Bronnen bij Rijnlandse managementmodel: vertrouwen
| 2 mei 2010 |
Grappige ontwikkeling: ook in de werkelijke wereld is inmiddels het orkestmodel
geïntroduceerd:
Uit:
De Volkskrant, 24-04-2010, door Malou van Hintum
Vertrouwen gaat boven regels
Inspirerend en spiritueel leiderschap verkleint de kans op stress en burn-out,
en draagt zo positief bij aan de effectiviteit en productiviteit van een
bedrijf. Dat stelt Maurice de Valk in zijn proefschrift Quality of work life
balance: the importance of values in well being management, dat hij
afgelopen donderdag verdedigde aan de Erasmus Universiteit Rotterdam.
...
De Valk, in het dagelijks leven arts en algemeen directeur
van Adviesgroep Intermedic (Centrum voor gezondheid en zingeving in werk),
breekt een lans voor de menselijke maat. Hij vindt dat leidinggevenden in de
eerste plaats op eigen kracht en inzicht moeten vertrouwen, en dan pas op
regeltjes, formats en modellen.
Dat klinkt misschien logisch, maar in de praktijk blijken
regeltjes, formats, enzovoort voor managers een prima schild om zich achter te
verschuilen en zich op te beroepen. Veel vragen en ongenoegens van medewerkers
ketsen erop af.
Fout, zegt De Valk. Regels zijn er om achter de hand te
houden, niet om voorop te stellen in de communicatie. Weg dus met die
instrumentele manier van medewerkers bejegenen. Creëer geen afstand, maar ga
juist dicht bij je mensen staan. Leidinggevenden moeten vertrouwen uitstralen en
vertrouwen geven. ...
‘Managers moeten mensen niet klein en angstig houden en hen
slechts zien als een productiefactor, een human doing’, zegt De Valk. ‘Ze
moeten leren hun teamleden als human beings te zien, volledige wezens, en
niet bang zijn voor tegenspraak. Dat heeft ook nog een ander voordeel: het leidt
uiteindelijk tot betere en duurzame bedrijfsresultaten.’
Red.: Dit zijn loffelijke doelen, waarvoor gezien het
huidige managersbestand het nodige gedaan moet worden. Dit is de aanpak van De
Valk :
|
De Valk coachte twee jaar lang veertien managers uit het
middenmanagement van een groot bedrijf. Zij formuleerden hun eigen
‘kernwaarden’, die ze vanuit hun opvoeding, cultuur of religie hadden
meegekregen, zoals integriteit, rechtvaardigheid en betrouwbaarheid.
Ook gaven ze aan welke sociale waarden ze belangrijk vonden.
Deze waarden brachten ze in verband met de waarden van het bedrijf.
Door vervolgens de schotten tussen die drie soorten waarden
weg te halen, werd duidelijk met welke intrinsieke motivatie ze aan het
werk waren, en konden ze al die aspecten samenbrengen in één filosofie.
Dit house of values werd maatgevend voor de manier waarop de
managers in de organisatie aan de slag gingen.
Nettoresultaat: omdat er meer oog kwam voor de menselijke
maat, nam het plezier in het werk toe en vielen mensen minder vaak uit
door stress of burn-out. |
Eigenlijk is het een vorm cognitieve therapie. Maar is is natuurlijk veel
makkelijker om een ander soort managers aan te stellen. Niet van het soort aan
dit soort euvelen leidt, dat wil zeggen: mensen die ervaring hebben met
inhoudelijk werk.
Dit geldt in steeds sterkere mate naarmate het meer
professionele (meestal hetzelfde als hogeropgeleide of met meer benodigde
vakkennis) beroepen betreft:
Uit:
De Volkskrant, 28-09-2010, van verslaggever Robin Gerrits
Onderwijsagenda trekt slotconclusie: geef de professional de vrijheid die hij
nodig heeftLeraar is de spil van verbetering
De antwoorden op de problemen in het onderwijs moeten van de leraar komen.
Hem is de centrale rol toebedacht in de oplossingen uit de Onderwijsagenda, het
project waarmee de Volkskrant gepoogd heeft tien maanden lang de
discussie over de toestand van het onderwijs op een andere manier te voeren.
Twee van de zeven vandaag gepresenteerde eindoplossingen gaan
over de leraar. Het Panel van Wijzen, waarin ondere anderen de hoogleraren
Robbert Dijkgraaf, Jelle Jolles en Henriëtte Maassen van den Brink zitting
hadden maar ook ex-LAKS-voorman Sywert van Lienden, plaatste deze onbedreigd
bovenaan de prioriteitenlijst.
De crux van de verbetering van het onderwijs zal altijd bij
de docent liggen, oordeelt het panel. De status van het leraarschap moet weer
omhoog, door een beter salaris, een hogere opleiding en verplichte bijscholing.
De docent moet ook meer vrijheid krijgen en zo zijn beroepstrots herwinnen.
Maar dat is geen vrijblijvend proces: om de
professional te worden die hij zo graag zegt te zijn, moet hij voortdurend bezig
zijn zich zelf te verbeteren, onder meer door zelf kritisch te zijn en
commentaar van anderen toe te laten. De docent moet daarbij aan te spreken zijn
op de leerprestaties die zijn leerlingen boeken. ...
Naar Rijnlandmodel lijst
, Rijnlandmodel overzicht , of site home
.
|