Bronnen bij Sociologische krachten: individualisme, roofdieren

Eén van de bestaansredenen van de kunst is het meer emotioneel belichten van maatschappelijke toestanden. Hier de belichting van de het rationele feit dat het individualisme van de types die in de economie zitten, van de soort "roofdieren" is (de Volkskrant, 06-10-2012, recensie, door Hein Jansen):
  Vastgoedfraude als flitsend toptheater

De Verleiders - de casanova's van de vastgoedfraude, van George van Houts (bewerking) en Aat Ceelen (regie), DeLaMar Theater, Amsterdam, 4 oktober. Tournee: bostheaterproducties.nl.

'Jantje zag eens pruimen hangen, o als eieren zo groot.' Met dat kinderliedje begint De Verleiders, over de grootste vastgoedfraudezaak die Nederland gekend heeft. Cruciale zin in dat versje: 'Aan een boom zo vol geladen, mist men vijf, zes pruimen niet.'
    Daarmee wordt samengevat wat de hoofdpersonen in dit Hollands polderdrama bindt: graaien, harken, niemand die het merkt, niemand die het ziet. En dan meer willen en nog meer, gaan geloven in een eigen gecreëerd universum van geld en nog meer geld.
    Over die graaicultuur in de wereld van bouwmagnaten, bouw- en pensioenfondsen en ondernemers schreven Vasco van der Boon en Gerben van der Marel De Vastgoedfraude. George van Houts bewerkte het voor theater; Aat Ceelen werd aangetrokken als regisseur. Vijf acteurs spelen de slimme jongens van het grote geld, de charmeurs van de financiële achterkamertjes, de oplichters die opereren in de wereld van snelle Ferrari's en grote jachten: Pierre Bokma, Victor Löw, Leopold Witte, Tom de Ket en Van Houts zelf.
    Toptheater is het. Omdat het op een heldere manier inzicht geeft in de ingewikkelde handel en wandel van de gladde zakenboys ...
    In de knappe bewerking van Van Houts gaan geldzucht, persoonlijk drama en humor samen. Flitsende dialogen, fenomenale monologen en rake oneliners over waarheid en bedrog worden afgewisseld met bespiegelingen over hebzucht en wraak.
    De Verleiders springt qua tijd heen en weer tussen 1997, als de fraudezaak begint en 2011, als de rechtzaak in Haarlem dient. Opkomst en ondergang van de hoofdrolspelers speelt zich daartussen af, met het duo Vijs (Bokma als 'mental coach' Nico Vijsma) en Vlijm (Van Houts als Bouwfondsdirecteur Van Vlijmen) als spil. Löw speelt bestuursvoorzitter Haks en Witte en De Ket zijn eenvoudige projectontwikkelaars. De mannen hebben maar één doel: bouwen, doorverkopen, afkopen, sjoemelen en innen. En vooral uitgeven.
    In deze aaneenschakeling van snelle scènes is er een magistrale tirade van Bokma over ons aller hebzucht: 'Iedereen is te koop, dat is de smeerolie van de economie'. Het is Wim Kan en Hans Teeuwen tegelijk, sit-downcomedy van de hoogste plank. Magisch, meedogenloos en ook demonisch - aldus is het acteren van Bokma als de goeroe-achtige, duivelse Vlijm te typeren.    ...

Een reeks kwalificaties die slechts op één manier min of meer objectief, niet-expliciet-oordelend, samen te vatten zijn: "roofdieren".


Naar Sociologische krachten , of site home ·.

  10 okt .2012