De Petten berichtgeving

De uitspraak is een veroordeling van bij Petten betrokken instanties wegens milieudelicten. Met de grote van de boete spreekt de rechter tevens een oordeel uit over de ernst van de vergrijpen. Met een bedrag van 25 duizend euro valt dit, gezien de omvang van de betrokken bedrijven, onder de lichte vergrijpen, zeker als men het vergelijkt tot de milieuschade die allerlei afvalstortingen van chemische bedrijven in het verleden hebben veroorzaakt, en waarvan de boetes bij vervolging zeker in de miljoenen zouden hebben gelegen.

Met het vonnis van de rechter kan de Petten hetze worden afgesloten. Na het verschijnen van de artikelenreeks hebben we drie beoordelingen: van een onafhankelijke buitenstaander met gezond verstand over de technische interpretaties, van de ombudsman over het woordgebruik, en van de rechter over de juridische rechtvaardiging van de ernst van de in de artikelenreeks gedane beschuldigingen. In al deze drie opzichten is het oordeel negatief. Die veroordeling slaat terug op de verslaggevers die de artikelen hebben geschreven, maar bij gebrek aan blijk van enige vorm van correctie, slaan ze vooral terug op het publicerende orgaan, de Volkskrant. De berichtgeving kan op grond van deze oordelen worden gekwalificeerd als een hetze.

Het probleem is wat men met deze situatie aan moet. Op dit moment is er geen enkele mogelijkheid tot correctie. Dit terwijl het betrokken onderwerp: de maatschappelijke discussie rond kernenergie en haar relatieve bezwaren, van het grootste belang is. Het zou uiterst wenselijk zijn om naast burgers, via de Raad voor de Journalistiek, ook belangengroepen een mogelijkheid te bieden beroep te doen op een corrigerend orgaan, dat toezicht moet houden op de feitelijke juistheid van in de media verschijnende berichten.


Naar Linkse denkfouten, kernenergie , Hiërarchie sociologie , of site home .