De witbebaarde en enigszins corpulente filosoof-detective Magnus Ridolph wordt gevraagd een reeks misdaden op te lossen in de multi-etnische stad Sclerotto op de afgelegen planeet van dezelfde naam. Aangekomen wordt hij ontvangen door de lokale vertegenwoordiger van de Uniecultuurcommissie die het gezag vertegenwoordigd, die hem weet te vertellen dat de naam van de misdadiger wel bekend is, maar helaas zijn identiteit niet. In aanmerking komen afstammelingen van diverse planeten met hier verder niet zake diende lichamelijke eigenaardigheden, die diverse leidende ambtelijke functies in de stad vervullen. Na een aantal voor de literaire waarde noodzakelijke avonturen weet Magnus Ridolph de schurk te ontmaskeren, gepaard gaande met een enigszins pedant geformuleerde uitleg van de gevolgde methodiek, die doodgewoon neerkomt op "Wie heeft geprofiteerd?" Een bekende en uitstekende methodiek, die dan ook met groet frequentie gebruikt wordt door politie- en soortgelijke diensten in het hele heelal. Behalve op Aarde. Op Aarde heersen andere gewoontes en methodieken. Daar gelooft men doodgewoon wat het beste uitkomt. In het gevalletje van Magnus Ridolph zou het overeenkomen met het aflopen van alle verdachten, en het uitkiezen van degene die er het meest agressief uitziet. Of degene die de minste complimentjes maakte bij het voorstellen. Of iets dergelijks. Een actueel geval heeft zich weer eens voorgedaan in het Midden-Oosten. Er is een zoveelste schurkenstreek gepleegd, met enkele tientallen doden tot gevolg. De vraag: Wie is de dader? Laten we eens kijken naar de gevolgen. Die gevolgen zijn dat ene meneer Assad, president van het land, wereldwijd wordt uitgemaakt voor massa-moordenaar en dergelijke. En dat hij bedreigd wordt door de hele wereld. Die heeft in ieder geval geen voordeel van de schurkenstreek. Er is nog een tweede partij direct betrokken bij het conflict, die aangeduid worden met de term "rebellen". Die worden ontzettend gesterkt in hun zaak door de recente schurkenstreek. Iedereen wil ze steunen, en er is zelfs sprake van oorlog om hen aan de macht te brengen. De rebellen zijn degenen die groot voordeel hebben bij de gepleegde schurkenstreek. Wij hebben hier op Aarde maar de rol van Magnus Ridolph op ons genomen, want verder schijnt niemand zich geroepen te voelen. Als Magnus Ridolph kunnen we de Aardse gemeenschap melden dat de vermoedelijke daders van de laatste schurkenstreek de rebellen zijn. Want zij hebben er groot voordeel bij. Als u tegenwerpt dat ze dan gelogen en gemoord hebben, en dat de rest van de wereld dan eigenlijk in commissie ligt, en dat dat onvoorstelbaar is, willen we bij deze melden dat dit onwaarschijnlijk klinkende scenario zich al vele malen eerder heeft voorgedaan. We noemen er slechts eentje: Zo geloofde de hele wereld dat de troepen van Saddam Hoessein bij de bezetting van Koeweit couveusebaby's hadden vermoord. Het was aanleiding om een oorlog te beginnen. Het bleek later ook een glasharde leugen. Een leugen die gepland was met het oog op de te verwachten reactie, door degenen die er voordeel bij hadden dat de oorlog zou beginnen. Dus geloof Magnus Ridolph maar en ga er maar van uit: die bommen op de Syrische stad Houla die volgens de laatste berichten 108 doden hebben gekost, zijn gegooid door de rebellen.
P.P.S.S.
|