Sociologische begrippen: media, Europese UnieDe media zijn zo pro-Europese Unie, dat het sterk doet aan denken aan de mening van de media over het communisme ten tijde van de Sovjet-Unie. Voor deze redactie is het totaal ondoenlijk om een waarachtig beeld te schetsen daarvan, omdat dat het reproduceren van honderden artikelen zou betekenen ten opzichte van het enkele waarin een echte kritische noot wordt gekraakt. Elders, in het kader van de bespreking van de EU, zijn er wat eerder wat voorbeelden bijgehouden, en hieronder, in het kader van de sociologie, wordt volstaan met een enkele. Maar dat is ook een heel mooie enkele want de correspondent voor Europese zaken van de Volkskrant. Een waarachtig eurofiel, hoewel je dat van hemzelf natuurlijk absoluut niet mag zeggen. Helaas zijn er echter Europese verkiezingen in aantocht, en zijn de voorspellingen voor de eurofielen niet gunstig. Dus is de verleiding onweerstaanbaar om zich uit te spreken. Niet als bedoeling, maar als effect. En hier gebeurd het drie maanden voor die verkiezingen in het opiniekatern Von (de Volkskrant, 01-03-2014, door Marc Peeperkorn):
En met die koppen is de rest al bijna overbodig, want volkomen voorspelbaar. Wat de correspondent gaat betogen is dat Nederland alle verdragen getekend heeft, en dat Nederland niet moet klagen omdat het onze eigen schuld is. Even een stukje van hoe Peeperkorn het zelf zegt - uitlezen is niet nodig, er staat echt precies hetzelfde:
Oké, niet helemaal precies hetzelfde, want de versie van Peeperkorn zit vol met retorica en retorische trucs. Maar dat stond ook al in die kop. Om heel precies te zijn: het eerst woord in de hoofdkop is al een retorische truc. Dat woord is inderdaad het "We". Wat op deze website al langer terug beschreven is 
: "we" betekent "ik" of "ons" als het de auteur goed uitkomt, en "jij" en
"jullie" als dát de auteur beter uitkomt. Iedereen met enige kennis van de gang en stand van zaken weet nu wat de weerlegging is van het betoog van Peeperkorn: de "we" die getekend hebben voor die verdragen zijn niet dezelfde "we" die bezwaar heeft tegen die verdragen De "we" die getekend heeft voor de bedrage, is de bestuurlijk elite. En ze worden gesteund door ongeveer de bovenstar kwart tot eenderde van de maatschappij De "we" die bezwaren maken tegen die verdragen, is de rest van Nederland: de onderste driekwart of tweederde van de burgers. Its dt in alle openheid genuert is in 2005: tweederde vn de Nederlanders stemde tegen de nieuwe gromdwet. Rbiat eurofielen die de meduvokomen beheersen, zoals (bijn) iedereen bij de Volkskrant, zijn het allng weer vergeten. En als ze het zich weer herinneren, dan zeggen ze dit:
Precies: diezelfde elite die zo hartstikke voor die Grondwet was. Wat keihard ontkend wordt door de rabiate eurofielen - in nauwelijks een zinnetje later:
Die rabiate eurofielen zijn even gestoord als degenen die beweren "Islam is de godsdienst van de vrede" nadat moslims zojuist weer een aanslag hebben gepleegd. Dezelfde soort mensen. Een van de twee openlijke tegenstanders tege de EU mag erop reageren (de Volkskrant, 05-03-2014, door Bastiaan Rijpkema, rechtsfilosoof en promovendus aan de Universiteit Leiden):
Gevolgd door precies dezelfde arugmenten als boven. Bastiaan Rijpkema promoveert bij Thierry Baudet, de enig andere echte openlijke tegenstander van de EU binnen de elite. Eurofielen liegen. Het probleem van liegen is dat je zo goed moet bijhouden wat je zegt. Hier vergeet er eentje iets (de Volkskrant, 05-06-2014, van correspondent Patrick van IJzendoorn):
Een van de eindeloze reeks artikelen tegen eurosceptische partijen. Waarin voorkomend de volgende zin:
Juist ja ... Het is in Engeland dus hetzelfde als Nederland. Er is een klein barstje in het medi-bastion. Iemand die bij de Volkskrant werkt is naar een feestje geweest en heeft dusdanig veel onzin gehoord dat hij een beetje wakker is geworden (de Volkskrant, 16-05-2015, rubriek Vrij zicht, door Martin Sommer):
Bestuurders en dergelijke. Allemaal hartstikke eurofiel. De conservatieve premier Camaron heeft vermoedelijk gewonnen omdat hij zich de laatste tijd nogl eurokrtische heeft geuit, onder druk van de dreiging Van het eurokritische UKIP. Het betoog van auteur Martin Sommer, de laatste tijd überhaupt "dwarsliggend" bij de Volkskrant, is treffend samengevat in de kop van de webversie van het artikel:
Vloeken in de eurofiele kerk - vandaar dat dit de printversie niet haalde. Maar daar gaat het hier niet om. Maar om deze bijna terloopse opmerking:
Of in meer detail:
... 'de journalisten'... Oftewel: de media. Conclusie: de media zijn hartstikke eurofiel. Martin Sommer ligt al enige tijd onder vuur. Nog een erkenning uit Engeland (de Volkskrant, 26-05-2015, van correspondent Patrick van IJzendoorn):
Net als in Nederland: de publieke omroep is rabiaat eurofiel. En net als in Duitsland: (de Volkskrant, 27-05-2015, van correspondent Rolf Bos):
Dus wat vinden de Duitse media van AfD:
Juist. Bij de Volkskrant is (bijna) de hele staf ideologisch eurofiel dus rabiaat eurofiel. Hier weer eentje (de Volkskrant, 15-09-2015, hoofdredactioneel commentaar, door Arnout Brouwers):
Juist ja: een Hitleriaans Imperium 
is 'een grote Europese sprong voorwaarts' ...
Naar Sociologische krachten 
, of site home
 .
|