Bronnen bij Retorische trucs: redelijkheid

Over een paar maanden, schrijvende juli 2012, zijn er verkiezingen, en voor de oligarchische partijen, de partijen van de rijken en hun steuners uit de middenklasse, breken er, volgens de peilingen, moeilijke tijden aan. Op het ogenblik van schrijven staan SP en PVV samen al op meer dan vijftig zetels, en de enige mogelijkheid om ze uit de regering te houden lijkt dan een "brede coalitie" - waarin zowel bruut rechts , VVD, CDA en D66, zit, als verraderlijk links: GroenLinks en PvdA.
    De oligarchie in de media trekt er al hard aan, zoals al gezien bij de introductie van deze truc, en waarvan hier het tweede voorbeeld: (de Volkskrant, 12-07-2012, column door Wouter Bos, econoom en politicoloog):
  Volgend kabinet kan niet breed genoeg zijn

Tussentitel: Van alle crises is de politiek nog het meest verontrustend

Natuurlijk is er in het geheel geen politieke crisis, want het politieke bedrijf verloopt als voorheen. Waar Bos op doelt zijn de al genoemde peilingen. Dit is dus meteen een voorbeeld van "verhulling".
    Aan het einde van zijn stuk gaat Bos richting conclusie, met dit als tussenstap:
  Kortom: we hebben met elkaar misschien een tiende gevoeld van wat de geplande bezuinigingen met zich mee gaan brengen.

Oftewel: er is een economische crisis veroorzaakt door de rijken en degenen die namens hen het land besturen, de oligarchie, en het plan is de armeren, de onderste tweederde, ervoor te laten opdraaien. Dat veroorzaakt natuurlijk problemen:
  En nu al groeien de onvrede en het wantrouwen.

Oftewel: als wij als oligarchie voor onze belangen strijden, is dat de normaalste gang van zaken, maar als de rest van de burgers dat dreigen te gaan doen, dan is dat onvrede en wantrouwen - wantrouwen ten opzichte van de oligarchie, natuurlijk.
    Dus wat is dan de oplossing: 
  Dan past verstandige politici inderdaad maar één ding: alle redelijke krachten moeten elkaar opzoeken. Het volgende kabinet kan niet breed genoeg zijn.

Dan stel je dat jouw mening dus jouw eigenbelang redelijk is, en dus, maar dat zeg je natuurlijk niet, dat het het opkomen voor het eigenbelang van de gewone burgers onredelijk is.
    Voor een wat minder geparfumeerde versie van dit schunnige verhaal, inclusief een waarschuwing voor het vuur waar Bos c.s. hier mee speelt uitleg of detail .

De Volkskrant rouleert om de zoveel tijd haar columnisten. Het maakt meestal totaal geen verschil. het is vrijwel altijd precies dezelfde politiek-correcte meuk en multiculturalisme, opgediend met de retorische trucs in een wat andere volgorde en relatieve frequentie. De nieuwste is Johan Fretz. Hier zijn één van zijn voorkeuren - onderwerp is de uitslag van de verkiezingen van 2012 (de Volkskrant, 18-09-2012, column door Johan Fretz, schrijver en cabaretier):
  De jaren negentig

...    Inmiddels lijkt het erop dat VVD en PvdA het inderdaad oprecht met elkaar gaan proberen. ...
    ... Van Samsom, die het aandurfde in verkiezingstijd het redelijker sociaal-democratische geluid te laten klinken. ...

De PvdA is redelijk.
  de PvdA-leider ... hij heeft zich wel een politicus getoond die beschikt over de pragmatisch idealistische inslag die we de komende jaren flink nodig zullen hebben.

PvdA-leider Samsom is pragmatisch, een ander woord voor redelijk.
  de PVV en de SP. ... met hun eenkennige geluid

De PVV en SP zijn eenkennig. Dus niet-redelijk.
  VVD en PvdA dwingen ... respect af door zich meer zorgen te maken over de toekomst van Nederland

Een uitgeschreven vorm van "VVD en PvdA zijn redelijk".
    Wat betreft de uitkomst van de onderhandelingen tussen PvdA en VVD wordt er nu het meest gesproken over een "uitruil van ideeën". Dat wil zeggen: er wordt niet per beleidsonderwerp gemiddeld, maar om-en-om krijgen de VVD en PvdA hun zin op de beleidsterreinen. Wat meteen een grond geeft voor een oordeel over de redelijkheid. Want de standpunten van de PvdA betekenen kleine stappen neoliberalisme, en die van de VVD betekenen enorme stappen richting neoliberalisme. Het bestaan en de rol  van de PvdA betekenen dus gewoon van het neoliberale ideaal van de VVD niet al in 2020, maar ergens tussen 2025 en 2030 bereikt wordt. Of uit In het kort :
  Wie zich constructief opstelt ten opzichte van slopers, is zelf een sloper. Zo zijn:
   ...
  - sociaal democraten die zich constructief opstellen ten opzichte van neoliberalen slopers van de sociale en Rijnlandse maatschappij,   ...

En ze hebben de shovels weer naar buiten gerold.
    De term "redelijk" blijkt dus in de praktijk, in de handen van politici, bestuurders, en alfa-intellectuelen in de media dus iets heel anders te betekenen dan "redelijk" in de zin "de ratio volgend", maar dingen als: "vertegenwoordigt mijn belangen", of ook wel: "onderbuikgevoelens". Hetgeen in het geval van dit artikel nog eens bevestigd wordt door een gegeven dat hier niet gedemonstreerd kan worden: het artikel bevat geen enkel inhoudelijk argument.

De bron van oneindige veel retorische trucs: Europa. Na het grootste deel van zijn artikel besteed te hebben aan een stroman-redenering, komt de elitarist tot slot met deze (de Volkskrant, 04-10-2012, door Guy Geoffrey Chateau, afgestudeerd in Europese Studies):
  De EU lijkt in niets op ex-Joegoslavië

Het is verleidelijk om Joegoslavië als het voorland te zien van de EU. Maar bij nadere beschouwing lopen de verschillen beduidend meer in het oog.

Tussentitel: Joegoslavië was een frankenstein-experiment

In de jongste zaterdageditie van de Volkskrant stelde Olaf Tempelman dat Europese politici er goed aan doen de ondergang van Joegoslavië als mogelijke voorbode van de toekomst van de EU te beschouwen. ...
    Erupties zullen er altijd zijn, dus zeker ook in Europa, maar ze leggen het op de lange of korte termijn altijd af tegen het gezonde verstand.

Waarbij de Joegoslavië-achtige eenheidsfederatie genaamd Europese Unie wordt bestempeld tot "gezond verstand". Een synoniem van "redelijkheid".


Naar Retorica, trucs , of site home ·.

21 jul.2012