Bronnen bij Sociologische begrippen: migratie, psycho-sociaal

Het verschijnsel van migratie heeft een bijzonder goede naam. Dit is het gevolg van het volkomen ten onrecht als "goed" aangeschreven voorbeeld van het immigratieland: Amerika, en van propaganda afkomstig van met name intellectuele en nakomelingen van migranten, met name van de oudtestamentische soort.

De werkelijkheid wordt ten eerst al aangegeven door het door de natuur ingebouwde verschijnsel van heimwee. En ervaringen met immigranten. In iedere geval de soort die naar Nederland is gekomen sinds de jaren zestig is op zijn best te omschrijven als (hoogst) irritant, en, weer het gunstige geval nemende, zou je er dan van uit kunnen gaan dat ze een onplezierige ervaring achter de rug hebben.

Het bestaan van negatieve aspecten aan immigratie wordt hardnekkig ontkent binnen alle contexten waarin niet-westerse culturen betrokken zijn. Als het alleen gaat om migratie binnen westerse culturen, is er wel wat onderzoek gedaan. Hier een weerslag daarvan uit Wikipedia (Wikipedia.org, opgeslagen 01-10-2012):
  Cultural jet lag
...
Origin and definition
The expression cultural jet lag (or cultural jetlag) was first coined by Marc Perraud during his research into cross-cultural psychology.[1] He describes the expression as the phenomenon of partial socialization in adults born from bi-cultural/national unions and whose childhood was characterized by nomadic displacement during key personality developmental stages. Jet symbolically designates international travel as the cause, cultural lag the resulting disconnect observed in these patients.
    Originally the author used the expressions social jet lag and cultural jet lag interchangeably, however the expression social jet lag has since more widely become associated with an unrelated delayed sleep phase syndrome and cultural jet lag has therefore become the conventional term. Cultural jet lag is sometimes just referred to by its initials: CJL. ...

Who is affected by cultural jet lag?
Cultural jet lag refers to the feeling of disconnect that Third Culture Kids (TCKs), as they have now become known, experience in relation to any culture, including the ones from which they stem. This disconnect, also present in Adult Third Culture Kids (ATCKs),[2] applies to all the cultures to which they are/were exposed, whether it be their parents' cultures or those to which they were exposed during their upbringing through international travel.

Symptoms and characteristics
Third Culture Kids, those that were brought between countries, and in a bi-cultural environment, also referred to as global nomads, typically experience varying degrees of cultural jet lag. While they exhibit high levels of cross-cultural competence (3C)—in that they are in tune with the different cultures between which they grew up, sometimes illustrating more astute understanding than mono-cultured counterparts because of their multiple referential points—they generally have the feeling that they remain outside the culture, looking in. They do not experience the same drives, desires and constraints as other non-TCK members of their cultures and feel like constant spectators to any visceral dynamic (patriotism, identification, national pride, duty, allegiance, sports fan, political involvement etc.)

Cultural jet lag drives a disconnect that can have varying levels of sociability impact on the TCK depending on their character and their support structures (friends and family in particular). Research done at scenyc, a company that regroups one of the largest concentration of TCKs (90% of employees), has shown that:
•  All TCK employees exhibit some degree of cultural jet lag, while symptoms vary in breadth and intensity from person to person
•  The cultural disconnect they experience with any mono-cultured person, even well-travelled, makes their natural tendency to seek out and bond with others experiencing the same condition. This holds true in friendship, in love and in work relationships.
•  CJL appears to increase the prevalence of certain psychological traits/abnormalities: antisocial behavior, relationship and commitment difficulties, apathy and boredom, substance abuse, social anxiety and malaise, light depression, and a shared feeling of lack of identity, of referent and of ownership.
•  On the flip side CJL seems to pre-dispose individuals to develop and be rewarded for their unique perspective on the world. This manifests itself through a higher than usual prevalence artistic and creative activities: advertising, design, music, creative writing—all of which it is postulated require a certain abstraction from conventional social and cultural models. CJL also seems to predispose TCKs to educational fields and/or careers that directly tap into their global awareness and perspectives: international relations, humanitarian and strategic thinking.    ...

De problemen zijn volstrekt helder geschetst. Deze problemen nemen minstens lineair maar vermoedelijk exponentieel toe met de toename van de culturele verschillen. Op het punt waar het gaat om migranten uit islamitische culturen uit sociaal achterbleven gebieden, Anatolië, de Rif, moeten ze gigantisch zijn.

In het geval van kinderen worden problemen veroorzaakt door migratie ronduit erkend (expatinfodesk.com, opgeslagen 27-07-2014, uitleg of detail ):
  Expat's Manual

Expat Child Syndrome (ECS)

What is Expat Child Syndrome and what causes it?

Expat Child Syndrome is a term that has been coined by psychologists to describe an emotional stress in children caused by a move abroad.

ECS is most commonly found in children who are aged between 10 and 15. During this period of a child’s life they undergo significant emotional and physical changes and will often utilize their social circles as a mean of coping with these changes. Adolescence is a difficult period in the lives of all children, but when children are removed from their close circle of friends they can often find it even more difficult to deal with the mental and physical changes they are experiencing.


How does Expat Child Syndrome manifest itself?

Expat child syndrome manifests itself in many different ways and may impact some children more than others. Common symptoms include seclusion, loneliness, withdrawn behavior and uncooperative or even disruptive behavior. In the majority of the cases children will eventually settle down and will begin to understand some of the benefits of their move abroad.

However, some children may find it much more difficult to fit into life in the host country and may develop psychological issues over a longer period of time. If they are unable to develop a social circle in their new country this may lead to a longer term issue with making friends and fitting in with social groups and they may also harbor longer term resentment towards their parents for making them move away from a home they loved.


In what circumstances is ECS more likely to occur?

1) Older children will generally be more impacted by a move away and are therefore more likely to suffer from expat child syndrome. They are more likely to have developed strong friendships in their home country and will be unhappy at the prospect of leaving these behind.    ...

En meteen maar naar de toepassing die in Nederland het meest zichtbaar is: de allochtone immigranten: voor volwassennen, die volgens alle psychologische informatie veel minder flexibel zijn, geldt dit in sterk verhoogde mate.
  2) The country that the child is locating to will also impact the degree to which the move impacts their psychological state. If the host country is dramatically dissimilar than their home country they will find the transition extremely difficult.

Alweer: voor de immigranten van allochtonen oorsprong en vooral degene met een niet-westerse religie geldt dit extreme mate. En ook voor degene die in de allochtone cultuur opgevoed worden, en dan ergens als ze naar school gaan "emigreren" naar een andere, westerse, cultuur.
  3) The school environment will have a significant impact on a child’s ability to fit into their new home. If they are able to attend an international school they will be more likely to have an opportunity to interact with children from a similar background to themselves and it will be easier for them to adjust to their new environment.

Iets dat allochtone immigranten, als hun aantal een zeker minimum overstijgt, volkomen zichtbaar gedaan hebben: ze hebben hun eigen gemeenschappen gesticht. En handhaven op die manier de emigratie-situatie.

De ernst van de psycho-sociale belasting veroorzaakt door migratie blijkt uit de mate waarin het ook kan leiden tot extremere gevolgen (de Volkskrant, 28-02-2013, van verslaggeefster Ellen de Visser):
  Migratie leidt tot meer geestesziekten

Migratie vergroot de kans op een psychiatrische stoornis. Vooral kinderen die vlak na hun geboorte zijn geadopteerd, hebben op latere leeftijd last van psychiatrische problemen, maar dat geldt ook voor eerste en tweede generatie migranten en zelfs voor kinderen die in hun jeugd veel in het buitenland hebben gewoond.
    Dat blijkt uit een jarenlang landelijk Deens onderzoek dat is gepubliceerd in het vakblad Jama. Daarin zijn voor het eerst alle vormen van migratie naast elkaar gezet: 260 duizend Denen met een migrantengeschiedenis werden vergeleken met 1,5 miljoen Denen die in Denemarken zijn geboren. Gegevens over hun psychische gesteldheid kwamen uit een register van alle opnames en ambulante behandelingen.    ...

Dit is dus betrouwbaar onderzoek. Geen onderzoek gebaseerd op vragen aan mensen, over wat ze van dit of dat vinden, maar gewoon op verzamelde feiten. En die feiten spreken allemaal tegen migratie:
  Geadopteerde kinderen blijken 60 procent meer risico te lopen op een psychiatrische stoornis; daarmee scoren ze verreweg het hoogste van alle migranten-Denen. Dat kan te maken hebben met een genetische aanleg bij de biologische ouders, maar ook met slechte zorg rond de geboorte of sociale problemen na adoptie, verduidelijkt Joop de Jong, hoogleraar culturele en internationale psychiatrie (VUmc).

Als niet-wetenschapper is het al hartstikke fout zo'n willekeurige veronderstelling te doen (die laatste), maar als wetenschapper is het dodelijk. En de reden is voor de hand liggen: ideologische afkeer van de uitkomst van het onderzoek.
    En de feiten spreken het ook allemaal tegen:
  De cijfers over schizofrenie zijn het opmerkelijkst: geadopteerden hebben daarop een ruim twee keer grotere kans, maar ook bij Denen die als kind veel in het buitenland hebben gewoond, komen schizofrenie en psychoses vaker voor. Dat bewijst, zegt de Jong, dat niet de afkomst van de migrant een risicofactor hoeft te zijn, maar vooral de migratie op zich.

Tjonge ...
    Waarna we weer te maken krijgen met ideologie:
  Deskundigen hebben de afgelopen jaren geopperd dat discriminatie en een gebrek aan sociale steun een rol spelen bij het ontstaan van schizofrenie. Met name Marokkaanse mannen van de tweede generatie zouden daar last van hebben, waardoor zij veel vaker dan autochtonen kampen met een schizofrene stoornis.

Gore door ideologie ingegeven vooroordelen , natuurlijk. Kijk één bevolkingsgroep verder, de Chinezen, en je ziet dat het niets met discriminatie (Marokkanen worden veel geknuffeld dan Chinezen) of gebrek aan sociale steun (Chinezen hebben bij wijze van spreken nog nooit een gulden of euro gevraagd) te maken heeft.
  Door de Deense studie komt de die theorie over sociale tegenslag terecht veel minder op de voorgrond te staan, aldus De Jong.

Door de Deense studie wordt die theorie ontmaskerd als de leugen die het altijd al is geweest
  De mogelijke oorzaken van de psychiatrische problemen bij migranten worden door de Deense studie echter ook niet duidelijk, aldus De Jong. 'Kan er sprake zijn van slechte voeding, van een gebrek aan vitamine D of van verkeerde diagnostiek?' En waarom, vraagt hij zich af, is de kans op schizofrenie groter bij migranten met twee in het buitenland geboren ouders dan bij de groep met één ouder uit het buitenland?

Idioterie. Om maar niet dit te hoeven zeggen: die problemen zijn samen met de migratie of de migranten meegekomen. Alles wat je ook bij autochtone Denen vindt komt van de migratie zelf, het verkassen. Wat daarbovenop komt, qua percentage, voor niet-Denen die op latere leeftijd zijn geïmmigreerd, is dat ten gevolge van de cultuurverschillen. En voor alles wat daar bovenop komt voor niet-Denen die op zeer jeugdige leeftijd zijn gekomen, is er een genetische oorzaak.



Naar Sociologische krachten , of site home .

8 mrt.2013