Gerrit Zalm en Europa	DE ANDERE KANT - NÍET IN DE KRANT

Gerrit Zalm heeft in Nederland en zeer goede naam. Die goede naam is uitsluitend gebaseerd op zijn vlotte gedrag. In de baan waarin hij zijn faam heeft gevestigd, minister van Financiën, heeft hij het meest foute gedaan dat een minister van Financiën kan doen: het voeren van een pro-cyclisch beleid.

Een technische term die staat voor iets heel simpels: geld uitdelen op het moment dat met iedereen en de economie goed gaat.

Alle economen weten, als je het zo vraagt, is dat een minister en ieder ander een anti-cyclisch beleid moet voeren: als jet goed gaat moet je sparen, dus belasten, wat je dan kan uitdelen als het slecht gaat. Dat houdt de economie stabiel, en een stabiele economie is goed. Weet iedereen.

Maar niet Gerrit Zalm. Vol trots verkondigde hij nog later: we hebben voor 30 miljard de lasten verlicht!

Iets waarvoor nu nog de kosten worden betaald.

Maar natuurlijk door andere mensen dan aan wie Gerrit Zalm die 30 miljard heeft uitgedeeld.

Dat waren namelijk voornamelijk de rijken.

En wie nu betalen zijn voornamelijk de niet-rijken.

Maar misschien wist Gerrit Zalm dat best wel.

Wat Gerrit Zalm ook weet is wie de kosten van de Europese uitdeelpartijen betaalt: de Europese burger.

Niet de rijken of de banken, want die hebben goud geld verdient met dat uitlenen, maar de burgers, wie geld ze uitgeleend hebben. Hij geeft het, weer vrolijk lachend, zelf toe .

Maar het kan natuurlijk ook niet anders, want als we dat geld niet uitdelen, valt vandaag de euro, en dan valt morgen Europa, en dan staat overmorgen Adolf Hitler op uit zijn graf.

En wie tegen dat uitdelen is, is dus een kleindenkers, nationalist en xenofoob.

Vindt naast Gerrit Zalm de hele Nederlandse oligarchie. Oh pardon, de weldenkende elite.

De weldenkende elite die dol is op het uitdelen van andermans geld (de Volkskrant, 08-09-2011, ingezonden brief van D. Buis, Zwolle):

Ware doodsverachting, dit beleid, na de oproer van 2011 in de Engelse grote steden, sociologisch gezien direct op de hielen van de Franse oproer van 2005.