Bronnen bij Sociologische krachten: islamisering

"Islamisering is onzin"... Is één van de mantra van de politieke-correctheid. Vergetende dat het in Nederland begon met één enkel exemplaar: dat van Fatima Elatik, in een aflevering van Pauw & Witteman - ergens tussen 1995 en 2000. Die op de inmiddels overbekende hijgerige politieke-correcte manier erbij zaten te gniffelen: "Kijk er eens schattig en kittig zijn met dat hoofddoekje...". Binnen vijftien jaar waren de moslimwijken in Nederland veranderd in shariawijken.

Helaas is dat door deze redactie niet goed gedocumenteerd, maar hier een gelijksoortig en ook nog veel grootschaliger geval: Indonesië. Met berichten uit de Volkskrant, dus hieraan is niets overdreven. Het eerste geval is meteen ook een geweldskwestie wnat daarmee gaat islamisering ook vaak gepaard (de Volkskrant, 06-11-2012, van correspondent Michel Maas):
  Hindoes en moslims raken slaags

Op Java vielen deze week 14 doden bij gevechten tussen twee dorpen. Autochtone moslims en 'import'-hindoes uit Bali staan tegenover elkaar en verzoening ligt niet in het verschiet.

De gevechten in de provincie Lampung, op het eiland Java, begonnen zondag zoals ze de laatste tijd overal in Indonesië zo vaak beginnen: met een kleinigheid. Jongens van het dorp Balinuraga hadden twee meisjes uit het buurdorp Agom geplaagd toen die voorbijreden op een brommer. De meisjes vielen en raakten licht gewond.
    Voor Agom was dat genoeg om Balinuraga te bestormen: een woeste meute brandde huizen plat en ging de bewoners te lijf. In twee dagen vielen er veertien doden en brandden 166 huizen af. Honderden mensen raakten gewond.
    De oorzaak van de gevechten is complex. De inwoners van Balinuraga zijn etnische Balinezen en dus hindoes. Zij zijn tientallen jaren geleden van het overvolle, arme Bali verhuisd naar de provincie Lampung. Hun verhuizing was onderdeel van het zogeheten transmigratie-programma van president Soeharto: transmigranten kregen een stukje grond en een startkapitaaltje om een nieuw bestaan op te bouwen. De meesten werkten hard en hadden het daardoor al gauw beter dan de lokale bevolking.
    Dat heeft op veel plaatsen geleid tot jaloezie. Daar komen de cultuurverschillen nog bij. Balinezen zijn in alle opzichten anders dan Javanen: zij komen van andere eilanden. En het feit dat de eersten hindoes zijn en de laatsten moslims is nog een derde bron van groeiend ongemak.    ...
 Overal hebben moslims last van dit 'ongemak' ...

Maar het meest continu zichtbaar is de islamisering in dat andere aspect, de kleding (de Volkskrant, 31-08-2013, van correspondent Michel Maas):
  Zelfs de sarongs zijn de moslimlobby nog veel te bloot

Ongekend: een Miss World-verkiezing zonder bikini- parade. In Indonesië gebeurt het. Maar die concessie is de conservatieven niet genoeg: geweld dreigt.

Tussentitel: Het is onze plicht de verkiezingen te verstoren - Habib Rizieq - Leider knokploeg FPI

De bikini's zullen worden vervangen door sarongs, maar nog is het de moslimlobby in Indonesië te bloot. De hele gemeenschap van conservatieve en radicale moslims loopt te hoop tegen de Miss World-verkiezingen die komende maand in Indonesië worden gehouden. De moslims eisen dat de verkiezingen worden afgelast. Een notoir militante groep heeft zelfs al gedreigd geweld te gebruiken als de competitie doorgaat.    ...
    Woedende radicalen sloten een expositie in Jakarta omdat daar twee naakten hingen: 'Adam en Eva'. De schilderijen werden verwijderd, de maker gearresteerd, en de man en de vrouw die model hadden gestaan verhoord door de politie. Ruim een jaar geleden werd Lady Gaga door moslimprotesten gedwongen een concert in Jakarta af te zeggen.    ...

Iets dat ook al in Nederland plaatsvindt met schilderijen, en in toenemende mate met het lastigvallen van vrouwen op straat in de shariawijken en de randen daarvan.

Weer een menggeval (de Volkskrant, 03-02-2016, van correspondent Michel Maas):
  Religieuze minderheden beschimpt, bedreigd en verjaagd

Knokploegen vallen in Indonesië al jaren religieuze minderheden aan. ...

...    Mishandeling en vervolging van minderheden zijn een groeiend probleem in Indonesië. Hoewel de grondwet vrijheid van godsdienst garandeert, is intimidatie aan de orde van de dag, vooral door radicale moslimgroepen. Opgehitste massa's vallen al jaren leden van religieuze minderheden aan.
    Terwijl de overheid toekijkt, worden huizen, moskeeën en kerken verbrand. Als het om godsdienst gaat, geldt het hukum Jalan, het recht van de straat. Knokploegen kunnen ongestoord hun gang gaan.    ...

Omdat dit de Volkskrant is, is de boodschap van het artikel dat de regering er iets probeert te doen, met als aanleiding deze groep:
  ... De kinderen behoren tot 'ex-Gafatar', de jongste religieuze minderheid die zich vervolgd weet in Indonesië. ...
    Met de opvang van de ex-Gafatar lijkt de regering iets goed te willen maken.

Maar dat is volstrekt zinloos, omdat moslims als groep zo zijn:
  ... Hun commune in Kalimantan is aangevallen en platgebrand door boze moslims die geen zin hadden in 'ketters' in de buurt. ...
    De commune bestond pas vier maanden en de meeste bewoners waren van Java gekomen. Zij volgden, zegt Gunawan, hun 'messias', Ahmad Musadeq. Zij wilden op Kalimantan een 'voorbeeldgemeenschap' stichten waar iedereen gelukkig zou zijn en niemand honger zou hebben.
    De rest van Indonesië kijkt daar, na een haatcampagne van moslim-organisaties en media, anders tegenaan. De 'messias' is in de berichten een 'valse profeet' en een onverbeterlijke ketter, voor wie jodendom, christendom en islam kanten van één en dezelfde religie zijn. In 2008 is hij daarvoor tot vier jaar gevangenisstraf veroordeeld. Zijn toenmalige beweging Al Quiyadah Al Islamiyah werd verboden. Na zijn vrijlating stichtte hij 'Gafatar' (de 'Beweging van de Dageraad van de Archipel'), die al snel eveneens verboden werd.

De islam is een diep-intolerante godsdienst.

En een paar jaar later is het proces weer verder gevorderd (de Volkskrant, 30-12-2016, verslaggeverscolumn, door Michel Maas):
  Meer dan een lap

'Laat die lap toch eens thuis', moppert haar man, maar Ita wimpelt hem af. 'Bemoei je er niet mee.' Hij haalt zijn schouders op en keert terug naar zijn ijsthee. Ze hebben het spelletje al vaak gespeeld, en hij weet dat hij het niet kan winnen. Ita houdt haar hoofddoek om.

Tussentitel: Hoe meer vrouwen overstappen op de hijab, des te groter de druk wordt om er een te gaan dragen. Dat bedoelt Ita als ze zegt dat mensen 'beginnen te kletsen' als je niet meedoet

Wat eigenlijk alles al zegt:
    Nog wat details:
  Ita is al twee keer in Mekka geweest. Je mag haar dus ibu Haji noemen, eretitel voor een vrouw die de hadj, de heilige pelgrimage heeft gemaakt. Na die tweede pelgrimstocht heeft zij besloten de jilbab, of hijab, te gaan dragen. ...
    Niet alleen de vroomheid heeft Ita tot de hoofddoek gebracht. Aarzelend geeft zij toe dat er duidelijk sprake is van sociale druk. Steeds meer vrouwen gaan aan de hoofddoek en 'mensen kletsen', zegt zij. Zij droeg de hoofddoek vroeger alleen als zij naar de musholla ging, de kleine buurtmoskee, maar werd er steeds meer op aangekeken als zij hem op andere tijdstippen niet ook omdeed. Die sociale druk is de afgelopen jaren sterk toegenomen.
    Vijftien jaar geleden waren hijabs een zeldzaamheid in Indonesië. ...

Oftewel: islamisering is een progressief proces dat niet te stoppen valt, want gedreven door socio-psychologische processen. Met dus slechts één uitzondering:
  Onder de dictatoriale president Soeharto werd elke vorm van religieuze druk de kop in gedrukt. ...

Een wettelijk verbod. En toen dat werd opgeheven:
  Toen Soeharto in 1998 tot aftreden werd gedwongen, spoelde een golf van vrijheid over het land. De geest van reformasi stuwde Indonesië in de richting van een echte democratie, maar deze nieuwe vrijheid had een keerzijde: ook de islam kreeg de ruimte, en greep die gretig aan. Vanuit moslimorganisaties, politieke partijen en pesantren (islamitische kostscholen), kwam een beweging op gang die het land sluipenderwijs in de richting van een islamitische staat begon te duwen.
    De druk wordt opgevoerd en de hoofddoek is daar een zichtbaar symptoom van. ...

Er is maar één enkele remedie tegen de druk van de islam: een verbod. En als moslims snog een minderheid zijn: een verbod op immigratie ervan.


Naar Islam, cultuurbeelden , of site home .

30 dec. 2016