Bronnen bij Sociologische begrippen: neoliberalisme, staatsvijandigheid

Naast de grotere en kleinere effecten van het neoliberalisme, is er nog eentje dat voldoende is om alle overwegingen overbodig te maken: het neoliberalisme is totaal vijandig ten opzichte de democratie staat. En daarmee de rechtsstaat (de Volkskrant, 09-05-2014, door Thomas von der Dunk, cultuurhistoricus):

  Neoliberale leer maakt ons hulpeloos tegenover Moskou

Een economische boycot van Rusland is onmogelijk omdat we te afhankelijk zijn geworden van Moskou en het bedrijfsleven er gewoon geen zin in heeft.

Dat is dus de aanleiding: anticommunisme. En in de heftigheid van de daarbij betrokken emoties worden soms per ongeluk onthullingen gedaan. Dit als eerste steun voor deze bron. de tweede zijnde dat dit stuk komt van Thomas von der Dunk, van Joodse afkomst is en dus komende uit een cultuurstroming war het neoliberalisme de opvolger is van het geloof in Jahweh. Volkomen heilig.
    Hier zijn de onthullingen:
  Maar niet alleen zouden veel Europese landen, nadat zij zichzelf door kortetermijndenken te sterk van autocratieën afhankelijk hadden gemaakt, zich met een zware boycot economisch te veel in de vingers snijden, zodat zo'n boycot politiek onwenselijk wordt geacht. Die is, als gevolg van de neoliberale privatiseringswaan van de laatste decennia, ook nauwelijks meer mogelijk. Conform de Van Baalen-doctrine dat de koopman wereldwijd moet floreren en daartoe geen last van regels moet hebben, is in het Westen de staat stelselmatig afgebroken en het verafgode bedrijfsleven op de troon geplaatst. Dat heeft zich steeds meer tot een staat in de staat ontwikkeld, die aan de overheid geen boodschap heeft. De Duitse industriegigant Siemens heeft al laten weten zich van een eventuele boycot van Rusland weinig aan te zullen trekken. Een groot Duits energieconcern ging Siemens daarin al voor.
    De uitverkoop van de cruciale energiesector en de deregulering van de bankensector heeft de staat internationaal krachteloos gemaakt. In Rusland en China is men niet zo dwaas geweest. Vooral in Nederland was deze uitverkoop verheven tot beleidsdogma, op grond van de gevaarlijke misvatting dat economie en politiek gescheiden werelden (moeten) zijn. Nuon kwam zo in het kader van de 'privatisering' in handen van een Zweeds staatsbedrijf. Gelukkig nog een Zweeds - je moet er niet aan denken dat het een Russisch was geweest. Door deze verblinde afbraak van de staatsmacht zijn niet alleen onze nationale belangen verkwanseld, maar staan we nu ook hulpeloos tegenover de nieuwe bruutheid van Moskou.

Oftewel: de staat, de politiek en de democratie hebben niets meer te vertellen. Als het bedrijfsleven regeert, regeert de dictatuur want het bedrijfleven ís een dictatuur.
    Het neoliberalisme, uiteindelijk resulterende met (bijna) alle geld in de handen van een enkeling of enkelingen, oftewel (bijna) alle macht in de handen van een enkeling of enkelingen, ís doodgewoon de meest dodelijke vijand van de democratie.
    Dat is waarom de afstammelingen van de Joodse cultuur met haar perfect dictatoriale monotheïstische wereldbeeld ook zo dol zijn op het neoliberalisme. Ze dansen weer rond het Gouden Kalf en hebben weer de Geldwisselaars tot de Tempel toegelaten.


Naar Sociologische krachten , of site home .

11 mei 2014