Psychologische krachten, basaal: vijand-vijand, voorbeelden
De voorbeelden van "De vijand van mijn vijand is mijn vriend" kan je bijna per categorie afhandelen:
- de hele buitenlandse poliiek
- de hele binnenlandse
politiek
- bijna alle groepsdynamiek.
Enzovoort.
Voor het
mooi toch hier een paar individuele voorbeelden, te beginnen met de
binnenlandse politiek (de Volkskrant, 12-02-2023, column door Sander Schimmelpenninck):
Het onderwerp volgens de kop: de rechtsstaat.
Maar
dat is slechts schijn. Het gaat hier om de afkeer van Geert Wilders, en
vooral zijn verkiezingoverwinning op 7 novenmber 2023
 .
De politieke-correctheid
heeft die afkeer vertaald in de bewering dat Wilders' voorstellen de
Grondwet en de rechtstaat zouden schenden.
Dat van de
Grondwet is grote onzin, en dat van de rechtsstaat nog grotere.
Maar dat is niet het onderwerp.
Dat is dit:
Pieter Omtzigt is de leider van de nieuwe partij NSC, die voorlopig als
twee druppels water lijkt op die van de meeeste van zijn partijleden en
groot deel van zijn aanhang; het CDA.
Een partij en
stroming waar Sander Schimmelpenninck, D66 figuur, helemaal niets mee heeft.
"Sjoemelaars", die lui van het CDA.
Maar omdat Omtzigt
hierbij Wilders dwarszit, is Omtzigt nu ineens 'de consciëntieuze Omtzigt'.
De vijand van mijn vijand is mijn vriend.
Nummer 2 over dezelfde zaak
(Joop.nl, 01-03-2024):
De Volkert-aanhangende linksfascisten van Joop.nl
hebben nog veel minder met CDA-figuren als
Omtzigt.
Volgende (Volkskrant.nl, 04-03-2024, door Thomas von der Dunk,
cultuurhistoricus,
 ):
Maar deze meneer
behoort ook tot de stam van de
originators van het begrip.
Naar Psychologische krachten
, of site home
 .
|
