Bronnen bij Financiële wereld: slachtoffers

14 aug.2008

Wie de slachtoffers zijn van de piramidepraktijken van de financiële wereld is natuurlijk ook wel duidelijk. Ten overvloede nog maar wat voorbeelden:


Uit: De Volkskrant, 14-08-2008, van verslaggever Pieter Evelein

‘Voor een opkoopfonds telt het personeel niet’

Ruzie over CAO Maxeda | 'Bij KKR telt alleen de winst' | 'Bonden moeten strepen trekken'

Tussentitel: 'Alles staat in het teken van het doorverkopen van Maxeda'

Vakbonden en Maxeda, het voormalige Vendex-KBB, stevenen af op een harde confrontatie nu de cao-onderhandelingen maar niet willen slagen. CNV-onderhandelaar Geert Rijzinga: ‘Sinds Maxeda in handen is van een opkoopfonds, zijn alleen de aandeelhouders nog belangrijk.’   ...
    Rijzinga voert al jarenlang cao-onderhandelingen bij V & D. Hij heeft de sfeer zien veranderen, sinds de Amerikaanse investeerder KKR vier jaar geleden V & D opkocht en van de beurs haalde.
    Rijzinga: ‘Er telt nog maar één ding: winst maken.’ KKR snoeide onder meer in het personeel en verkocht zijn gebouwen, om ze vervolgens te gaan huren. Dat was goed voor het bedrijfsresultaat. ‘Beslist’, beaamt Rijzinga. ‘Maar slecht voor het personeel. Dat wordt aan alle kanten uitgeknepen.’
    De cao is gedurende drie jaar bevroren, omdat het slecht zou gaan met het bedrijf – wat volgens Rijzinga nergens valt te controleren. Vorig jaar ging de werkweek van 35 naar 38 uur, zonder dat het loon omhoog ging.
    Van personeel wordt verwacht dat het elk moment van de dag kan komen opdraven, zegt Rijzinga. ‘En als het rustig is in de winkel, moet je weer weg. Je weet van tevoren nooit hoe je dag eruitziet.’
    Aan de vakbonden de taak om daartegen in het geweer te komen. Dat valt niet mee, ‘want ze zijn ons liever kwijt dan rijk’, zegt Rijzinga. Ook Henk van der Ploeg van FNV Bondgenoten klaagt steen en been. ‘Het spel wordt keihard gespeeld. KKR wil niet ondernemen, maar geld maken. Alles staat in het teken van het doorverkopen van Maxeda. KKR heeft helemaal niets met zijn personeel. Het is een harder soort kapitalisme dan we in Nederland gewend zijn.’   ...


Red.:   Het is het bekende Dickensiaanse kapitalisme: de onderkant wordt uitgeknepen om de bovenkant meer luxe te geven. De geldhebbende aan de bovenkant wil een nog groter jacht dan dat van de buren, en daarvoor moet de producerende een deel van zijn inkomen inleveren of er langer voor gaan werken. Dat wil zeggen: voor het luxe jacht van de geldhebbende moet de producerende een deel van zijn leven inleveren.
    Want kijk maar een ruim half jaar later bij een bedrijf van hetzelfde graaiersfonds:


Uit: De Volkskrant, 30-04-2009, door Elsbeth Stoker

'Vrijdag zeg ik het: 1.300 man worden ontslagen'

'Als een van de eerste is chipfabrikant NXP geraakt door de economische malaise. En als een van de eerste is het bedrijf begonnen aan een grootschalige reorganisatie. Hoe neem je afscheid van 1.300 werknemers?
...
Tussenstuk:
Flinke verliezen voor NXP in het eerste kwartaal

Chipfabrikant NXP is in de eerste drie maanden van dit jaar diep in de min beland. Het concern boekte een verlies van 568 miljoen dollar (430 miljoen euro). NXP lijdt zwaar onder de recessie. ...
    NXP heeft afgelopen jaren financiële tegenslagen gehad. In 2006 werd het bedrijf voor 80 procent overgenomen het Amerikaanse private-equityfonds KKR en nog vier andere investeerders. De aankoop werd gefinancierd met een lening van 4,6 miljard euro, voor de aflossing en rentelasten moet NXP zelf opdraaien. Als de economie niet was omgeslagen was dit waarschijnlijk niet zo'n probleem geworden.
    De voormalige Philipsdivisie heeft de schuld inmiddels teruggebracht naar 4,2 miljard euro.
Wereldwijd heeft NXP ruim 30.000 mensen in dienst.


Red.:   Een ander geval:


Uit: De Volkskrant, 16-12-2008, van verslaggever Wilco Dekker

Brits opkoopfonds bracht PCM aan rand van afgrond

Verkoop educatieve tak, vlak voor de kredietcrisis, betekende redding voor de uitgeverij | Ondernemingskamer vernietigend over deal met Apax

Uitgever PCM is bijna ten onder gegaan aan de hoge schulden waarmee het Britse opkoopfonds Apax het bedrijf in 2007 achterliet. Slechts de verkoop van de educatieve uitgeverij Thieme Meulenhoff, vlak voor de kredietcrisis, heeft het concern gered. Was dat niet gebeurd, dan was de uitgever van onder meer de Volkskrant en NRC Handelsblad in acuut gevaar geraakt, doordat het niet meer aan de rente- en aflossingsverplichtingen had kunnen voldoen.
    Dat concluderen twee onderzoekers van de Ondernemingskamer in een rapport over mogelijk wanbeleid bij PCM, dat maandag openbaar is gemaakt. Ze wijzen erop dat met de kredietcrisis nu de nadelen van de werkwijze van opkoopfondsen – private equity – duidelijk worden. Als de resultaten verslechteren, heeft het bedrijf geen buffer meer om moeilijke tijden te overleven. Deze risico’s zijn onvoldoende onder ogen gezien, stellen de onderzoekers.   ...
    Volgens het onderzoek zagen de partijen rond PCM de risico’s van de hoge schulden waar het bedrijf mee werd opgezadeld onvoldoende onder ogen. De publieke functie van ‘het instituut’ PCM ‘verdraagt zich slecht’ met het besluit private equity binnen te halen.    ...
    De participatieregeling voor de top van PCM noemen de onderzoekers onnodig en ondoorzichtig. De bonussen voor vertrokken bestuurders waren ‘zeer ruimhartig’. Die bonussen vielen zo hoog uit doordat er te veel werd betaald om van Apax af te komen. De onderzoekers adviseren de ideële stichtingen die nu eigenaar zijn van PCM – SDM voorop – het geld dat zij via Apax ontvingen terug te storten in het bedrijf. Het gaat om maximaal 300 miljoen euro.   ...


Red.:   Dit voorbeeld laat ook zien dat het gevaar van twee kanten komt: de particuliere geldhaaien van de financiële wereld, hier eufemistisch aangeduid als 'private equity', en de vijfde colonne binnen bedrijf of instelling, de topmensen, die met gigantische salarissen en/of bonussen worden betaald, wat dus hetzelfde is als "omgekocht".
    En wie zijn de echte slachtoffers:


De Volkskrant, 28-01-2009, ingezonden brief van Simon Laan (Hoorn)

Graaien

De kop op de voorpagina van dinsdag geeft de essentie van de kredietcrisis heel duidelijk weer. Corus, Philips en ING gaan over tot massaontslag en daarnaast staat met grote letters: Beleggers reageren opgetogen. Het gaat beleggers in de graaicultuur alleen maar om hun eigen portemonnee. Zij gaan totaal voorbij aan het leed dat een ontslag met zich meebrengt.


De Volkskrant, 13-02-2009, ingezonden brief van Jack Reijnen (Berkel-Enschot)

Failliet

Het is zover, mijn angst is uitgekomen. Na 43 jaar werken, 58 jaar oud, sta ik op straat. De zaak waar ik werkte, is failliet.
    Je hebt wat opgebouwd door avondstudie en hard werken. Door de jaren heen heb je een bepaalde levensstijl opgebouwd. Je hebt al 43 jaar meebetaald, ook aan vele diverse regelingen die zijn afgeschaft. Er werd altijd gezegd: Nederland is een goed sociaal land. Je had ondertussen een goed pensioen opgebouwd, er kon je bijna niets meer gebeuren.
Maar het is anders, Nederland is een goed sociaal land voor niet- Nederlanders. Tegemoetkomingen bestaan niet meer voor mij. Om geld bij te sparen, ben ik intussen te oud. Nu lever ik bijna 40 procent in op mijn salaris. Dat gun je niemand, na 43 jaar arbeid. Het is intriest dat de overheid dit zo bepaalt.
    Bedankt Donner, Bos en Balkenende, strooi het geld maar uit over geldverslindende en bij voorbaat mislukte projecten in binnen- en buitenland, steun de banken nog meer en zet de grenzen nog verder open, en vergeet de bovenstaande groep mensen. Ik ben zeer bedroefd.


Uit: De Volkskrant, 22-04-2009, van correspondent Philippe Remarque

Geplaagde Geithner doet beurzen opleven met positief nieuws

Minister van Financiën VS noemt meeste banken 'goed gekapitaliseerd' | Moeilijk te begrijpen reddingsprogramma lastig uit te leggen voor jongensachtige Geithner

Minister Geithner van Financiën deed de beurs dinsdag opleven met goed nieuws over de Amerikaanse banken. Volgens hem bezit de ‘overgrote meerderheid’ van de banken meer kapitaal dan nodig is om hen te classificeren als ‘goed gekapitaliseerd’.   ...
    De minister van Financiën kon dit blijde nieuws goed gebruiken. Hij was dinsdag opnieuw op Capitol Hill om aan een toezichtscommissie uit te leggen waarom de Amerikaanse regering banken moet redden en hoe precies. Achter hem hielden demonstranten de inmiddels vertrouwde bordjes omhoog met teksten als ‘Geef ons onze $$$$ terug!’
    ‘Mensen zijn kwaad dat zelfs als ze hun rekeningen consequent op tijd hebben betaald, hun door de overheid gesteunde banken eenzijdig de rente verhogen of hun kredietlijnen afsnijden’, zei commissievoorzitter Elizabeth Warren.
    Makkelijk heeft Geithner het niet. Het reddingsprogramma is moeilijk te begrijpen, ongeliefd bij het publiek, en object van scherpe kritiek in een dinsdag uitgebracht rapport van de officiële toezichthouder. Daar komt bij dat de jongensachtige en rap pratende Geithner niet de natuurlijke gave van zijn baas Obama bezit om ingewikkelde zaken simpel en overtuigend uit te leggen.
    Geithner zei dat het reddingsplan nog altijd het beste is in vergelijking met de alternatieven, die de crisis zouden kunnen verergeren. ‘Het gaat om het brede beeld.’ De regering probeert met inachtneming van de lessen van eerdere crises in Japan en Zweden de banken er bovenop te krijgen in een eerdere fase, zonder ze failliet te laten gaan of te nationaliseren.
    Geithners optreden kwam kort na het vrijgeven van een uiterst kritisch kwartaalrapport van de speciale toezichthouder voor het reddingsplan, Neill Barofsky. Deze waarschuwt dat belastingbetalers in de regeringsplannen het risico van grote verliezen dragen, ten gunste van privé-investeerders. En hij verwijt de regering dat nog steeds niet duidelijk is hoe de banken het geleende geld besteden.
    Bovendien zijn de programma’s gevoelig voor ‘fraude, misbruik en verspilling’, stelt Barofsky. Hij onthult dat zijn commissie bijna twintig gerechtelijke onderzoeken in gang heeft gezet naar fraude door ontvangers van TARP-gelden.
    Elders in het Congres getuigden dinsdag experts, onder wie Nobelprijswinnaar Joseph Stiglitz, dat het overeind houden van grote financiële bedrijven door de overheid economisch herstel juist bemoeilijkt. Als de regering banken niet verantwoordelijk maakt voor hun problemen, kan de VS net als Japan een ‘verloren decennium’ ingaan, waarschuwden ze.


Red.:   Natuurlijk kan Geithner zijn plan moeilijk uitleggen, want het komt kraakhelder neer op stelen van de hele bevolking, inclusief de armen, om de rijken te helpen. Dat kan Geithner niet zeggen, dus wordt het moeilijk uitleggen. Een feit dat zelfs correspondent Remarque zou kunnen snappen. Maar uit diens mond hebben we nog geen kritisch woord vernomen aangaande Amerikaanse zaken. Als Amerika-correspondent weer een waar propagandist - net zoals de meeste van zijn voorgangers.
    Nog een vorm van slachtofferschap:


Uit: De Volkskrant, 13-05-2009, van verslaggever Weert Schenk

Plan onderdeel crisismaatregelen kabinet | Burgemeesters: veiligheid direct aangetast

Plan Ter Horst: minder blauw op straat

De politie kan de komende jaren minder blauw op straat brengen. De korpsen mogen in de periode 2010-2012 drieduizend aspirant-agenten aannemen, de helft minder dan gepland. Bovendien moet de politie vanaf 2010 jaarlijks 160 tot 190 miljoen euro bezuinigen en 400 miljoen van het eigen vermogen afstaan.
    Dat staat in een vertrouwelijke notitie van minister Ter Horst van Binnenlandse Zaken, die in het bezit is van de Volkskrant. De bezuinigingen maken deel uit van een pakket maatregelen die het kabinet neemt naar aanleiding van de kredietcrisis.
    Ter Horst schrijft in haar notitie dat de uitgaven voor veiligheid niet kunnen worden ontzien. ...
    Door de bezuiniging op het aantal aspirant-agenten zal er vanaf 2014, als zij hun opleiding hebben afgemaakt, minder blauw op straat zijn. Maar de effecten zullen ook daarvoor al merkbaar zijn: de helft van de vierjarige studie is een praktijkopleiding.
    Eerder is berekend dat de sterkte de komende jaren juist moet worden opgevoerd om de gevolgen van de vergrijzing bij de politie op te vangen. Hierover waren afspraken gemaakt tussen Binnenlandse Zaken en de politie. ...


Red.:   De mening van de burgers hierover:


Volkskrant Peiling, 13-05-2009

Door de kredietcrisis moeten ook de politiekorpsen bezuinigen, vindt minister Ter Horst. En dat betekent minder blauw op straat. Goed plan?
86,0%
 
Nee
14,0%
 
Ja
Aantal deelnemers: 3110


Red.:   Terug naar de bron van het geheel:


Uit: De Volkskrant, 12-05-2009, van correspondent Diederik van Hoogstraten

VS gaan besparen op ziektekosten

Kostenbesparing zorgverzekeraars zou in tien jaar 2 biljoen dollar opleveren | Details ontbreken nog | Obama hoopt op spoedige wetgeving uit het Congres

Tussentitel: 'Matig stijging zorgkosten, en de toekomst zal er veel beter uitzien'

Verregaande hervorming van de gezondheidszorg is volgens de Amerikaanse president Barack Obama binnen handbereik, dankzij de belofte van zorgaanbieders om de kosten drastisch in te perken. Dat zei Obama maandag tijdens een speciale bijeenkomst in Washington.
    Een waaier van overkoepelende organisaties van verzekeraars, ziekenhuizen, artsen en farmaceutische bedrijven belooft hun kosten gezamenlijk 1,5 procent omlaag te brengen. Dat zou de komende tien jaar 2 biljoen (2.000 miljard) dollar moeten opleveren. Obama zei dat zijn voornemen om de zorg betaalbaar en toegankelijk te maken ‘het momentum’ behoudt dankzij deze toezegging.   ...
    Meer dan 46 miljoen Amerikanen zijn niet verzekerd, op een bevolking van ruim 300 miljoen. Toch besteden de VS jaarlijks honderden miljarden dollars aan zorg; 18 procent van het bruto nationaal product. Dat percentage zal door de vergrijzing stijgen. Uit opiniepeilingen blijkt Amerikanen in de eerste plaats bezorgd zijn over de stijgende kosten van de zorg.   ...
    Linkse en rechtse critici merkten op dat de zorgwereld noch de regering met details over de bezuinigingen kwamen. ‘Ze hebben geen mechanismen voor de uitvoering verwoord’, schreef de progressieve blogger Ezra Klein.   ...


Red.:   Dat gaat natuurlijk zo werken: de zorgverzekeraars, en dat zijn in Amerika particuliere instellingen, gaan bezuinigen of krijgen bezuinigingen opgelegd. En die particulier zorgverzekeraars, wier eerste doel is winst te maken, zullen die bezuinigingen doorspelen naar klanten, wat voornamelijk neerkomt bij de laagste inkomens. Die betalen de 2 biljoen die inmiddels aan de banken en daarmee de rijken is gegeven.
    Van de volgende zegt de titel al genoeg:


Uit: De Volkskrant, 25-01-2010, door Rens van Tilburg, econoom

Zijn bonussen van Wall Street ons pensioengeld?

De commissie-De Wit moet financiële bestuurders vragen waarom zij zoveel geld aan foute zakenbanken toevertrouwden, vindt Rens van Tilburg.

Tussentitel: Uit de verhoren bleek dat de regels van het spel in de VS worden bepaald

Terwijl de economie nog sputtert, maakt Wall Street zich op voor ouderwetse recordbonussen. Geleden hebben de bankiers nauwelijks. Vlak voordat de financiële luchtbel barstte, zagen zij vanaf hun eenzame toppen in de ‘haute finance’ al rare dingen gebeuren op de Amerikaanse huizenmarkt. In het financiële casino zetten zij in op het ineenstorten van de huizenmarkt. Naast veel geld leverde dat in eerste instantie zelfs de nodige waardering op: die jongens wisten tenminste wat risicomanagement betekent.
    Ondertussen is gebleken dat de relatief goede cijfers niet alleen het resultaat waren van slim handelen voor eigen rekening. Terwijl de zakenbanken inzetten op het klappen van de huizenbubbel verkochten ze vrolijk producten waarvan de waarde juist afhing van de verdere bloei van diezelfde huizenmarkt. De kopers van deze complexe innovatieve producten gingen voor miljarden dollars de boot in, soms binnen maanden na aankoop. Phil Angelides, voorzitter van de commissie van het Amerikaanse Congres die de oorzaken van de financiële crisis onderzoekt, omschreef deze handelswijze als ‘het verkopen van een auto met kapotte remmen om vervolgens een verzekering af te sluiten op het welzijn van de chauffeur’.
    De zakenbank Goldman Sachs stelt enkel te hebben voorzien in de vraag van ‘professionele investeerders’; verzekeraars, banken en pensioenfondsen die groot en wijs genoeg zijn om te weten wat ze doen. Maar de miljarden eigen geld die de bank op een tegenovergesteld scenario inzette, getuigen niet echt van een geloof in de ‘professionele wijsheid’ van deze beleggers.
    Hoe de zakenbanken zoveel winst genereren kan geen buitenstaander doorgronden. Duidelijk is wel dat ze zijn verworden tot een geïnstitutionaliseerde verstrengeling van belangen. Ze zijn adviseurs van dezelfde bedrijven en beleggers waar ze mee (en in) handelen. In de jaren negentig leerden beleggers een dure les, de beleggingsadviezen van menig zakenbank bleek meer af te hangen van de te verdienen fees bij de beursgang van startende internetondernemingen dan van de werkelijke economische vooruitzichten.
    Waarom stonden professionele investeerders dan toch weer in de rij om zaken te doen met deze inherent onbetrouwbare instellingen? John Kay presenteerde in de Financial Times de ‘Madoff twist’ als verklaring. Bij de ‘Madoff twist’ wordt niet eens ontkend dat er iets niet in de haak is. Daarvoor zijn de rendementen te uitbundig of het belangenconflict te opzichtig. De klant wordt verleid door de suggestie dat deze juist mee mag profiteren, mee mag vissen in het rijke troebele water. Daardoor heeft deze klant er geen belang bij de vermoede onregelmatigheden aan de grote klok te hangen. Zelfs niet als hij ontdekt zelf ook ‘slachtoffer’ te zijn. Hij is dan namelijk nog altijd een ‘medeplichtig slachtoffer’.
    ...Onze banken, verzekeraars en pensioenfondsen deden volop zaken met de Amerikaanse zakenbanken. De kosten van de reddingsoperaties voor de banken en de aanzuivering van pensioentekorten zijn inmiddels een politiek probleem van de eerste orde.
    De Nederlandse parlementaire onderzoekscommissie, de commissie-De Wit, wil ‘een bijdrage leveren aan de verbetering van het financiële stelsel’. De eerste verhoren leerden dat de regels van het spel in de VS worden bepaald. Wat internationaal wel gewicht in de schaal legt, zijn de enorme vermogens die we beheren. Juist daar zou de commissie zich op moeten richten.
    Hoe kan het dat de professionele beleggers die we ons geld toevertrouwen met zoveel waardeloze producten in de boeken zijn geëindigd? Gekocht van zakenbanken die daar zelf niet in geloofden. Waren deze bankiers zoveel slimmer dan de beheerders van ons geld? Of zagen deze ook wel dat het allemaal niet echt optelde, maar hoopten ze dat een ander de rekening op zou pakken? Dat het hun tijd wel zou duren? Is het met ons pensioen- en belastinggeld dat de bonussen op Wall Street zijn betaald? ...


Red.:   Dit is het ouderwetse "bloed uitpersen". Dit zijn allemaal schurken en geboefte van het zuiverste water. Hier kunnen alleen juridische maatregelen voor compensatie zorgen. Met de mogelijkheid van galgen aan het einde.
    Nog een cijfer hierover:


Uit: De Volkskrant, 06-02-2010, van een verslaggeefster

Werkgelegenheid in VS onverwacht verder gedaald

Sinds begin crisis al 8,4 miljoen banen verdwenen.

De werkgelegenheid in de Verenigde Staten is in januari onverwacht met 20 duizend banen afgenomen ten opzichte van december 2009. Dat blijkt uit vrijdag gepubliceerde cijfers van het Amerikaanse ministerie van Arbeid. Analisten rekenden juist op een toename van de werkgelegenheid (exclusief de landbouwsector) met vijfduizend banen.   ...
    Sinds het begin van de recessie is de Amerikaanse economie al 8,4 miljoen banen kwijtgeraakt.
 

Red.:   In Amerika, met zijn uiterst gebrekkige sociale voorzieningen (na een paar maanden zit je aan de voedselbonnen), zijn dit evenzoveel verhalen met de diepste ellende.
    Dit soort ellende:


Uit: De Volkskrant, 12-11-2012, van correspondent Steven Adolf

'Huisuitzettingen deugen niet'

Tussentitel: De afgelopen vijf jaar nam de bank bijna 400.000 huizen in

De huizencrisis in Spanje kan harder toeslaan dan de ergste terreur. Vrijdag overleed in Barakaldo, een voorstad van Bilbao, Amaya Egaña (53) nadat ze van de zesde etage van haar flatappartement was gesprongen. Dat gebeurde kort voordat de politie op de stoep stond om te ontruimen.
    De familie Egaña kon niet langer de hypotheeklasten van het huis voldoen. De bankschuld was twee ton.    ...
    'De laatste tijd komen meer zelfmoorden naar buiten', reageert Lucia Martin van het Platform van Hypotheekslachtoffers (PAH). In de afgelopen weken benamen twee mannen in Valencia en Granada zich het leven wegens een aangekondigde huisuitzetting. Het aantal huisuitzettingen lag in de eerste helft van dit jaar op gemiddeld meer dan 300 per dag en neemt volgens het PAH alleen maar toe. De afgelopen vijf jaar zijn er volgens het PAH bijna 400 duizend gevallen bekend waarbij de bank de huizen innam wegens een hypotheekachterstand.
    Het geval van de familie Egaña (vader, moeder en zoon) in Barakaldo schokte Spanje. De etage van het gezin bevindt zich niet alleen in een herkenbare nieuwbouwwijk zoals die in de afgelopen tien jaar door heel Spanje uit de grond werden gestampt en waar de lagere middenklasse zich voor in de schulden stak. Alleen al in deze buurt werden 137 families dit jaar uit hun huis gezet. Het verhaal van Amaya Egaña is extra schokkend omdat zij als gemeenteraadslid de ETA trotseerde. De schaamte over de huisuitzetting bleek groter dan de angst voor terreur.    ...


Red.:    De slachtoffers van het kapitalisme, een gestage stroom, zijn vermoedelijk talrijker dan die van het communisme.
 

Naar Financiële wereld , Economie, lijst , Economie, overzicht , of site home .