J'accuse	DE ANDERE KANT - NÍET IN DE KRANT

De Engelsen mogen er misschien wel anders over denken, maar de Fransen hebben wel degelijk bijgedragen aan de voortgang van de beschaving. En dat niet alleen vanwege de Franse wijn en keuken, waartegenover de Engelsen niet veel verder komen dan fish-and-chips en warm bier.

Een van de Franse bijdragen op het meer intellectuele vlak is het begrip van J' accuse: de intellectueel die ten strijde trekt tegen een algemeen maatschappelijk onrecht. De originator en het voorbeeld is schrijver Emile Zola, die tegen de overheersende algemene opinie het opnam voor een joodse officier, die beschuldigd werd van spionage voornamelijk omdat hij een jood was, en dus een buitenbeentje.

Een ander idee van Franse origine is dat de geschiedenis zich eindeloods herhaalt. Dat idee is wat minder geslaagd, tenzij je het amendeert met de toevoeging dat die herhaling er misschien er wel is, maar dan meestal of altijd op een ietwat of aanzienlijk andere manier.

Een voorbeeld daarvan is net de revue gepasseerd,. Ook nu werd iemand van joodse origine beschuldigd van het een of ander.

Maar daar waar in het geval van J'accuse de joodse verdachte omringd was door een hem vijandige sociale omgeving, was in dit geval de joodse verdachte omringt door een hem sterk goedgezinde sociale omgeving. Die sociale omgeving was namelijk de stad New York, door meerdere onafhankelijke waarnemers beschreven als de meest joods stad na Tel Aviv. Een stad bestuurd door een joodse burgemeester.

Zo herhaalde de geschiedenis zich dus, maar net iets anders. Waar in het Franse geval de Joodse verdachte ten onrechte werd veroordeeld, werd de Joodse verdachte in het New Yorkse geval: ten onrechte niet vervolgd. Want voor iedere objectieve waarnemer is het volkomen duidelijk dat er een sterke zaak is voor veroordeling. En laat staan dus voor vervolging.

Om heel precies te zijn, gedurende het hele lange voortraject heeft deze redactie er al ernstige twijfel over gehad dat het ooit tot een proces of veroordeling zou komen. De vraag was voornamelijk welke weg men zou bewandelen om die veroordeling te voorkomen. Waarop nu, 23 augustus 2011, dus een antwoord is gekomen: Dominic Strauss-Kahn wordt niet vervolgd.

De geschiedenis herhaalt zich dus, maar net wat anders: waar het vroeger zo was dat de Joodse verdachte op grond van een raciaal vooroordeel werd veroordeeld, wordt hij nu op raciaal vooroordeel vrijgesproken. Aanleiding voor een hernieuwd J'accuse.

Rond een zaak waarin opnieuw door de hele sociale omgeving wordt gelogen.

Antisemitisme is geworden tot semitisme

Een minstens net zo erge sociale ziekte. Want met mogelijk dezelfde soort gevolgen.