Sennett
ACHTERGROND, Van onze verslaggever Pieter Klok
Gepubliceerd op 20 juni 2009 00:00, bijgewerkt op 14:31
Ons hele systeem is gebaseerd op wantrouwen', zegt CDA-Kamerlid Jan Jacob
van Dijk
Economische crisis is ook morele crisis
Om uit de crisis te komen, moeten we niet alleen kijken naar de overheid
en de markt.
Roel Kuiper, hoogleraar christelijke filosofie in Rotterdam, was geschokt toen
hij De aarde is plat van Thomas Friedman las. In dit standaardwerk over
de mondialisering schrijft Friedman over Indiase meisjes die moeten bellen met
Amerikanen die hun rekeningen niet hebben betaald. ‘Zij hoort in haar callcenter
over een afstand van een halve wereldbol de hartverscheurende verhalen van
vereenzaamde en arme mensen die niemand meer hebben om hen te steunen.’
Een beter voorbeeld dat er er iets grondig mis is in de
huidige maatschappij is er volgens Kuiper niet. ‘We leven in een onthechte
wereld waarin mensen de weg naar elkaar zijn kwijtgeraakt. Deze ontregeling is
mede zichtbaar in de financiële en economische crisis.’
Kuiper organiseerde hierover deze week een symposium. Om uit
de huidige crisis te komen moeten we ook deze morele crisis te lijf, vinden hij
en andere sprekers. We moeten niet alleen kijken naar de markt en de overheid,
maar ook naar een derde dimensie. Noem het de samenleving, of het moreel
kapitaal of – zoals econoom Arjo Klamer doet – Oikos. In deze dimensie gaat het
niet om vraag en aanbod of wetten en regels, maar om waarden als vertrouwen,
liefde, zorg en loyaliteit. It’s trust, stupid is een veel gehoorde
uitspraak onder deze derdewegdenkers, die meestal van christelijken huize zijn.
Margaret Thatcher, de oud-premier van Groot-Brittannië, is
ook bij Kuiper de gebeten hond. ‘Ze geloofde vurig in de vrije markt. De rest
was niet relevant, vond ze. ‘There is no such thing as society’, zei ze
ooit, maar door het uithollen van de samenleving zijn mensen hun zekerheid gaan
zoeken in een individualistische en dikwijls utopische welvaartsdroom.’
Dat ging gepaard met een sterke toename van de hebberigheid,
zegt Jan Jacob van Dijk, hoogleraar christelijk sociaal denken en CDA-Kamerlid.
‘Nu we het geloof in het hiernamaals verloren hebben, moet het hiernumaals
hartstikke goed zijn. Enige tegenslag wordt niet geaccepteerd.’
‘Mag ik nog even over de bonussen beginnen?’, vraagt Arjo
Klamer, de meest spirituele econoom van Nederland. ‘Veel mensen – ook ik –
hebben de neiging verontwaardigd te zijn als iemand een bedrijf te gronde richt
en vervolgens met miljoenen vertrekt. Maar welbeschouwd is meewarigheid een
betere reactie. Als iemand 20 miljoen nodig denkt te hebben als compensatie, is
dat eigenlijk enorm triest.’
Om uit deze crisis te komen moet het vertrouwen weer worden
hersteld; daar zijn alle sprekers van overtuigd. Van Dijk: ‘Laatst ging ik met
iemand mee die een persoonsgebonden budget wilde aanvragen voor zijn kind met
het syndroom van Down. Hij moest 233 pagina’s aan formulieren invullen: 233
pagina’s! Ons hele systeem is gebaseerd op wantrouwen.’
Niet de hele zaal is overtuigd. ‘Het is simpel om in
abstracte concepten te praten’, zegt een toehoorder, ‘maar wat kunnen we eraan
doen?’
Dat is inderdaad niet eenvoudig, zegt Klamer. ‘Vertrouwen
ontstaat in velden waar de overheid geen greep op heeft. We moeten het zelf
doen.’ Klamer is daar al mee bezig. ‘Ik voer nu bijvoorbeeld een gevecht met
mijn decaan. Hij zoekt de oplossing sterk in regels en de markt. We moeten
bedrijfsmatig werken. Onze studenten zijn onze klanten geworden. Ik ben bang dat
we daarmee het vermogen verliezen om collegiaal met elkaar om te gaan op basis
van vertrouwen.’
Van Dijk verwacht ook weinig van extra regels. ‘Als we kiezen
voor de logica van de regel zullen de mensen alleen maar onverschilliger en
later ontevredener worden.’ De CDA’er kijkt voor de oplossing liever naar
Drachten. ‘Daar hebben ze op een verkeersplein alle stoplichten, verkeersborden
en verkeersregels afgeschaft. Sindsdien is het veel veiliger en de doorstroming
is ook nog eens veel beter. We hebben dus geen regels nodig om ons beter te
gedragen.’
Ook Klamer heeft een groot vertrouwen in het goede van de
mens. ‘Adam Smith (de grondlegger van de economische wetenschap, red.) zei al:
het is onze natuur om sympathie te voelen voor onze medeburgers. We zijn van
nature altruïstisch. Egoïsme is meer een kwestie van kortzichtigheid, van niet
welbegrepen eigenbelang.’
De Volkskrant, 24-03-2010, rubriek Op = op |
.2010 |
Bank kan geld afboeken zonder toestemming
Soms komt bij Op=op een klacht binnen, waarbij we aan een hele sector
willen vragen hoe het zit. Zo ook met die van Pim Janssens uit Arnhem. Hij stelt
een ogenschijnlijk eenvoudige vraag: kan er zonder mijn toestemming geld van
mijn bankrekening worden afgeschreven?
Janssens kwam een tijdje geleden in zijn dagafschriften een afschrijving van
15,80 euro tegen, die hij niet herkende. Het bleek de vierde op rij te zijn. Het
was de premie voor een rechtsbijstandsverzekering voor een meneer uit
Zwijndrecht. Janssens had er nooit om gevraagd en trok aan de bel. Na enige
moeite kreeg hij twee van de vier betalingen terug van zijn bank, ING. De andere
twee kwamen, ‘na eerst geruime tijd niets te hebben gehoord en nog eens te
hebben gebeld’ van de rechtsbijstandverzekeraar.
Eind goed, maar niet al goed. Want, zegt Janssens, kennelijk kan er uitsluitend
op basis van een opgegeven rekeningnummer zomaar geld worden afgeschreven. ‘Een
eenvoudige typfout in het rekeningnummer kan dus al tot onterecht afboeken
leiden. Dit tast mijn vertrouwen in de bank, die ik mijn geld heb toevertrouwd,
ernstig aan.’
Na de vertrouwenverminderende kredietcrisis en de belofte van alle banken om de
klant centraal te stellen, leek het Op=op goed het geval-Janssens aan banken en
hun vereniging, de NVB, voor te leggen.
Wat blijkt, de banken checken alleen of het opgegeven nummer een echt
rekeningnummer is. Dat doen ze niet, zo liet minister van Justitie Hirsch Ballin
de Tweede Kamer weten, door het nummer naast de naam van de rekeninghouder te
leggen. Dat wordt veel te duur en daarvoor gaat het bij de jaarlijks 1,3 miljard
incasso’s niet vaak genoeg fout.
‘Bij ons kan het sowieso niet fout gaan’, zegt een woordvoerder van de Rabobank,
‘want bij ons bestaan de rekeningnummers uit negen cijfers. Om te controleren of
het echt een rekeningnummer is, laten we er de ‘elf-proef’ op los.’ Dat is dat
de som van negen maal het eerste cijfer, acht maal het tweede en zo verder tot
éénmaal het laatste, moet altijd een veelvoud van elf geven.
Maar is die elfproef wel waterdicht? De ‘incasseerder’ kan de bank door een
schrijffout het verkeerde rekeningnummer doorgeven dat toch bij toeval de
elfproef doorstaat. Dan beschouwt de bank het als een echt rekeningnummer en
wordt de fout niet opgemerkt. Dat overkwam meneer Janssens.
‘Extreem vervelend’, vinden ze dat bij ING. ‘Maar het is inherent aan het
systeem.’ Dat van Nederland is het snelste en meest kostenefficiënte van de
wereld, zegt Currence, dat driekwart van alle betalingen verzorgt. ‘Nog meer
‘veiligheidsdrempels’ opwerpen, vertraagt en verhoogt de kosten.’
Er rest elke rekeninghouder niets anders dan het elke keer zeer nauwgezet
controleren van zijn dagafschriften. Klopt er iets niet, dan moet de bank het
bedrag zonder vragen binnen acht weken terugstorten. Maar of dat Janssens’
wantrouwen wegneemt, is de vraag.
Red.: Let op effect Nigeriaanse of Roemeense oplichters
De Volkskrant, 28-10-2010, door Ton Horrevorst en Lisette Pondman
Om vertrouwen te herstellen zal Rutte wel wat moeten doen
Premier Rutte wil het vertrouwen in de overheid herstellen om te kunnen
samenwerken met organisaties in het land. Maar hoe, dat heeft hij nog niet
gezegd.
Ton Horrevorst | Lisette Pondman | De auteurs hebben als adviseurs voor de
overheid het programma ‘Vertrouwen loont’ opgezet. Horrevorts schreef samen met
Ralph Pans het onlangs verschenen boek Presterende bestuurders.
Tussentitel: Nieuwe kabinet stelt betrokkenheid van ambtenaren in de
waagschaal
Premier Rutte wil Nederland sterker, veiliger en welvarender maken in
samenwerking met de mensen, bedrijven en organisaties in het land. Daarvoor wil
hij het vertrouwensprobleem van de overheid oplossen, zo zei hij bij het
aantreden van zijn kabinet. Maar hoe vertelde hij er niet bij. Ook in de
regeringsverklaring ging hij dit lastige thema uit de weg. Maar zonder een
effectieve aanpak van het vertrouwensprobleem zal de samenwerking waar hij op
rekent, niet tot stand komen.
Het vertrouwensprobleem is een veelkoppig monster. Het gaat niet alleen om de
burger die de overheid of de politiek niet vertrouwt, maar ook om de overheid
die de burger niet vertrouwt, de ene overheid die de andere niet vertrouwt,
bestuurders die de volksvertegenwoordiging niet vertrouwen, bestuurders en
ambtenaren die elkaar niet vertrouwen en uitvoerders die weinig vertrouwen
hebben in de beleidsmakers. Uit tal van onderzoeken blijkt steeds weer dat de
overheidsorganisatie op alle niveaus gebukt gaat onder het vertrouwensprobleem.
Een paar voorbeelden: 50 procent van de rijksambtenaren is van mening dat de
kwaliteit van gemeenteambtenaren slecht tot matig is. 44 procent van de politici
denkt dat een deel van hun collega’s corrupt is. 69 procent van de ambtenaren
heeft klachten over de sturing binnen de eigen organisatie en 62 procent vindt
het leiderschap onvoldoende ontwikkeld. Dat opgeteld bij het feit dat slechts 12
procent van de burgers vertrouwen heeft in politici geeft aan dat we met een
serieus fenomeen te maken hebben.
Een dergelijk omvangrijk vertrouwensprobleem mag niet worden veronachtzaamd.
Organisaties waar het vertrouwen zo laag is, presteren slechter, hebben een
hoger ziekteverzuim, geven aanzienlijk meer geld uit aan controlekosten en
kennen een lagere medewerkerstevredenheid. Organisaties met een laag vertrouwen
zijn aanmerkelijk duurder uit dan organisaties met een hoog vertrouwen. Alleen
al daarom zou het vertrouwensprobleem meer aandacht moeten krijgen van een
premier die zo van samenwerking afhankelijk is.
Vertrouwen is gebaseerd op geloofwaardigheid, betrouwbaarheid, betrokkenheid en
imago. Op al deze onderdelen scoort de rijksoverheid slecht. De
geloofwaardigheid is in het geding door een wankele coalitie die zich vooral tot
taak heeft gesteld veel te bezuinigen, terwijl de gekozen maatregelen volgens
deskundigen niet realistisch zijn (ambtenarensalarissen) of pas in de verre
toekomst misschien tot resultaten leiden (AOW, kleiner parlement). De
betrouwbaarheid is in het geding door ondermaatse of discutabele prestaties,
zoals mismanagement van 80 procent van alle ict-projecten, invoering van de
ov-chipkaart en de aanleg van de HSL.
Het nieuwe kabinet stelt de betrokkenheid van de ambtenaren in de waagschaal
door op alle mogelijke manieren te gaan snijden in de ambtelijke organisatie en
in de ambtelijke rechtspositie, zonder daar enige investering in de kwaliteit
tegenover te stellen. De manier waarop het nieuwe kabinet hele onderdelen van de
rijksdienst als meelbaaltjes wil verplaatsen, versombert dit beeld.
Het vertrouwensprobleem bij de overheid is niet gebaat bij ontkenning of
bagatellisering. Toen de vertrouwenscrisis bij de banken ontstond, was de
financiële wereld in rep en roer. Topambtenaren braken zich er het hoofd over.
Die vertrouwenscrisis legde immers de bijl aan de wortel van het financiële
systeem. Nu de bijl aan de wortel van het democratisch bestel ligt, is een
vergelijkbare bezorgdheid gerechtvaardigd.
Veel bestuurders en topambtenaren verschuilen zich achter het spreekwoord dat
‘vertrouwen te voet komt en te paard gaat’. Ze zien het daarmee als een fenomeen
waar men geen invloed op heeft. Niets is minder waar. Het is zeer wel mogelijk
om op basis van een goede analyse, onderzoek onder relevante belanghebbenden en
een daarop gebaseerde aanpak vertrouwen op een hoger plan te brengen.
Leiderschap, missie en strategie, daadwerkelijke toegankelijkheid en een hiermee
in overeenstemming gebrachte beeldvorming zijn belangrijke sleutelwoorden.
Premier Rutte heeft bij zijn aantreden gezegd dat hij herstel van het vertrouwen
een belangrijke doelstelling voor zijn kabinet vindt. Daar moet hij dan wel wat
voor doen. Vertrouwen komt immers niet vanzelf, noch te voet, noch te paard.
Naar Houding top I ,
Sociologie lijst
, Sociologie overzicht
, of site home
.
|