Bronnen bij Rijnlandse inkomensverdeling: vrijwillige beperking

Onderstaand een paar bronnen die laten zien dat van vrijwilligheid niets te verwachten valt - dit is allemaal uit halverwege 2005, dus van voor de grote maatschappelijke discussie over de voortdurende stijgende topsalarissen een jaar of wat later, aangewakkerd door de voortdurende berichten over stijgingen :


Uit: De Volkskrant, 11-06-2005,  van verslaggevers Douwe Douwes en Nico Goebert

Topsalarissen in vijftien jaar verdrievoudigd

Inkomen top stijgt met 13 procent

De topmanagers in het Nederlandse bedrijfsleven hebben hun inkomsten in 2004 met 13 procent zien stijgen. Dat blijkt uit het jaarlijkse onderzoek van de Volkskrant naar de topsalarissen, gehouden onder bijna tweehonderd bedrijven. In de afgelopen vijftien jaar is het inkomen aan de top bijna verdrievoudigd. In dezelfde periode stegen de CAO-lonen met 45 procent, stelt het CBS.


Ook vorig jaar lag de ontwikkeling van de topinkomens ver boven de gemiddelde loonstijging. De toename van de betalingen aan de top was tien keer zo groot als de stijging van de CAO-lonen, die in 2003 1,3 procent bedroeg.   ...
    Onder de ‘Nederlandse’ bedrijven was Unilever in 2004 de beste betaler voor zijn topmanagers. Gemiddeld ontving een lid van de raad van bestuur van het zeep- en voedingsbedrijf 3 miljoen euro. ...
    Bonussen worden een steeds belangrijker onderdeel van de beloning van de topmanagers, blijkt uit het onderzoek. Bonussen maken inmiddels 30 procent van de totale beloning uit. Betalingen aan pensioenvoorzieningen zijn goed voor ruim 12 procent van de beloning.
    Met name de topinkomens bij de grote beursgenoteerde bedrijven lieten vorig jaar een opvallend grote stijging zien. Topman Jeroen van der Veer van Shell ontving 123 procent meer dan in 2004, Philip Green van rederij P & O Nedlloyd 150 procent, Ben Noteboom van het uitzendbureau Randstad kreeg met 1,3 miljoen euro bijna anderhalf keer meer dan een jaar eerder.
 

Uit: De Volkskrant, 11-06-2005,  van verslaggever Gert-Jan van Teeffelen

Topsalarissen al twintig jaar ‘dynamisch’

Begin jaren tachtig bleek dat Allerd Stikker, de topman van Rijn-Schelde-Verolme (RSV), 550 duizend gulden verdiende. Dit terwijl RSV op omvallen stond. Om zijn salaris op peil te houden, werden Stikkers bonussen omgezet in een hoger vast salaris, aldus bronnen in het concern destijds.


De Volkskrant doet bijna een kwarteeuw onderzoek naar topsalarissen. In die periode lijkt weinig veranderd, behalve de overgang van de gulden naar de euro. Zo was er in 1983 verbazing over het feit dat naar schatting tien topmanagers een salaris van meer dan een miljoen gulden verdienden. Veel bedrijven deden geheimzinnig, omdat de publicatieplicht nog niet bestond. Een uitzondering was topman Wisse Dekker van Philips, die vertelde driehonderdduizend gulden netto te verdienen. Bruto dus pakweg een miljoen, bij het toenmalige belastingtarief van 72 procent.
    Al snel bleek de eerdere schatting voorzichtig, nadat de post ‘bezoldiging bestuurders’ vanaf 1984 verplicht openbaar werd: tientallen managers verdienden medio jaren tachtig al meer dan een miljoen (454 duizend euro). De inkomens gingen als jojo’s op en neer, omdat gouden handdrukken en pensioenen de cijfers vervuilden – sinds 2002 moeten ook die in detail worden verantwoord. Forse stijgers hadden echter elk jaar de overhand. De salarisadviesbureaus spraken liever van ‘dynamische koopkrachtontwikkeling’, ook toen al wijzend op de ‘internationale arbeidsmarkt’. Neem Océ: ‘Het gemiddelde bruto-inkomen steeg daar van 475 tot 675 duizend gulden’, aldus het Volkskrant-overzicht van 1986. De stijgingen lagen net als nu erg gevoelig: ‘En dat in een periode (...) waarin van alle kanten wordt aangedrongen op voortzetting van de loonmatiging.’
    Het ‘snelle geld’ kwam in 1987 in beeld. Philips en Shell werden verdrongen door het beursbedrijf AOT, geleid door Jos Dreesens. Hij en zijn collega’s zagen hun inkomen 53 procent stijgen tot ieder 2,7 miljoen gulden.
    Vergelijken met vroeger is lastig, omdat het monnikenwerk toen nog niet in spreadsheets werd gedaan. Handmatig sommetjes maken kan wel. Zo betaalde de tophonderd van bedrijven in 1990 omgerekend 360 duizend euro per bestuurder. Vijftien jaar later is dat 907 duizend euro.


Uit: De Volkskrant, 11-06-2005,  door Douwe Douwes en Nico Goebert

Ook code-Tabaksblat is te kraken

Strengere regels voor de inkomens van topbestuurders leiden niet tot matiging, maar tot andere soorten beloning. Nieuw in 2004: de vergoeding bij vrijwillig vertrek.


Vorig jaar was de code-Tabaksblat voor het eerst onverkort van kracht. De nieuwe regels hebben topbestuurders in het bedrijfsleven niet zo zeer tot matiging aangezet, als wel de creativiteit geprikkeld. Zo deed in 2004 een nieuw fenomeen zijn intrede: de ontslagvergoeding bij vrijwilig vertrek. KPN is de bedenker van dit nieuwe beloningsinstrument.
     ‘Tabaksblat’ beperkt de vergoeding bij ontslag tot een jaarsalaris, maar rept met geen woord over de maximale hoogte van een vergoeding bij vrijwillig vertrek. Voor nieuwe instrumenten lijkt daarmee een gouden toekomst weggelegd.
    Strengere regels leiden niet tot een matige stijging van de beloningen, maar tot andere methoden. ...
    Maarten Henderson, vijf jaar lang de financiële topman van KPN, stapte op 1oktober vorig jaar over naar energiebedrijf Nuon. Uit het jaarverslag van KPN blijkt dat Henderson niet met lege handen vertrok. De man die KPN in 2001 langs de rand van de afgrond loodste met een aandelenemissie, kreeg als dank voor bewezen diensten 409 duizend euro mee, net zoveel als een jaarsalaris. ‘Dat bedrag is afgesproken in het kader van het vertrek’, zegt een woordvoerder van KPN. ‘Wij volgen Tabaksblat op dit punt.’
    Behalve het afscheidscadeau van ruim vier ton bleef Henderson tot het einde van het jaar op de loonlijst van KPN staan, terwijl hij ook al drie maanden salaris ontving van Nuon. Al met al leverde de overstap Henderson zo’n 530 duizend euro op.
    Voedings- en wasmiddelenconcern Unilever was verantwoordelijk voor een andere innovatie. De Ier Niall Fitzgerald werd door Unilever met 1,8miljoen euro bedankt voor bewezen diensten. Fitzgerald verliet het Brits-Nederlandse bedrijf in september 2004, maar kreeg uitbetaald tot en met september 2005. Onderdeel van die vergoeding was volgens het jaarverslag de bonus die Fitzgerald mis gaat lopen omdat hij in 2005 niet langer voor Unilever werkt.


Uit: De Volkskrant, 10-08-2005,  ANP, Internetredactie

'Openbaarheid doet topinkomens mogelijk stijgen'

De openbaarmaking van topinkomens in de publieke sector heeft misschien voor een stijging van de salarissen gezorgd, 'als gevolg van de vergelijking die mogelijk is geworden'. Dat stelt de Raad van State woensdag.
    Het kabinet verwacht juist dat de openbaarmaking van de inkomens een dempend effect zal hebben, maar het adviesorgaan betwijfelt dat. De Raad van State wijst erop dat een publicatieverplichting in de marktsector niet voorkomen heeft dat daar nog steeds salarissen zijn die in de samenleving vraagtekens oproepen.   ...


Terug naar Rijnlandse inkomensverdeling , Alternatieven lijst , Hiërarchie
Rijnland
  , of naar site home .