Een eigenschap die in alle lagen voorkomt, maar in de lagere klassen het meest is die van grofheid. Dat uit zich op diverse manieren. Een eerste voorbeeld:

Uit: De Volkskrant, 08-08-2008, column door Nausicaa Marbe

De hond van Verdun

Vlak boven Verdun, op het inmiddels bosrijke Champ de Bataille ’14-’18, gebeurde het. Ineens stond er een hond op de weg. Een schitterende zwarte hond, rijzig, stevig, bruine borst en poten, glanzend vel. Rottweiler gekruist met Dobermann. Aan zijn halsband een meterslang touw, dat verloren op het asfalt hing. Hij stond als een standbeeld, oren omhoog, hijgend van uitputting. En keek zoals honden kijken als ze hun baas kwijt zijn. Met die panische waar-ben-je-blik.
    Die is ontsnapt, wil je denken – uit comfort. Maar daarvoor was de ontreddering in de ogen van het beest te groot. Hij zag de uitwijkende auto’s om hem heen niet. Als een geestverschijning wachtte hij daar, op zijn baasje die alles goed zou maken.
    Maar bos en touw, dat kan maar één ding betekenen: een abandon. Frankrijk is er berucht om, de autoroute is bezaaid met gedumpte dieren. Twee keer zagen we zo’n ramp, vanuit de auto: een man die pardoes langs de vangrails een kattenmand op de grond zette en er tegenaan schopte. Verderop in Picardië: veel dode poesjes, kleintjes, naast elkaar. Er worden dus ook nesten uit auto’s gegooid.
    Hoe gaat dat, thuis, vlak voor de vakantie. Maman pakt de koffers, de kinderen hun speelgoed, papa gaat alvast tanken en eventjes de hond of poes lozen? Zouden ze nog tegen de kinderen zeggen dat ze hun huisgenoot ‘bij lieve mensen’ hebben ondergebracht? Of is het een ingeburgerd familieritueel: beestje uitzwaaien, niet huilen, na terugkomst gezellig naar de dierenwinkel voor een nieuwe?
    Nu krijgen de Fransen ervan langs, terwijl overheid en media het probleem volop aanpakken. Elke zomer weer: televisiecampagnes, posters, slogans, waarschuwingen tegen de abandon. Het immens populaire televisieprogramma 30 millions d’amis, met een eigen stichting voor dierenwelzijn, strijdt ook op politiek niveau – zelfs overzee, zoals in Réunion waar afgedankte honden als prooi dienen voor de haaienjacht. Bewustwording over dierenleed vergt kennelijk ongekend lange tijd.   ...
    Ook Nederlanders zijn niet heilig. Een hotelier uit Twente vertelde me dat hij jaarlijks tientallen poezen naar het asiel brengt, die in de bossen bij zijn etablissement worden losgelaten. Hij zal niet de enige zijn die dat doet. Ook in Nederland puilen de dierenasiels uit na de vakantie. Zelfs als mensen voor een humane oplossing kiezen, blijft het verwerpelijk dat ze hun huisdier als wegwerpartikel behandelen.   ...

Naar Houding laag I , Sociologie lijst  , Sociologie overzicht  , of site home .