Bronnen bij Sociologische begrippen: religie, rem

Het traditionele en alom bekende voorbeeld van de rem die religie zet op de ontwikkeling van de mensheid is die van de strijd rond de visie op het heelal, tussen de kerk en Galileo Galilei uitleg of detail . Maar dat is alleen maar een bekend voorbeeld, want die strijd is ongeveer even oud als beide sociologische verschijnselen naast elkaar hebben bestaan. En variërend van sluimerend tot uitslaande brand. Wat blijkt uit het feit dat zodra het item over religie aan Sociologische krachten werd toegevoegd, aanvullende voorbeelden naar voren kwamen (de Volkskrant, 15-10-2013, van verslaggever Casper van der Veen):
  Moederloze bonobo lijkt op verweesd mensenkind

Bonobo's die opgroeien zonder hun moeder vertonen veel overeenkomsten met kinderen zonder vaste opvoeder. Dit blijkt uit onderzoek van onder meer de Nederlandse primatoloog Frans de Waal. ...

Dit is dus het soort onderzoek waar religieuzen zo ernstig bezwaar tegen maken (de Volkskrant, 06-07-2013, door Chris Rutenfrans, opinieredacteur van de Volkskrant):
  Geen moraal zonder God

In zijn dit jaar verschenen boek The Bonobo and the Atheist probeert de bioloog Frans de Waal aan te tonen dat de oorsprong van de moraal in onze natuur ligt en niet in religie. Hij geeft talloze voorbeelden van gedrag van mensapen en andere sociale dieren dat wijst op empathie en altruïsme. Zij helpen elkaar op een manier die zelfs tegen hun eigen belang ingaat. ...

Dus religieuzen zijn uitgesproken en actief tegen een rol van de wetenschap op het terrein van moraal. En wat hoort daar bij (uit het artikel over De Waal's onderzoek):
  Hoewel er veel onderzoek wordt gedaan naar menselijke emoties, wordt volgens de onderzoekers te weinig gekeken naar sociaal en emotioneel gedrag van dieren.
    'Dierlijke emoties waren lang taboe binnen de wetenschap', aldus onderzoeker Frans de Waal. ...

En dat laatste is voor de volle honderd procent een taboe geïnspireerd door religieuzen.
    De rol van de religie is dus niet een passieve van zijn "tegen de invloed van de wetenschap", maar een actieve van zijnde "een rem op de ontwikkeling van de wetenschap". En daarmee de ontwikkeling van de beschaving.

En de volgende dag laat iemand anders in het kader van dezelfde discussie zien hoe sterk de rem is (de Volkskrant, 16-10-2013, door Richard de Wilt, regisseur van Studio Sport):
  Geen enkele godsdienst brengt vrede op aarde

Er is geen verband tussen geloof en moraal. De minst religieuze landen zijn ook de rijkste en gelukkigste.

De mens is van nature religieus, schrijven Peels en Paas (O&D 14 oktober). Maar de mens is van nature ook een denker. Religie koppelen aan moraliteit is een denkfout. Het is niet een religie die mensen een moreel kompas geeft, het is de mens die zijn moreel handelen al dan niet religieus motiveert. ...
    Peels en Paas zien positieve effecten van religie op de mens. Welk positief effect blijft onduidelijk. Simpel onderzoek wijst uit dat de tien minst religieuze landen (Estland, Zweden, Denemarken, Tsjechië, Noorwegen, HongKong, Japan, Nederland, VK en Finland) zonder uitzondering zeer welvarend zijn. Ze scoren ook laag op de gewelds- en corruptie-index. Sterker nog, de Top 10 van gelukkigste landen ter wereld vertoont een opvallende gelijkenis met de Top 10 minst religieuze landen: 1 Denemarken (3), 2 Noorwegen (5), 3 Zwitserland (29), 4 Nederland (8), 5 Zweden (2), 6 Canada (30), 7 Finland (10), 8 Oostenrijk (40), 9 IJsland 10 Australië (13). De tien meest religieuze landen van de wereld (Somalië, Congo, Egypte, Sri Lanka, Indonesië, Bangladesh, Bahrein, Qatar, Verenigde Arabische Emiraten en Tanzania) zijn moeilijk leefbaarder, vriendelijker of socialer te noemen.    ...

Eigenlijk is de zaak hiermee al meteen gesloten.


Naar Sociologische krachten , of site home .

16 okt .2013