In het verloop van de jaren 2000 is immigratie steeds meer een onderwerp van maatschappelijke discussie geworden in West-Europa, naar aanleiding van de allochtone immigratie van met name moslims. Reden om het verschijnsel nader te bekijken, bijvoorbeeld door (meer) hoogleraren aan te stellen bij universiteiten, ten einde het verschijnsel wetenschappelijk te onderzoeken. De resultaten van welk onderzoek door hen voor het publiek samengevat worden in uitspraken als "Immigratie is van alle tijden en we hebben geen bezwaren gehoord, dus immigratie moet goed zijn". Of: "De Hugenoten waren immigranten en zijn een voordeel geweest voor Nederland, dus alle immigranten zijn een voordeel voor Nederland". De eerste is van de soort "Als ik de kreten niet hoor, kan het slachtoffer geen pijn hebben", je daarbij voorstellende dat de spreker de vingers in de oren heeft, en de tweede is wetenschappelijk gezien nog interessanter, zijnde van de soort "Koeien zijn vee en geven melk, en paarden zijn ook vee en geven dus ook melk".

Het moge duidelijk zijn dat deze inbreng uit academische kring niets met wetenschap te maken heeft, maar met het verschijnsel dat al dit soort onderwerpen bederft: ideologie. In dit geval ideologie van soorten als migratiefundamentalisme, vooral populair bij al dan niet voorheen nomadische volken, en kosmopolitisme, de term voor vooral die mensen die denken dat je de huidige wereld kan inrichten volgens het idee van één grote gezellige familie: u en ik rond de haard samen met twee koppensnellers en Saddam Hoessein => (internationale solidariteit).

Op deze website proberen we sociologische onderwerpen in het algemeen op meer wetenschappelijke leest te schoeien, uitgaande van regels geformuleerd elders => , de basis van die regels zijnde de ervaringen uit de natuurwetenschappen en gewoon gezond verstand. Dat laatste zegt ook al dat je als eerste moet gaan zoeken naar de factoren die invloed hebben op een verschijnselen, en dan die factoren moet behandelen in volgorde van belang.

Wat betreft immigratie zijn is er dan meteen een splitsing te maken tussen twee vormen van migratie: de trek-migratie en de duw-migratie. Trek-migratie is migratie waarbij de migrant iets aantrekkelijks ziet in de plaats waar hij dus heen wil. En dat uiteindelijk zo aantrekkelijk is dat hij daar dan ook heen gaat. Duw-migratie is migratie waarbij de migrant iets onaantrekkelijks ziet in de plaats waar hij zit, en dat uiteindelijk zo onaantrekkelijk wordt dat hij besluit te vertrekken.

Het is al zonder nadere uitleg duidelijk dat waar dit er van buiten hetzelfde uitziet: persoon A trekt van B naar C, het twee heel verschillende verschijnselen zijn. Psychologen zouden dit onderscheiden als een positieve en negatieve keuze, en weten dan meteen dat daar heel andere psychologische consequenties aan vastzitten. Zo is het bijvoorbeeld bekend dat iemand die een positieve keuze heeft gemaakt, achteraf slechts heel moeilijk de negatieve aspecten van die keuze gaat inzien - en zelfs objectief negatieve aspecten in positieve vertaalt ("mijn auto rijdt weliswaar niet hard, maar hij is dus wel zuinig").

Voor mensen die een negatieve keuze hebben gedaan, geldt natuurlijk iets dergelijks, maar dan omgekeerd: ze zijn moeilijk te overtuigen van de positieve kant van hun keuze.

Een tweede grote verschil tussen trek- en duw-migratie is dat het eerste voornamelijk een individueel verschijnsel is, en het tweede een groepsverschijnsel. Wat aantrekkelijk is in een andere stad of land verschilt per individu evenveel als individuen van elkaar verschillen: voor de een is de rust van het Zweedse platteland aantrekkelijk, en voor de ander de drukte van de wereldstad New York.

Duw-migratie daarentegen is voornamelijk een groepsverschijnsel. Met als voornaamste factor die van armoede: de moeilijkheid om in het eigen bestaan te voorzien.

Waarmee het duidelijk is dat het onderscheid tussen trek- en duw-migratie grotendeels samenvalt met het onderscheid tussen individuele migratie en groepsmigratie. Bij individuele immigratie gaan mensen uit diverse plaatsen naar dezelfde plaats vanwege een bepaalde aantrekkelijkheid ervan, en bij groepsimmigratie trekken mensen van dezelfde plaats naar een andere, waarbij dat laatste ook meestal dezelfde of een beperkt aantal plaatsen is. Alwaar ze zich dan als groep vestigen.

Tevens is het duidelijk dat het verschil tussen trek- en duw-migratie samenvalt met een verschil in sociaal-culturele achtergrond. Mensen die iets aantrekkelijks zien in een andere stad of land zijn mensen met een "brede horizon". Mensen die vrij veel van andere werelden weten, dus de tijd hebben om over andere werelden wat te weten te komen, dus, indachtig de piramide van Maslow => , zich weinig geen zorgen hoeven te maken over hun directe huidige materiële omstandigheden. Mensen in (redelijk) goede doen, dus. Meestal ook ontwikkelde mensen. Daarentegen: de duw-migratie valt, zoals al gezien, grotendeels samen met "armoede". Mensen in slechte doen, dus. Meestal ook minder ontwikkelde mensen.

Tijd voor een tussenbalans. Zonder de gebruikte algemene terminologie nader in te vullen, is glashelder dat het onmogelijk is te praten over immigratie zonder de hier gemaakte onderscheiden te gebruiken. Het zou even effectief zijn om aan alle dieren op de boerderij hetzelfde voer te geven. Desalniettemin wordt in vrijwel alle discussies over migratie dit onderscheid totaal over het hoofd gezien. Enkele waarnemers hebben wel ingezien dat er verschillende soorten immigranten zijn, bijvoorbeeld het verschil tussen migranten naar Amerika en naar Europa, maar deze mensen werden tot voor kort weggezet als "denkers in superioriteit" en "Racisten!". En dat laatste omdat het verschil tussen trek- en duw-migratie grotendeels samenvalt met dat van rijk en arm, en dat weer grotendeels samenvalt met verschil in kleur en cultuur. Waarna de bestuurders en migratiedeskundigen vervolgens vrolijk stellen dat waar migranten naar Amerika succesvol zijn, migranten naar Europa dat ook zouden moeten zijn, en als ze het niet zijn, dat dus alleen kan omdat er in Europa sprake is van discriminatie. Oftewel: "De koe geeft melk, dus moet het paard dat ook kunnen, en als dat niet zo is, ligt het aan de boer".

Verder met de nadere uitwerking. Want waar de maatschappelijke discussie in feite over gaat, is of immigratie voordelig of nadelig is voor het gastland, in dit geval Nederland maar waarvoor vrijwel ieder land in West-Europa ingevuld kan worden. Voorlopig zullen we dat bekijken voor het (gast)land als geheel.

Allereerst moeten we voor alle volledigheid vaststellen wat voor soort immigratie we over spreken. Ook in Nederland zijn er twee soorten: de trek- en dus migratie. En zonder nadere onderbouwing is duidelijk dat de trek-immigratie in Nederland de diverse vormen van westerse immigratie betreffen, waaronder veel kennismigranten. En even duidelijk is dat de duw-migratie in Nederland vrijwel gelijk staat aan de allochtone immigratie: Turken, Marokkanen, Surinamers, enzovoort zijn hierheen gekomen omdat ze in eigen land op een houtje zaten te bijten.

Ook wat betreft de voordelen en nadelen van immigratie is het dus noodzakelijk om deze onderscheiden te maken. Van trek-immigranten kan snel vastgesteld worden dat ze voordeling zijn voor het gastland: ze hebben meestal een hogere opleiding, een hogere algemene sociale status, en meer functionele capaciteiten. Allemaal zaken die bijdragen aan de maatschappij waar ze verkeren.

Wat betreft de duw-immigranten is dit minder duidelijk. De bijdrage van duw-immigranten bestaat voornamelijk uit minder- en ongeschoolde arbeid. Maar zeer veel duw-immigranten leveren geen bijdrage, want de behoefte aan minder- en ongeschoolde arbeid neemt in de zich steeds verder ontwikkelende westerse maatschappijen voortdurend af.

Op dit punt aangekomen is het weer noodzakelijk een paar woorden te wijden aan de gangbare publieke opinie - waarbij "publiek" staat voor de mensen die de bestuurlijke en media functies bekleden. Die zegt namelijk dat het onaanvaardbaar is om over de nadelen van immigratie te praten. Dat omdat die nadelen vrijwel uitsluitend gelden voor de duw-immigranten dus de allochtone immigranten. En allochtone immigranten hebben een kleurtje en een andere etnie en cultuur, dus mogen die geen nadeel hebben, want mensen met een andere etnie en kleur mogen geen enkel nadeel hebben. Dat is namelijk in strijd met de gelijkheid der culturen => . Ook dit is ideologie, en heeft op deze plaats geen geldigheid zonder onderbouwing in de werkelijkheid - meer over die discussie hier => . Op deze plaats kunnen we dus rustig de mogelijke nadelen van de duw-immigratie behandelen.

Sociologie betreft voor een belangrijk deel een collectief van individueel handelen met psychologische achtergronden.  zijn er dus ook heel verschillende sociologische consequenties als het groepen mensen betreft.

En waarmee we dus tevens het eerste vruchtbare resultaat hebben van de wetenschappelijke benadering: de definitie van "massa-immigratie". Een term waarvan bestuurders, intellectuele waarnemers en wetenschappelijke onderzoekers tot nu toe beweerd hebben dat hij niet bestaat, niet geldig is, of afhangt van momentane immigratiecijfers.

Migrnaten: minder sociaal gebonden, individualistischer, opportunistischer, avontuurlijker. Zit in fundamentele karaktertrekken - in hersenstam en emotionele hersenen

Naar Veeleisendheid, sociologisch  , Sociologie, lijst  , Sociologie, overzicht  , of site home .