Het kon bijna niet uitblijven: de zelfingenomen salonsocialist Marcel van Dam moet ditmaal een behandeling ondergaan met de Gouden Tondeuse. De zilveren tondeuse, bij dezen ingesteld, gaat naar Hans Laroes en burgemeester Cohen krijgt een beurt met ons bronzen scheergerei.


Uitslag Tweede Gouden Tondeuse:

  1.    Marcel van Dam (263 stemmen)
  2.    Hans Laroes (144)
  3.    Job Cohen (71)
  4.    Piet-Hein Donner (48)
  5.    Joan de Wijkerslooth (41)
  6.    Brahim Bourzik (39)
  7.    Paul Rosenmöller (27)
  8.    Jan Pronk (15)
  9.    Hella Haasse (13)
10.    Pieter Broertjes en Rob Oudkerk (beiden 12)
11.    Relus ter Beek (9)
12.    Han Entzinger (7)
13.    Anet Bleich (5)
Nul stemmen kregen P.S. van Koningsveld en Ulli d'Oliveira.

In totaal werden 706 stemmen uitgebracht.

Zelf beschouwt hij zich als een tweede Socrates, maar lezer Hartman Albertsma typeert de winnaar van de tweede Gouden Tondeuse treffend als 'de Hans Kazan van de drogreden'. Marcel van Dam is volgens vele lezers 'een landverrader pur sang'. De paus van de multikul demoniseerde wijlen Pim Fortuyn ("U bent een minderwaardig mens," sprak hij vol haat) en weigerde met hem in debat te gaan over immigratieproblemen. Hij is de 'vleesgeworden hypocrisie' en belichaamt het 'inmiddels failliete gedachtegoed van de PvdA', schrijft Robert de Vries.

Marcel van Dam heeft een onaantastbare positie bij de Vara en duldt geen tegenspraak. Maar vlak ook zijn macht in het bestel niet uit. In Vrij Nederland van deze week wijst H.M. van den Brink erop dat de Nederlandse publieke omroepen veel sterker in de greep van de overheid zijn dan de BBC: "We mogen het alleen niet weten. Achter de schermen wordt nu al jarenlang gewerkt aan de verwezenlijking van de droom van de vroegere Vara-voorzitter Marcel van Dam: elk van de drie grote partijen een eigen zender. Nederland 1 voor de christen-democratie, Nederland 2 voor de liberalen en Nederland 3 voor de PvdA."

Van Dams leven speelt zich af tussen zijn landgoed en Hilversum en hij wordt, zo zegt lezer Ernst, "door niets of niemand meer gecorrigeerd en door de Vara-kliek naar de mond gepraat." Aldus voorzien van louter blinde vlekken en een dikke olifantshuid pareert hij elk argument van opponenten met demagogie en machtsvertoon.
Van Dam 'sabelt alles neer wat niet in zijn kraam te pas komt', schrijft Ad de Fouw. De vrijheid van meningsuiting geldt alleen voor Van Dam zelf. Hij kan niet tegen zijn verlies, hoe pathetisch. Zijn verontwaardigde weigering inzicht te geven in het salaris dat hij verdient bij het Lagerhuis tekent zijn feodale inslag. De man meent dat hij het naoorlogse geweten van Nederland is en waant zich volgens Hartman Albertsma de gelijke van de door hem bewonderde schrijver Heinrich Böll.

Intussen woont het linkse geweten in een villa van 3,5 miljoen gulden op de lelieblanke Veluwe (en daar mag je nu rustig euro's van maken), verdiend met belastinggeld van de publieke omroep. En verkondigt doodgemoedereerd de stelling dat de middenklasse de stad niet mag verlaten, op weg naar het weidse platteland, om de 'stedelijke voorzieningen' niet uit te hollen. Maar op een etage in het Rotterdamse Feyenoord of in de Bijlmer zou de socialist het nog geen maand uithouden.
Paul van Esch vermoedt dat Van Dam graag "een dreamteam zou vormen met Donner om van islamhaat verdachte Nederlanders uit te leveren aan shariatribunalen in verre Arabische landen." Dat zou heel goed kunnen, getuige zijn verdediging, in het Lagerhuis, van lieden die in onbeholpen Nederlands de 'afvallige' Ayaan Hirsi attaqueerden met de Koran in de hand.

Leo Custers: "Zelfs nu ik 65 jaar geworden ben, is mijn ergernis over het gedram van Van Dam er niet minder op geworden! Iemand die veertig jaar lang van buiten geleerde onjuistheden blijft verkondigen," en dus immuun is voor nieuwe feiten en inzichten, zoals die van Pieter Lakeman, "heeft het zicht op de maatschappij verloren." Ook al beweert hij 'voor de gewone man' te spreken.
"Zijn laxerende correctheid begint nu wel te vervelen," vindt Eric van der Schoo. Volgens Carel V. inspireert zijn politiek-correcte geblaat tot 'wereldkampioenschappen snelzappen.'

Marcel van Dam laat geen gelegenheid voorbij gaan om te pas en te onpas terug te grijpen op de Tweede Wereldoorlog. Van Dam 'manipuleert sentimenten' op een manier die zelfs Janmaat nooit voor mogelijk zou hebben gehouden en durft zichzelf, aldus Lucie Groeneveld, "toch nog te afficheren als de socialist die voor het volk opkomt."
De alcoholist en kettingroker ziet er tegenwoordig geen been in sigarettenconsumptie als 'erger dan drugsgebruik' te betitelen, schrijft Jorden Jansen. Peter Konings tekent daarbij aan dat "de offeraar aan Bacchus gelukkig nog wat accijns heeft teruggegeven aan de overheid."

De kaalgeschorene is volgens Frans van den Bouwhuijsen "nooit te beroerd om de vrijheid te verdedigen van degenen die dit land en zijn cultuur bedreigen met criminele, fundamentalistische en ondermijnende activiteiten. Ook als dit betekent dat de vrijheid van degenen die zich fatsoenlijk gedragen wordt begrensd." De 'ultieme cultuurrelativist' ruimt graag de plaatsen van belastingbetalende, wetsgetrouwe burgers in "voor hen die de westerse vrijheden willen gebruiken met als doel deze af te schaffen." Kortom, hij "verkoopt het vaderland ten gunste van een obsoleet fundamentalistisch socialisme."
Frans over Van Dams 'linkse obsessie' met geld: het Lagerhuisorakel ziet geld als "universele oplossing voor elk maatschappelijk probleem en elk sociaal wangedrag. Denkt bijvoorbeeld dat een tekort aan geld de oorzaak is van zowel voetbalvandalisme, crimineel gedrag in allochtone kringen, fundamentalistisch terrorisme als het door rood licht rijden van fietsers."
Zou die obsessie niet komen doordat Van Dam zelf heeft ondervonden dat pecunia allesbehalve olet, zeker niet als het van de overheid komt?
Erik van Kempen noemt de Hulshorster miljonair 'een linkse patjepeeër' en 'een van de hoofdverantwoordelijken voor het multiculturele drama'. De in Hongarije geboren Aniko Pasztor ziet hem als 'een van de belangrijkste racisten van het land'.

Kunnen we, zo vraagt Fred Roy die 'oogkleppensocialist' niet na het kaalscheren virtueel 'verzuipen in de Middellandse Zee'? Lijkt me een goed plan, Van Dam is toch al een mummie. Sinds zijn uitstekende televisieprogramma De achterkant van het gelijk heeft 'de meester van de linkse leugen' nooit meer iets waardevols gepresteerd.


Op 2: de minister van informatie, Hans Laroes

De hoofdredacteur van het Journaal vindt dat Nederlandse politieke journalisten zich te vaak schuldig maken aan "progressieve vertekening". Dit zei hij vorig jaar september op een CDA-symposium. Hij wil meer distantie en een echt onafhankelijk oordeel in plaats van pseudo-vriendschap en opportunistisch vertrouwen tussen politici en journalisten.
De Journaalkijkers die op Laroes stemden, zien dat er in elk geval niet aan af. Ze verwijten Laroes paternalisme, politieke correctheid en linkse partijdigheid. Ze zijn bijvoorbeeld niet overtuigd van Laroes' argumenten om pas in tweede instantie te vermelden dat de 17-jarige moordenaar van de Haagse leraar Hans van Wieren van Turkse komaf was:

"Mijn idee is: indien er geen aanwijzingen zijn dat etniciteit een verklaring biedt (en waar ligt de grens: wanneer wordt iemand met een Nederlands paspoort in de beeldvorming een Nederlander?) is etniciteit dus niet relevant. Maar daarna – als we verder op zoek gaan naar de aanleiding en verklaring van de misdaad – moeten alle vragen gesteld worden.

(…) Want we moeten inderdaad nieuwsgierig zijn en op zoek gaan naar de antwoorden. Daar hoort onbevangenheid bij. De ene vooringenomenheid (die van vroeger: etniciteit nooit vermelden) vervangen door nieuwe vooringenomenheid (afkomst altijd noemen) is in mijn ogen niet goed genoeg.

Dus in dit geval: op het moment (dag 1) dat je er niet van overtuigd bent dat de achtergrond relevant is: niet doen. En daarna op zoek gaan naar nieuwe gegevens en achtergronden, en alles aan de orde stellen wat aan de orde gesteld moet worden."

Lezer Zasepa zegt hierover: "Voor mij als allochtoon doet Laroes aan etnodweep."
Peter Super schrijft: "Laroes bepaalt wanneer de afkomst relevant is en wanneer niet. Hij behoort tot de gedachtepolitie!" Maar Laroes houdt staande dat journalisten op aarde zijn om te selecteren wat ze brengen en hoe ze dat doen. Niet de kijker bepaalt dat, want anders krijg je populisme uit de achtertuin, zoals Gat van Nederland, maar het vakmanschap. Wel; geeft Laroes op zijn website toe dat zijn ploeg de 'hogedrukpan' die leidde tot de massale Fortuynaanhang te laat heeft gezien. Hij geeft ook toe dat de medewerkers door waar ze wonen en met wie ze omgaan ver af staan van de praktijk in zwarte probleemwijken.


Op 3: allemansvriend Job Cohen

Burgemeester Cohen van Amsterdam is volgens Ton Volger "ziende blind en horende doof voor de gevaren van de islam." Daarmee is hij zelf een gevaar voor de stad. Sandra van Domburg vindt hem met zijn motto (de boel een beetje bij elkaar houden) "slappe hap, hij wil iedereen te vriend houden". En lezer Bottinga merkt op dat bij Cohen binding omslaat in ontbinding. Volgens M. de Zeeuw moet Cohen worden kaalgeschoren omdat hij vorig jaar op 4 mei het hele Nederlandse volk beledigde, toen een stel Marokkaanse rotjongens gingen voetballen met de bloemenkransen op het Nationaal Monument en Cohen niet krachtig afstand nam.


Donner en De Wijkerslooth

Piet Hein Donner werd onder meer genomineerd vanwege het uitleveren van Nederlanders aan de VS, alwaar een systeem van plea bargaining bestaat. Hierdoor zitten de waarschijnlijk onschuldige Zwolse dj Raymond K. en nog 35 anderen heel lang vast. Ze mogen slechts één keer per maand naar huis bellen.
Maup Burgers: "Deze man is eng. Zwembroek-eng. Hoor ik daar een fietsbel?"

Harry Jansen noemt Joan de Wijkerslooth "een stripfiguur, niet van deze wereld. Hij verkeert in Ollie B. Bommel-achtige kringen en wordt gedoogd door zijn baas, de buitenaardse verschijning minister Donner."
Linkse elite op topposities is levensgevaarlijk, stelt T. Vleugels bij wijze van toelichting op zijn stem. G. Tabak verwijt hem dat hij zijn functie misbruikt om privé-meningen te uiten en door te drukken. Sinds De Wijkerslooth super-pg is, is de zware criminaliteit toegenomen zonder enige effectieve tegenactie van het OM.
"Wanneer hooggeplaatsten als deze wereldvreemde magistraat aan hun abstracte rechtsstaat boetseren," zegt Alexander van Slagmaat, "hebben officieren van justitie in de frontlinie als Koos Plooy ook geen vijanden meer nodig."

Lezer Dicky raadt militairen die worden uitgezonden aan om in het vervolg een vrijwaring te eisen bij de rechter "en anders niet te gaan. Het gaat niet aan dat een topambtenaar dingen roept die normaal gesproken door politici worden gezegd."
En Harry Jansen beschrijft hoe de magistraat met hautaine blik en een geaffecteerd stemgeluid regelmatig de opvatting verkondigt dat een dader ook kan worden gezien als slachtoffer. Leuk, met zo'n contrair standpunt krijg je aandacht. En ook zo educatief voor het volk: "Logisch is dan ook dat het slachtoffer de dader kan zijn bij deze speelse studeerkamergeleerde."

Jansen vervolgt: "Een militair die schiet, dat is al mis, wist Joan meteen. Joan speelt stratego, dan krijg je vanzelf verstand van militaire kwesties." En over het geval van de officier van justitie die probeert zware criminelen achter de tralies te krijgen en daartoe een andere misdadiger aan het praten wilde krijgen, waarna hij met de dood werd bedreigd, schrijft hij: "Joan wil natuurlijk niet achter zo'n taakopvatting staan. Daaraan wil hij geen bescherming bieden. Wie van de twee criminelen moet je geloven? Natuurlijk degene die zijn straf uitzit, die vormt geen concrete bedreiging voor de officier."


Brahim wie?

Over de man op plaats zes maakte niemand verder een opmerking. Over Pieter Broertjes ook niet. En het commentaar op Rob Oudkerk wordt hier wegens doorgekookte-spruitjeslucht niet herhaald.


En dan hadden we nog Paul Rosenmöller en Jan Pronk

"Ik stel me zo voor dat Rosenmöller," schrijft Bavo Dekker, "toen hij over Pim Fortuyn zei: 'Dit is niet gewoon rechts, dit is extreem rechts', dit beeld voor ogen had":
R. van Diepen herinnert zich dat Rosenmöller zelf jarenlang lid is geweest van "een clubje extremistische Mao- en Stalinvereerders." Leo de Groot noemt hem "een geslepen lafaard." Nadat hij wegens het niet afmaken van zijn studie van zijn vader (V&D-manager) moest gaan werken, kwam hij in de Rotterdamse haven terecht, waar hij al snel vakbondsleider werd en plat probeerde te praten.
Hij verliet de politiek pas toen hij verzekerd was van een goede wachtgeldregeling tot zijn 65e. Dat wachtgeld vult hij nog aan met commissies, zoals de commissie-Pavem (over de emancipatie van allochtoonse vrouwen), en een journalistiek hobbybaantje dat hem leuke reisjes naar Afrika, naar het landgoed van prinses Irene, oplevert. "En protesteren kan niet, want de IKON heeft geen leden en bestaat bij de gratie van subsidie."

Bavo Dekker heeft nog een paar vragen aan de onlangs in Netwerk bewierookte Rosenmöller. Bijvoorbeeld: wat doet Wijnand Duyvendak nog in de Tweede Kamer? Parlementariërs moeten van onbesproken gedrag zijn. Duyvendak was in de jaren tachtig, levend van een uitkering, als fulltime activist betrokken bij extreemlinkse terreuracties.
Waarom stond Mohammed Rabbae plotseling niet meer hoog op de laatste verkiezingslijst van Groen Links? Kwam dat doordat hem door koning Hassan II een baan in de Marokkaanse regering werd aangeboden? De kiezers horen daar niks over.
Waarom voerde Rosenmöller in de nadagen van het tweede Paarse kabinet nauwelijks nog oppositie en hakte hij alleen in op Pim Fortuyn? Boze tongen beweren dat hij hoopte op een ministerspost. Verder leeft de schijnheilige Rosenmöller niet volgens zijn eigen principes, die hij wel aan anderen wil opleggen: hij verhuisde van het allochtone Rotterdam naar het sjieke Driebergen en vliegt op vakanties met zijn gezin naar Zuid-Frankrijk.

De uitspraak van Jan Pronk, onlangs op Nova, dat immigratie nodig is voor de "dynamisering" van de samenleving, schiet Ruurd Duyff in het verkeerde keelgat. "Nou, dynamisch is het zeker geworden." Lezeres Chera Bakker herinnert eraan dat Pronk in vier jaar ministerschap de Nederlandse biotechnologie om zeep heeft geholpen.
Pronk wordt inmiddels betaald door de vluchtelingenindustrie om zijn naïeve praatjes de wereld in te sturen. Hij zei op televisie dat Den Uyl zich in zijn gaf zou omdraaien bij het aanschouwen van het uitzetbeleid voor asielzoekers van minister Verdonk, meldt Geert Hanssen. "Ik denk eerder dat de Oude Drees zich in zijn graf omdraait wanneer hij zou kunnen zien hoe in Nederland door toedoen van de PvdA op grote schaal misbruik is gemaakt van zijn oorspronkelijk goedbedoelde sociale voorzieningen."
Het begon met Suriname, dat dankzij Pronks linkse gewetenswroeging is leeggelopen en inmiddels vrijwel failliet is verklaard. Hanssen: "Menig dictator in Afrika heeft van ons belastinggeld een aardig zakcentje overgehouden aan deze gulle gever."

Net als Marcel van Dam heeft Jan Pronk een linkse obsessie met geld als panacee tegen alle kwalen. Hanssen: "Terwijl toch meermalen is gebleken dat dit juist funest is voor de ontwikkeling van landen. Menig Afrikaans land is hiervan het bewijs.." Ook binnenslands is dat gebleken, uit de grote groepen 'kansarmen' die afhankelijk zijn (gemaakt) van overheidsuitkeringen. En daardoor hun eigen zelfredzaamheid zijn kwijtgeraakt.
Sterker nog, vervolgt Hanssen, kan het gedrag van mensen (slagen dan wel mislukken) niet voor een deel religieus of cultureel bepaald zijn? "Waarom staat volgens de VN de wetenschap en technologie van een land als Spanje op een hoger peil dan dat van alle Arabische/islamitische landen met hun olierijkdommen bij elkaar? Waarom is Japan welvarend zonder noemenswaardige delfstoffen, terwijl het geheel in puin heeft gelegen? Het kan toch geen toeval zijn dat Chinezen in Nederland geen problemen veroorzaken en Marokkanen wel. Volgens de PvdA, vooral Pronk, is deze analyse vloeken in de kerk en worden alle problemen met minderheden veroorzaakt door hun 'sociale achterstand', die op zijn beurt weer het gevolg is van de koloniale overheersing door West-Europa. Kortom, het is allemaal onze schuld, is de boodschap van Pronk."

Tijdens zijn studie aan een internationaal instituut heeft Geert Hanssen ervaren dat intellectuelen uit ontwikkelingslanden er net zo over denken als hij. "Waarbij ik ten overvloede wil opmerken dat een dergelijke export van kennis, met als doel thuis de boel op te bouwen, de enig zinnige vorm van hulp is. Maar nee, volgens Pronk moest het kleine, volle Nederland zo nodig tientallen jaren de armoede uit vele uithoeken van de wereld importeren om zodoende het leed eerlijk te verdelen tussen de onderklasse van daar en hier (socialisme in optima forma!)."

Geert besluit met een persoonlijke opmerking. Opgeklommen uit arme Brabantse boerenvoorouders behoort hij met zijn consultancyfunctie nu tot de 'kansrijken', ook al treft de recessie hem net zo goed. "Wanneer ik 's morgens vroeg naar mijn zaak ga, kom ik langs woningen van 'kansarmen' die nog op hun nest liggen. Ik moet dan telkens aan het gezwets van dominee Pronk denken, onlangs nog op de radio, waar hij zei dat 'we de morele plicht hebben om solidair met elkaar te zijn'. Wat bedoelt hij toch? Dat ik ook op mijn nest moet blijven liggen? Nee, Pronk bedoelt dat ik een flink deel van mijn inkomsten aan de belasting moet afdragen om zodoende de naïeve denkbeelden van de socialisten te bekostigen."
Nog een jaartje volhouden en dan vertrekt hij definitief uit de drukke, multi-criminele provincie van Europa, die nu nog Nederland heet, om elders een bestaan op te bouwen.


Relus ter Beek

In zijn jeugd was de huidige commissaris van de Koningin van Drenthe een links activist die het Van Heutsz-monument in zijn geboorteplaats Coevorden bekladde. Zijn functie kreeg hij als beloning voor zijn ministerschap, waarvan de parlementaire enquête over Srebrenica geen spaan heel liet. Ter Beek verzuimde navraag te doen bij de Canadezen, die Srebrenica eerder dan gepland hadden willen verlaten, en offerde zijn militairen en de plaatselijke bevolking op aan de herenafspraak met Boutros Gali van de VN. Met wie hij op de foto staat, fijn voor zijn werkkamer.

De militair Michel Ligthart schrijft dat hij werd uitgezonden naar Joegoslavië met als bewapening één Uzi met twee patroonmagazijnen, met daarin twintig patronen per magazijn. Dit was natuurlijk volstrekt ontoereikend: "Helaas heeft Defensie nooit iets geleerd, denk alleen maar aan Dutchbat III, die met ezels hun buitenposten moesten bevoorraden. Ook is Ter Beek medeverantwoordelijk voor de schandalige veroordeling van twee onderofficieren in Sarajevo wegens weigering van een dienstbevel (zij gingen niet terug naar hun kapotgeschoten post en wensten het leven van hun militairen niet te riskeren). Beiden kregen een onvoorwaardelijke gevangenisstraf. Verder kan ik ook nog de zaak-Spijkers noemen en het verzwijgen en verdoezelen van ettelijke incidenten tijdens vredesmissies."
Ligthart vindt de huidige minister van Defensie nog een graad erger: "Hij doet er alles aan om te zorgen dat Nederlandse militairen op zinloze missies zoveel mogelijk kans lopen om te sneuvelen. Wonder boven wonder is dat nog niet gebeurd, in tegenstelling tot onder andere hun Duitse (Kabul) en Italiaanse collega's (Irak). Laat ik dus maar niet beginnen over de ergste, Voorhoeve."


Haasse en Bleich

Lezer Rinus Duikersloot maakt bezwaar tegen de nominatie van Hella Haasse. Hij vindt dat haar woorden, tijdens een uitzending van Barend & Van Dorp, hier verdraaid zijn weergegeven. "Ze heeft helemaal niet gezegd dat de ontvangende partij begrip moet tonen voor de nieuwkomers." Helaas heeft RTL4 geen complete archiefservice op hun site, maar dat heeft ze toch echt gezegd, Rinus.
Volgens Rinus noemde Haasse de blote bushokjes "slechts als voorbeeld om te illustreren waar mensen uit een conservatieve moslimcultuur moeite mee hadden; ze zei helemaal niet dat ze dat erg vond." Nee, dat moest er nog bijkomen. De schrijfster zei wél dat "wij" daar wel wat meer begrip voor zouden kunnen opbrengen. Dat was een van de redenen voor haar nominatie.
Dat Hella Haasse "in haar prachtige boeken toont dat het onmogelijk is de ander te begrijpen", had ze zich dan ook wel meer ter harte kunnen nemen in deze uitzending.

Tja, en dan het "naïeve vogeltje" Anet Bleich. Ze mag in de rij gaan staan bij de andere linksdenkende coryfeeën die meteen met de gaskamers zwaaien zodra iemand kritiek uit op immigranten die zich misdragen.


Entzinger: de ideoloog van Van Thijn, Wallage en Dijkstal

Han Entzinger adviseerde de afgelopen decennia de regering over immigratie en integratie. De prof is van mening dat gezinshereniging en gezinsvorming niet mogen worden belemmerd. Bovendien beweert hij graag dat het op den duur vanzelf wel goed komt met de Nederlandse allochtonen. Entzinger zegt zich geen Nederlander te voelen, maar wereldburger en Europeaan, maar hij procedeerde tot aan de Hoge Raad tegen een asielzoekerscentrum in zijn achtertuin.
In zijn boek Grenzeloze solidariteit betoogt hij dat immigratie zorgt voor een betere spreiding van welvaart. Hij staat een een actief immigratiebeleid voor, maar, schrijft H. M., "hij vergeet dat hij de 60 procent niet-westerse allochtonen in de kou laat staan omdat hun banen zullen worden ingenomen door nog meer overbodige arbeidsmigranten. Heeft kortom nog niets geleerd."

Tegenwoordig beweert Entzinger dat arbeidsmigranten niet meteen in aanmerking moeten komen voor sociale voorzieningen omdat ze toch teruggaan. "Sprookjes," oordeelt M: "Hij weigert toe te geven dat door het uitvoeren van zijn geadviseerde beleid Nederland is opgezadeld met allerlei etnische tijdbommen. Entzinger is de ideoloog van Ed. Van Thijn, Jacq. Wallage en Hans Dijkstal."

Erwin Braat komt met een boeiend betoog naar aanleiding van de wijsheden van de immigratiekundige Entzinger. Braat stelt dat hij over het hoofd ziet dat mensen uit tribale culturen (Koerden, Berbers, Anatoliërs) hier niet automatisch zullen integreren. Deze culturen "zijn al duizenden jaren met elkaar in een agressieve competitie gewikkeld om de schaarse bestaansmiddelen en de ruimte."

Hun centrale kenmerk is verzet tegen assimilatie met andere groepen.
Andere kenmerken: een hoge sociale groepscohesie (weinig individualisme) om de overlevingsstrijd te kunnen aangaan met concurrerende etnische groepen; een hoge mate van etnocentrisme en xenofobie; een ingroup-outgroupmentaliteit (in conflicten kiezen ze automatisch partij voor de eigen groep, buitenstaanders worden gewantrouwd of uitgebuit).
Verder: eerwraak tegen deloyale en afvallige groepsleden en een onvermogen tot het aanvaarden van kritiek van buitenaf; totalitaire, separatistische religies en sekten die tot in details voorschrijven hoe men moet leven, zodanig dat samenleven en –eten met buitenstaanders wordt bemoeilijkt; endogamie (trouwen binnen de groep) gekoppeld aan onreinheid van andere groepen en het afschermen van de 'eigen' vrouwen, alsmede het zuiver houden van de eigen bloedlijn.
Bovendien: een autoritaire machtspositie van mannen (vaders, broers) en een relatief zwakke positie voor vrouwen, polygamie om 'familielegers' van zoons en neven te kunnen mobiliseren; afwijzen van liefdeshuwelijken op grond van individuele partnerkeus, het huwelijk is een instrumenteel-strategisch middel om machtsposities binnen de familie of clan te versterken, tevens neef-nichtnuwelijken.

Hallo, Den Haag en alle linkse burgemeesters, hier aarde!

En ofschoon niet iedere Turkse of Marokkaanse immigrant even traditioneel is, vervolgt Braat, is het duidelijk dat zij door de op segregatie gebaseerde culturen waaruit ze komen bepaald niet even gemakkelijk zullen assimileren als Hugenoten, Europese joden of andere Europeanen. "Het is dan ook leugenachtig van Entzinger om te beweren dat dit vanzelf en probleemloos zal verlopen. We zien al om ons heen dat toenemende etnische spanningen zijn te verwachten."
Eigenlijk is Han Entzinger "een nepprofessor in een nepvakgebied. Hij is meer iemand met een politieke agenda, een linkse activist die zich probeert te tooien met het aura van de objectieve wetenschapper."
Helaas, helaas, de Tondeuse gaat echt alleen over de hoofden van Marcel van Dam, Job Cohen en Hans Laroes heen. De lezer van De Gezonde Roker heeft gesproken.

Bernadette de Wit