Bronnen bij Amerikaanse model, waarom het werkt: vrijwilligheid

4 jan.2008

Er zijn twee sociologische redenen waarom het Amerikaanse model, ondanks zijn zo zichtbare nadelen, toch werkt: de eerste is dat het land vrijwel volledig bestaat uit recente (historische gezien) immigranten, die meestal al een sterke toeneiging hebben tot "het idee van Amerika" uitleg of detail . De tweede is dat ze meewerken aan die nadelen:


De Volkskrant, 01-08-2007, door Jan Tromp

Stadsoase onder druk

Starrett City is een mooie woonwijk voor de minder bedeelden in het zuiden van Brooklyn. Maar de toekomst is onzeker nu New York een begeerd woonoord wordt voor de rijken.


Tussentitel: 'New York verliest veel huizen van de werkende klasse aan de rijkeren.'

Het ligt erbij als een uitgestrekt sanatorium, een groene oase van rust voor de arme zielen die het jachtige leven van New York even te veel is geworden en die zijn uitgeweken naar Starrett City, in het zuidelijke puntje van de wijk Brooklyn. Je bent er om op adem te komen. Er zijn er die menen dat je van hier het ruisen van de Atlantische Oceaan kunt horen. ....
    ... de werkelijkheid is dat Starrett City het grootste complex is van gesubsidieerde huisvesting van de Verenigde Staten, zij die er wonen, bijna vijftienduizend mensen in bijna zesduizend appartementen, vallen onder sociologen in de categorie van de lagere middenklasse; op het kleine contingent na van oorspronkelijk Oost-Europese Joden, zijn ze zwart, 90 procent van hen kan niet buiten huursubsidie.
    Starrett City was vanaf het begin, in de vroege jaren zeventig, een bijzonder fenomeen. Met zijn 46 gebouwen, als in een lustoord op afstand van elkaar geplaatst, was het stadsdeel groot. Het was intiem tegelijk. Starrett City kent zijn eigen winkels, zijn eigen scholen, zijn eigen kerken en niet in de laatste plaats zijn eigen veiligheidsdienst.   ...
    Starrett City wordt bedreigd. Sinds begin dit jaar dreigt het volkshuisvestingsproject verkocht te worden aan een ontwikkelaar. ‘Aan een zwendelaar’, zegt Debra. Het complex is ook nu in private handen, maar dat zijn beleggers, geen ontwikkelaars.
    De projectontwikkelaar heeft 1,3 miljard geboden voor het zaakje. Als je weet dat Debra nog geen 350 dollar betaalt voor haar appartement en de gemiddelde maandhuur in de wijk ruim onder de duizend ligt, kun je begrijpen dat menig bewoner zich afvraagt: hoe veilig ben ik hier nog? En wanneer word ik er uitgewerkt?   ...
    De slag om Starrett City is nog niet beslist. De politiek in New York heeft voorlopig een streep gehaald door de verkoop, met als argument dat de belangen van de duizenden huurders niet verzekerd lijken. Maar de projectontwikkelaar heeft de strijd nog lang niet opgegeven en niemand kan verbaasd staan als hij uiteindelijk wint. ‘Money talks’, verzucht bewoonster Debra vanaf het bankje in haar tuinstad – geld beslist.
    Het valt op dat het verzet op veel steun mag rekenen en tegelijk tandeloos is. Amerika kent amper een traditie van sociaal verzet tegen de macht van het kapitaal. De actiegroepen doen een beroep op de redelijkheid; ultimata zijn in geen velden of wegen te bekennen. Overwegend vertrouwen ze op de overheid; ze rekenen op hun stadsbestuur, ook wel omdat ze niet weten tot wie ze zich anders moeten richten.   ...


Red.:   Er is Amerika totaal geen verzet tegen de macht van het kapitaal. Dat is de reden dat Amerika werkt. Het overgrote deel der bevolking bestaat uit schapen, die zich vrijwillig naar de slachtbank laten leiden - iets waar ze, net als de kreeft die gekookt wordt, intrappen, omdat het relatief langzaam gaat. Maar op die slachtbank komen ze.


Naar Anglicisme inleiding , Angl. vs Rijnland overzicht , of site home .