Filosofen: Onderwijs

Inmiddels is een dusdanig groot aantal persoonlijke gevallen van falende filosofen verzameld, zie de lijst rechts of hier  , dat de conclusie dat er ergens iets fundamenteel mis is vanzelf spreekt.

Dat zijn waarschijnlijk meerdere dingen, maar waar hier aandacht voor gevraagd wordt is de factor "onderwijs".  In Nedeerland is ouwehoeren in elitairdere kringen altijd een groot goed geweest, althans, sinds de diverse religieuze stammenoorlogen. En naar vermoeden is dat de enige doorslaggevende factor in de opleiding en het enige criterium voor het behalen van de graad.

Natuurlijk is in een werkelijkheidsgetrouwe wereld het omgekeerde het geval, en is het basisvak van de filosofie de logica. In al zijn diverse vormen want er zijn vele naast klassieke versies als de "als-dan"-logica en de wiskundige. Mt daarnaast het niet-bestaande vak van "het leren waarnemen". Dat vak zat er vroeger wel bij, maar heeft zich langere tijd geleden afgescheiden onder de nieuwe naam "natuurkunde".

En bij dat "logica" zou in alle versies dit centrale thema vooraan zou moeten staan: contradictie is vergif. Het einde der logica. Het einde der redeneren en het einde der filosofie.

De reële hedendaagse filosofie-opleiding lijkt erop gericht om contradictie aantrekkelijk te maken of te maskeren.

De reden om deze observaties te noteren is het volgende geval, waarvan de auteur deze redactie bekend is van vele discussies op het voormalige Volkskrant-weblog, alwaar zo'n beetje alle retorische trucs al langskwamen en de contradictie de standaard-denkmodus was. Reeksen botweg geponeerde stellingen die bij tegenspraak werden beantwoord met "Bewijs het!".

Groot was dan ook de verbazing van deze redactie dat dit geval een filosofie-graad had verkregen.

Na het verkrijgen van dit autoriteitsstempel kreeg het geval de gelegenheid tot een aantal publicaties in wat ruimere kring, bij Joop.nl. De resultaten waren even desastreus. Na een half dozijn epistels nam niemand de auteur meer serieus.

Hier onderwerp en context van de aanleidinggevende dialoog:


Het betreffende boek (van Machteld Zee) bevat een beschrijving van een aspect van de islam: sharia-rechtbanken. Zoals uit de geproduceerde tweets blijkt, werd dat opgevat werd als kritiek. En die kritiek dus beschrijving meteen veroordeeld.

Die politiek-correcte stellingname is logisch, want iedere beschrijving van de islam vanuit westerse hoek leidt tot automatisch tot kritiek op de islam, want de islam is strijdig met (bijna) alle westerse waarden.

Politiek-correcten hebben bezwaar tegen die beschrijving oftewel kritiek, omdat ze de ideologie van "De Gelijkheid der Culturen" aanhangen, oftewel: zij zien de islam als hebbende dezelfde waarde als de westerse waarden.

Zij zien kritiek op de islam als "De islam is minderwaardig".

Wat correct is, want dat is overal ter wereld waar te nemen .

Waarvan dat boek dus een voorbeeld is want dat gaat over sharia-rechtbanken, waar om te beginnen mannen meer rechten hebben dan vrouwen. En dat is minderwaardig.

Dus waar politiek-correcten, al dan niet filosoof, stellingen verkondigen die in strijd zijn met de werkelijkheid, moeten zij teruggrijpen op andere methodieken dan refereren aan de werkelijkheid. Daarvan zijn de meest populaire: de retorische truc, de contradictie, en de glasharde leugen.

Van die retorisch trucs zijn er zeer vele, met als meest populaire in filosofenkringen: het Ad hominem ("Op de persoon spelen"), het Ad ponandum ("Zomaar wat stellen") , en het Ad verecundiam ("Beroep op autoriteiten").

In bovenstaande tweets zijn daar voorbeelden van te zien.

Goed, dat is de context van de discussie waarin onze gediplomeerde filosoof zich gaat mengen - op het moment dat deze discussie ging over de stelling dat de islam planmatig expansief is

Daarin delft het onderspit qua "islamisering", en gaat dan over op een ander onderwerp, het geel-benadrukte.
    .Dit is de retorische truc van de "switch" door deze redactie mogelijkerwijs genoteerd naar aanleiding van de eerdere uitingen van de "filosoof".

De tweede retorisch truc is het 'kom eerst maar eens met een bewijs dat ..." oftewel "Bewijs het" . Dit staat zeker in de door deze redactie opgestelde lijst naar aanleiding van gebruik door deze 'filosoof".

Natuurlijk is het zo dat je inderdaad je beweringen moet bewijzen, maar zelfs dat heeft zijn beperkingen: geen enkele bewering is absoluut zeker, en een vraag naar absolute zekerheid leidt tot oneindige uitgebreidheid van een poging tot bewijs ervan (deze discussie behoort tot de metalogica uitleg of detail , in het vakgebied met de Stelling van Gödel en dergelijke).

Een voorbeeld van het gebruik als retorische truc is als de reactie op "De maan is van steen" luidt: "Bewijs het".
   
Maar zijn laatste reactie neemt de filosoof natuurlijk zelf ook een positie in, en die positie luidt: "Niemand beweert dat moslims gevrijwaard moeten blijven van kritiek omdat zij daarvan psychische schade ondervinden" (dat 'leidende multiculturalisten' is onnodig beperkend: dit is iets dat alle multiculturalisten en politiek-correcten beweren, of naar handelen/oordelen).

Hier de aanhef van een publicatie van dezelfde auteur-filosoof van twee maanden later:

Daar is het "moslims moeten gevrijwaard blijven van kritiek" (natuurlijk wordt met "underdog" de gekleurde minderheden en met name de moslims bedoeld).

En daar is zelfs "want daarvan ondervinden ze schade", want dat zit in de term "underdog". Een "underdog" is niet alleen een "onderliggende hond", maar ook een "geslagen hond".

En daar is de contradictie.

Overigens is het enige bijzondere aan dat laatste artikel dat het hier expliciet is uitgeschreven. In vrijwel alle politiek-correcte geschrijf, dat wil zeggen in bijna alles wat de media en het overgrote deel van de elite produceert over dit onderwerp, zit de stelling dat "je minderheden niet mag kwetsen en de meerderheid wel". Tot en met de juristerij die Geert Wilders voor overtreding van het "kwetsverbod"  heeft veroordeeld.

En tegelijkertijd onderhoudt precies dezelfde groep de stelling, minstens even vaak uitgedragen, dat "minderheden gelijk en gelijkwaardig zijn aan de meerderheid". Het zit bijvoorbeeld in alle, ALLE, oproepen tot meer diversiteit, evenredige vertegenwoordiging, enzovoort. Iedere beroep erop dat de huidige minder-evenredige vertegenwoordiging een weerspiegeling is van de werkelijkheid, wordt onmiddellijk gevolgd door een oorverdovend en massaal gehuil en gekrijs van "RACISME!!!!!!!" uitleg of detail (in het video-fragment, vanaf 4:31 min.).

Contradictie.

Zie dit bij alle in de lijst aanwezige Nederlandse filosofen.

Contradictie is hun modus operandi.

Omdat ze niet zijn opgeleid in de filosofie, maar in de ouwehoerkunde.

Want het is niet eens retorica.


Naar Filosofie, inleiding  , of site home  ·.

 

15 mrt.2017