Uit: De Volkskrant, 03-06-2006, door Nico Goebert

Posthuum | Feijo Sickinghe: 'Als je een papegaai ja en nee leert zeggen, dan heb je een econoom'

Kampioen-afslanker kreeg van de tijd gelijk

Ooit werd hij verguisd door links, later was Feijo Sickinghe een gerespecteerd en gewild adviseur. De kampioen van het vrije ondernemerschap hield wel zijn hand op toen ‘zijn’ Stork moest worden gered.

‘De jonkheer’ was in de jaren zeventig de favoriete vijand van de vakbonden en eigenlijk van heel links Nederland. De vorige week overleden ‘kampioen-afslanker’ mr. Feijo Sickinghe (80) werkte bijna 35 jaar bij het toenmalige VMF Stork, tegenwoordig gewoon weer Stork, waarvan twintig jaar als bestuursvoorzitter. In het topjaar 1969, toen Sickinghe in de raad van bestuur werd opgenomen, telde het concern bijna 26 duizend werknemers; bij zijn afscheid in 1989 waren het er twaalfduizend.
    Maar het was ook een geheel ander bedrijf geworden. Toen Sickinghe aantrad was VMF Stork een fabrikant van zware kapitaalgoederen als ketels voor elektriciteitscentrales, dieselmotoren en eigenaar van grote gieterijen. Dat wil zeggen arbeidsintensieve producten, die in de jaren zeventig goedkoper werden geproduceerd in toenmalige lagelonenlanden als Japan en Zuid-Korea.
    Toen hij wegging liet hij een florerend Stork achter, dat vernuftige lichte en hoogwaardige producten maakte als gerobotiseerde slachtlijnen voor pluimvee en rotatiezeefdrukapparatuur voor de textielindustrie. ...

... Sickinghe had, door de ervaring wijs geworden, geen groot vertrouwen in de prognoses van het Centraal Plan Bureau. ‘Als je een papegaai ja en nee leert zeggen, heb je een econoom.’

Uit: De Volkskrant, 13-08-2007, column door Michaël Zeeman

Een dagje vissen

Als beelden onderling strijdig kunnen zijn, dan is er een intrigerende spanning tussen de nieuwsflitsen van vrijdag en zaterdag. Tegenover de filmpjes van beteuterde handelaren in andermans waardepapieren aan de grote aandelenbeurzen staan de huiselijke beelden van twee joviale collega's in de politiek die besloten hebben elkaar tijdens hun vakantie wat beter te leren kennen.
    De tsunami van financierderspaniek die in New Vork begon, plantte zich moeiteloos voort naar alle andere centra van de neoliberale markteconomieën. Het lokale probleem van Amerikaanse banken die al te roekeloos hypothecaire leningen hebben verstrekt werd binnen uren een onoverzichtelijk mondiaal probleem. Dat heet globalisering - en dat is, naar bekend, even onvermijdelijk als goed voor ons: er is geen ambitieuze politicus, of hij is bereid je dat voor te liegen. Het is altijd een geruststelling te vernemen dat het onvermijdelijke tegelijkertijd weldadig is. ...
    In de geldkwestie is het opvallend hoezeer economie op astrologie lijkt. De beoefenaren van beide vakken maken bij voorkeur omslachtige berekeningen, waarin verschijnselen die vermoedelijk niets met elkaar te maken hebben toch met elkaar in verband worden gebracht. Net als de astrologen vormen de economen een streng volkje, dat het eigen terrein met dreigingen, geheimzinnige rituelen en intimidatie bewaakt.
    Vroeger omringden vorsten zich met astrologen, tegenwoordig bieden regeringen royaal emplooi aan economen. Allebei zijn zij er goed in achteraf verklaringen te geven voor rampen en volslagen uiteenlopende, ja, onderling strijdige recepten te geven voor de wijze waarop wij die het hoofd kunnen bieden. Verklaringen achteraf en voorspellingen van niks: het is een vermakelijk gezicht. 'Als de index van het consumentenvertrouwen stijgt en de bestedingen op peil blijven', ja, 'als Venus in het huis van Mars staat en Aquarius je ascendant is'.
De bankiers besloten verleden week vele miljarden aan geld aan te maken. Omdat er wereldwijd niet ineens meer spullen bijkwamen betekent dat dat wij meer geld moeten uitgeven om dezelfde artikelen te kopen. De bankiers hebben, anders gezegd, de problemen van de banken en beleggers hoofdelijk omgeslagen. Dat heet globalisering en dat is - et cetera. ...

Uit: De Volkskrant,  21-01-2008, column door Bert Wagendorp

Geen paniek

Economie ís psychologie en Wellink is de nationale therapeut

De heer Wellink zat er rustig bij en vertoonde geen tekenen van paniek. Dit stelde mij enigszins gerust, zij het niet helemaal. Want je weet het nooit, met die bankiers. Die zeggen dat er geen reden is voor paniek, om paniek te voorkomen. De bewering van de President van De Nederlandsche Bank dat er geen reden is voor paniek, zou zodoende een goede reden voor paniek kunnen zijn.   ...
    Economen doen het bij voorkeur anders voorkomen en geven er graag een exacte slinger aan, maar als wetenschap is hun vak ongeveer even hard als de psychologie. Economie is psychologie. Nout Wellink is de nationale therapeut. Hij kan dingen achteraf redelijk verklaren, maar voorspellen ligt moeilijker. Hij moet ons vertrouwen geven, want alleen vertrouwen kan de economie redden. Dat is een wankele basis, want ons vertrouwen is snel geschonden.  ...

Naar Economen , Economie lijst , Economie overzicht , of site home .