Morele corruptie

Soms gaat er enige tijd overheen voor het belang van een gebeurtenis duidelijk wordt. In het geval van de rechterlijke vervolging van Geert Wilders is dat een betrekkelijk korte tijd.

Hoewel de peiling waarin de PVV de grootste partij van Nederland wordt slechts een enkele is, geven ook andere opiniepeilers een sterke stijging van de PVV aan. En dit alles slechts enkele dagen nadat meer gedetailleerd onderzoek aantoonde dat de PVV steeds meer hoger opgeleiden trekt, dat wil zeggen: haar potentiële kiezerskring heeft uitgebreid.

Bij al deze onderzoeken blijkt ook één ander ding: de voornaamste oorzaak is het besluit tot vervolging van voorman Geert Wilders. In de woorden van Marcia Nieuwenhuis in Dagblad De Pers van 2 maart:

  De PVV-leider is veel in de publiciteit geweest sinds het gerechtshof in Amsterdam half januari stelde dat het Openbaar Ministerie hem strafrechtelijk moet vervolgen voor mogelijk anti-islamitische uitspraken. Sinds die omstreden uitspraak - die meer weg heeft van een politiek pamflet dan van een juridische beslissing - zette zijn partij een stevige opmars in de peilingen in.

Eerder is op deze plaats geschreven dat 'de rechterlijke wereld ernstig aangestoken is door het multiculturalisme'. In het citaat uit De Pers staat met bijna zoveel woorden dat de rechterlijke macht zich bezig houdt met politieke vervolging.

Dat is de logische conclusie, met dat kleine beetje afstand, aangaande de betekenis van de juridische vervolging van Geert Wilders: Er wordt in Nederland gedaan aan politieke processen.

Dit is natuurlijk slechts de culminatie van een langdurig proces. Het is de laatste stap in een hele reeks, die niet mogelijk is zonder de voorgaande. Een reeks die begonnen is met de meest simpele vormen van wat nu multiculturalisme heet:  het aanpassen aan de wensen en noden van (allochtone) immigranten. Wat is begonnen met de gedwongen huisvesting van sociaal achterlijke immigranten in de wijken van de lager betaalden, via zaken als onderwijs in eigen taal en cultuur ten koste van de autochtone leerlingen, via letterlijke hoogtepunten in de vorm van moskeeën met torenhoge minaretten, en nu is beland op het punt dat ons justitiële systeem zich ten dienste heeft gekeerd van de politieke islam.

Dit proces is niet helemaal zonder problemen verlopen: de allereerste zet leidde tot protesten in de Rotterdamse Afrikaanderwijk. Die protesteerders werden door media en bestuurders weggezet als racistisch, en zijn uiteindelijk verhuisd. Het tweede brandpunt ontstond rond Pim Fortuyn, toen al hele wijken zwart en onveilig waren geworden. Opnieuw werd de mestkar uitgereden, en Fortuyn gedemoniseerd als "minderwaardig mens" die medeschuldig was aan de dood van Anne Frank.

En het bericht van de doorbraak van de PVV naar de hoger opgeleiden stond nog niet op de telex, of de columnisten wisten al te melden dat daardoor 'hun meningen niet minder abject waren'. De laatste in een brede stroom vuilspuiterij, die een perfecte herhaling is van het eerdere gebeuren met Pim Fortuyn, en waarvan de bestuurlijke en intellectuele elite destijds en masse beweerde dat ze ervan geleerd hadden.

Niets is dus minder  waar. Men doet weer volstrekt hetzelfde, zodra het erop aankomt. En nog erger, want nu zitten we in de fase van de politieke vervolging: je mag in Nederland wel zeggen dat het katholicisme niet deugt, als de paus of een van zijn bisschoppen weer eens iets raars heeft gezegd, maar zeggen dat de islam niet deugt, doet je voor de rechter belanden. De definitie van een sharia-staat.

Hoe heeft het zo ver kunnen komen?

Daarover zal in de toekomst waarschijnlijk nog veel geschreven en diepgaand gestudeerd worden, maar hier moeten we ons beperken tot de globale conclusie: de bestuurlijke en intellectuele elite van Nederland is moreel corrupt tot op het bot.

De term corruptie houdt in dat er foute dingen gedaan worden uit eigenbelang. De vraag is dan: Wat is dat eigenbelang? Die vraag is minder eenduidig  te beantwoorden, maar vermoedelijk loopt de hoofdlijn als volgt: de bestuurlijke en intellectuele elite is in steeds hogere mate gericht op het buitenland, samen te vatten onder het "kosmopolitisme" achtergrond - met als hoofdcomponent het vrij kunnen reizen tussen verschillende landen. Dus vrije migratie. De weerstand tegen de allochtone immigratie brengt ook meer weerstand tegen migratie in het algemeen. En dus moet de weerstand tegen allochtone immigratie bestreden worden. Door te proberen de autochtonen het te laten negeren (fase 1), de problemen stil te houden (fase 2), de klokkenluiders te demoniseren (fase 3), en de klokkenluiders te vervolgen - fase 4 en de fase waarin we nu  beland zijn. Wat fase 5 is, ligt voor de hand voor wie tot vijf kan tellen - de fase waartoe de bestuurlijke elite in het verleden altijd is overgegaan als haar directe belangen in het geding kwamen.

Wat er gedaan kan worden om fase 5 te voorkomen is niet duidelijk. De methode van nu: het gaan stemmen op Geert Wilders, is ook al een paardenmiddel. Die partij staan op economisch en sociaal gebied voor dezelfde vorm van ideologie die nu net met de kredietcrisis met veel geweld ter aarde is gestort. Het geeft aan hoe groot de nood is.

Die nood is naar het volgende, om bijna dezelfde woorden als scherpzinnige observator wijlen H.J. Schoo te gebruiken:

Waar is de partij die sociaal en economisch links is, en cultureel rechts of behoudend?
 

   Rijnland  - 2 maart 2009