Bronnen bij Informatie en media: 1 op x regels
| 11 nov.2009 |
De regels over de verhoudingen van aantallen uitspraken en de betrokkenheid van
de degene die ze doen zijn natuurlijk ordinair gezond verstand. Onder een direct
voorbeeld voor toepassing ervan:
Uit: De Volkskrant, 09-11-2009.
Vijf banken wilden DSB redden
Rabobank, ABN Amro, Fortis Bank Nederland, ING en SNS Bank hebben zondag in
een gezamenlijke verklaring gezegd dat ze zich ‘tot het uiterste’ hebben
ingespannen om DSB te redden. ...
De banken reageren hiermee op uitlatingen van
bestuursvoorzitter Floris Deckers van Van Lanschot Bankiers. Deckers zei vrijdag
dat het ‘slechte imago’ van DSB Bank ertoe heeft bijgedragen dat de zes grote
banken in ons land geen heil zagen in een redding van het bedrijf van Dirk
Scheringa. ... ‘We hebben besloten de bank om te laten vallen.’ ...
Red.: Hier zijn dus zes banken, waarvan er vijf iets
beweren dat in eigen voordeel is, en eentje die iets beweert dat niet in eigen
voordel is over dezelfde kwestie. Het is volkomen duidelijk dat de kans dat ene,
Floris Deckers van Van Lanschot Bankiers, gelijk heeft, is ruim meer dan 90
procent.
Volgende geval:
Uit: De Volkskrant, 29-10-2010, van verslaggever Jonathan Witteman
Werknemers SNV 'beschaamd' over houding directie
De slepende controverse rond de hoge salarissen bij ontwikkelingsorganisatie
SNV heeft de verhoudingen tussen de directie en haar werknemers tot onder het
vriespunt doen dalen.
Ontwikkelingswerkers voelen zich 'beschaamd' over de
weigering van de SNV-top om het salaris van directeur Dirk Elsen (ruim 140
duizend euro) te verlagen. Het ministerie van Buitenlandse Zaken roept SNV daar
al maanden toe op. ...
Volgens de ontwikkelingswerkers lijdt SNV door de politieke
ramkoers van de top inmiddels niet alleen aan 'een slecht imago', maar ook aan
'een lage moraal' onder het personeel. 'Binnen SNV heerst nu een cultuur van
angst om je uit te spreken en ideeën uit te wisselen.' Volgens hen is er sprake
van een 'vertrouwenskloof' en 'toenemend wantrouwen' tussen de werknemers in de
ontwikkelingslanden en de SNV-directie in Den Haag. Zelfs het aanblijven van de
directie wordt ter discussie gesteld.
De SNV-directie laat in een reactie weten zich niet te
herkennen in de geschetste vertrouwenskloof. SNV heeft werknemers 'volop ruimte
gegeven om hun mening te geven en dat doen we nog steeds', aldus een
woordvoerder. Volgens hem vertegenwoordigen de salariscritici 'slechts één
stroming' binnen SNV. ...
Red.: Natuurlijk is de stroming die kritiek heeft op
de directie, ook al is het slechts een kleine minderheid, veel betrouwbaarder
dan de rest. De critici riskeren ruzie met hun bazen, en handelen tegen hun
directe eigenbelang.
Een voorbeeld uit een groot maatschappelijk debat:
Uit:
De Volkskrant, 15-12-2010, door Wilco Dekker en Ben van Raaij
Interview | SER-Kroonlid Louise Fresco
'Echt ambitieuze vrouw zal nooit een quotum willen'
Louise Fresco is de op een na hoogste vrouw in de Volkskrant Top 200.
Een quotum voor meer vrouwen in de top is onzin, zegt ze. Want er zijn gewoon
niet zo veel goede topvrouwen in Nederland.
Tussentitel: Machovrouwen zijn minstens net zo erg als machomannen
In de vijfde Volkskrant Top 200 is het aantal vrouwen weer een paar
procentpunt gestegen, tot ruim eenvijfde nu. De opmars van vrouwen in de
bestuurlijke elite van Nederland gaat dus gestaag door. Dat is mooi, zegt de op
een na hoogste vrouw, Louise Fresco (58). Maar het debat moet verder gaan dan
alleen om meer vrouwen, wat nu steeds de discussie bepaalt. De diversiteit in de
top is namelijk niet noodzakelijkerwijs gediend met meer vrouwen.
'Diversiteit is wel belangrijk voor goed bestuur, maar het
begrip is veel breder. Je moet mensen van diverse leeftijden in je organisatie
hebben, mensen met specifieke kennis en ervaring op verschillende terreinen. Het
gaat niet zozeer om man of vrouw. Sekse is wat dit betreft geen goed
selectiecriterium. Machovrouwen zijn minstens zo erg als machomannen.'
Louise Fresco is de nummer 26 van de Volkskrant Top 200
en na Agnes Jongerius de hoogste vrouw op de lijst van invloedrijke
Nederlanders. Ze had jarenlang een topfunctie bij de FAO, de voedsel- en
landbouworganisatie van de VN in Rome. Ze is nu onder meer Kroonlid van de SER,
universiteitshoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam, commissaris bij de
Rabobank en Unilever en columniste van NRC Handelsblad.
Omdat het om andere dingen gaat dan man of vrouw, ziet Fresco
ook niets in een wettelijk quotum. Onder anderen Jongerius pleit daarvoor.
...
Red.: De meeste vrouwen in de discussie pleiten voor
gedwongen evenredigheid - het bovenstaande is een uitzonderlijke mening, iets
als 1 op 5. Toch is de kans op grond van de 1-op-x regels al het grootst dat de
minderheid gelijk heeft.
De inhoudelijke juistheid is niet moeilijk aan te tonen: Natuurlijk
zijn kunstmatige barrières tegen het aannemen van vrouwen volkomen uit den boze.
Maar nog meer uit den boze is het kunstmatig bevoordelen van vrouwen. Het eerste
kan tegen gestreden worden, en levert sterke vrouwelijke vertegenwoordigers op.
Het tweede kan niet tegen gestreden worden, en levert een veel grotere groep
zwakke vrouwelijke vertegenwoordigers op. En dus grote schade voor bedrijf en
maatschappelijke organisatie.
Naar Media informatie
,
Media lijst
,
Politiek & media overzicht
, of site home
.
|