Bronnen bij Economische krachten: lasten-baten ladder

De economische lasten-baten ladder is bekend genoeg in de directe commerciële sfeer, bijvoorbeeld in het proces dat verhoging van de olieprijzen onmiddellijk gevolgd worden door verhoging van de benzineprijzen, terwijl het volgen van een verlaging langere tijd kan duren, onder het motto, indien bevraagd, van terminologie als "We weten nog niet wat de verdere ontwikkelingen zullen worden, dus we moeten voorzichtig zijn".

In eindeloos veel variaties van dit proces.

Hieronder een voorbeeld dat ligt tussen het groter-maatschappelijke van bezuinigingen en lastenverlichting en deze commerciële (de Volkskrant, 05-09-2015, door Yvonne Hofs):
  Cao-onderhandelingen

Werkgevers trekken aan het langste eind

Zwaar bevochten loonstijgingen gaan steeds vaker gepaard met minder vrije dagen, kleinere toeslagen of lagere pensioenopbouw. Werknemers genieten van al die sigaren uit eigen doos.

Werknemers in de glastuinbouw die 62 jaar of ouder zijn, kunnen sinds 1 juli gebruikmaken van een nieuwe seniorenregeling. Ze mogen, als ze dat willen, 20 procent minder werken tegen 90 procent van hun oude bruto loon. Dat klinkt als een dure grap voor de werkgevers, maar dat is het niet. De glastuinders krijgen het loonverschil namelijk vergoed uit het cao-fonds Colland Arbeidsmarkt. In ruil daarvoor moeten ze elk jaar wel een loonsomheffing van 0,5 procent aan dat fonds afdragen.
    Tegenover die heffing staan voor de werkgevers significante voordelen. De ouderen die aanspraak maken op de regeling moeten namelijk vier tot zes 'leeftijdsdagen' inleveren. Een deel van de verkorte werktijd is dus een sigaar uit eigen doos. Belangrijker voor de werkgevers is dat alle werknemers in de glastuinbouw, dus ook de 62-minners, een halve vakantiedag en hun toekomstige ouderendagen hebben ingeleverd. Voor dat offer krijgen ze maar 1 procent loonsverhoging terug.    ...
    In het eerste kwartaal van dit jaar stegen de cao-lonen 1,2 procent, terwijl de loonkosten voor werkgevers maar 0,3 procent omhoog gingen. Het Centraal Bureau voor de Statistiek meldt dat dit komt door lagere pensioenpremies. Werknemers bouwen sinds dit jaar minder pensioen op, waardoor de pensioenpremies voor zowel de werkgevers als de werknemers konden dalen. Werknemers krijgen meer loon nú in ruil voor een lager pensioen láter. Voor de werkgever is de premieverlaging pure winst.
    In theorie kunnen werkgevers deze kostenbesparing doorgeven aan hun werknemers in de vorm van extra loonsverhoging, maar dat gebeurt amper, blijkt uit het jaarlijkse onderzoek HR Trends van organisatiebureau Berenschot. Zes op de tien werkgevers steken het pensioenvoordeel geheel in eigen zak, slechts 20 procent compenseert het pensioenverlies met extra salaris.
    Volgens HR Trends vroeg 24 procent van de werkgevers zijn personeel in 2014 om een versobering van de arbeidsvoorwaarden. Dit jaar is dat zo'n 15 procent.

En zo werkt het dus op een grote schaal en langdurig. Leidende tot steeds grotere verschillen in inkomen. En vermogen.

Hier is die grotere schaal (de Volkskrant, 29-09-2017, door Peter de Waard (voorpagina) ):
  Trump meldt zich oor de grote belastingwedloop

De grote landen zijn begonnen aan een belastingwedloop naar de bodem. Zoveel is duidelijk na de aankondiging van president Trump, woensdag, dat hij de Amerikaanse vennootschapsbelasting wil verlagen van 35 naar 20 procent. De Franse president Macron wil datzelfde tarief verlagen van 33 naar 20 procent. Het Verenigd Koninkrijk heeft de vennootschapsbelasting de afgelopen jaren al sterk teruggebracht: van 30 procent in 2008 tot 19 procent nu.
    Het verlagen van de vennootschapsbelasting, de winstbelasting voor bedrijven, is een effectieve manier voor regeringen om ondernemingen - en daarmee werkgelegenheid - naar hun land te lokken. Die extra bedrijvigheid levert extra belastingeninkomsten op, zowel vennootschaps- als inkomstenbelasting.
    Niet alleen tropische eilanden in het Caribisch gebied en ministaatjes als Monaco hebben hun economie op lage belastingen gebouwd, dat geldt ook voor EU-landen als Ierland, Luxemburg en deels ook Nederland. En nu gaan ook de grote landen dat doen.
...
    Wereldwijd lopen de overheidsinkomsten uit de vennootschapsbelasting al jaren terug. 'Dat compenseren ze door verhoging van de inkomstenbelasting en de BTW', zegt Van der Streek. Dat zijn belastingen die vooral burgers betalen. De belastingdruk verschuift dus van bedrijf naar burger. In veel landen is de laatste jaren met name de BTW verhoogd, opdat overheden hun inkomsten op peil konden houden.
    In december noemde Oxfam de wedloop naar lagere vennootschapsbelastingen in een rapport 'uiterst gevaarlijk'. 'Belastingheffing is een methode om armoede te bestrijden. Maar de grote bedrijven ontwijken op industriële schaal belastingen waarmee regeringen de middelen worden onthouden om te investeren in zorg, onderwijs en werkgelegenheid.' Bedrijfswinsten van multinationals lijken zolangzamerhand untaxable te worden, doordat ze boekhoudkundig zo gemakkelijk verplaatst kunnen worden naar een land waar de tarieven het laagst zijn.

Commentaar is niet meer nodig: de Jacobsladder van de baten die omhoog getransporteerd worden in volle werking. Benevens dat de erbij horende lasten ter compensatie de andere kant op bewegen.
    Het bijbehorende achtergrondartikel zet het in de koppen ook heel duidelijk (De Volkskrant, 29-09-2017, door Michael Persson):
  Trumps plan vooral goed voor de rijken

Vooral de rijken en superrijken zullen garen spinnen bij de belastingplannen van president Trump. Ook zijn familie zal miljoenen besparen. Zijn kiezers, 'de vergeten onderklasse', schieten er weinig mee op.

En de "ladder", hij maalde door ...


Naar Economische krachten , of site home ·.

7 sep.2015