Bronnen bij Klassenstrijd, midden: oligarchie
| jan.2007 |
Voorbeelden van de pro-oligarchische houding van de middenklasse:
De Volkskrant, 12-03-2011, hoofdredactioneel commentaar, door Fokke
Obbema
Pensioen met risico
Het pensioenakkoord stuit op juridische bezwaren. Maar het verdient lof en
moet worden doorgezet.
Overeenkomsten zijn er om te worden nagekomen. Die simpele grondslag onder ons
rechtsstelsel gooit roet in het eten, nu werkgevers en werknemers het eens zijn
over een ingrijpende hervorming van het pensioenstelsel.
De plannen verdienen lof. Zij trekken consequenties uit de
pensioencrisis. Die leerde bovenal dat werknemers veel meer risico lopen dan zij
dachten. Het 'gegarandeerde' pensioen in de vorm van een nominaal bedrag bestaat
wel op papier, maar veel minder in de praktijk. Gepensioneerde ambtenaren
ondervinden dat al jaren, omdat hun fonds afziet van 'indexatie', het corrigeren
voor inflatie. Ook leden vele pensioengerechtigden vorig jaar onder de dreiging
van 'afstempeling', het verlagen van het nominale bedrag.
In het nieuwe regime wordt afgerekend met die nominale
schijnzekerheid. Werknemers wordt eerlijk verteld dat hun pensioen onzeker is.
Door een deel van het risico bij hen te leggen, kunnen pensioenfondsen met
lagere buffers volstaan. Ook hoeven die straks minder snel te reageren op
koersdalingen. Door het antwoord daarop uit te stellen lopen
pensioengerechtigden minder het gevaar van afstempeling. Het nieuwe regime
vergroot bovendien de kans op indexatie. De prijs is de expliciete erkenning van
de risico's voor de deelnemers.
Dat laatste vormt de juridische achilleshiel. Werknemers die
ten koste van alles hechten aan de schijnzekerheid van een vast nominaal bedrag,
kunnen betogen dat de verandering neerkomt op een verslechtering. De kans is
reëel dat de rechter de 'afspraak is afspraak' als grondregel hoog acht en hen
gelijk geeft.
Toch zit er niets anders op dan deze hervorming door te
zetten. Voor het toekomstbestendig maken van het stelsel is die noodzakelijk.
Mét de overheid moeten werkgevers en werknemers de kansen van het juridisch
verzet minimaliseren. Daarna moet het akkoord gezamenlijk worden 'verkocht'. Met
als wortel een hogere kans op indexatie en als stok de dreiging van afstempeling
onder het huidige regime.
Red.: Pensioenfondsen verzwakt door financiële crisis
veroorzaakt door rijke, die zelf rijken zijn geworden. Obbema kiest voor de
rijken. Net als Russische oligarchie.
De Volkskrant, 08-03-2011, hoofdredactioneel commentaar, door Sander van
Walsum
Burger is geen souffleur
Met het verlenen van inspraak bij bezuinigingen wekt gemeente Utrecht
verwachtingen die ze niet kan waarmaken.
De gemeente Utrecht wint digitaal niet-bindend advies bij de burgers in over de
manier waarop de nagestreefde bezuinigingen - 55 miljoen euro in 2014 - zouden
kunnen worden verwezenlijkt. Mogelijk zal deze oefening in transparant besturen
resulteren in een toptien van bezuinigingsideeën. En die kun je, aldus
D66-wethouder Jeroen Kreijkamp (Personeel en Organisatie) , 'niet zomaar naast
je neerleggen'. Bang dat de burgers hem met onredelijke verlangens zullen
opzadelen, is hij niet, want hij heeft 'vertrouwen in onze stad'.
Vertrouwen - van de kiezer in de gekozene en omgekeerd - is
een belangrijke, zo niet de belangrijkste, randvoorwaarde voor het democratisch
bestel. De vraag is echter of de gemeente Utrecht niet te veel onbaatzuchtigheid
bij de burgers veronderstelt als ze hen laat meepraten over bezuinigingen die
dezelfde burgers zullen treffen. De Utrechters zullen zich sterk door het
particulier of het groepsbelang laten leiden. Dat kan hun niet kwalijk worden
genomen, maar het diskwalificeert hen wel als souffleurs van de bestuurders.
Aan het dichten van de veronderstelde kloof tussen burger en
bestuurder zal het mooie gebaar van Kreijkamp evenmin een bijdrage leveren. Het
inwinnen van advies suggereert de bereidheid daarnaar te handelen. Een
gemeentebestuur dat ook maar een beetje op het eigen kompas vertrouwt, zal de
gewekte verwachtingen hoe dan ook beschamen.
Zeker waar het gaat om de ingewikkeldste beleidsthema's kan
de bestuurder beter gewoon doen waarvoor hij gekozen is: besturen. Binnen de
grenzen van zijn mandaat moet hij doen wat hij in het belang acht van de
gemeente. De burger is bij de eerstvolgende gemeenteraadsverkiezingen weer aan
zet.
Red.: De middenklasse, de journalistiek, kiest tegen
de democratische aanpak, omdat de gewone burgers als eerste de zwaar
bevoordeelde linkse hobby's van de middenklasse en oligarchie zullen aanpakken.
De Volkskrant, 08-03-2011, rubriek Stekel, door Martijn van Calmthout
Stekel
Het is maar goed dat de Franse presidentsverkiezingen pas volgend jaar worden
gehouden en niet nu. Volgens een peiling van het dagblad Le Parisien zou
voorvrouwe Marine Le Pen van het extreem-rechtse Front National momenteel de
meeste stemmen halen in de eerste ronde. Meer in elk geval dan de huidige
president Sarkozy of de socialiste Martine Aubry. Het zijn maar peilingen, maar
toch: de modale zomerkampeerder vroeg zich direct verschrikt af of Frankrijk à
la Le Pen nog wel een land zou zijn om de tent op te zetten. Italië à la
Berlusconi kon immers eigenlijk al niet meer, zo vrouwonvriendelijk. En dan helt
alternatief Frankrijk plots ver over naar extreem-rechts. Goddank is dat niet
alleen slechts een peiling, maar dus ook pas volgend jaar. Komende zomer is
Frankrijk nog hooguit afgezaagd.
Red.: Hoofd wetenschapsredactie Van Calmthout kiest
tegen Le Pen, omdat Le Pen voor de onderste tweederde van de burgers is.
Terug naar Klassenstrijd, lager
, Klassenstrijd
, Sociologie lijst
, Sociologie overzicht
, of naar site home
.
|