Uit: De Volkskrant, 20-08-2011, door Geertje Dekkers

Rassen zijn 'open systemen'

In de eerste helft van de vorige eeuw probeerden wetenschappers racisme een wetenschappelijke basis te geven. Maar er waren ook toen sterke tegengeluiden.

Als een blanke en een zwarte ouder samen een kind krijgen, zou dat wel eens lange benen en korte armen kunnen hebben. Deze disharmonie is een negatief effect van het mengen van rassen.
"   Dat was een van de conclusies van geneticus Charles Davenport (1866-1944) na onderzoek op Jamaica in de jaren 1920. Davenport was er, net als veel wetenschappers in zijn tijd, van overtuigd dat interraciale relaties ongezond nageslacht opleverden, met een 'chaotische constitutie'. ...

Red.:   Op zich een normale redenatie. Bij de toenmalige kennis van de evolutie en de natuur behoorde dat tot de mogelijkheden. Dus iets dat je niet mag uitsluiten, en de moeite waard is om te onderzoeken:
 

Conclusie: de veronderstelling is niet waar. Volgende veronderstelling. Maar zo werkt dus niet de ideoloog:
 

Een ideoloog houdt vast aan zijn vooronderstelling, ongeacht te feiten. Hetgeen het makkelijkst gaat door überhaupt niet te willen weten over de feiten, over de werkelijkheid.
    Ideologie is wijdverspreid, en zelfs de wetenschap heeft grote moeite ze buiten de deur te houden. Met name ook in zaken rond ras:
 

Het minder bekend zijn van die andere stroming, dat wil zeggen: dat de kennis omtrent de werkelijkheid niet overeenstemt met de werkelijkheid ondanks het verstrijken van in de buurt van honderd jaren, kan ook nauwelijks iets anders zijn dan een effect van een ideologie - dat is de ideologie die, mede, stelt dat het racisme een blank probleem is.
    De aanleiding voor het artikel is een boek geschreven door Fraber, waarin wel beide kanten van de zaak worden belicht:
 

De facto de huidige ideologie.
 

Zo werkt de wetenschap. Uit welker geschiedenis de redactie de naam van Dobzhanski allang kende als iemand met goede inzichten. Zoals deze:
 

Want Dobzhanski realiseerde dat dat totaal niet in strijd is met deze:
 

De redactie kent de de naam van Dobzhanksi vanuit dezelfde intellectuele omgeving, biologen die nadenken, als mensen als Julian Huxley en J.B.S. Haldane , die totaal onconventioneel waren in hun denken omtrent dit soort zaken - vooral de laatste. Van Haldane kent de redactie als eerste het verhaal over het voorkomen van bloedgroepen in verband met de verspreiding van de mens op aarde, een voorloper van het huidige genetische onderzoek daarnaar. En ook heeft Haldane al in 1937, ruim voor Dobzhanski, alle zinnige hoofdzaken die over ras waren te weten opgeschreven (gepubliceerd in Heredity & Politics, 1943), inclusief de statistische verdelingen van eigenschappen die elkaar deels overlappen maar waarvan de gemiddelden verschillen, de kern van de wetenschappelijke zienswijze.
    Van deze belangrijke inzichten en de wetschappelijke benadering van met name Haldane is na de oorlog vrijwel niets bewaard gebleven:
 

Je reinste opzichte onzin, aangezien een Japanner even makkelijk onderscheidbaar is van een neger als een Duitse herder van een Ierse terrier.
 

Direct heeft racisme niets met rassen te maken - rassen zijn een biologische zaak, racisme een psychologische. De link is dezelfde als die tussen "varken" en "vies beest": een varken "is", een "vies beest" is een bestrijdbaar adjectief door mensen eraan gehangen.
    En ook nog zestig jaar na de oorlog heeft het taboe vrijwel dezelfde kracht, voornamelijk door een gerichte campagne ter ondersteuning:
 

Achter deze campagne zitten niet louter ideële doeleinden, daar ze voor een flink deel komt vanuit de slachtoffers van de holocaust, die er voorrechten aan ontlenen, zoals de bezetting van andermans land in het Midden-Oosten.
    Dat wil dus niet zeggen dat er geen echt racisme is:
 

Maar er altijd een steeds groeiende hoeveelheid tegenkracht geweest:
 

Welk verzet juist gebaseerd is op het openlijk bespreken van rassenkwesties, en niet het negeren.
    Maar zoals zo vaak, is ook hier de ideologie aan de haal gegaan met de realiteit. Waar het een juiste zaak is de benadeling van een groep te baseren op uitsluitend ras, is het een foute zaak het bestaan van "ras" ideologisch te ontkennen, dat wil zeggen: om iedere verschil overeenkomend met een rassenverschil te ontkennen. Een rassenverschil mag ontkend worden als er geen bewijs voor is, maar een bewijsbaar rassenverschil moet bespreekbaar blijven. Voor degenen de vasthouden aan absolute rassengelijkheid, moeten eventuele echte verschillen het gevolg zijn van racisme, ook als dat laatste niet het geval is. Dat vermeende "racisme" moet volgens de ideologen dan bestreden worden - door tegenmaatregelen. Maar als het verschil echt is, benadelen de tegenmaatregelen de andere groepen. en aangezien deze benadeling gebeurd uitsluitend op grond van ras, is de bevoordeling van de doelgroep en de benadeling van andere groepen dus zelf een vorm van racisme.
    Met tot slot een volkomen sluitend evolutionair argument: de kans dat de evolutie alle rassen gelijk geschapen heeft, is van dezelfde orde als de kans dat de evolutie alle mensen dezelfde lengte geeft: zeer dicht naderend tot absoluut nul. Omdat het evolutionair zeer onvoordelig is, in de zin dat monocultuur leidt tot een grote kans op uitsterven.

Naar Multiculturalisme , Allochtonen lijst , Allochtonen overzicht , of site home .