Bronnen bij Islam, cultuur: kritiek

Moslims zijn ze gevoelig als de spreekwoordelijke prinses op de erwt als het aankomt op kritiek van buiten. Dat is ook logisch: de islam is een superieure godsdienst, en dat geldt natuurlijk ook voor de aanhangers ervan, de moslims. Dat kan je zo zien in hun blikken

.

Maar komt die kritiek van binnen, dan is de reactie nog heftiger - ook logisch, want dat ondermijnt het geheel (de Volkskrant, 14-02-2008, van verslaggeefsters Janny Groen en Annieke Kranenberg):

‘Het leek wel of we terroristen waren’

Extremisten zijn het volgens de rechter niet, de drie jongens die op 4 augustus 2007 voorzitter Ehsan Jami van het Comité voor ex-moslims hebben belaagd. En ook geen ‘schoften, schurken of godsdienstfanatici’. Maar Muhammed I. (18), Mohammed A. (17) en Farid T. (20) zijn Jami ‘niet louter uit verveling of stoerdoenerij’ op de nek gesprongen.
Als Jami helemaal niets zou hebben gezegd over de islam, was hij geen doelwit geworden. Hij is afgestraft wegens zijn kritiek op dat geloof. Dus is, volgens rechter Wittop-Koning, de vrijheid van meningsuiting in het geding. Daarmee is het ‘een hele beladen zaak geworden’. ...
... I., van Ethiopische komaf, zag Jami lopen. Met een boodschappentas en een jonge vrouw. T. herkende Jami ook onmiddellijk. ‘Hij is bekend van krant en televisie.’ Zelf brengt hij ’s ochtends vroeg De Telegraaf rond. En daarin las hij van alles over ‘dat fenomeen’. ...

Mevrouw de rechter heeft er weer verzachtende woorden voor over, maar als je uit baldadigheid een ei naar een moskee zou gooien, verdwijn je voor jaren in de gevangenis. Deze lieden zijn natuurlijk terroristen aangaande de vrijheid van meningsuiting en de vrijheid van niet-godsdienst (Jami verklaarde zich moslim-af).
Dit is iets dat tot nu toe alle interne islam-critici is overkomen, met als grote voorbeeld in Nederland Ayaan Hirsi Ali.

Maar die had ook een enkele medestander (de Volkskrant, 13-11-2010, door Evelien van Veen):

Interview

Nog niet zo lang geleden maakte schrijfster Naima El Bezaz (36) zich druk om grote problemen. Te druk. Ze belandde in een depressie, waar ze nu langzaam uit kruipt. ...

...    Trillend zat schrijfster Naima El Bezaz twee jaar geleden in het tv-programma Pauw en Witteman om over haar depressie te praten. Ze wilde aandacht voor het onderwerp en voor haar boek Het gelukssyndroom. Maar, zegt ze nu, eigenlijk was ze toen veel te kwetsbaar. Ze kwam in die periode nauwelijks haar huis uit. Ze had altijd expliciet over seks geschreven, kritiek geuit op de islam, zowel in haar romans als in doorwrochte essays in NRC Handelsblad, en dat was haar duur komen te staan. Ze werd met de dood bedreigd door moslimfundamentalisten en raakte in een crisis.
    Nu zegt ze: ‘Ik heb mijn leven terug.’    ...
    ‘Taboes zijn er om doorbroken te worden’, was altijd haar motto. Zowel in haar romans – Minnares van de duivel, De verstotene – als in haar essays hield ze de islam tegen het licht. Hoofddoeken, de hypocrisie rond het maagdenvlies, islamitische scholen, importbruiden. Zij en Ayaan Hirsi Ali waren belangrijke stemmen in het debat over de positie van de moslimvrouw, en allebei waren ze even uitgesproken in hun kritiek. Daarbij schreef ze over drugs, seks, masturbatie, de zelfkant; op tv las ze bij Kopspijkers een seksscène voor. Al snel volgden bedreigingen uit de Marokkaanse gemeenschap.
    Op internet stond een oproep haar te stenigen; bij haar huis hingen groepjes jonge mannen rond die zeiden: ‘We weten wie je bent, hoer, en we kennen ook je dochter. We snijden haar de keel door.’    ...

Die lieden moet onmiddellijk het land uitgegeooid worden

Alle dreigementen hebben ook een sterke preventieve werking (de Volkskrant, 17-11-2010, van verslaggeefster Anneke Stoffelen):

Interview | Taaldocente Roos Friesland

‘ROC moet inburgering weer doen’

Er gaat veel fout met de inburgering, vindt een docente. ‘Taalaanbieders zijn vooral uit op winst.’

Een 54-jarige taaldocente worstelt al tien jaar om migranten via inburgeringscursussen vooruit te helpen in Nederland. Onder het pseudoniem Roos Friesland schetst ze in haar boek Inburgeren in de praktijk een somber beeld van hoe het ervoor staat met de integratie.

U stelt: voor de cursus slagen te veel mensen die in feite niet ingeburgerd zijn. Heeft u een voorbeeld?
‘In de lesstof komt de Tweede Wereldoorlog aan bod. Ik vertel bijvoorbeeld dat er in die periode 6 miljoen Joden zijn gedood. Dan heb ik een Iraakse man in mijn klasje die blij is dat hij dat weet, want dan kan hij het antwoord straks invullen in de test. Maar hij zegt ook in de klas dat de Holocaust een propagandaverzinsel is van Amerika. Dat is maar een klein voorbeeldje van hoe sommige inburgeraars precies weten wat ze moeten zeggen om te slagen.’
...
Waarom heeft u uw boek eigenlijk onder pseudoniem gepubliceerd?
‘Allereerst omdat ik bij het taalbureau waar ik nu werk, een geheimhoudingsplicht in mijn contract heb staan. Daarnaast schrijf ik in mijn boek niet al te positief over de islam. Ergens zit toch een vage angst dat ik veel boze reacties op kan roepen bij moslims, ook al beschrijf ik alleen wat ik heb meegemaakt.’

Een collega-docente schrijft in het nawoord dat zij zich een verrader van haar eigen idealen zou voelen, als ze alles zou opschrijven wat ze meemaakte. Had u daar ook last van?
‘Ja, dat had ik zeker. Ik denk toch steeds weer aan al die aardige cursisten die ik in de loop der jaren heb gekend. Er zitten ook veel goedwillende mensen bij. Ik werd vanmiddag gebeld voor een interview in PowNews. Dan gaat het toch een kant uit waar ik me niet echt lekker bij voel.’

Het één grote culturele inteeltkliek.

En het heeft niets met Nederland te maken (de Volkskrant, 26-03-2007, door Max Pam):

Als gescheld racisme is, dan is de Koran racistisch

In Amsterdam spraken Jafari en Rabbae over nieuw racisme, in Leeds moest Küntzel zwijgen.

Het stond op de Forum-pagina van 21 maart. Volgens Peyman Jafari en Mohammed Rabbae werkt het verhelderend voortaan ook uitingen over godsdiensten en gelovigen 'die geen inhoudelijke kritiek in zich dragen en slechts bedoeld zijn als scheldkanonnades' als racisme te beschouwen. Een dergelijke verbreding van het terrein opent belangwekkende vergezichten.
    Zo worden Joden in de Koran tot driemaal toe voor 'apen' uitgemaakt en ook komt de kwalificatie 'varkens' langs. Bedoelen Jaffari en Rabbae dat de Koran, die heilige schrift van de moslims, voortaan een racistisch boek moet worden genoemd? Je zou zeggen van wel, want zij pleiten ervoor dat 'het beestje bij de naam wordt genoemd', en ook willen zij een 'coalitie van burgers' bouwen om dit nieuwe racisme te ontmaskeren.
    Dankzij dit nieuwe inzicht is het nu ook mogelijk de racist te herkennen in Salman Rushdie, van wie Rabbae destijds De duivelsverzen wilde verbieden. Wie trouwens wil weten wat Rabbae over die kwestie te melden had, verwijs ik naar het Prettige Gesprek dat Rabbae voerde met Theo van Gogh, op wie hij nu wel veel aan te merken heeft, maar bij wie hij destijds rustig op de bank ging zitten. ...
    Wel was het pijnlijk dat de Universiteit van Leeds een dag eerder een lezing had afgelast van Matthias Küntzel. Deze Duitse historicus, die eerder op Yale en in Wenen te gast was, had willen spreken over het islamitisch antisemitisme en de gevolgen daarvan voor het conflict in het Midden-Oosten. Bedreigingen van moslimzijde hadden er evenwel toe geleid dat de Universiteit van Leeds 'om veiligheidsredenen' afzag van de lezing. ...

Het één grote culturele inteeltkliek.

Het heeft ook niets met blank-zijn te maken (de Volkskrant, 13-11-2010, van correspondent Arjen van der Ziel):

V.S. Naipaul blijft weg van schrijverscongres vanwege islamkritiek

Nobelprijswinnaar en schrijver V.S. Naipaul heeft zich teruggetrokken van een literair congres in Istanbul nadat in Turkije een rel was ontstaan over kritiek die hij uitte op de islam.
    Naipaul zou eregast zijn van het zogeheten Europees Schrijversparlement waarvoor hij de openingsrede zou houden. Maar Turkse schrijvers dreigden het congres te boycotten omdat ze Naipauls komst zagen als een belediging voor moslims. De Turkse organisatie en Naipaul besloten daarop samen dat hij beter niet kon komen.   ...
    Naipaul is opgegroeid op Trinidad en is van Indiase afkomst. Hij won in 2001 de Nobelprijs voor literatuur en veroorzaakte kort daarna ophef toen hij het effect van de islam ‘rampzalig’ noemde, en de religie vergeleek met het kolonialisme. Volgens Naipaul is het moslimgeloof er op gericht andere culturen uit te roeien. ‘De islam heeft een rampzalig effect op bekeerde mensen. Om bekeerd te worden, moet je je verleden en geschiedenis vernietigen. Je moet het vertrappen en zeggen ‘de cultuur van mijn voorouders bestaat niet, die doet er niet toe.’
    Conservatieve, islamitisch georiënteerde media in Turkije voerden de afgelopen dagen hard campagne tegen Naipaul. Commentatoren noemden hem een ‘godslasteraar’ en ‘fascist’ ...

Het één grote culturele inteeltkliek.

En de kritiek hoeft niet eens van buiten te komen (de Volkskrant, 02-06-2012, AP):

Turkse pianist aangeklaagd

De internationaal bekende Turkse concertpianist Fazil Say is in Turkije aangeklaagd wegens het beledigen van de islam. De 42-jarige Say, die onder meer heeft opgetreden met het Filharmonisch Orkest van New York en het Symfonieorkest van Berlijn, wordt beticht van het beledigen van 'religieuze waarden' en oproepen tot haat. Hij zou dit hebben gedaan op Twitter.

Laten we dit land vooral bij de EU halen ...

Naar Islam, cultuurbeelden

, of site home

·.

Bronnen bij Islam, cultuur: kritiek

24 nov.2010