Bronnen bij Retorische trucs: hondsbrutaliteit

Hier het hele stuk uit The Economist dat een treffende illustratie is van hondsbrutaliteit (de Volkskrant, 26-07-2014):
  Andere opinies | Rusland

Genoeg is genoeg - of toch weer praten met Poetin?

Moet Poetin een uitweg geboden worden via onderhandelingen? Of is het hoog tijd voor harde sancties?

The Economist

In 1991, toen de Sovjet-Unie instortte, leek het alsof de Russen eindelijk een kans hadden burgers te worden van een normale westerse democratie. Vladimir Poetins desastreuze bijdrage aan de Russische geschiedenis is dat hij zijn land op een ander pad heeft gezet. Toch zijn er in de wereld velen die, uit zelfbelang of door zelfbedrog, Poetins ware gezicht niet hebben willen zien.
    Het neerschieten van MH17 is bovenal een tragedie van te vroeg beëindigde levens. Maar het is ook een teken van het kwaad dat Poetin heeft gedaan. Onder zijn leiding is Rusland weer een land geworden waar geen onderscheid gemaakt wordt tussen waarheid en onwaarheid. Poetin zegt dat hij een patriot is, maar hij is een bedreiging - van internationale normen, van zijn buren en van de Russen zelf, die vergiftigd zijn door zijn hysterische vorm van antiwesterse propaganda. De wereld moet hier tegen opstaan. Anders zal erger volgen.
    De enormiteit van de vernietiging van MH17 zou Poetin moeten hebben doen terugkomen van zijn beleid van oorlog stoken in oostelijk Oekraïne. Maar hij is doorgegaan, om twee redenen. In de samenleving die hij heeft gevormd, is liegen een eerste reactie. En Poetin is verstrikt geraakt in zijn eigen leugens. Toen zijn handlangers propaganda verzonnen over fascisten die Kiev besturen en 3-jarige jongetjes aan kruizen timmeren, steeg zijn populariteitscijfer van bijna 50 naar 80 procent. Nu kan de tsaar niet zomaar terugkrabbelen met het verhaal dat de Oekraïense regering zo slecht niet is of dat het Westen toch niet uit is op de vernietiging van Rusland. Zo voeden zijn leugens thuis zijn wandaden in het buitenland.
    Deze doublespeak herinnert aan de Sovjettijd. Aan deze leugenachtigheid komt ooit een einde, vooral als duidelijk wordt hoeveel geld Poetin en zijn vrienden gestolen hebben van het Russische volk, en hij ten val komt. Helaas heeft het Westen dit keer een andere benadering dan vroeger: het kijkt weg.
    Het Westen accepteerde Poetins leugen dat hij niets te maken had met de oorlog in Oost-Oekraïne. Nu dreigt de EU met sancties, maar de Fransen verkopen hun oorlogsschip, de Duitsers en Italianen praten over het openhouden van diplomatieke kanalen en de Britten zijn bang om de Londense City schade te berokkenen.
    Genoeg. Het Westen moet de onaangename waarheid onder ogen zien dat Poetins Rusland fundamenteel antagonistisch is en harde sancties afkondigen. Al het andere is appeasement.

Dit stuk kan in zijn eentje gebruikt worden als voorbeeld voor bijna alle processen zoals beschreven door George Orwell in zijn "Big Brother" anti-propaganda-boek 1984 uitleg of detail . Het artikel is een perfecte spiegeling van datgene waar men Rusland van beschuldigt, tot aan het alom gebruikte beeld van het opzettelijk vermoorden van lieve kindertjes in een burgervliegtuig, hier in de vorm van 'De enormiteit van de vernietiging van MH17'. Big Brother zou er trots op zijn geweest. De termen "walgelijk" en "weerzinwekkend" zijn hier ruime understatements.
    Overigens heet het blad wel The Economist, maar de werkelijke titel is "The Neoliberalist".
    Of nog meer to the point: "The Goldman Sachsist"


Naar Retorica, trucs , of site home ·.

30 jul.2014