Bronnen bij Rijnlandse inkomensverdeling: vrijwillige beperking
Onderstaand een paar bronnen die laten zien dat van vrijwilligheid niets te
verwachten valt - dit is allemaal uit halverwege 2005, dus van voor de grote
maatschappelijke discussie over de voortdurende stijgende topsalarissen een jaar
of wat later, aangewakkerd door de voortdurende berichten over stijgingen :
Uit:
De Volkskrant, 11-06-2005, van verslaggevers Douwe Douwes en Nico
Goebert
Topsalarissen in vijftien jaar verdrievoudigd
Inkomen top stijgt met 13 procent
De topmanagers in het Nederlandse bedrijfsleven hebben hun inkomsten in 2004 met
13 procent zien stijgen. Dat blijkt uit het jaarlijkse onderzoek van de
Volkskrant naar de topsalarissen, gehouden onder bijna tweehonderd bedrijven. In
de afgelopen vijftien jaar is het inkomen aan de top bijna verdrievoudigd. In
dezelfde periode stegen de CAO-lonen met 45 procent, stelt het CBS.
Ook vorig jaar lag de ontwikkeling van de topinkomens ver boven de gemiddelde
loonstijging. De toename van de betalingen aan de top was tien keer zo groot als
de stijging van de CAO-lonen, die in 2003 1,3 procent bedroeg. ...
Onder de ‘Nederlandse’ bedrijven was Unilever in 2004 de
beste betaler voor zijn topmanagers. Gemiddeld ontving een lid van de raad van
bestuur van het zeep- en voedingsbedrijf 3 miljoen euro. ...
Bonussen worden een steeds belangrijker onderdeel van de
beloning van de topmanagers, blijkt uit het onderzoek. Bonussen maken inmiddels
30 procent van de totale beloning uit. Betalingen aan pensioenvoorzieningen zijn
goed voor ruim 12 procent van de beloning.
Met name de topinkomens bij de grote beursgenoteerde
bedrijven lieten vorig jaar een opvallend grote stijging zien. Topman Jeroen van
der Veer van Shell ontving 123 procent meer dan in 2004, Philip Green van
rederij P & O Nedlloyd 150 procent, Ben Noteboom van het uitzendbureau Randstad
kreeg met 1,3 miljoen euro bijna anderhalf keer meer dan een jaar eerder.
Uit:
De Volkskrant, 11-06-2005, van verslaggever Gert-Jan van Teeffelen
Topsalarissen al twintig jaar ‘dynamisch’
Begin jaren tachtig bleek dat Allerd Stikker, de topman van Rijn-Schelde-Verolme
(RSV), 550 duizend gulden verdiende. Dit terwijl RSV op omvallen stond. Om zijn
salaris op peil te houden, werden Stikkers bonussen omgezet in een hoger vast
salaris, aldus bronnen in het concern destijds.
De Volkskrant doet bijna een kwarteeuw onderzoek naar topsalarissen. In
die periode lijkt weinig veranderd, behalve de overgang van de gulden naar de
euro. Zo was er in 1983 verbazing over het feit dat naar schatting tien
topmanagers een salaris van meer dan een miljoen gulden verdienden. Veel
bedrijven deden geheimzinnig, omdat de publicatieplicht nog niet bestond. Een
uitzondering was topman Wisse Dekker van Philips, die vertelde
driehonderdduizend gulden netto te verdienen. Bruto dus pakweg een miljoen, bij
het toenmalige belastingtarief van 72 procent.
Al snel bleek de eerdere schatting voorzichtig, nadat de post
‘bezoldiging bestuurders’ vanaf 1984 verplicht openbaar werd: tientallen
managers verdienden medio jaren tachtig al meer dan een miljoen (454 duizend
euro). De inkomens gingen als jojo’s op en neer, omdat gouden handdrukken en
pensioenen de cijfers vervuilden – sinds 2002 moeten ook die in detail worden
verantwoord. Forse stijgers hadden echter elk jaar de overhand. De
salarisadviesbureaus spraken liever van ‘dynamische koopkrachtontwikkeling’, ook
toen al wijzend op de ‘internationale arbeidsmarkt’. Neem Océ: ‘Het gemiddelde
bruto-inkomen steeg daar van 475 tot 675 duizend gulden’, aldus het
Volkskrant-overzicht van 1986. De stijgingen lagen net als nu erg gevoelig: ‘En
dat in een periode (...) waarin van alle kanten wordt aangedrongen op
voortzetting van de loonmatiging.’
Het ‘snelle geld’ kwam in 1987 in beeld. Philips en Shell
werden verdrongen door het beursbedrijf AOT, geleid door Jos Dreesens. Hij en
zijn collega’s zagen hun inkomen 53 procent stijgen tot ieder 2,7 miljoen
gulden.
Vergelijken met vroeger is lastig, omdat het monnikenwerk
toen nog niet in spreadsheets werd gedaan. Handmatig sommetjes maken kan wel. Zo
betaalde de tophonderd van bedrijven in 1990 omgerekend 360 duizend euro per
bestuurder. Vijftien jaar later is dat 907 duizend euro.
Uit:
De Volkskrant, 11-06-2005, door Douwe Douwes en Nico
Goebert
Ook code-Tabaksblat is te kraken
Strengere regels voor de inkomens van topbestuurders leiden niet tot matiging,
maar tot andere soorten beloning. Nieuw in 2004: de vergoeding bij vrijwillig
vertrek.
Vorig jaar was de code-Tabaksblat voor het eerst onverkort van kracht. De nieuwe
regels hebben topbestuurders in het bedrijfsleven niet zo zeer tot matiging
aangezet, als wel de creativiteit geprikkeld. Zo deed in 2004 een nieuw fenomeen
zijn intrede: de ontslagvergoeding bij vrijwilig vertrek. KPN is de bedenker van
dit nieuwe beloningsinstrument.
‘Tabaksblat’ beperkt de vergoeding bij ontslag tot een
jaarsalaris, maar rept met geen woord over de maximale hoogte van een vergoeding
bij vrijwillig vertrek. Voor nieuwe instrumenten lijkt daarmee een gouden
toekomst weggelegd.
Strengere regels leiden niet tot een matige stijging van de
beloningen, maar tot andere methoden. ...
Maarten Henderson, vijf jaar lang de financiële topman van
KPN, stapte op 1oktober vorig jaar over naar energiebedrijf Nuon. Uit het
jaarverslag van KPN blijkt dat Henderson niet met lege handen vertrok. De man
die KPN in 2001 langs de rand van de afgrond loodste met een aandelenemissie,
kreeg als dank voor bewezen diensten 409 duizend euro mee, net zoveel als een
jaarsalaris. ‘Dat bedrag is afgesproken in het kader van het vertrek’, zegt een
woordvoerder van KPN. ‘Wij volgen Tabaksblat op dit punt.’
Behalve het afscheidscadeau van ruim vier ton bleef Henderson
tot het einde van het jaar op de loonlijst van KPN staan, terwijl hij ook al
drie maanden salaris ontving van Nuon. Al met al leverde de overstap Henderson
zo’n 530 duizend euro op.
Voedings- en wasmiddelenconcern Unilever was verantwoordelijk
voor een andere innovatie. De Ier Niall Fitzgerald werd door Unilever met
1,8miljoen euro bedankt voor bewezen diensten. Fitzgerald verliet het
Brits-Nederlandse bedrijf in september 2004, maar kreeg uitbetaald tot en met
september 2005. Onderdeel van die vergoeding was volgens het jaarverslag de
bonus die Fitzgerald mis gaat lopen omdat hij in 2005 niet langer voor Unilever
werkt.
Uit:
De Volkskrant, 10-08-2005, ANP, Internetredactie
'Openbaarheid doet topinkomens mogelijk stijgen'
De openbaarmaking van topinkomens in de publieke sector heeft misschien voor een
stijging van de salarissen gezorgd, 'als gevolg van de vergelijking die mogelijk
is geworden'. Dat stelt de Raad van State woensdag.
Het kabinet verwacht juist dat de openbaarmaking van de
inkomens een dempend effect zal hebben, maar het adviesorgaan betwijfelt dat. De
Raad van State wijst erop dat een publicatieverplichting in de marktsector niet
voorkomen heeft dat daar nog steeds salarissen zijn die in de samenleving
vraagtekens oproepen. ...
Terug naar Rijnlandse inkomensverdeling
, Alternatieven lijst
, Hiërarchie
Rijnland
, of naar
site home
.
|