Verbale hooligans, deel 2 |
DE ANDERE KANT - NÍET
IN DE KRANT
|
|
De Tweede Kamer gaat de algemene beschouwingen evalueren,
omdat men meent dat daar te veel onfatsoenlijke taal is gebezigd Diverse
buitenlandse correspondenten bekend met de gewoontes in andere landen hebben
daar hartelijk om gelachen, gezien de toestanden die ze in hun rapportageland
gewend zijn, die zo ver gaan als ordinaire vechtpartijen.
Niettemin, voor Nederlandse normen was het ongebruikelijk.
Geert Wilders heeft Job Cohen een "bedrijfspoedel" en een "schoothondje"
genoemd, premier Mark Rutte heeft Wilders er ten onrechte van beschuldigd de
term "islamitische aap" te hebben gebruikt, en Rutte en Wilders hebben elkaar
"Doe eens normaal, man!" toegeroepen. Oh ja dan was er ook nog Jolande Sap die
iemand belachelijk maakte met een stekker en een stekkerdoos, maar daar nam niemand aanstoot aan, want dat was ze
zelf
.
Toch is er een vorm van verbaal hooliganisme gepleegd die al
deze overtredingen naar de kroon steekt. De dader kwam uit een hoek die je in
eerste instantie misschien niet zou verwachten, want het was een cultuurfiguur, met name
een schrijver, maar achteraf zou je kunnen zeggen dat het toch weer niet zo
verbazingwekkend is, want het gebruik van taal is tenslotte de professie van
schrijvers, Voor politici is het ook wel belangrijk, maar uiteindelijk toch niet
meer dan een vehikel.
Wat heeft deze cultuurdrager dan allemaal gezegd, dat
aanleiding is voor deze beschouwing. Tussen twee haakjes: we hebben het hier
over veelgelauwerd successchrijver Arnon Grunberg, zo'n beetje het toppunt van
beschaving, zou je kunnen denken.
Onze successchrijver kon zijn commentaar leveren omdat hij
een dagelijkse column heeft in de Volkskrant, op de voorpagina nog wel.
Een ruimte van ongeveer 150 woorden dus hij moet zich wel kernachtig uitdrukken.
Dat laatste lukt hem heel aardig, met een palet aan
onderwerpen dat uiteenloopt van de dementie van zijn moeder, via redelijk
onsmakelijke praatjes over seks, tot aan neoliberale maatschappelijke
opvattingen vergeleken waarbij Milton Friedman nog een socialist is.
Arnon liet dus ook zijn licht schijnen over het Kamerdebat,
en dat vanuit een verrassende en tot dan toe unieke invalshoek. Waarvan we
inschatten dat we geen adequate omschrijving kunnen geven, dus moet het maar via
een stukje citaat (de Volkskrant, 26-09-2011, column door Arnon Grunberg):
|
Hitler had een Duitse herder genaamd Blondi, waarop hij zeer gesteld was. De
commandant van Treblinka, Kurt Franz, bezat een hond, Barry, die hij had geleerd
de genitaliƫn van de gevangenen af te bijten. ...
Om tijdens een debat in de Tweede Kamer een Jood en een
sociaaldemocraat een hond te noemen, nou ja bedrijfspoedel, zou kunnen
illustreren dat je qua geschiedkunde een onbenul bent. |
Ja ja, u leest het goed. Dit is de redenatie van Arnon: Adolf
Hitler had een hond en liet joden vergassen - Geert Wilders noemt Job Cohen een
hond en Job Cohen is een jood - dus wil Geert Wilders Job Cohen laten vergassen.
De logische gaten in de redenatie zullen we u niet mee
vermoeien. Het feit dat een schoothondje nauwelijks kan omschrijven als "hond"
in de zin van een beest met vier poten en een reeks blikkerende tanden zullen we
ook maar even laten zitten.
Waar het ons hier om gaat is dat argument van "jood" - zijnde
een afkorting van "Job Cohen is een jood". Het is natuurlijk een vorm van
kristallen-bol kijken, maar toch lijkt het wel haalbaar om te stellen dat
niemand maar dan ook werkelijk niemand in de opwinding van dat Kamerdebat er ook
maar een fractie van seconde bij heeft stilgestaan dat Job Cohen van joodse
afkomst is.
Arnon Grunberg wel.
Eigenlijk zou je met deze constatering de analyse kunnen
afsluiten. Maar we willen toch het risico van misverstanden voorkomen.
Daarom nog dit.
Wie ras betrekt in een zaak waar ras absoluut geen enkele rol
speelt, heeft natuurlijk last van een denkkwaal. Of beter: een voel-kwaal. Want
aan dit soort uitingen en de impulsen die eraan vooraf gaan, komt natuurlijk
geen enkel redelijk denken te pas.
Dit komt regelrecht en zonder verdunning en amendering uit de
onderbuik.
Arnon Grunberg is gewoon een racist.
En wel een racist van dezelfde soort als de groep mensen die
hij in de rest van zijn verhaaltje aanhaalt: de nazistische soort. Blut und Boden. Maar dat dan vertaald in het jiddisch. Wat deze auteur niet beheerst,
dus dat jiddisch zult u er bij moeten denken.
Maar dit is wat u zich dus moet voorstellen in het jiddisch
vertaald:
|
Arnon Grunberg is een weerzinwekkende racist, type nazi-ideoloog. |
|
Rijnlandmodel
- 28 september 2011 |
|