Bronnen bij Amerika: nationalisme |
13 sep.2008 |
Nog een bron met voorbeelden van het diepgewortelde nationalisme:
Uit: De Volkskrant, 17-09-2007, column door Sylvia Witteman
Sterren en strepen
Tussentitel: 'Kijk mama, nog een Amerika-vlag, en daar, een
heleboel!'
Je komt niet zómaar Amerika binnen. ... Maar daarna mag je dan toch
écht de Verenigde Staten in.
'Kijk, mama, een Amerika-vlag!', onderbrak mijn 3-jarig zoontje zijn
jetlag-gedrens. Hij heeft nooit enige belangstelling getoond voor de
Nederlandse driekleur, maar is om ondoorgrondelijke redenen verrukt van die
rood-wit-blauwe sterren en strepen: dat laatste heeft hij trouwens gemeen
met het Amerikaanse volk. 'Kijk, mama, nóg een Amerika-vlag!
En daar een heleboel!' Nergens ter wereld zag ik zo'n onvoorstelbare en
onbegrijpelijke vlagdichtheid als in Washington. Zeker, ook in de
Sovjet-Unie hing de rode lap met hamer en sikkel in elke stationswachtkamer,
kleuterschool, operatiezaal of bureau gevonden voorwerpen, maar de Russen
deden het omdat het móést, en waren althans niet zo gek om uit eigen
beweging de nationale dundoek in hun tuin te planten, als sticker op hun
auto te plakken, of er de verpakking van hun worsten, frisdranken en
insectwerende tuinkaarsen mee te bedrukken. Ik zag zelfs een deerlijk
beschimmelde zwerver met opengebarsten schoenen en een oogopslag waarin de
Swiebertje-achtige knusheid ver te zoeken was. Hij had zo te zien weinig
redenen tot patriottisme, maar bezat toch een vlaggetje dat op borsthoogte
uit zijn lompen stak. Het wápperde zelfs. We reden langs het Witte Huis, dat
trouwens een stuk kleiner is dat men zou vermoeden. 'Kijk, mama, nóg een
Amerika-vlag! En daar, een heleboel!' Ze wapperden allemaal, terwijl er toch
bepaald geen fris briesje stond. Misschien gebruiken ze daar een speciale
vlagföhn voor, dat lijkt me wel iets voor Amerikanen. Alsof het hier nog
niet warm genoeg is...
Woensdagmiddag kwam mijn dochter thuis uit school en declameerde per
omgaande met de hand op het hart: 'I pledge allegiance to the flag of the
United States of America...' En haar 6-jarig broertje begon mee te
scanderen: 'One nation under God, liberty and justice for all...'
Subversieve gedachten maakten zich van mij meester. Hoezo moeten mijn
kinderen trouw zweren aan een vlag? Als het nou nog een Nederlandse vlag
was... maar ja, ze vonden het duidelijk leuk, net als de Amerikaanse
pancakes, de eekhoorntjes in de tuin, het honkbalveld bij school, en het
kinderparadijs van de YMCA om de hoek, waar het trouwens ook al vergeven is
van de vlaggen. Mokkend liep ik met mijn jongste zoontje een blokje om door
de buurt. 'Kijk, mama, er zit een Amerika-vlag op die brievenbus! En daar
nog een! En dáár..:
Een man die er verder heel gewoon uitzag stond zijn auto te wassen op
een oprijlaan die gemarkeerd werd door maar liefst zes vlaggen. Kleintjes,
dat wel. 'Meneer, mag ik u wat vragen?', zei ik. 'Waarom heeft u nou zo veel
vlaggen in uw tuin?' Hij dacht even na, en haalde glimlachend zijn schouders
op. 'I really don't know.' gaf hij toe. 'But it does look kinda
cheerful, don't you think?' ...
Red.: Een zo open deur (dit is
fascisme) dat dit hier niet meer aangevuld is. Om te laten
zien dat er in de tussentijd niets veranderd is, zo'n zeven jaar later nog
maar eens een bevestiging:
Uit: De Volkskrant, 20-07-2015, ingezonden brief van A. Lammers,
Otterlo, emeritus-hoogleraar Amerikanistiek aan de Universiteit Leiden
USA! USA!
Leden van het New Horizons-team in het vluchtleidingscentrum in Maryland
zwaaien geestdriftig met Amerikaanse vlaggetjes als de ruimtesonde dichtbij
Pluto komt. Maarten Keulemans is van mening dat zoiets nimmer in de Europa
zal gebeuren (Ten Eerste, 18 juli). 'Overmand door emoties spontaan 'EU,
EU!'roepen; ik heb het nooit iemand zien doen.'
Nee, natuurlijk niet. Amerika is tenslotte de antithese van Europa. Al vanaf
het prille begin heeft men aan de overkant weinig fiducie in de EU getoond.
Een kunstmatig verwekt kind zonder veel levenskansen.
Amerikanen kijken graag vooruit, wij zitten tegen wil en dank vast aan ons
verdeeld verleden. Te pas en te onpas halen ze de Stars and Stripes
tevoorschijn. Gedecideerde Real Americans vinden besluiteloosheid typisch
Europees. ...
Red.:
Zou het elders gebeuren, bijvoorbeeld Rusland, zou de goede professor
spreken over keihard fascisme, het gevaar dat ze ons zullen gaan bezetten,
enzovoort. Zo zie je maar wat de waarde van goede PR is ...
Naar Amerika lijst
, Politiek lijst
,
Politiek & Media overzicht
, of site home
.
|