Bronnen bij Economische krachten: loon-naar-werken, praktijk

19 okt.2013

Loon-naar-werken wordt geacht het idee te zijn waarop arbeidsmarkt en dergelijke werken. Een totaal absurd idee. Wat in een oogopslag bewezen kan worden door te wijzen op het reëel bestaande alternatief: loon-naar-macht. Eenmaal benoemd is dat laatste volkomen vanzelfsprekend: waarom willen mensen macht: om zo veel mogelijk voor zichzelf te kunnen binnenhalen. Te graaien - als het om de machtigere posities gaat. en de machtigen bepalen het loon van de minder machtigen, dus loon-naar-macht is volkomen in strijd met loon-naar-werken. Wat uitvoerig bewezen wordt door de in Economische krachten genoemde verzamelingen .
    Nu zijn uitspraken als de voorgaande indien in de openbaarheid gedaan onmiddellijk aanleiding voor een langere en intense reeks aan beschuldigingen, met als archetypische vorm: "Dat is communisme!". Daarom was er sprake van enige verbazing bij de redactie om de basis ervan aan te treffen in de Volkskrant. Wel bij een columnist die niets met economie te maken heeft, natuurlijk (in de media zijn alle economie-figuren gewone tot rabiate neoliberalen):


Uit: De Volkskrant, 18-10-2013, column door Rutger Bregman, historicus

Een groot misverstand

...    Echt werk is (...) verworden tot het juk van de onderklasse, in plaats van het privilege van de elite. Stel je voor dat morgen alle lobbyisten staken voor een betere CAO. Lijkt me hilarisch. Maar wat als verpleegsters, onderwijzers of vuilnismannen hun werk neerleggen?
    Een Britse denktank rekent voor dat een schoonmaker 10 pond aan waarde creëert voor iedere pond die hij verdient. Voor hetzelfde geld vernietigt een belastingaccountant 47 pond.
    En toch: als er bezuinigd moet worden, vliegen de verplegers, onderwijzers en schoonmakers er als eerste uit. Het legioen der papierduwers ontspringt de dans wel. 'In onze samenleving lijkt er een algemene regel te zijn', schrijft David Graeber, hoogleraar aan de London School of Economics. 'Hoe groter het voordeel van iemands werk is voor andere mensen, hoe minder hij ervoor betaald krijgt.'    ...


Red.:   Het staat er niet, maar het past er naadloos bij: omdat de papierduwers de machtigen zijn en de baas zijn. Of geformuleerd me behulp van andere sociologische begrippen: de bèta's worden minder betaald door de alfa's uitleg of detail , omdat de alfa's de baas zijn - in de maatschappij als geheel uitleg of detail , maar ook dus bij  het uitdelen van banen uitleg of detail . Terwijl volkomen sluitend bewezen is dat bèta's nuttiger, productiever, zijn van alfa's.
    En wie die alfa's zijn, legt ook Bregman nog even uit:
  ... de hordes lobbyisten, bedrijfsadvocaten, pr-medewerkers, consultants, human resource-managers en accountants waar we vijftig jaar geleden nog prima zonder konden. Die goeie ouwe tijd, toen banken nog dienstverleners waren en hun gezamenlijke balans kleiner was dan het bbp (nu bijna vijf keer zo groot). Denk aan gemeenten en woningbouwcorporaties, waarbij eenderde van de arbeidsplaatsen op 'sturing en ondersteuning' is gericht. Of denk aan ministeries, waar de overhead oploopt tot wel 50 procent.

En natuurlijk de politici zelf.


Naar Economische krachten , Economie lijst , Economie overzicht , of site home .