Bronnen bij Economische krachten: arbeidsproductiviteit

De term "arbeidsproductiviteit" wordt meestal op hoger economisch niveau gebruikt, slaande op landen of economiën. Maar voor de hogere nieaus geldt dat het  de som van alle afzonderlijke bedrijven binnen de betrokken hogere groepering. En daarvoor gelden de volgende obseraties (de Volkskrant, 31-05-2017, rubriek De kwestie, door Peter de Waard):
  Is de 15-urige werkweek eigenlijk al gerealiseerd?

...    In 2013 lanceerde de antropoloog David Graebner de term bullshit-jobs. ...
    Slechts een kwart van de banen levert producten en diensten waar daadwerkelijk behoefte aan is. Die kunnen, zoals de schoonmakers of treinmachinisten, de hele boel ontregelen met een staking. Als bankiers, juristen of pr-mensen dit doen zal niemand er erg in hebben.    ...

Wat dus oude wijn in nieuwe zakken is, want het idee dat "80 procent van het werk wordt gedaan door 20 procent van de mensen" is iets, zoals al geconstateerd in het originele item, dat als een gezegde al heel lang in bedrijf en organisatie de ronde doet.
    Maar het artikel geeft ook van de aldaar geformuleerde regel dat het naar boven toe steeds erger is:
  In iedere organisatie wemelt het ervan: onzinbanen. Topbestuurders die bezig zijn met overnames en fusies, managers die beleidslijnen uitzetten of dingen vernieuwen vanwege het vernieuwen, onderknuppels die veranderingen verkopen, administratief ondersteunen of juridisch regelen.

Met dit soort macro-economische gevolgen:
  Terwijl in 1930 driekwart van de mensen productief werk verrichtte - het verbouwen van voedsel, het bouwen van woningen, het maken van spullen, het verlenen van medische zorg - is dat nu nog maar een kwart. Mechanisering, automatisering en digitalisering hebben die banen deels vernietigd. Daarvoor in de plaats zijn complete sectoren met overbodig werk uit de grond gestampt: juridische diensten, telemarketing, pr, financiële advisering. Omdat zoveel mensen zo druk zijn met hun nutteloze werk ontstaan weer andere banen als pizzakoeriers en hondenuitlaters, aldus Graebner.    ...

En verklarende dit soort verschijnselen:
  Het lijkt of de westerse landen, net als de voormalige communistische staten, banen scheppen om te voorkomen dat mensen gaan niksen. Graebner zag het zelfs als een grote samenzwering. De politieke elite vreest dat ledigheid bij de massa tot moreel verval zal leiden. Daarom worden doelbewust bullshit-jobs gecreëerd. Afgezien van deze samenzweringstheorie kan de grote toename van bullshit-jobs wel een verklaring zijn voor het feit dat de productiviteit in het computertijdperk nauwelijks meer stijgt.
    Het is mogelijk ook de reden dat startups zo vaak succesvoller zijn dan gevestigde ondernemingen bij innovatie. Google en Facebook versloegen alle mediagiganten omdat zij platte organisaties zijn waar de creativiteit niet door mensen met bullshit-jobs in een keurslijf wordt gedwongen.

En tezamen met dit ...:
  Totdat ook zij zelf de bullshit-jobs creëren.

... kan dit ook leiden tot macro-economische golfverschijnselen.


Naar Economische krachten , of site home .

1 jun.2017