk aan onheil en dood en verderf? Waarom zou je een afstammeling willen zijn van oorlogsslachtoffers of slaven? Waarom zou je Joods willen zijn? Zoals mijn beste vriend ooit tegen mij zei: jij bent iets, je hoort ergens bij. Zelf was hij een onbestemde kaaskop, hij hoorde nergens bij. In zijn eigen beleving hoorde hij alleen bij de mensen die schuldig waren, tot het tegendeel werd bewezen. Als Jood krijg je een verhaal en een identiteit er gratis bij. Als nakomeling van slachtoffers van misdaden tegen de menselijkheid is het overzichtelijk: één ding is zeker, je staat sowieso aan de goede kant van het verhaal. Al heb je dat verhaal niet per definitie zelf meegemaakt.
    Mijn particuliere 4 mei-gevoel is ontstaan door de verhalen van de familie van mijn vader. Mijn opa en drie broers van hem overleefden de oorlog. De helft van het gezin was intact gebleven, in Nederland een bovengemiddeld goede score. Iedere familiebijeenkomst tijdens mijn jeugd, of het nu een verjaardag was of Sinterklaas of Nieuwjaar, kende hetzelfde patroon. De broers van mijn opa kwamen binnen, gingen zitten en begonnen te praten over de oorlog. Mijn opa sprak er geen woord over. In onze familie bestonden twee varianten: overlevenden die er nooit over praatten, zoals mijn opa, of mensen die over niets anders praatten, zoals zijn broers. Tussen de broers bestond een hiërarchie op dit gebied. Oom Nathan stond bovenaan, hij had Auschwitz overleefd. In de keuken van het huis van mijn opa stroopte hij zijn overhemd omhoog en liet me zijn kampnummer zien - voor mij de reden om nooit een tatoeage te nemen. Na Nathan kwamen Bram en Jaap, die op diverse plekken in het land zaten ondergedoken. Onderaan stond mijn opa. Hij was in Amsterdam gebleven bij zijn vrouw, mijn niet-Joodse oma, en had daar een paar jaar in een kast doorgebracht.    ...
    De vader van mijn moeder werd geboren in Petach Tikva, een buitenwijk van Tel Aviv, in een land dat destijds Palestina heette. De moeder van mijn moeder werd geboren in Alexandrië. Hun families waren de pogroms ontvlucht in Rusland, Oekraïne en Polen. Tegen de tijd dat mijn moeder werd geboren, woonden haar ouders in New York. Haar familie woonde verdeeld over Amerika en Israël, of het was ze aan het eind van de negentiende eeuw niet gelukt de pogroms te ontvluchten. Voor zover ze in 1940 nog in Oost-Europa woonden, waren hun overlevingskansen niet groot, maar dit speelde zich af buiten het gezichtsveld van de familie die een halve eeuw eerder uit dat deel van de wereld was ontkomen.
    Voor mijn moeder in het veilige New York was het verhaal van de pogroms en de Tweede Wereldoorlog in Oost-Europa ver weg. En voor mij in Amsterdam was het al helemaal ver weg. De oorlogsverhalen van de familie van mijn vader had ik mijn hele leven gehoord, hun ervaringen waren voor mij tastbaar. Ik had ze uit de eerste hand gehoord van mijn eigen familie. Wanneer ik aan de Tweede Wereldoorlog denk, of erover schrijf, gaat het over deze verhalen, uit Nederland.    ...
    Mijn eigen context. Waar denk ik aan om acht uur op 4 mei? Sinds 2001 denk ik aan de reis die ik naar Auschwitz maakte in het jaar ervoor. Mijn ome Nathan was vijf jaar eerder overleden. Zijn zus Alida, de zus van mijn opa, haar man Gerrit en hun kinderen Marcus en Jeannette zijn in 1942 in Auschwitz vergast. Een jaar later gebeurde hetzelfde met Louis, een andere broer van mijn opa. Wij zijn een echte Auschwitz-familie. Alleen voor de ouders van mijn opa, Isaac en Schoontje, had de trein Sobibor als eindpunt, in 1943.    ...

Familie en afkomst voor en na. Eindeloos lang. De kern van zijn bestaan.
    Logisch, ergens ook. Zonder deze traditie van het keihard vasthouden aan eigen cultuur, waren de Joden natuurlijk allang geassimileerd. In Europa. Waar zo veel groepen geassimileerd zijn, zoals de hugenoten. Niet de Joden dus. Al een paar duizend jaar niet. En je kan bijna wiskundig uitrekenen hoe hardnekkig je je aan je eigen cultuur moet vasthouden, om na zo vele generaties nog precies dezelfde praatjes te verkondigen als die paar duizend jaar eerder.
    En daar heeft de holocaust dus helemaal niet, absoluut helemaal niets, mee te maken, want die paar duizend jaar ervoor waren voor de holocaust.
    Joden houden keihard vast aan hun eigen cultuur, wat er ook in hun omgeving gebeurt.
    En nu over de Nederlandse cultuur. Uit de pen van Robert Vuijsje:

Een tijd waarin miljoenen Nederlanders de oorlog nog hadden meegemaakt. Een tijd waarin de oorlog niet, letterlijk, een onderwerp was geworden waarover alleen heel oude mensen uit eigen ervaring konden meepraten. Een tijd waarin de Marokkaan in Nederland niet bestond.

Nederlanders moeten Marokkanen als zichzelf zien en hun cultuur overnemen.

Een tijd waarin een jongen met zwarte haren en een onbestemd mediterraan uiterlijk iets anders betekende dan vandaag. In de jaren zeventig betekende het namelijk: een Jood.

Nederlanders moeten Joden als zichzelf zien en hun cultuur overnemen.

In ons land zijn de verhoudingen blootgelegd door Zwarte Piet.

Nederlanders moeten creolen en negers als zichzelf zien en hun cultuur overnemen.

Om het bredere en actuele perspectief te bestuderen van wat wij op 4 mei herdenken, ben ik vorig jaar begonnen aan een interviewserie in de Volkskrant. Elke week spreek ik een Nederlander die ook nog een andere afkomst heeft.

Nederlanders moeten iedere migrant als zichzelf zien en hun cultuur overnemen.

Eén. Ongeacht wat hun afkomst precies is: die speelt altijd een grote rol in hun leven. Dat staat los van politieke correctheid en geldt ook voor zogeheten allochtonen met een rechtse politieke voorkeur.

Nederlanders moeten iedere migrant als zichzelf zien en hun cultuur overnemen.

Vier. Ze zijn geboren of wonen bijna hun hele leven in een land waarvan ze weten dat de meeste inwoners ze niet als echte Nederlanders beschouwen.

Nederlanders moeten iedere migrant als zichzelf zien en hun cultuur overnemen.

Nederlanders moeten iedere migrant als zichzelf zien en hun cultuur overnemen.
Het is van een totaal ongekende schofterigheid en goorheid.
En de Volkskrant staat voor de volle honderd procent achter de boodschap van dit verhaal, zoals blijkt uit de hoeveelheid aandacht ervoor en de vormgeving ervan:

Hiermee is volkomen duidelijk wat dat "Een massale achteloosheid" van de kop betekent: Nederland moet zijn eigen identiteit opgeven en zichzelf het land van "licht en donker bruin-geel getinte donkerogige en zwartharige massa-fokmens" verklaren. Het blanke ras moet dood.

Robert Vuijsje was de eerste "wijze" die geconsulteerd werd door de Volkskrant naar aanleiding van de "kwestie Typhoon", de zwarte rapper die "aangehouden werd", en met
    Eerst even een exposé van de "kwestie Typhoon". Men zegt dat rapper Typhoon werd staande gehouden (hij werd sowieso niet aangehouden). Maar rapper Typhoon werd niet staande gehouden. Staande gehouden werd een jonge man in een voor zijn leeftijd veel te dure auto, dus vermoedelijk een crimineel, die ook nog eens zwart was, dus vermoedelijk een crimineel én drugsdealer, mogelijk betrokken bij de maffia-oorlogen in Amsterdam. Waartegen de politie moet optreden volgens de oproepen omdat de zwarten elkaar aan uitmoorden zijn in de zogenaamde mocro-wars waaraan ook de volzwarten meedoen.
    Alleen, bij hoge uitzondering bleek de jonge gekleurde drugscrimineel met te veel geld een jonge gekleurde rapper met te veel geld te zijn. Mannelijk. Als de politie een jonge zwarte vrouw in een veel te dure auto ziet, denkt de politie "Hoer" (zwarten behoren tenslotte volgens de politiek-correcte wijsheid tot de "kwetsbare groepen"en "kwetsbare groepen" rijden niet in dure auto's zeker niet als ze vrouw zijn) , of "Sylvana Simons", en laat de zwarte vrouw rustig doorrijden.
    Dus nu eens kijken wat Robert Vuijsje hiervan vindt (voor de nijvere lezertjes: dit lijkt allemaal als twee druppels water op het verhaal bij Diederik Samsom

(zelfde afkomst), maar er zijn veel van dit soort lieden en tijd is kostbaar). Dat is dus volkomen voorspelbaar (de website-versie, want die was langer)(Volkskrant.nl, 31-05-2016, door Jeroen van Raalte):

4 Uur Nieuwsbreak

Robert Vuijsje: 'De politie vroeg: 'Is dit uw auto?'

Rapper Typhoon is aangehouden - de politie vond de combinatie van zijn auto en zijn huidskleur verdacht. 'Voor zwarte mensen in Nederland zijn zulke aanhoudingen normaal', zegt schrijver Robert Vuijsje, die bn'ers met buitenlandse wortels interviewt in zijn serie Land van afkomst. 'Het is zo vanzelfsprekend dat ik er niet eens naar vraag.'

Een flater van de politie?
'Niet alleen dat. Op die manier iemand beoordelen is discriminatie en dat is wettelijk verboden. ...'

Een leugen: iemand beoordelen op etnie is discriminatie, dan en slechts dan als alle andere omstandigheden gelijk zijn. Zo staat het in de wet. En de omstandigheden voor de politie zijn absoluut niet gelijk, wat betreft etnie: de zwarte etnieën zijn zo'n vijf keer crimineler dan de blanke

. Kijk maar in de gevangenissen en bij Opsporing Verzocht.
Maar dit is niet de enige of ergste inhoudelijke stommiteit. Er volgen er meer:

Is het ergens ook niet logisch dat de politie soms etnisch profileert?
'Iemand zal mij moeten uitleggen wat de logica is achter het idee dat iemand die er uitziet als Typhoon onmogelijk een dure auto kan kopen. ...

Niemand heeft beweerd dat rapper Typhoon, die bij toeval een van de weinige jonge zwarte mannen is die legaal aan veel geld is gekomen, niet een dure auto kan kopen.

Maar als nu een groep oververtegenwoordigd is bij een bepaald misdrijf?
'... je kunt niet een-op-een zeggen dat een zwarte man waarschijnlijker een misdadiger is. ...'

Als het over taal ging, zou dit een contaminatie zijn - een vermenging van twee zegswijzen. Hier: een vermenging van twee rationele uitspraken. De eerste: "Als Nederlanders langer zijn dan Japanners, kan je niet zeggen dat Nederlanders één-op-één langer zijn dan Japnners", en "Als Nederlanders langer zijn dan Japanners, kan je wel zeggen dat een gemiddelde Nederlanders langer is dan een gemiddelde de Japanner".
    Alfa's, hè ... Je kunt ze maar niet leren hoe redeneren werkt.
    Of ze willen het niet.
    Hier dus: de zwarte man is gemiddeld ongeveer vijf keer zo misdadig als de blanke.
    Maar dat wil de Robert Vuijsje en alle andere Robert Vuijsje natuurlijk niet horen.
    En dat laatste, het niet willen horen, bewijst Vuijsje aansluitend:

... je kunt niet een-op-een zeggen dat een zwarte man waarschijnlijker een misdadiger is. Het is vaak een complexe combinatie van factoren. Hun ouders of voorouders zijn relatief korter in Nederland, ze hebben vaak geen netwerken zoals autochtonen, genieten gemiddeld een lagere opleiding en hebben daardoor minder geld. Dan is het niet gek dat de misdaadcijfers hoger liggen.

Brullen van de lach!!! Daar staat het bewijs van de stelling die hij tegenspreekt.
Je kan die alfa's echt niet leren redeneren.
' Wat ze wel hebben, en in volkomen overdaad, is emoties:

'Als je als Nederlander van buitenlandse komaf geen misdadiger bent en toch wordt aangehouden, dan word je woedend. Bij de aanhouding van laatst begon mijn bloed te koken. ...'

Hoe zat dat..?

'Laatst ben ik zelf aangehouden voor het stoplicht. Ik zat op mijn telefoon, terwijl mijn auto heel langzaam voorrolde. Ik dacht dat ik stilstond. ...'

Terechte aanhouding: telefoneren in de auto tijdens deelname aan het verkeer (geldt zelfs ook staande voor een stoplicht).

'...Het is een mooie auto, hoewel niet zo'n dure als die van Typhoon. De openingsvraag van politie luidde: 'Is dit uw auto?' ...

Reactie van u als fatsoenlijke burger: u overhandigt uw rijbewijs. Zo niet Robert Vuijsje:

De tweede vraag: 'Kunt u bewijzen dat dit uw auto is?' Ik was behoorlijk pissig. Had ik eruitgezien zoals die twee agenten, dan hadden ze dit niet gevraagd.'

Die agenten vroegen dat, omdat Robert Vuijsje eruitziet als een Marokkaan, en Marokkanen zijn op dit moment stevig verwikkeld in de zogenaamde mocro-wars waarin ze elkaar bij bosjes omleggen, dus dacht die agent: "Een Marokkaan in een dure auto die ook nog eens 'leuk' doet... Laat ik meteen maar eens doorvragen".
Goed, de beste meneer Vuijsje heeft dus een heleboel weggelaten in zijn verhaal over de ruzie met de politie. Wat nog iemand opviel (de Volkskrant, 03-06-2016, ingezonden brief van J. A. Blaauw, Berkel en Rodenrijs, oud-hoofdcommissaris van politie in Rotterdam):

Papieren graag

Het interview met Robert Vuijsje die hetzelfde als Typhoon zou hebben meegemaakt klinkt mij onlogisch en ongeloofwaardig in de oren (Ten eerste, 1 juni). En waarom?
Allereerst lijkt het mij volstrekt onwaarschijnlijk dat de politie een autobestuurder uitgerekend voor het stoplicht aanspreekt om te informeren van wie die auto feitelijk wel is. Wel kan ik mij voorstellen dat staande houding van zo'n bestuurder plaatsvindt, nadat een overtreding (door rood rijden bijvoorbeeld) is vastgesteld. ...

Een misverstand veroorzaakt door de Volkskrant - dit was de tekst in de afgekorte print-versie van het artikel:

... Laatst ben ik zelf aangehouden voor het stoplicht. Het is een mooie auto, hoewel niet zo duur als die van Typhoon. De openingsvraag van politie was: 'Is dit uw auto?' En toen: 'Kunt u bewijzen dat dit uw auto is?' Ik was behoorlijk pissig. Had ik eruitgezien zoals die agenten, dan hadden ze dit niet gevraagd.'

De oud-commisaris heeft dus gelijk - in wat hij las. Vuijsje vult aan (de Volkskrant, 04-06-2016, ingezonden brief van Robert Vuijsje, Amsterdam):

Is dit uw auto?

In zijn brief van 3 juni twijfelt oud-hoofdcommissaris Blaauw aan het verhaal dat ik vertelde in de Volkskrant van 1 juni. ...
Zoals hij in het volledige interview op de website van de Volkskrant had kunnen lezen: ik werd niet zomaar voor het stoplicht aangehouden. Het was op verdenking van het volgende delict: een telefoon in mijn hand bij een snelheid van 5 kilometer per uur. In mijn beleving stond ik overigens stil. ...

Even weinig begrip voor de oud-commissaoirs als voor de politie: de commissaris ging in goed vertrouwen af op wat hij las. Er was geen reden andere bronnen te raadplegen. Desalniettemin:

... twijfelt oud-hoofdcommissaris Blaauw aan het verhaal dat ik vertelde in de Volkskrant van 1 juni. Ook na zijn pensionering is de eerste impuls, je zou het ook een Pavlov-reactie kunnen noemen, van meneer Blaauw: mijn verhaal verdraaien teneinde aan te tonen dat ik jokte. ...

Juist ja..., Achterdocht en haatdragendheid.
Maar er was nog iets:

Ik ... wens niet op deze manier door agenten te worden toegesproken.

Kijk er eens ... Het Midden-Oosten laat zich volledig kennen. Naast de achterdocht en haatdragendheid (zie de vele stammenoorlogen aldaar) ook de respectcultuur. "Ik wens niet ..."...
En zelfs ook nog dit:

Het was op verdenking van het volgende delict: een telefoon in mijn hand bij een snelheid van 5 kilometer per uur. In mijn beleving stond ik overigens stil.

Het is nooit de eigen schuld ...
    Robert Vuijsje maakt er geen geheim van dat hij, zijnde van Joodse afkomst, er meer uitziet als een Marokkaan - het was een thema in zijn eerste boek. En hij heeft dus kennelijk niet alleen het uiterlijk van een Marokkaan, maar ook het karakter. Want achterdocht, haatdragendheid, respectcultuur, zeer lange tenen en een zeer kort lontje zijn typisch datgene waardoor Marokkanen in het algemeen, en niet alleen de criminelen, een slechte naam hebben gekregen.
    Oftewel: Robert Vuijsje is in alle opzichten ook een allochtoon.
    Die zijn interview afsluit met nog wat absurditeiten:

'De kern van mijn bundel Kaaskoppen (gebaseerd op de serie Land van afkomst, red.) is het besef dat iedereen die in Nederland woont een Nederlander is, een kaaskop dus. ...

Mooi! Dan kunnen alle inburgeringscursussen, integratieprojecten en -trajecten, dialoog-oproepen, enzovoort onmiddellijk gestopt worden: geef een geaccepteerde asielzoeker een paspoort, en alles is geregeld. De rest kan hij of zij zelf uitzoeken, want hij of zij is Nederlander als alle andere Nederlanders.
Sarcasme, natuurlijk. Sarcasme en absurdisme, omdat de stelling van Vuijsje absurd is. Die hij nog een een keer herhaald:

'Een logische definitie van een Nederlander is iemand die in Nederland woont. ...'

Idioterie, dus. Van de soort "Leidt een kameel van de vliegtuigtrap op Schiphol, geef hem een paspoort, en het is instantaan een koe". Een absurditeit geuit vanwege dit:

'Een .. definitie van een Nederlander ...in de praktijk is deze ... een blonde, autochtone jongen. ....'

Klopt. En dat is al een tijd aan de gang, en gaat steeds sneller. Het is gestart zodra de allochtonen Nederlands hebben geleerd en hun hun mond gingen opendoen, met name de moslims. Uit die mond kwam en komt in toenemende mate taal die ten ene male incompatibel is met de Nederlandse cultuur en waarden, en daarnaast gepaard gaande met steeds meer expliciete afkeer en zelfs haat voor de Nederlandse waarden en cultuur.
Net zoals Robert Vuijsje uitvoerig heeft staan betogen: er gaat iets mis is Nederland, en dat allemaal en uitsluitend de schuld van die ontzettend foute Nederlanders - blonde Nederlanders:

'Een .. definitie van een Nederlander ...in de praktijk is deze verworden tot iets onlogisch: een blonde, autochtone jongen. ....'

Oftewel: het Nederland van 1970 , dat een volledig "blond" en "autochtoon" land was, was onlogisch en verwerpelijk land bezet door onlogische en verwerpelijke mensen.
Robert Vuijsje behoort tot de ergste haatzaaiers.

Een kleine proeve van zijn houding tijdens de interviews (de Volkskrant, 10-04-2018, door Robert Vuijsje):

Juichneger

Welke rol speelt afkomst in Nederland? Dat onderzoekt V in een reeks interviews. Ttrendwatcher Adjiedj Bakas (54): 'Ik ben hier niet om Surinaams gettootje te spelen.'

Van tevoren had Adjiedj Bakas één voorwaarde: hij wilde niet meewerken aan een huilinterview over discriminatie. 'In deze serie lees ik allemaal verhalen van klagers. Ik heb niets te klagen, ...

Dat had dus ook die Bakas wel door. Desalniettemin:

'Klagen over Nederland is ondankbaar, het is natrappen. Suriname wordt geregeerd door veertig families. Als je daar niet bij hoort, kun je nooit iets bereiken. ...'
'Alle migranten die lopen te klagen: in de landen waar ze vandaan komen, hadden ze nooit kunnen bereiken wat ze hier is gelukt. Ik reis over de hele wereld en ik kan je zeggen dat een heilstaat niet bestaat. Nederland is niet perfect, maar het is wel een van de beste landen om in te wonen.'

Kinderen van immigranten zijn geboren als Nederlander.
'Als ze hier niet gelukkig zijn, kunnen ze terug naar het land van hun voorouders.'

Het zijn Nederlanders.
'Niemand dwingt ze om hier te wonen. Als ze denken dat het elders beter is: ga maar.

Die Vuijsje is tot op het bot solidair met de klagende immigranten. Omdat hij zelf ook een klagende immigrant is. Zijn klacht: de HOLOCAUST!!!

De linksfascisten proberen als zoveelste Nederlandse cultuuruiting nu de 4 mei herdenking af te schaffen. Het is tenslotte iets dat de gekleurde immigranten niet hebben meegemaakt noch ze ook maar iets bij voelen. Welke kant kiest de Joodse meneer Vuijsje? Stomme vraag (link via GeenStijl en De Dagelijkse Standaard) (nrc.nl, 01-05-2018, door Robert Vuijsje, schrijver

)

Herdenking 4 mei is de nieuwe Zwarte Piet

Er is iets curieus aan de hand met 4 mei, schrijft Robert Vuijsje. (Extreem)rechtse burgers willen „de grootste racistische moordpartij uit de Nederlandse geschiedenis” herdenken, terwijl anti-racisten vinden dat de herdenking niet deugt.

Dus degenen die het linksfascistische gedram afkeuren zijn meteen "extreem-rechts".
Oftewel: de gewone Nederlandse burgers zijn extreem-rechts.
En waarom:

Uiteraard is Twitter gelukkig niet exemplarisch voor het hele land, maar ik wil toch beschrijven wat er gebeurde nadat ik door De Balie op dit sociale medium werd toegevoegd aan hun aankondiging van deze discussieavond. Afgelopen weekend kreeg ik zoveel mentions – vele honderden waren het er – dat ik van Twitter een bericht ontving: We zien veel mentions op uw account, dit is hoe u ze kunt uitzetten.
Al deze Twitteraars verkondigden hetzelfde geluid als de bezorgde burgers die naar De Balie belden: handen af van onze 4 mei. Deze (extreem)rechtse Nederlanders zijn 4 mei nu gaan zien alsof het Zwarte Piet is of Kerst of Pasen of andere oud-Hollandse tradities waarvan ze denken dat die ze worden ontnomen door de nieuwe Nederlanders.
Ik probeerde het op me te laten inwerken: dus dit is een herdenking van het voor driekwart uitmoorden van wat destijds in Nederland werd gezien als een niet-autochtone bevolkingsgroep en de meest fanatieke beschermers voor het behoud van de herdenking zijn deze (extreem)rechtse burgers?

Oftewel: De Joden afficheren zich al 8000 jaar als een aparte en Uitverkoren bevolkingsgroep maar dat mogen de Nederlandse goy niet doen (Contradictie! Racisme!) en daarom hebben de Nederlandse goy schuld aan de HOLOCAUST!!! en daarom mogen ze de HOLOCAUST!!! niet herdenken en wie het wel wil is dus "extreemrechts" oftewel mededader van de HOLOCAUST!!!

Robert heeft een nieuw boek uit. Weer over zwarten en joden en Nederlanders. Die laatsten zijn natuurlijk ...(de Volkskrant, 22-02-2019, door Robert Vuijsje):

Beschouwing | Kleur in Nederland

Kleur is een ongemak

Waar sta je als je kleur moet bekennen in Nederland? Bij wie hoor je thuis? Robert Vuijsje verklaart de dilemma's achter zijn nieuwe roman, Salomons oordeel.

... Mijn eigen ongemak kwam de laatste jaren voort uit de volgende spraakverwarring. In mijn beleving is het zo: de details van onze achtergronden verschillen uiteraard, maar als jood voel ik me verbonden met andere minderheden. Wanneer ik mensen sprak die uitgebreid vertelden over de vooroordelen waarmee zij werden geconfronteerd in Nederland, zei ik weleens: ja, dat herken ik, joden hebben hier ook wat dingetjes meegemaakt. ...

... allemaal racisten.
Bovendien ...

... Mijn vader is een joodse Nederlander, de enige minderheid die de laatste honderd jaar wettelijk apart is gesteld van de rest van de bevolking, alvorens gedeporteerd te worden naar vernietigingskampen. ...

... zijn het allemaal antisemieten en plegers van holocaust.
Dan spreekt het ook vanzelf ...

... Zwarte Nederlanders vinden: wij zijn hier geboren en we hebben net zoveel te zeggen over dit land als iedere andere Nederlander. Witte Nederlanders denken: wat krijgen we nou, dit was toch ons land, ...

... dat ze nog eens racisten zijn, en ...

... die andere mensen woonden hier wel, maar ze zijn niet helemaal Nederlands ...

... dat ze nog eens racisten zijn, en ...

... ze zijn niet zoals wij ...

... dat ze nog eens racisten zijn, en ...

... waarom zouden wíj ineens moeten luisteren naar wat zíj hebben te zeggen over óns land? ...

... dat ze nog eens racisten zijn.
En dus wilt Robert Vuijsje ...

... Zwarte Nederlanders vinden: wij zijn hier geboren en we hebben net zoveel te zeggen over dit land als iedere andere Nederlander. ...

... dat we heel erg goed naar die zwarte mensen moeten luisteren, want dat is nu precies (vrijwel) de enige mening die je van zwarten in Nederland te horen krijgt: "Jullie blanken/-Nederlanders zijn racisten" (natuurlijk zijn zie zwarten geen Nederlanders, want Nederlanders zijn racisten en zwarten zijn natuurlijk geen racisten want zwarten kunnen geen racisten zijn).
En dat is alles uit gewoon uit principe, dus dat de zaken in de werkelijkheid wat anders liggen ...

... Mijn eigen ongemak kwam de laatste jaren voort uit de volgende spraakverwarring. In mijn beleving is het zo: de details van onze achtergronden verschillen uiteraard, maar als jood voel ik me verbonden met andere minderheden. Wanneer ik mensen sprak die uitgebreid vertelden over de vooroordelen waarmee zij werden geconfronteerd in Nederland, zei ik weleens: ja, dat herken ik, joden hebben hier ook wat dingetjes meegemaakt.
De reactie was steeds dezelfde: maar jíj dacht toch niet dat je bij óns mag horen? Wij zijn zwart en jij bent wit. Niet alleen ben je wit, als jood ben je ook nog rijk en machtig, met van die geheime netwerken waar achter de schermen alles voor jullie wordt geregeld. Het volledige aanbod aan vooroordelen over joden kwam zonder enige terughoudendheid op tafel. ...

... heeft bij Robert en de rest van zijn Joodse gemeenschap geen enkele invloed op hun ideeën en uitspraken met name die over Nederland en Nederlanders.
Eén van de leukste Joodse stellingen, grappig genoeg afkomstig van niet een genetische maar een cultureel en ideologisch exemplaar genaamd Friedrich Hegel, luidt (parafraserend) "Als mijn leerstellingen in strijd zijn met de feiten, is dat des te erger voor de feiten"

. Dat is de geest waarin het Oude Testament is geschreven.
Dus dat hij in feite wel blijkt te weten dat zwarten (en andere gekleurden en daarbij ingesloten het Uitverkoren Volk van de joden zelf) veel ergere racisten zijn dan blanken en Nederlanders in het bijzonder, heeft geen enkele invloed op zijn neiging om Nederlanders om de alinea van racisme te beschuldigen.
Kijk maar nog een alinea verder:

Ook ik vind dat in de Nederlandse literatuur meer zwarte stemmen zouden moeten bestaan en ik voel me solidair met het bestrijden van deze ongelijkheid. ...

En daar staat het weer: Nederlanders zijn gore racisten die niet willen dat zwarten boeken schrijven en weigeren de boeken die de zwarten desondanks wél hebben geschreven, uit te geven.

Het gebeurt niet vaak, maar geen leuker fenomeen dan de reacties van politiek-correcten en soortgelijk volk nadat ze eens van repliek is gediend.
    Het ware aardje komt onmiddellijk boven.
    De aanleiding is een beetje een verhaal, en langer dan de clou.
    Een crimineel genaamd George Floyd is doodgegaan bij arrestatie. Dat gebeurt wel meer in Amerika waar dit zich afspeelde want in Amerika kan iedereen een wapen dragen en de politie wordt daar regelmatig vermoord met die wapens dus ze zijn nogal voorzichtig. Vooral bij verzet tegen arrestatie.
    Nu komt verzet tegen arrestatie nogal selectief voor, en wel bijna uitsluitend bij zwarte mannen.
    Zo ook deze George Floyd.
    Maar de zwarten zijn altijd op zoek naar een excuus voor hun zeer zwakke maatschappelijke presteren

, dus er loopt al langer een campagne dat de politie extra gewelddadig zou zijn tegen zwarten wat een gore leugen is als je alle cijfers bekijkt: ze zijn juist extra voorzichtig. Even het cijfer van de zevenvoudige criminaliteit van zwarten meenemende.
    Maar de campagne tegen de politie wordt gevoerd met alle mogelijke emotionele middelen (in Amerika makkelijk met haar racistische verleden), en een groot deel van de media gaat erin mee, zodat het vuurtje flink is opgestookt.
    Dus na de dood van die Floyd: massale brandstichtingen en plunderingen, en in Seattle een hele wijkopstand tegen het (blanke) gezag.
    En de zwarten hebben overal ter (westerse) wereld een zeer zwakke maatschappelijke positie door zeer zwak maatschappelijk presteren, dus overal ter wereld deden ze mee.
    In Nederland was er een demonstratie op de Dam in Amsterdam, waar de zwarte rapper Akwasi riep dat hij de blanke verkleed als Zwarte Piet voor zijn kop zou schoppen.
    Daar maakt de in het voetbal-plus praatprogramma Voetbal Inside van Veronica de bekende commentator Johan Derksen een grapje over (elders is dat al strikt verboden), vragende bij een beeld van een zeer opgewonden Zwarte Piet tijdens die demo of dat misschien Akwasi was.
    Heel politiek-correct Nederland weer op hoge poten.
    Met als één van de hoogtepunten een zich "christen" noemende farizeeër genaamd Arie Boomsma

, die zich frequent met dit soort zaken bemoeit, die opriep tot een sponsorboycot van het programma.
    En daarover zei in het praatprogramma Op1 mede-presentator Fidan Ekiz dat dat een NSB-actie was.
    Weer heel politiek-correct Nederland op hoge poten.
    Hier is de bijdrage van R. Vuijsje (Twitter.com, 29-06-2020):

Dat staat zelfs bij het minste of geringste dat ze niet bevalt, zeg dat je bijvoorbeeld er niet zo voor bent om nog eens vijf miljoen immigranten toe te laten, te zwaaien met zwarte vlaggen, hakenkruizen, gaskamerkoppen en het dagboek van Anne Frank.
Dat is zelf niet alleen in staat om het gore geïmporteerde terreuraanslagen plegende en op genocide-tour gaande moslimvolk van nu te vergelijken met de Joden van toen.
En dat niet een enkele keer, maar stelselmatig

.
    Wordt hier een zeer toepasselijke vergelijking gemaakt tussen de ene soort van verradersgedrag en de andere soort van verradersgedrag ...
    Goh, wat wens je dan toch degenen die dit doen een lelijke dingen toe ...
    Overigens: de ander die opviel met een soortgelijke actie was een moslima

.
Ook Midden-Oosten.

Nou, dat is leuk ... Robert gaat nog eens een keer uitvoerig uitleggen wat een gore racisten zwarten, moslims en Joden wel niet zijn (de Volkskrant, 01-08-2020, door Robert Vuijsje):

Beschouwing | Land van afkomst

Wie erbij hoort en wie niet

Wat iedereen natuurlijk (in principe) totaal voor zichzelf bepaalt, en wie daarbij een beroep doet op kleur is een racist.
Dat wil zeggen: als dat voor blanken geldt, geldt het ook voor gekleurden.
Wat het zijn van een "racist" betekent, is inmiddels natuurlijk allang een tweede te bedebatteren kwestie.

In Maar waar kom je écht vandaan?, een bundel met honderd interviews over kleur en afkomst uit de Volkskrant, kun je aflezen hoe het racismedebat in zes jaar veranderde, schrijft auteur Robert Vuijsje.

Oftewel: aan de kop kan je aflezen wat Robert Vuijsje's' definitie van een racist is: iemand die vraagt 'Maar waar kom je écht vandaan?'.
Gelukkig weerlegt hij dat zelf, maar dat tonen we, bij wijze van verrassing, als laatste.
De tekst:

Om te beginnen een citaat uit de inleiding die ik schreef voor Maar waar kom je écht vandaan?, de bundeling met honderd afleveringen uit de Volkskrant-interviewserie Land van afkomst:

De autochtone Nederlanders die zich sinds kort afvragen waarom ze ineens wit moeten worden genoemd terwijl ze toch gewoon blank waren.

Dat worden ze door de zwarten en de media, de laatste zijnde in handen van de linksfascisten (linksen die andere meningen de toegang tot de media ontzeggen).

De Nederlandse Surinamers en Antillianen die sinds 11 september 2001 lijdzaam hebben moeten toezien hoe Nederlandse Turken en Marokkanen een monopolie kregen op gediscrimineerd worden. ...

Een gore en racistische leugen: Turken en Marokkanen zijn nooit en te nimmer gediscrimineerd, maar op hun merites beoordeeld. En die merites waren en zijn laag

. Als ze gediscrimineerd werden, zaten ze allang in Marokko en Turkije. En Turken en Marokkanen komen graag naar Nederland.

.... Waarom ging het alleen nog maar over de moslims? Alsof wíj het niet meer moeilijk hebben in dit land.

Een gore leugen: Surinamers en Antillianen hebben het hartstikke makkelijk in Nederland, blijkende uit het feit dat ze absoluut niet terug willen naar Suriname of de Antillen. En er genoeg Surinamers en Antillianen naar Nederland willen komen
En verderop staat er nog een stukje van de inleiding van het boek zelf:

En natuurlijk de Joden, die wanhopig duidelijk proberen te maken: hallo, wij zijn er ook nog. Wij hebben zelfs het unieke voorrecht om door iederéén te worden gehaat, maar niemand die het meer wil zien.

Een gore leugen: Joden worden in het huidige Nederland niet niet gehaat door veruit de grootste groep: de blanken. Noch door zwarten.
Wel door Marokkanen en Turken in hoedanigheid van moslims, maar daar hebben de Joden het dan weer niet over ... Om precies te zijn proberen ze de Jodenhaat van moslims toe te schrijven aan de blanken

,
    Zodat de Jodenhaat van de moslims niet wordt aangepakt.
    Oftewel: als er Jodenhaat is in Nederland, hebben ze dat aan zichzelf te danken.
    En dat was alleen nog maar de inleiding van het boek, en het artikel.
    De eerste originele tekst:

In de zomer van 2014 begon ik Nederlanders te interviewen over hun afkomst ...

Een gore leugen: hij begon gekleurde immigranten te interviewen over hun gevoelens over Nederland - in meer dan 90 procent van de gevallen die van afkeer. Die afkomst was geen enkel punt: dat stond en staat op hun hele lichaam geschreven.

Sinds 2014, maar eigenlijk dus vanaf september 2001, is eindeloos gesproken over hoe wij in dit land met elkaar samenleven. Tot drie maanden geleden lag daarbij de nadruk op moslims en dan vooral op 'Marokkanen' - zoals Nederlanders van Marokkaanse afkomst worden genoemd, ook als zij hier zijn geboren. ...

Die plaats van geboorte is een futiel detail: ze voelen zich voor de volle 100 procent Marokkanen.

Tijdens die jaren hoorde ik met enige regelmaat zwarte Nederlanders klagen: waarom heeft iedereen het steeds alleen maar over die Marokkanen, wat moeten wij doen om aandacht te krijgen, moeten we ook aanslagen gaan plegen? Het is pijnlijk als je de nadelen hebt van de discriminatie

Twee stuks: dat zwarten gediscrimineerd worden is een herhaling van de gore leugen: ze onderpresteren.
En als tweede een erkenning: aanslagen plegen werkt.

... De laatste maanden hoor ik steeds deze toverformule voorbijkomen: als in het onderwijs meer aandacht komt voor de Nederlandse slavernijgeschiedenis, zal het racisme tegen zwarte Nederlanders verminderen. ...

Wat allemaal komt van de zwarte en linkse racisten en fascisten

.... Als Jood kan ik uit ervaring zeggen: zo simpel is het niet. Je zou zelfs kunnen zeggen dat de grote rol voor de Tweede Wereldoorlog in het Nederlandse onderwijs niet alleen het antisemitisme nauwelijks heeft verminderd, in sommige kringen heeft het juist aangezet tot nog meer Jodenhaat. Want: daar heb je ze weer met dat zielige huilverhaal, waarom moet het in dit land steeds over die Joden gaan en nooit over mijn pijn?

Een gore misleiding: dat gebeurt niet 'in sommige kringen', maar bij de moslims.
    DE MOSLIMS!!!
    Zoals al gezegd: de Joden proberen de Jodenhaat van de moslims af te schuiven op de blanke Nederlanders.
    De direct opvolgende alinea:

... De titel van het boek verwijst natuurlijk naar de dialoog die bekend is bij iedere Nederlander die er kennelijk niet Nederlands uitziet. De vraag die steeds wordt gesteld: waar kom je vandaan? Gevolgd door: nee, waar kom je écht vandaan? ...

Een gore misleiding. Welke volgt later (die verrassing).
Vervolgens gaat het over Vuijsjet's Joods zijn, en ...

... Tijdens de honderden gesprekken leidde het weleens tot een spraakverwarring. Hoe ik mezelf zie - dat beeld komt niet altijd overeen met hoe mensen zoals ik worden gezien, in dit geval door andere minderheden. Mijn gesprekspartners zeiden: wat goed dat jij, als witte Nederlander, je hier zo voor interesseert. Of ze merkten op: o ja, het komt natuurlijk door je zwarte vrouw, daarom ben jij hier zo mee bezig. ...

Een erkenning: wat hier ook speelt migrantensolidariteit.
Gevolgd door:

... Ik zei dan voorzichtig: nou eh, mijn halve familie is uitgemoord in dit land, ...

De grootste van de gorigheden: in Nederland zijn geen Joden vermoord, althans niet meer dan Nederlanders.
De goorlap verklaart de Nederlanders schuldig aan de holocaust.

... Ik zei dan voorzichtig... Voor mij is het altijd vanzelfsprekend geweest die interesse niet alleen op te brengen voor mijn eigen groepje, maar ook voor die van jou. ... ...

Tweede erkenning: migrantensolidariteit. Vijandschap jegens de residenten.
Volgende alinea:

... Eerder deze maand schreef oud-basketballer Kareem Abdul Jabbar een interessante column in The Hollywood Reporter. Daarin stelde hij de vraag hoe het mogelijk is dat, zeker sinds Black Lives Matter, Amerikaanse beroemdheden zich uitspreken tegen racisme, maar dat geregeld combineren met antisemitische complottheorieën - en dat deze vorm van racisme, onder meer van rapper en acteur Ice Cube, zelden openlijk wordt bekritiseerd. Dat is opmerkelijk in een cultuur die zo scherp gericht is op het veroordelen van racisme. Om Kareem Abdul Jabbar te parafraseren: wanneer wij verontwaardigd zijn over onrecht, laten we dan verontwaardigd zijn over het onrecht tegen iedereen. ...

Waarom? Uiterst simpel: omdat het niet gaat om strijd tegen racisme, maar om haat jegens blanken.
De blanke cultuur die zo veel beter is dan de eigen.
Ook de Joodse!

... Terug naar Nederland. Wat zijn de grootste veranderingen sinds 2014, behalve de veranderde betekenis van het woord 'blank'? ...

Iets dat alleen geldt in zwart- en linksfascistische kringen.

... Wanneer ik deze interviewserie als maatstaf mag gebruiken, zou ik zeggen dat rond 2016 in progressieve kringen werd overgestapt van 'blank' naar 'wit'. ...

Met 'progressief' = linksfascistisch.

... Een van de andere interviews in het boek is met kunstenaar Charl Landvreugd, van Surinaamse afkomst. Het gesprek ging over de veranderde betekenis van het woord blank en de ontwikkeling van Zwarte Piet. Hij zei: 'De pijn zit ook in de witheid. Door deze discussie wordt wit zichtbaar als een etniciteit in plaats van als neutraal, wat het in Nederland altijd is geweest. Aan die etniciteit worden nu attributen toegewezen, zoals racisme. ...

Oftewel volgens Charles Landvreugd: "Alle blanken zijn racisten".
Riposte: Charl Landvreugd is een gore racistische zwartfascist waar je niet mee moet praten of anderszins omgaan (we hebben absoluut genoeg van die beschuldigingen van racisme en slaan keihard terug).

... Zwarte Piet staat voor iets groters dan de kleur van zijn schmink. Nogmaals Charl Landvreugd: 'De discussie gaat niet meer over ras. Het gaat over wie bepaalt wat onze cultuur is. En je kunt niet tegen Nederlanders zoals ik zeggen dat wij daar niet over mogen meepraten.' ...

Riposte:

De discussie gaat over wie bepaalt wat de Nederlandse cultuur. En voor immigranten uit achterlijke culturen geldt dat ze daarover niets positiefs in te brengen hebben.

Vuijsje weer:

... Zes jaar geleden leek de kleur van Zwarte Piet, letterlijk, een kinderlijk en futiel detail.

Een gore leugen: het was vanaf het allereerste begin een hoogst gevoelige kwestie.

... Maar het aanpassen van die geschminkte kleur staat voor verandering, voor niet langer als boodschap uitdragen: dit is ons land en jullie moeten je maar aanpassen aan hoe wij de dingen hier altijd hebben gedaan. Voor die houding is de samenstelling van de Nederlandse bevolking in de laatste vijftig jaar te veel veranderd, of je dat nu prettig vindt of niet.

(Noot: dit is een erkenning van het feit dat die immigranten geen Nederlanders zijn - anders hoefde de Nederlandse cultuur niet aangepast te worden)
De werkelijke waarde van het citaat:

Het aanpassen van die geschminkte kleur daar waar het linksfascime de baas is, staat voor het cultuurverraad van dat linksfascisme, dat onze cultuur wil aanpassen aan de winti van de zwarten en sharia van de moslims.

De riposte richting de moslims, zwarten:

Dit is ons land en jullie moeten je maar aanpassen aan hoe wij de dingen hier altijd hebben gedaan. En als je dat niet bevalt, kun je gaan, of je dat nu prettig vindt of niet.

En richting de Joden aangaande die veranderde samenstelling:

Jullie inspanningen om Nederland om te volken zal verrekend worden, hoe dan ook.

Vuijsje:

... Ten slotte, voor alle duidelijkheid, gedwongen door het in de afgelopen zes jaar nog verder geradicaliseerde debat ...

Dat debat is gepolariseerd door met name Joden en zwarten met steun van blanke linkse cultuurverraders - in de media.

... geradicaliseerde debat: dit is dus niet een pleidooi voor invoeren van de sharia-wetgeving in Nederland. ...

Oftewel, aangezien zwarten niet anders aan te bieden hebben dan winti en moslims niets anders dan sharia:

Het voorgaande pleidooi voor het invoeren van de sharia-wetgeving in Nederland is dus niet een pleidooi voor invoeren van de sharia-wetgeving in Nederland.

Joodse taal

.
(Er is niets dat de moslims willen veranderen in Nederland dat niet neerkomt op het invoeren van de sharia)

... Ik zie een belangrijk onderscheid tussen echte, legitieme misstanden en theoretische discussies over vermeende racistische details.

Er zijn geen legitieme oftewel rechtsstatelijke (of anderszinse grootschalige) misstanden in Nederland - alle klachten zijn vermeende racistische details zoals vergeleken worden met Zwarte Piet.
Volgende alinea:

... De waarde van het woord 'racist' devalueert wanneer je iederéén buiten je eigen kringetje gelijkgestemden kwalificeert als een racist. ...

Oftewel: aangezien de linksfascisten iedereen die hen tegenspreekt uitmaken voor "racist", is "racist" inmiddels een geuzennaam geworden voor mensen met gezond verstand.
Mensen die inzien dat zwarten niet gediscrimineerd worden, maar gewoon niet mee kunnen komen.
Waar natuurlijk uiteindelijk alles om draait: om de hete brei dat allochtone immigranten komen uit allochtone culturen - oftewel achterlijke culturen

.
En de Joodse cultuur is achterlijk (oude versie) of barbaars (nieuwe versie)

.
Tot slot de verrassing. Die was precies even groot als het voorgaande artikel. Hier is die verrassing:

Nou, is dat geen verrassing ...
    Laat dit zien, waar ook ter wereld, met de vraag: "Uit welk land komen deze mensen?" en de meest populaire antwoorden zullen zijn "Libanon" of "Jordanië". "Egypte"? Zeer goed ingelichten komen misschien met "Suriname".
    Ergens helemaal onderaan de lijst: "Nederland".
    Deze mensen zijn geen Nederlanders.
    En nogmaals: als deze mensen Nederlanders waren, hoefde de Nederlandse cultuur niet aan ze aangepast te worden.
    Deze mensen zijn geen Nederlanders, maar Arabieren, Turken, en creolen.
    Nederlanders zijn blank en hebben de Nederlandse cultuur.
    Laat de foto-test over de hele wereld zien.

Overigens hebben die laatste woorden van Vuijsje (en de rest van die alinea ... :

... Het proberen uit te schakelen van veronderstelde tegenstanders, zoals onlangs gebeurde in de Amsterdamse club De School, heeft vooral als resultaat dat de gemiddelde Nederlander denkt: wat is dit voor raar gedoe, hier wil ik niets mee te maken hebben.

...) natuurlijk dezelfde waarde als die van iemand die aan de top van een steile helling een steen naar beneden gooit, halverwege die steen nog een extra zet geeft, en verderop richting de finish bezorgd opmerkt dat die steen nu best wel heel erg hard gaat.
    Hoe zou die holocaust nou toch ooit ontstaan zijn ...
    Dat is toch nog steeds zó'n raadsel ...

Alle artikelen die besproken worden, worden natuurlijk eerst gelezen
    Hoewel ... Er is een klasse die zo voorspelbaar is, dat, na het eerste scannen, soms zelfs van alleen de koppen, de analyse gedaan al lezende.
    Zeg maar "zin voor zin".
    Dit is niet zo'n geval, en er was enige weerstand om eraan te beginnen.
    De eerste vraag was:
    Hoe ga je dit aanpakken?
    De eerste stap was om product en weerlegging om te keren: we beginnen met de weerlegging.
    De tweede vraag was "Wat hanteer je als boodschap?". En de tweede stap was het antwoord daarop: "Alhier de mate van empathie binnen de Joodse cultuur".
    Dit is al eens gedaan voor de islamitische

(antwoord: absoluut nul), en de creoolse

(antwoord: verschilt niet waarneembaar van nul).
En nu dus voor de Joodse.
Maar eerste die weerlegging: kijk naar de globale verdeling van welvaart

, en zie dat de verzameling rijke landen vrijwel volledig samenvalt met de verzameling blanke landen, en de verzameling arme landen vrijwel volledig samenvalt met de verzameling gekleurde landen.
De uitzondering zijnde een aantal centraal-Aziatische landen - in het vervolg vallen die dan ook niet onder gekleurd.
Kijk naar de globale verdeling van zaken als corruptie, en zie dat de verzameling weinig corrupte landen vrijwel volledig samenvalt met de verzameling blanke landen, en de verzameling erg corrupte landen vrijwel volledig samenvalt met de verzameling gekleurde landen

.
    Enzovoort, tot je dat alles samennemend komt tot:
    Kijk naar de globale verdeling van beschaving, en zie dat de verzameling enigszins beschaafde landen vrijwel volledig samenvalt met de verzameling blanke landen, en de verzameling nauwelijks beschaafde landen vrijwel volledig samenvalt met de verzameling gekleurde landen.
    Of kijk gewoon naar de migratiestromen, die per definitie gaan van minder naar beter.
    En omdat culturen niet in de grond of de lucht zit, maar in de mensen, volgt daaruit:
    Als er een vorm van tegenstelling is tussen één of meerdere individuen uit een blanke cultuur versus één of meerdere individuen uit een gekleurde cultuur, krijgen de één of meerdere individuen uit de blanke cultuur het voordeel van de twijfel, en dus bij implicatie de één of meerdere individuen uit de gekleurde cultuur het nadeel van de twijfel.
    Tussen twee haakjes: discussies over deze analyse zijn meer dan van harte welkom!
    Deze stellingen zijn behulpzaam, in dat ze vrijwel alle en mogelijk zelfs helemaal alle als "complex" geziene vraagstukken rond maatschappijen met zowel blanke als gekleurde etnieën, dat laatste in aantallen groter dan noodzakelijk voor groepsvorming

, simpel en verklaarbaar maken.
En dat gaat nu toegepast worden op het laatste product van Robert Vuijsje, de paardenfluisteraar van de gekleurde gemeenschap in Nederland. Het is het langste product van zijn hand dat deze redactie onder ogen is gekomen en tevens het langst product over dit onderwerp dat deze redactie ooit gelezen heeft. Vermoedelijk om die reden van lengte verscheen het dan ook niet in de krant, maar in Volkskrant Magazine (Volkskrant Magazine, 25-09-2021, door Robert Vuijsje):

Essay

Het nadeel van de twijfel

Waarmee (dit natuurlijk gaande over blank versus gekleurd zoals altijd bij Vuijsje) onmiddellijk de reden van het noteren van de inleiding duidelijk is.
    Die inleiding zegt dus: "Maar natuurlijk heeft de gekleurde cultuur dus zijn dragers het nadeel van de twijfel".
    En gaat over tot de orde van de dag.
    Andere, meer specifieke vragen, bijvoorbeeld.
    Waarmee als hoofddoel maar één zaak overblijft; op hoeveel manieren volgt hier onbegrip van deze fundamentele en voor iedereen aan de globale gegevens waarneembare werkelijkheid.
    Oftewel: op hoeveel manieren blijkt hier onbegrip voor de blanke positie.
    Of dus ook: hoeveel empathie heeft deze specifieke figuur.
    De antwoorden uit het hoofd na tweede lezing zijnde "oneindig" en "nul", maar bij de detailbehandeling komt daar misschien correctie op. eerst verder met de koppen:

Hoe is het om door het leven te gaan als Amsterdamse scholier van niet-westerse komaf? ...

De eerste fout: de Aziaten vallen buiten dit verhaal. In Nederland moet hier staan: "allochtone", "allochtoon" staande voor"moslim of creool".

... Robert Vuijsje én zijn zoon kunnen erover meepraten - ook al zijn ze 'wit'.

Robert Vuijsje en zijn zoon zijn (deels) Joods en dus apert niet blank oftewel van Europese (Engels: caucasian) origine, maar van semitische oftewel Arabische.
En de eerste specifieke toepassing van het boven algemeen geformuleerde

... 'Pap, ze verdelen alle buitenlanders over één klas, samen met alle ADHD'ers.'

De werkelijkheid:

Alle ADHD'ers en soortgelijk lastige leerlingen worden in één klas gezet.

Oftewel: in het klaslokaal wordt de globale beschavingsverdeling ingevoerd. Met ongewijfeld als intentie om de leeromgeving voor blanke en Aziatische leerlingen te optimaliseren.
Zelfs genoteerd is de reden dat de zoon van Robert Vuijsje in de gekleurde groep terechtkwam:

Tussentitel: Sonny steekt een rotje af in de gang van de school. Hij beweert dat het niet de bedoeling was. Hij hield voor de grap een aansteker in de buurt van een rotje hield en toen was het ineens boem

Q.e.d. (meer over het schoolgedrag van de gekleurde leerling hier

)
    En hier geldt een andere "nadeel van de twijfel": wie zoiets extreems doet, heeft hoogstvermoedelijk diverse minder extreme tussenfases doorlopen, vermoedelijk in veelvuldige mate.
    Wat ook nu weer een moment is dat je inhoudelijk de behandeling zou kunnen afsluiten. Het gaat nu nog maar over hoe vaak dit herhaald wordt.
    En we zijn pas in de koppen.

Tussentitel: Sonny voelt dat hier iets oneerlijks gebeurt en komt in opstand. Alleen doet hij dat in de stijl van een 13-jarige puber

Oh, dat is nog iets extra's: door het nulbesef aan de gekleurde kant van hun bijdrage wordt alle eventuele correctie (het plaatsen in de klas van onrustigen) gezien als oneerlijk, en indien gehandeld naar dat gevoel komt het proces dus automatisch in een spiraal.

Mijn zoon heet Sonny, maar we lijken zo op elkaar dat mijn ouders hem altijd per ongeluk Robert noemen. Hij lijkt op mij toen ik 14 was - alleen heeft dat voor hem andere gevolgen. 14 jaar zijn en eruit zien als een Marokkaan: ik deed het vijfendertig jaar eerder dan Sonny.

En in de tussentijd hebben Marokkanen een slechte reputatie gekregen, dat wil zeggen: slechter dan puur op de globale overwegingen van de inleiding, maar die reputatie is minder slecht dan op grond van hun, als groep, maatschappelijke gedrag.
Van wijkoverlast en zwembadterreur via Jodenhaat en homohaat naar fysieke terreur. ieder afzonderlijke geval is een incident, en tezamen is het patroon en dat patroon is sterk negatief

.
    Met mensen die dat ontkennen is verder praten of discussiëren totaal zinloos.
    Met mensen die over dit soort zaken praten zonder dit achterliggende feit te noemen, is verder praten alleen zinvol na ze naar de bekendheid van deze achtergond te vragen, en bij iedere aarzeling in de erkenning treedt onmiddelijk het voorgaande in werking: met hen verderpraten is zinloos.
    Het weerzinwkkende gedrag is de achtergrond en alle opvolgende gebeurens zijn gevolgen ervan.
    Wat Sonny Vuijsje ondervindt, en waaronder hij lijdt omdat zijn vader weigert het hem uit te leggen: hij ziet eruit als Marokkaaan, en dat betekent dat hij wordt gezien als Marokkaaan, en dat betekent dat hij een beplaade behandeling krijgt, en dat is volkomen terecht. En het enige dat Sonny kan doen, is niet handelen als een Marokkaan.
    En het enige wat Robert Vuijsje kan doen, is dat telkens opnieuw uitleggen
    Maar wat natuurlijk niet is wat Robert Vuijsje doet, omdat dat ingaat tegen zijn cultuur, die zijnde de Joodse cultuur, die zijnde een migratiecultuur, die inhoudende dat alle culturen gelijk zijn, dat inhoudende dat de benadering die Marokkanen krijgen onterecht is:

... De scheidslijnen zijn scherper geworden, tussen wie zogenaamd thuishoort in dit land en wie niet. Dat is waar dit verhaal over gaat. Het is een particulier verhaal. Ongetwijfeld bestaan er mensen die andere ervaringen hebben, maar dit is mijn verhaal en ik denk dat het iets zegt over Nederland. ...

Met op het einde het psychologische klassiekertje van de schuldtoeschuiving

: "Er gaat iets fout, en dat ligt dus per definitie niet aan mij".
    Ad infinitum en Ad repetitum infinitum.
    Hier in de vorm van de vergelijking van de ervaringen van vader en zoon.
    Tja, daar liggen veertig jaar van wijkoverlast en zwembadterreur via Jodenhaat en homohaat naar fysieke terreur tussen ...

.
Een enkel voorbeeld dat Robert gebruikt:

... Sonny is 12, maar ziet er wat ouder uit. ...

Oftewel: Sonny ziet eruit alsof hij in de overlast-leeftijd zit.

... De woningbouwvereniging is daar aan het werk, er staan steigers. Ineens wordt uit een van de ramen in de binnentuin een geweer op Sonny gericht door een overbuurman die roept: 'Jij hoort hier niet.' Van de steiger springt Sonny naar binnen ...

Oftewel: Sonny staat als mogelijke overlast-puber op bouwsteigers, waar hij dus niet thuishoort want bouwsteigers zijn verboden terrein voor niet-werklieden.

... Ineens wordt uit een van de ramen in de binnentuin een geweer op Sonny gericht door een overbuurman die roept: 'Jij hoort hier niet.' ...

Sonny klaagt bij vader, en in plaats van een standje te geven aan kind ...

... Een paar weken later zitten we voor een mediationgesprek bij de wijkagent. ...

... klaagt vader over buurman bij de politie.

... De buurman vertelt lachend dat hij dit wapen had 'gepresenteerd' omdat hij Sonny aanzag voor een inbreker. ...
... Ik vraag wat hij bedoelde met zijn uitroep dat mijn zoon 'hier niet hoort'. Was het omdat Sonny eruitziet alsof hij niet in deze buurt hoort te wonen? ...

Oftewel: vader heeft een kleurtje en een ingekankerd wantrouwen jegens blanken.

... Volgens de buurman bedoelde hij dat een inbreker niet op die steiger hoorde te staan, het had heus niets te maken met Sonny's donkere uiterlijk. ...

En het ingekankerde wantrouwen van de gekleurde vader jegens blanke mensen gaat zo diep dat hij het voorval middels manipulatie van taal presenteert en verspreidt als een voorbeeld van blank racisme:

Zomer 2019
Sonny is 12, maar ziet er wat ouder uit. Hij speelt op het balkon aan de achterkant van zijn huis. De woningbouwvereniging is daar aan het werk, er staan steigers. Ineens wordt uit een van de ramen in de binnentuin een geweer op Sonny gericht door een overbuurman die roept: 'Jij hoort hier niet.' Van de steiger springt Sonny naar binnen en belt 112. Het is de avond waarop hij voor het eerst alleen thuis mag zijn.
Een paar weken later zitten we voor een mediationgesprek bij de wijkagent. We horen dat de windbuks van de buurman door de politie in beslag is genomen. De buurman vertelt lachend dat hij dit wapen had 'gepresenteerd' omdat hij Sonny aanzag voor een inbreker. Ik vraag wat hij bedoelde met zijn uitroep dat mijn zoon 'hier niet hoort'. Was het omdat Sonny eruitziet alsof hij niet in deze buurt hoort te wonen? Volgens de buurman bedoelde hij dat een inbreker niet op die steiger hoorde te staan, het had heus niets te maken met Sonny's donkere uiterlijk. ...

En dit omringd door soortgelijke voorvallen Ad infinitum en Ad repetitum infinitum en Ad nauseum:

Met eentje even apart gehouden omdat die hoort bij de boodschap die Vuijsje aan het einde meegeeft:

Zijnde een illustratie in beeld van:

... Hoe vijandig en ruig wij denken en praten over, in dit geval, jongens die eruitzien als Sonny: in onze hoofden is het normaal geworden, of wij ons daar nou bewust van zijn of niet. ...

Met het meest gore woord dat in deze contexten gebruikt wordt: het woordje 'we'

en zijn afgeleiden zoals hier 'wij'

en 'ons', staande voor "Ik ben hartstikke GOED!!! en jullie zijn hartstikke FOUT!!!.
Wat allemaal tezamen slechts op één manier samengevat kan worden:

ALLE BLANKEN ZIJN RACISTEN!!!

De ergste vorm van racisme, natuurlijk, aan deze zijde van de grens met geweld.
Met een illustratie van die ernst die erop ontworpen is dat hij misschien overkomt bij Joden en hun aanhang: neem, net zoals Vuijsje een lijst van incidenten met betrekking tot blanken neemt, een lijst met incidenten met betrekking tot Joden, met het racisme vervangen door financiële en soortgelijke manipulaties manipulaties, zie de zeer uitgebreide verzameling hier

.
De bovenstaande redenatie en conclusie toegepast op die lijst leidt dan volautomatisch, bij gebruik van dezelfde verwisseling op lijsten en conclusies, tot:

ALLE JODEN ZIJN PARASIETEN!!!

Welke conclusie, die van de gelijkenis tussen de twee gevallen, door ieder mens getrokken kan worden door gewoon de wereld gade te slaan, en 1 + 1 = 2 toe te passen.
    Waarna, bij het aanvaarden door "de wereld" van conclusie 1, ook conclusie 2 zonder probleem aanvaard zou moeten worden.
    De werkelijkheid is dat het gebruik van conclusie 1, ...
    ... direct of bij implicatie door bijvoorbeeld bij ieder conflict tussen een blanke en een zwarte de blanke van racisme te beschuldigen, ook al is het de zwarte die de hersens van de blanke heeft ingeslagen

, en ...
    ... door ieder gebruik van de term "wit" staande voor "blanke",
    ... want dat is ingevoerd onder druk van de beschuldiging "Alle blanken zijn racisten",
... gezien wordt als een ultieme vorm van fatsoen en moraal.
    Terwijl de tweede conclusie gezien wordt als de ultieme vorm van immoraliteit.
    Deze inconsistentie, natuurlijk tevens een contradictie, is het resultaat van de inzet van wat werkt als het ultieme terreurwapen: de inzet van het "DE HOLOCAUST!!!"

    "Er was DE HOLOCAUST!!!", dus iedere vorm van kritiek op gedrag van Joden, individueel of als groep, is een MISDAAD TEGEN DE MENSELIJKHEID".
    En dat 'íedere vorm van kritiek op gedrag van Joden' houdt in iedere verbale uiting van Joden, inclusief die verbale uitingen slaande op het functioneren van niet-Joodse personen en instellingen en maatschappijen zoals bovenstaande.
    Als Robert Vuijsje als Jood Joodse meningen verspreidt over blanke mensen, mag je als blank iemand niet iets zeggen over de Joodse meningen van Robert Vuijsje, want dat is antisemitisme.
    Oftewel: de krachten uitgeoefend vanuit de Joodse gemeenschap mogen niet tegemoet getreden worden met krachten op hetzelfde niveau.
    Zij mogen pleiten voor omvolking, en jij mag niet zeggen dat zij pleiten voor omvolking, want als jij zegt dat zij pleiten voor omvolking en jij daar tegen bent, ben je een antisemiet.
    Een situatie van een fundamenteeel verstoord samenspel van krachten, volautomatisch leidende tot exponentieel uit de hand lopende processen.
    Zoals de politieke-correctheid, waar dit allemaal ook ingegoten zit, dagelijks aantoont - vorige week in de zaterdagkrant van de Volkskrant van twee zwarte mensen met paginalang de boodschap: "Alle blanken zijn racisten".
    Ad infinitum en Ad repetitum infinitum en Ad nauseum

.
    Waarmee ook een brug geslagen is naar die andere conclusie die al in de inleiding genoemd is.
    Want van die zwarten is al bekend dat hun beschuldingen (onder ander) het gevolg zijnn van een totale afwezigheid van de capaciteit tot empathie.
    Van moslims is dit vanzelfsprekend (ze hebben het op de meest uitvoerige wijze gedocumenteerd in een boek genaamd "de koran"

).
En hierbij staat ook voor Joden vast: de capaciteit tot empathie ligt ononderscheidbaar dicht bij nul.

Naar Joods, kwaadaardigheid

, Haatzaaien, allochtoon

, of site home

·.

Cultuur, Joods, haat: Robert Vuijsje

5 jun.2016