Sociologie inleiding

Sociologie zou je bijna het belangrijkste van alle wetenschappelijke disciplines noemen, als je weet dat sociologie gaat over hoe mensen met elkaar omgaan. Natuurlijk is het zo dat al dat gedrag stamt van individuen, en onder de sociologie dus de psychologie ligt, maar uit de exacte wetenschappen is bekend dat bij een overgang van kleine aantallen naar grote aantallen die samen collectief gedrag vertonen, er oude kenmerken en kwaliteiten verdwijnen en nieuwe boven komen. Water gedraagt zich heel anders als een paar watermoleculen. Sociologie als vak, en sociologische toepassingsgebieden als politiek, zijn niet te begrijpen zonder een volledig inzicht in de relatie tussen de eigenschappen van individuen en groepen vervolg .

Sociologie als wetenschap moet gaan over de regelmatigheden en wetmatigheden van het menselijk gedrag. Dat sociologie niet het belangrijke vak is dat het zou kunnen zijn, is omdat degenen die het vak bedrijven, er in belangrijke opzichten niet achter staan. Dat komt omdat de gedachte dat menselijk gedrag voorspelbaar zou zijn en aan regels zou voldoen is voor de meeste mensen die geen natuurwetenschapper zijn in meer of mindere mate onverdraagbaar. Wetenschappers die wel hebben geprobeerd uit te gaan van die mogelijke wetmatigheden hebben dan ook vaak bloot gestaan aan intellectuele vervolging door de tegenstanders, de alfa intellectuelen. De reden van deze vijandige houding is heel simpel: het bestaan van regels tast de uniekheid van het individu aan, en dat is voor de alfa-intellectueel een psychologisch niet behapbare gedachte.

Dit ratiovijandige klimaat heeft er voor gezorgd dat mensen voorzichtig zijn geworden om te veel in de richting van een rationele sociologie te gaan, niemand wil eindigen als criminoloog Buikhuisen, die door de alfa-intellectuelen ingedeeld werd met bij Eichmann en Bormann, en uiteindelijk uit zijn vak is verjaagd. En de hoofdpersonen van deze wetenschappelijke euveldaad zijn nu nog steeds actief, in het allochtonendebat, waar ze dezelfde methodes en argumenten gebruiken, en al even fout zijn. Het feit dat ze ondanks bewezen ongelijk in de eerder kwestie nog steeds een platform kunnen krijgen in de media, bewijst dat de laatste ook medeschuldig is aan de ratio-onderdrukkende beweging.

Deze analyse is noodzakelijk omdat de anti-rationele beweging er in geslaagd is in vele hoofden te komen, en mensen dus niet gewend zijn om rationeel over menselijk gedrag te praten. Het dient er toe om de geest geschikt te maken voor wat hier verder aan analyse gedaan wordt.