Uit: De Volkskrant, 29-06-2010, column door Thomas L. Friedman (The New York Times)

Israël moet concessies doen nu het sterk staat

... Het zijn goede tijden en slechte tijden voor Israël. ...
    Ari Shavit, columnist van het dagblad Haaretz, noteerde dat het aantal Israëlische miljonairs tussen 2008 en 2009 met 43 procent was gestegen, tot een totaal van 8.419. ‘Nooit eerder had de welvarende elite het zo goed, terwijl het land balanceert aan de rand van de afgrond’, schreef hij.   ...

Red.:   Met natuurlijk een grote klasse armen erbij, waaronder een massa Palestijnen.
    En ineens duikt de sociale kwestie op in de publiciteit (er is ook nieuwe correspondent die niet joods is, en niet strikt loyaal in de zin dat minder positieve zaken ook zijn toegestaan):

Uit: De Volkskrant, 12-08-2011, column door Rolf Bos, correspondent in Israël

Column | De gewone man is het zat alle rekeningen te moeten betalen

Netanyahu is Yossi-modaal even vergeten

Nog maar een week of vier geleden wezen alle politieke vingers naar buiten, buiten Eretz Israël. Dáár, in de dwarse Palestijnse gebieden, in het van Moslimbroeders vergeven Egypte, in het holocaustontkennende Iran, lag de komende maanden het gevaar. ...
    De gemiddelde Israëliër, laten we hem Yossi- modaal noemen ...
    Diezelfde Yossi-modaal - Joods, maar religieus light - klaagde op zijn beurt over de voedselprijzen, de belastingen, de energierekeningen, het afkalvende onderwijssysteem.
    Van de regering van premier Netanyahu verwachtte hij weinig. Die was doende bizarre wetten aan te nemen die vooral bedoeld leken om ultraorthodoxe Joden en Westoever-kolonisten te apaiseren. ...
    Nederzettingen waar de afgelopen decennia vele miljarden euro's aan subsidies naar toe zijn gegaan. Geld dat wordt opgehoest door Yossi-modaal. ...
    Onze Yossi-modaal betaalt voor zijn kinderen stevige studiekosten. Ultraorthodoxe studenten krijgen een staatsbeurs als ze een religieuze studie volgen. Voor elk kind dat deze orthodoxe man op de wereld zet (en hij ís vruchtbaar) krijgt hij extra geld.    ...
    Netanyahu had het even niet in de gaten, maar de verhoudingen in Israël zijn behoorlijk scheefgegroeid. Enerzijds een steeds grotere groep ultraorthodoxe Joden die ver blijft van de arbeidsmarkt, met daarnaast een schatrijke elite die nauwelijks belastingen betaalt. Anderzijds: Yossi-modaal, goed voor alle rekeningen, ook die van het dure leger.   ...

Red.:    Behalve het exceptionele geval van de religieuzen, het standaardverhaal dat we ook kennen van Amerika, en de overige neoliberale Angelsaksische landen.
    De reden dat Israël een te verwachten deelnemer aan het neoliberalisme is, is te vinden in de volgende twee reeksen portretten - uit die galerijen valt af te leiden dat een groot deel van de ideologen en uitvoerders van het neoliberalisme en het aanverwante neoconservatisme behoort tot dezelfde bevolkingsgroep als die waaruit de bevolking van Israël voornamelijk is samengesteld.
    In Israël is het kennelijk ook erger, of de bevolking is minder mak dan in Amerika:
 

In Amerika wapperen ze nog met de vlag als Uncle Sam himself ze de laatste duiten ontstolen heeft. Dat is pas je ware religiositeit ...
    Van wat eerder die absolute verrader van een niet-deugende maatschappij met niet-deugende bewoners:

Uit: De Volkskrant, 29-12-2010, rubriek Buitendienst, door Rolf Bos

Strobreed

Ik had laatst een bevriende collega van de radio over. Hij zou tien dagen blijven. Hij had plannen om zo'n zes à zeven reportages te maken. Hij was nog nooit in de regio geweest, maar hij had er alle zin in. Onderwerpen genoeg, niet?    ...
    Ik ben nu zes maanden in de regio. Ik voel me al aardig thuis. Ik verbaas me er niet meer over dat hier overal jonge mensen met grote wapens rondlopen, dat er in de Palestijnse wijk achter mijn huis af en toe stenen door de lucht vliegen, dat er rabbijnen zijn die oproepen om geen huizen aan niet-Joden te verhuren, dat het personeel in de supermarkt onbeschoft is, dat je je in het verkeer als een klootzak dient te gedragen.    ...

Red.:   Een algemeen kenmerk zodra je de Noordwest-Europese grenzen overschrijdt: de schofterigheid in het verkeer. Een hoogst betrouwbare graadmeter voor de schofterigheid van de maatschappij in het algemeen.
    Een poosje later legt hij nog eens uit dat het inderdaad niet in de mentaliteit van de auto zit, van die van de chauffeur (mensen willen dolgraag slechte eigenschappen van culturen in allerlei niet ter zake doende dingen zien - om te vermijden dat het gaat over slechts één ding: de mentaliteit van de bevolking - die kan tenslotte nooit slechter zijn dan hier, want alle culturen zijn gelijk):

Uit: De Volkskrant, 08-02-2012, column door Rolf Bos

Mores leren voor Israëlisch rijbewijs

Tussentitel: 'Jij rijdt in een auto, fietsers gaan maar op de stoep'

'Kijk niet steeds in die rechterspiegel!' Ik zit bij Motti in de Skoda. Motti is rij-instructeur. Een wat opgewonden man die graag in zijn mobieltje spreekt. ...
    Rijden in Jeruzalem betekent dat je meer stilstaat dan rijdt. Motti bromt dat ik in de file niet steeds hoffelijk anderen moet laten voorgaan ('Dit is Jeruzalem, níét Nederland!'), bovendien vindt hij dat ik te lang in mijn rechterspiegel kijk als ik rechtsaf sla.
    Ik leg uit dat ik dat gewend ben in een land met veel fietsers. Die zijn er in Jeruzalem ook. Ik ben er zelf een van, met vaak gevaar voor eigen leven. Nu weet ik hoe dat komt: 'Vergeet die spiegel, hier gelden andere mores', zegt Motti. 'Jij rijdt in een auto, fietsers gaan maar op de stoep.'    ...

Red.:    Hier spreekt de stem van Ayn Rand, de ideologische grondlegster van het neoliberalisme, een joods-Russische immigrante in Amerika, oorspronkelijk genaamd Alissa Zinovievna Rosenbaum . En die van Leo Strauss, een joods-Duitse immigrant in Amerika, en grondlegger van de ondercategorie genaamd neo-conservatisme , en Milton Friedman, zoon van joods-Oostenrijks-Hongaarse immigranten in Amerika, en grondlegger van de ondercategorie genaamd neo-monetarisme . Al deze ismen hebben met elkaar gemeen de houding van de Israëlische rij-instructeur ten opzichte van de fietser - in algemenere termen: de sterkere ten opzichte van de zwakke: "Rot jij maar op, anders rij ik je voor de donder".
    "Rot jij maar op, jij wat minder begaafde loser - het feit dat ik begaafder bent, geeft mij het recht je tot op het bot uit te buiten", is de samenvatting van de ismen van Rand, Strauss en Friedman. Typisch Bijbelse ideeën. Oude testament. Typisch Joodse ideeën, dus. De ideeën die corresponderen met een wrakende godheid. Een godheid die aan een man vraagt zijn zoon te offeren. Een erfzonde waaraan zelfs Jezus niet genoeg heeft kunnen doen.
    Een half jaar later rapporteert Bos dat het nog steeds niet beter is geworden:

Uit: De Volkskrant, 17-07-2012, van correspondent Rolf Bos

Zelfverbranding schokt Israël

Het al een jaar lang voortsluimerende sociale protest in Israël heeft afgelopen weekeinde een gruwelijk gezicht gekregen. Tijdens een demonstratie in Tel Aviv stak de 57-jarige Moshe Silman zichzelf uit protest in brand.
    Silman, inwoner van Haifa, was ooit succesvol zakenman. De laatste jaren kende hij talloze tegenslagen. Hij werd volgens de Israëlische media aan alle kanten tegengewerkt door overheidsinstanties en banken. Silman ligt met ernstige brandwonden in een ziekenhuis.
    Het was zaterdagavond in Tel Aviv een demonstratie zoals er de laatste maanden al zoveel zijn geweest. Een groep van zo'n tienduizend Israëliërs demonstreerde voor een 'rechtvaardiger maatschappij'. Voor meer sociale woningbouw, tegen het 'tycoonkapitalisme van de regering-Netanyahu'.
    Tegelijkertijd waren er demonstraties in Jeruzalem, Beersheva en Haifa. In Haifa gingen Joodse en Arabische Israëliërs samen de straat op en klonken er nieuwe leuzen: 'Geld voor welvaart, niet voor oorlogen', en 'Geld voor de wijken, niet voor de nederzettingen (op de bezette Westoever), red.)'.
    Al een jaar lang worden in Israël tijdens de weekeinden dergelijke demonstraties gehouden. ...

Red.:    Maar dat het nog niet beter is geworden, is natuurlijk een open deur. Er is een psychologische vuistregel die zegt dat de genezing in de buurt van dezelfde tijd kost als je aan de geestelijke kwaal geleden hebt. Voor buitenstaanders is er dus maar één remedie: de ziektedragers mijden als de pest. Wat betreft Nederland: weg met de joods-christelijke cultuur. Zeer ongewenste import van exotische geestesziektes.
    Nog een bevestiging:

De Volkskrant, 23-07-2012, AP.

Nieuw geval van zelfverbranding

Opnieuw heeft een Israëliër met geldproblemen zich in brand gestoken. Het gebeurde zondag bij een bushalte in Midden-Israël. Voorbijgangers doofden de vlammen, maar de man (tegen de 50) liep ernstige brandwonden op. Volgens zijn broer had hij schulden en had hij de familie gezegd het voorbeeld te willen volgen van Moshe Silman, de zelfverbrander die vrijdag overleed.

Red.:    Geen incidenten, maar signalen van een trendmatig verschijnsel, dus.
    En het stemmen gaat ook met de voeten:


Uit: De Volkskrant, 14-03-2015, van verslaggever Theo Koelé

Beloofde land is voor veel Russen teleurstelling

Met hoge verwachtingen kwamen de Russen naar Israël. Nu keren velen van hen de staat de rug toe. Met gevolgen voor de verkiezingen van dinsdag.

In het uitgaanscentrum van Tel Aviv is café Klein Praag dé pleisterplaats van 'de Russen'. Die naam geven Israëliërs aan alle immigranten uit de voormalige Sovjet-Unie. Ruim een miljoen van hen kwam eind vorige eeuw naar Israël. Wat Israël destijds als een succesverhaal presenteerde, de absorptie van zo'n grote groep in een land met zeven miljoen inwoners, is voor velen van de olim (nieuwkomers) uitgelopen op een teleurstelling.
    Russen verlaten het land of keren 'de politiek' de rug toe. Ze stemmen met de voeten. ...
    De 41-jarige Alex uit Minsk (Wit-Rusland) en de 38-jarige Sergej uit Odessa (Oekraïne) hebben het daarentegen niet 'gemaakt'. In Klein Praag doen ze hun verhaal onder het genot van een cocktail ('Black Russian, haha'), op kosten van de Volkskrant. Want geld hebben ze amper. ...
    Alex, die jarenlang in Tel Aviv woonde maar de huur niet meer kon opbrengen omdat kapitaalkrachtige yuppen de buurt overnamen ...
    ... Na een kwart eeuw in Israël verdient hij nog altijd niet veel meer dan het minimumloon.    ...
    Verreweg de belangrijkste reden om te verhuizen naar landen als Canada, de VS en Australië vormen de kosten van het levensonderhoud. Met het arbeidsethos van de meeste Russen is niks mis, zegt Philippov. 'Maar daar moet wel wat tegenover staan. Ze hebben geen zin om de eindjes aan elkaar te knopen.'
    Naar schatting wonen er nog maar 730 duizend Russen in Israël. Rond het millennium waren dat er rond een miljoen. ...


Red.:   Een typisch neoliberaal land, dus: wie gewoon werkt, krijgt broodkorsten - de handelaars en financiën-lieden worden rijk.


Naar Anglicisme home , Rijnlands & Angl., overzicht , of site home .