Behandeling van zware misdadigers

Voordat er verstandig gesproken kan worden over zware misdadigers, waarbij zwaar slaat op de hoeveelheid geweld, moeten er eerst een paar woorden gewijd worden aan de hardnekkige opvatting dat misdaad een puur sociaal probleem is, dat wil zeggen: iedere misdaad is het gevolg van slechte opvoeding of iets dergelijks. Dit is onderdeel van het nature-nuture debat, dat lange tijd gedomineerd door de politiek correcte elite, die niet wilde weten dat er ook inherente verschillen tussen mensen zijn. Middels heeft de wetenschap voldoende bewijs verzameld om het accent steeds meer naar de nature kant te verschuiven. Ook voor de aard van de misdadiger zijn er wat betreft nieuwe ontwikkelingen .

Zoals opgemerkt in Toelichting bij In het kort: Sins zijn misdadigers zijn over het algemeen zwaar ongelukkige mensen. De enkele die minder moeilijkheden lijkt te hebben, is meestal van het diep cynische soort. Hierop doorredenerend is de behandeling van de zware misdadigers een ernstig probleem. Het gaat namelijk niet alleen om het veranderen van gedrag, maar ook om het herstellen van diepliggende geestelijke schade. In de zware gevallen is het de vraag of dit mogelijk is, of misschien zelfs wenselijk. Wat moet de ziel die eenmaal genezen is van zijn schade met de wetenschap van alle daden die hij gepleegd heeft?

Vanuit dit gezichtspunt is een straf als levenslange opsluiting een grotere marteling dan iemand ter dood brengen. Dit klinkt als een pleidooi voor de doodstraf. Dat is het niet. Doodstraf is een straf voor begane daden, en het pleidooi ervoor gaat meestal gepaard met het argument dat de zwaarst mogelijke straf moet worden opgelegd. Dit motief voor de doodstraf is foutief, en leidt tot misstanden die op het moment van schrijven, 2003, ieder zinnig mens tegen de doodstraf doen moeten zijn.

Waar het op neerkomt, is dat de huidige maatschappij niet beschaafd genoeg is voor zoiets als de doodstraf. Maar dat zegt niets over de objectieve beoordeling van het iemand ter dood brengen. Zoals zo vaak is er ook in dit geval wel een enkeling die dit beseft. Het opvallendste recente voorbeeld is dat van Timothy McVeigh. McVeigh is de dader van de bomaanslag op het overheidsgebouw in Oklahoma, die ruim honderd mensen het leven heeft gekost. McVeigh heeft in de laatste fasen van zijn proces geweigerd beroep aan te tekenen, en de wens uitgesproken om zo snel mogelijk ter dood te worden gebracht. McVeigh wilde niet leven met de gevolgen van zijn daad, die vele onschuldige slachtoffers tot gevolg had. Meer over McVeigh’s motieven elders .

Naar Toelichting bij In het kost: Sins , Misdadige natuur , Psychologie lijst , Psychologie overzicht , of site home .