|
Voor Paul Scheffer was in de
werkgroep-Patijn geen plaats. De PvdA-publicist die in 2000 met zijn
beschouwing over het multiculturele drama, het integratiedebat vooral in
progressieve kring op scherp zette, werd door de partijtop ‘te weinig
bindend’ bevonden.
Het voorval verraadt meteen de intenties die de
Partij van de Arbeid had met het instellen van haar werkgroep migratie en
integratie. Onder leiding van de vaderlijke oud-burgemeester van Amsterdam
Schelto Patijn moest een verhaal worden
gefabriceerd dat in eerste instantie voor huishoudelijk gebruik geschikt
was. Iedereen in de PvdA moest ermee uit de voeten kunnen.
Dat was
geen eenvoudige opgave, want tot in de boezem van de Tweede- Kamerfractie
vochten de sociaal-democraten elkaar de tent uit. De multiculturalisten
willen de migranten, steevast met een beroep op internationale verdragen
en mensenrechten, vooral met rust laten. Integratie is prima, maar niet
met verloochening van de eigen identiteit, laat staan met ‘het pistool op
de borst’. Adri Duivesteijn, Klaas de Vries en de 'kabel' van allochtone
PvdA-Kamerleden horen tot deze groep.
Daartegenover staan de
realisten, die de verantwoordelijkheid voor de mislukte integratie voor
een belangrijk deel bij de migranten zelf leggen. Zij willen
opleidingseisen stellen aan vrijwillige migranten en de toegang tot de
verzorgingsstaat mede afhankelijk maken van de vorderingen met de
inburgering. Partijleider Wouter Bos is een van hen en de nieuwe
woordvoerder integratie Jeroen Dijsselbloem een andere.
Intussen
betrokken de VVD het CDA en vorige week ook GroenLinks aan de vooravond
van het grote integratiedebat over het rapport van de parlementaire
enquètecommissie-Blok, hun stellingen. De werkgroep-Patijn, die
aanvankelijk vooral bezig was dilemma's te inventariseren, zag zich
gedwongen een paar tandjes bij te schakelen.
De werkgroep bedient alle
stromingen door aan te sluiten bij de bevindingen van Blok, maar
tegelijkertijd presenteert Patijn een groot aantal concrete voorstellen.
Die bieden aanknopingspunten voor een nieuwe fase in het integratiedebat:
geen grote woorden, maar, eindelijk,...aan het werk!
|