Bronnen bij Psychologische praktijktips, scheiding: excuses

Als eerste een paar scènes uit When Harry met Sally . Voor wie de film niet kent en geen synopsis wil raadplegen: Sally heeft Harry tien jaar geleden een lift gegeven vanuit hun kleinere studiestad naar het grote New York, en vijf jaar terug was er een toevalsontmoeting in een vliegtuig. De eerste scène onder beschrijft de derde ontmoeting - de opmerking uit het citaat onder dat 'their relationship has matured' is incorrect: bij beide eerste ontmoetingen werd openlijk geruzied en afscheid genomen met (bijna) openlijk beleden afkeer. Op het moment van de derde ontmoeting hebben beiden net een relatiebreuk achter de rug - tot nu toe het enige punt van overeenkomst (When Harry met Sally, script ):
  As they walk along the park, their relationship has matured. "It Had to Be You" plays softly on a piano, and they discuss their first meeting :

Harry: You know, the first time we met, I really didn't like you that much -
Sally: I didn't like you.
Harry: Yeah you did. You were just so uptight then. You're much softer now.
Sally: (She stops and puts both hands on her waist) You know, I hate that kind of remark. It sounds like a compliment, but really it's an insult.
Harry: OK, you're still as hard as nails.
Sally: I just didn't want to sleep with you, and you had to write it off as a character flaw instead of dealing with the possibility that it might have something to do with you.
Harry: What's the statute of limitations on apologies? (vert.: Wat is de legale termijn voor het aanbieden van excuses, red.)
Sally: Ten years.
Harry: Ooh. I can just get it in under the wire. (vert.: Dan kan ik nog net onder het finishdoek binnenslippen, red.)
(illustratie: foto uit deze scène, gebruikt als achtergrond bij de meeste dvd-uitgaves)

…
Before the split-screen scene of their watching the last scene of Casablanca (1942), the voice-over dialogue at the start of that scene (but during the previous montage of images) is about how they each identify with the characters in the film, as they did years earlier during their long road-trip. Sally denies ever having said that she preferred the practical choice - Victor Laszlo over Rick. Harry maturely yields to Sally's insistence, even though his memory is correct:

Harry: Now you're telling me you would be happy with Victor Laszlo than with Humphrey Bogart.
Sally: When did I say that?
Harry: When we drove to New York?
Sally: I never said that. I would never have said that.
Harry: All right, fine, have it your way.

….
Harry is plagued by a compulsion to express every feeling that he has - every moment that he has them. According to Harry, Sally - cruelly dubbed "Miss Hospital Corners" - is delivering "a lecture series on social graces." Harry is exasperated that nothing seems to bother Sally - unlike him, she doesn't appear to have feelings of loss or upset for her failed relationship with Joe:  

Harry: If you're so over Joe, why aren't you seeing anyone?
Sally: I see people.
Harry: See people? Have you slept with one person since you broke up with Joe?
Sally: What the hell does that have to do with anything? That will prove I'm over Joe because I f--k somebody? Harry, you're gonna have to move back to New Jersey because you've slept with everybody in New York, and I don't see that turning Helen into a faint memory for you. Besides, I will make love to somebody when it is making love, not the way you do it, like you're out for revenge or something.

Harry apologizes for his brash insults and they hug each other to make up.   ...

In tegenstelling tot wat iedereen denkt, zijn dit de belangrijkste scènes uit de film, met als topper de laatste. Het cruciale punt dat gemaakt wordt (al dan niet bewust), is dat niet de verschillen tellen, maar de manier waarop je ermee om gaat. Excuses zijn de beste manier om erkenning te geven aan het anders zijn van de ander.
    En over die verschillen: Sally heeft het gevoel van humor van Harry broodnodig, daar zij het zelf nauwelijks heeft, en Harry heeft van Sally de emotionele stabiliteit bijna nog meer nodig, omdat die bij hem zeer slecht verzorgd is.

Andere bron. Vergelijkenderwijs een beetje saai, want heel expliciet (Volkskrant weblog, 31-12-2007, door Caroline Franssen):
  Een goed excuus doet wonderen voor je relatie

In relaties maken mensen fouten. Ze doen dingen verkeerd, vergeten belangrijke dingen, kwetsen elkaar per ongeluk of opzettelijk.

Een goed excuus doet dan wonderen. Bij serieuze fouten maakt een goed excuus het de ander mogelijk om de fout te vergeven.

Een goed excuus
In de roman 'De excuusmaker' worden de eisen genoemd waaraan een goed excuus moet voldoen. Om te beginnen moet je wel verantwoordelijk zijn voor de kwetsuur. Dan is het van belang dat je oprecht bent en vervolgens is het nodig dat je de juiste woorden vindt om het onrecht dat de ander is aangedaan te beschrijven. Niet overdrijven, maar zeker ook niet onderschatten wat de ander heeft ervaren door jouw gedrag.

Balans
Tenslotte moet je ook iets doen om het goed te maken. Dat kan varieren van een bijzondere maaltijd koken voor de ander, tot een speciaal cadeau kopen of nare klusjes van de ander overnemen. Als de balans tussen jullie beiden er maar door hersteld wordt. Een goed excuus doet dan wonderen voor je relatie. Het is een mooie daad op de laatste dag van het jaar: "Het spijt me" zeggen.

De eerste zin zegt: 'Een goed excuus doet wonderen'. Wat is dan een goed excuus? Een goed excuus is een welgemeend excuus. En een excuus dat de waarde van de ander erkent. Een voorbeeld van achtereenvolgens een minder goed en een goed excuus is te zien in de film Pretty woman , in de scene voor de lift nadat Vivian weg is gelopen van Edward, na de ruzie over zijn onthulling aan zakenpartner Stuckey dat Vivian een hoer is uitleg of detail .


Naar Psychologische praktijktips , site home ·.

31 jul.2008