Filosofen: Onderwijs
Inmiddels is een dusdanig groot aantal persoonlijke gevallen van falende
filosofen verzameld, zie de lijst rechts of hier
, dat de conclusie dat er ergens iets fundamenteel mis
is vanzelf spreekt.
Dat zijn waarschijnlijk meerdere dingen, maar
waar hier aandacht voor gevraagd wordt is de factor "onderwijs". In
Nedeerland is ouwehoeren in elitairdere kringen altijd een groot goed
geweest, althans, sinds de diverse religieuze stammenoorlogen. En naar
vermoeden is dat de enige doorslaggevende factor in de opleiding en het
enige criterium voor het behalen van de graad.
Natuurlijk is in een
werkelijkheidsgetrouwe wereld het omgekeerde het geval, en is het basisvak
van de filosofie de logica. In al zijn diverse vormen want er zijn vele
naast klassieke versies als de "als-dan"-logica en de wiskundige. Mt
daarnaast het niet-bestaande vak van "het leren waarnemen". Dat vak zat er
vroeger wel bij, maar heeft zich langere tijd geleden afgescheiden onder de
nieuwe naam "natuurkunde".
En bij dat "logica" zou in alle versies
dit centrale thema vooraan zou moeten staan: contradictie is vergif. Het
einde der logica. Het einde der redeneren en het einde der filosofie.
De reële hedendaagse filosofie-opleiding lijkt erop gericht om
contradictie aantrekkelijk te maken of te maskeren.
De reden om deze
observaties te noteren is het volgende geval, waarvan de auteur deze
redactie bekend is van vele discussies op het voormalige Volkskrant-weblog,
alwaar zo'n beetje alle retorische trucs al langskwamen en de contradictie
de standaard-denkmodus was. Reeksen botweg geponeerde stellingen die bij
tegenspraak werden beantwoord met "Bewijs het!".
Groot was dan ook de
verbazing van deze redactie dat dit geval een filosofie-graad had verkregen.
Na het verkrijgen van dit autoriteitsstempel kreeg het geval de
gelegenheid tot een aantal publicaties in wat ruimere kring, bij Joop.nl.
De resultaten waren even desastreus. Na een half dozijn epistels nam niemand
de auteur meer serieus.
Hier onderwerp en context van de
aanleidinggevende dialoog:
Het betreffende boek (van Machteld Zee) bevat een beschrijving van een
aspect van de islam: sharia-rechtbanken. Zoals uit de geproduceerde tweets
blijkt, werd dat opgevat werd als kritiek. En die kritiek dus beschrijving
meteen veroordeeld.
Die politiek-correcte stellingname is logisch,
want iedere beschrijving van de islam vanuit westerse hoek leidt tot
automatisch tot kritiek op de islam, want de islam is strijdig met (bijna)
alle westerse waarden.
Politiek-correcten hebben bezwaar tegen die
beschrijving oftewel kritiek, omdat ze de ideologie van "De Gelijkheid der
Culturen" aanhangen, oftewel: zij zien de islam als hebbende dezelfde waarde
als de westerse waarden.
Zij zien kritiek op de islam als "De islam
is minderwaardig".
Wat correct is, want dat is overal ter wereld waar
te nemen
.
Waarvan dat boek dus een voorbeeld is want dat gaat over sharia-rechtbanken, waar
om te beginnen mannen meer rechten hebben dan vrouwen. En dat is
minderwaardig.
Dus waar politiek-correcten, al dan niet filosoof,
stellingen verkondigen die in strijd zijn met de werkelijkheid, moeten zij
teruggrijpen op andere methodieken dan refereren aan de werkelijkheid.
Daarvan zijn de meest populaire: de retorische truc, de contradictie, en de
glasharde leugen.
Van die retorisch trucs zijn er zeer vele, met als
meest populaire in filosofenkringen: het Ad hominem
("Op de persoon spelen"), het Ad ponandum ("Zomaar wat stellen")
, en het Ad verecundiam
("Beroep op autoriteiten").
In bovenstaande tweets zijn daar
voorbeelden van te zien.
Goed, dat is de context van de discussie
waarin onze gediplomeerde filosoof zich gaat mengen - op het moment dat deze
discussie ging over de stelling dat de islam planmatig expansief is
Daarin delft het onderspit qua "islamisering", en gaat dan over op een
ander onderwerp, het geel-benadrukte. .Dit is de
retorische truc van de "switch"
door deze redactie mogelijkerwijs genoteerd naar aanleiding van de eerdere
uitingen van de "filosoof".
De tweede retorisch truc is het 'kom eerst maar eens met een bewijs dat
..." oftewel "Bewijs het"
. Dit staat zeker in de door deze redactie opgestelde lijst naar aanleiding
van gebruik door deze 'filosoof".
Natuurlijk is het zo dat je
inderdaad je beweringen moet bewijzen, maar zelfs dat heeft zijn
beperkingen: geen enkele bewering is absoluut zeker, en een vraag naar
absolute zekerheid leidt tot oneindige uitgebreidheid van een poging tot
bewijs ervan (deze discussie behoort tot de metalogica
, in het vakgebied met de Stelling van Gödel en dergelijke).
Een
voorbeeld van het gebruik als retorische truc is als de reactie op "De maan
is van steen" luidt: "Bewijs het". Maar zijn
laatste reactie neemt de filosoof natuurlijk zelf ook een positie in, en die
positie luidt: "Niemand beweert dat moslims
gevrijwaard moeten blijven van kritiek omdat zij daarvan psychische schade
ondervinden" (dat 'leidende multiculturalisten' is onnodig beperkend: dit is
iets dat alle multiculturalisten en politiek-correcten beweren, of naar
handelen/oordelen).
Hier de aanhef van een publicatie van dezelfde auteur-filosoof
van twee maanden later:
Daar is het "moslims moeten gevrijwaard blijven van kritiek" (natuurlijk
wordt met "underdog" de gekleurde minderheden en met name de moslims
bedoeld).
En daar is zelfs "want daarvan ondervinden ze schade",
want dat zit in de term "underdog". Een "underdog" is niet alleen een
"onderliggende hond", maar ook een "geslagen hond".
En daar is de
contradictie.
Overigens is het enige bijzondere aan dat laatste
artikel dat het hier expliciet is uitgeschreven. In vrijwel alle
politiek-correcte geschrijf, dat wil zeggen in bijna alles wat de media en
het overgrote deel van de elite produceert over dit onderwerp, zit de
stelling dat "je minderheden niet mag kwetsen en de meerderheid wel". Tot en
met de juristerij die Geert Wilders voor overtreding van het "kwetsverbod"
heeft veroordeeld.
En tegelijkertijd onderhoudt precies dezelfde
groep de stelling, minstens even vaak uitgedragen, dat "minderheden gelijk
en gelijkwaardig zijn aan de meerderheid". Het zit bijvoorbeeld in alle,
ALLE, oproepen tot meer diversiteit, evenredige vertegenwoordiging,
enzovoort. Iedere beroep erop dat de huidige minder-evenredige
vertegenwoordiging een weerspiegeling is van de werkelijkheid, wordt
onmiddellijk gevolgd door een oorverdovend en massaal gehuil en gekrijs van
"RACISME!!!!!!!"
(in het video-fragment, vanaf 4:31 min.).
Contradictie.
Zie
dit bij alle in de lijst aanwezige Nederlandse filosofen.
Contradictie is hun modus operandi.
Omdat ze niet zijn opgeleid in de
filosofie, maar in de ouwehoerkunde.
Want het is niet eens retorica.
Naar Filosofie, inleiding
, of site home
·.
|