Uit: De Volkskrant, 11-10-2008, column door Sylvia Witteman Drank Tussentitel: Zuipen doen ze heus wel, en hoe. Ik heb bij diverse gelegenheden keurige lui zinderend zien doorzakken ... Intussen zijn er ook wetten die minstens even bespottelijk zijn als de bovenstaande, maar wel een stuk moeilijker om na te leven. Zo mag je hier in Amerika op je 16de autorijden, op je 18de trouwen, stemmen en je als soldaat laten doodschieten, maar alcohol mag je pas drinken op je 2lste. Daar zijn ze echt heel streng in, op een verkeerde manier. Ik moet bijvoorbeeld nog steeds bij de slijter mijn paspoort laten zien terwijl ik al 43 ben, maar die tieners weten óók wel aan drank te komen. Ze sturen een iets ouder vriendje naar de drankboer en zuipen zich vervolgens bewusteloos, omdat niemand ze ooit beschaafd heeft leren drinken. Goed, er zijn erger dingen. Zo was er vorig jaar ergens in Virginia een moeder die een eindexamenfeest gaf voor haar zoon. Dat mens besefte terdege dat die jongens allemaal bier gingen drinken, daarom nam ze hun autosleutels in en sprak af dat iedereen zou blijven slapen. Heel verstandig. Maar een buurman belde de politie, en die moeder kreeg twee jaar gevangenisstraf voor 'hosting underage drinking', minderjarigen gelegenheid geven om te drinken dus. Een schrijnend verhaal en bij lange na niet uniek, in het land dat misschien wel de meest hypocriete houding ter wereld heeft jegens alcohol. Ben je in Europa pas een triest geval als je blauw aangelopen in de goot antivries ligt te hijsen uit een oude schoen, hier hoorde ik laatst twee moeders kwaadspreken over een gezin waar de vader 'bijna elke dag wijn bij het eten drinkt'. Scholen geven voorlichtingsavonden waar ze de ouders aanraden geen druppel alcohol in huis te halen, en mochten ze tóch iets willen gebruiken bij een 'speciale gelegenheid' om dat dan buiten zicht van hun kroost te doen. Misschien dat ouders dáárom altijd een biertje afwijzen als ze rond borreltijd hun kind komen afhalen? Want zuipen doen ze heus wel, en hóe. Ik heb bij diverse gelegenheden keurige lui zinderend zien doorzakken, maar eerlijk is eerlijk, de aanwezige kinderen werden dan ook met een bak natte macaroni naar een andere kamer gedirigeerd. Op een etentje dat ik onlangs gaf werd een kennis, nota bene een dokter, tot omvallens toe lazarus. Vreemd, want ik had alleen wijn geschonken, met ruimschoots goed, stevig eten erbij. Maar de volgende dag vond ik de fles cognac op het aanrecht, die ik geopend had om een scheutje door de saus te doen: halfleeg. Of neem mijn buurvrouw Francine. Ze komt vaak 's avonds langs voor een praatje, maar een borrel wil ze nooit. 'Ik houd het op water!' zegt ze dan ferm, en inderdaad heeft altijd zo'n halve liter spa blauw in haar hand. Maar laatst liet ze het bijna lege flesje op mijn keukentafel staan. Toen mijn zoontje daar even later een slok uit nam, riep hij verschrikt: 'Dit is grotemensenwater!' Het bleek inderdaad pure wodka. Vreemd is ook dat we hier al een jaar wonen, pal naast haar, maar Francine heeft ons nog nooit bij zich thuis uitgenodigd. Ze schaamt zich misschien voor haar drankprobleem. Of ze laat stiekem alligators parachutespringen in haar salon, tussen de sinaasappelschillen. Dát kan natuurlijk ook. Naar Amerika, cultuur 
,
Anglicisme ...
, Anglicistisch beleid
, Rijnlandmodel overzicht
, of site home
. |