Leugenaar en plichtsverzaker
als rechter

Eerst een bron ter toelichting van de achtergronden van het erop volgende verhaal (uit Dagblad De Pers, 12-06-2007, redactie binnenland):

 

Omstreden officier wordt nu rechter

De officier van justitie die in de zaak rond de Schiedammer parkmoord beschuldigd werd van misleiding, is sinds 1 mei aangesteld als rechter bij de rechtbank in Dordrecht.

Bernadette Edelhauser, officier van justitie, raakte in de nasleep van de Schiedammerparkmoordzaak in opspraak. Ze zou ontlastend bewijsmateriaal hebben achtergehouden en daarmee medeverantwoordelijk zijn voor de onterechte veroordeling van Kees B. Diens advocaten deden aangifte tegen twee officieren van justitie, onder wie Edelhauser.
    Voor de Schiedammerparkmoord werd op basis van onjuiste getuigenverklaringen Kees B. ten onrechte veroordeeld voor de moord op de 10-jarige Nienke Kleiss op 22 juni 2000.
Hiervoor zat hij vier jaar ten onrechte vast. Hij werd in 2004 vrijgelaten, toen Wik H. de moord bekende.
    De justitiële dwaling deed veel stof opwaaien en leidde tot een onderzoek naar de werkwijze van politie, justitie en de rechterlijke macht.
    Uiteindelijk besloot het OM in Utrecht dat er geen strafbare feiten zijn gepleegd en werd niet tot vervolging overgegaan.
    De rechtbank van Dordrecht onderstreept dat de zaak tegen officier Edelhauser is geseponeerd, en dat ze destijds ten onrechte als verdachte is aangemerkt. Volgens president Riek Verschoof van de Dordtse rechtbank is integriteit een van de belangrijkste aspecten waarop bij sollicitanten wordt gelet.

Mede naar aanleiding van deze gang van zaken heeft bijvoorbeeld de bekende rechtspsycholoog Peter van Koppen meermalen de uitspraak gedaan dat het in Nederland kennelijk is toegestaan te liegen voor de rechtbank. En die uitspraken zijn niet aangevochten.

Het is volkomen duidelijk dat volgens alle gangbare normen die je aan rechters kan stellen, Bernadette Edelhauser totaal ongeschikt is voor deze functie - waarvan de minste is dat ze niet van onbesproken gedrag is. De enige manier om onder dat laatste uit te komen is om mensen als Van Koppen, en er zijn meerdere, aan te klagen wegens laster - en te winnen. Dat laatste zit er natuurlijk totaal niet in, vandaar dat die aanklacht er ook nooit zal komen.

Wat wel is gekomen is de zoveelste bevordering van mevrouw Edelhauser, want zoiets was al eerder gebeurd. Maar nu naar een post waarvan je zou denken dat dit totaal onvoorstelbaar was.

De aanstelling van mevrouw Edelhauser is niet het werk van mevrouw Edelhauser. Maar ten eerste van een groep prominenten die haar hebben aangenomen, en ten tweede van een grotere groep daaromheen waarvan die kleinere groep weet dat ze deze aanstelling van een ongeschikt persoon zal steunen.

Dit doet sterk denken aan een ander aspect uit de Schiedammer moordzaak, namelijk het feit dat het Nederlands Forensisch Instituut zo'n twee jaar lang lezingen in het land heeft gegeven, waarin uiteen werd gezet dat er doorslaggevend bewijs was dat Kees B. niet schuldig was. Deze lezingen zijn gezien door honderden hoger- en hooggeplaatste justitiemedewerkers. Geen enkel waarvan iets met deze kennis gedaan heeft. Die dus allemaal het niet beneden hun peil achten om een onschuldige in de gevangenis te laten rotten.

Op één na, Frans Timmermans, die dan ook prompt werd ontslagen door zijn politiesuperieuren, met alle kans dat deze daartoe aangezet zijn van hogere justitie-hand.

De beide gevallen tezamen: het laten rotten in de gevangenis van een onschuldige door honderden justitiemedewerkers, en de benoeming van een persoon die actief aan de onterechte veroordeling van het slachtoffer heeft bijgedragen, laat zien dat het hele justitiële apparaat, van officieren tot aan rechters, corrupt is tot op het bot - de enige overweging die men kan verzinnen voor dit soort gedrag is de bescherming van de eigen persoon, en de eigen onkunde. Vrijwel het hele justitieapparaat moet bezeten zijn van een houding van nepotisme en vriendjespolitiek, een houding die kennelijk gaat boven alle afwegingen van het handhaven van de normen van rechtvaardigheid, en daarmee de rechtsstaat.

Er is maar één conclusie mogelijk: dit apparaat moet tot op de laatste persoon doorgelicht worden door een commissie bestaande uit mensen van buiten dit netwerk, die de bevoegdheid heeft om justitiemedewerkers met de geringste twijfel aan hun integriteit te ontslaan.

De rechters die Bernadette Edelhauser hebben aangesteld als collega horen daar zeker bij. En de officieren van justitie die haar niet vervolgden. En, vanzelfsprekend, mevrouw Edelhauser.

   Rijnland  -  16 juni 2008