Bronnen bij Religie: conflicten

De voorbeelden van de ernst van conflicten tussen religieuze opvattingen worden bijna dagelijks verschaft op de normale meldplaats van dit soort rampen: het tv-journaal. Hier wat exemplaren op schrift (de Volkskrant, 01-09-2005, column door Marcel van Dam):
  Niet te geloven

...    Naarmate een geloof dogmatischer is, intensiever wordt beleden en met een grotere zendingsdrang gepaard gaat, zijn de gevolgen dramatischer. ...
    Desastreuze vormen neemt een geloof aan als de eigen waarheid zo absoluut wordt en de zendingsdrang zo groot dat andere mensen desnoods met geweld moeten worden gedwongen het betreffende geloof te aanvaarden of zich daar in ieder geval niet tegen te verzetten. De marxistisch-leninistische en de fascistische ideologie heeft miljoenen mensen het leven gekost. Joods, christelijk en islamitisch fundamentalisme eist nog steeds talloze slachtoffers.
    Hoe groot moet de onzekerheid zijn om mensen een overtuiging te laten omarmen die uitgroeit tot een absolute waarheid die zij alleen in pacht hebben? Dat God hun heeft uitverkoren de waarheid te kennen. Dat God hen alleen een stuk land heeft beloofd. En dat iedereen die er anders over denkt, moet worden verdreven of desnoods moet worden gedood. ...

Een voorbeeld van iemand die gewoon zijn kijk-ervaringen heeft opgeteld, en gecombineerd met wat logica.

Nog eentje, maar dan op binnenlandse schaal (de Volkskrant, 04-03-2005, column van Ronald Plasterk):
  Eigen God eerst

Het blijft worstelen voor christelijke politici. Enerzijds is de strijd tussen christenen en moslims het Ajax-Feyenoord van de wereldgeschiedenis. ... Als ongelovige kun je slechts met een mengeling van verbazing, leedvermaak en soms verontwaardiging aanzien hoe gelovigen hun normen en waarden invullen door elkaar het leven zuur te maken.
    Vorige week gaf CDA-leider Maxime Verhagen een interview aan het weekblad Elsevier. Zijn basishouding is afwerend. 'Stel, iemand wil voor de rechter een eed afleggen door te zeggen: "Zo helpe mij Allah almachtig." Moet dat kunnen? Absoluut niet. De eed of de belofte berust op de grondvesten van onze samenleving: de Verlichting, het katholicisme, het protestantisme en het humanisme. Daarop is onze identiteit gebaseerd. Als ik in Saudi-Arabië ben, heb ik me ook aan te passen.' ...
   Verhagen doet alsof de islam klaarstaat onze samenleving over te nemen, exact zoals in protestantse kring in de jaren vijftig werd gevreesd dat de katholieken een meerderheid zouden worden. Eigenlijk was er toen meer reden voor angst dan nu. Het aandeel van de roomsen in de bevolking was groter, ze waren beter georganiseerd, en ze stonden in een hiërarchisch verband onder leiding van een buitenlands staatshoofd. ...
    Verhagen maakt ons bang met een islamitische partij die hoofddoekjes gaat voorschrijven, maar zijn eigen partij komt voort uit een lange traditie van het verbieden of tegenwerken van voorbehoedmiddelen, werken door gehuwde vrouwen, echtscheiding, gemengd zwemmen, crematie, abortus, softdrugs, euthanasie en het homohuwelijk. ...
    Immers, Verhagen zegt: 'Een partij die de sharia wil invoeren, moet verboden worden. Ik wil dat nieuwe partijen hun doelstellingen verplicht laten toetsen. Dat kan bij de rechtbank.' In een Kamerdebat dat weinig aandacht kreeg (maar dat te herlezen is op de altijd boeiende website van Klaas de Vries) proberen De Vries en Femke Halsema helder te krijgen waar de SGP staat. De Vries citeert het beginselprogramma , van de SGP, dat zegt dat het doel van de partij is: 'om te weren en uit te roeien elke valse godsdienst, om het rijk des antichrists te gronde te werpen'. Hoe zit het met dat uitroeien van elke valse godsdienst, vraagt De Vries. Geschrokken zegt SGP-woordvoerder Van der Staaij: 'Als het gaat om termen als uitroeien en dergelijke, is het wel goed om erop te wijzen dat deze formulering slaat op de geloofsbelijdenis en niet zomaar betrekking heeft op het uitroeien van mensen of iets dergelijks.' Gelukkig maar, denk je dan. De SGP wil niet de katholieken als personen uitroeien (althans 'niet zomaar'), dat is een hele geruststelling. Maar dus wel als geloof. Is de SGP daarmee ook een partij die onder het verbod van het CDA valt? 'Ik begrijp dat u meer de discussie met het CDA wilt aangaan,' antwoordt de SGP'er zuinig.
    Het zou het CDA niet uitkomen de SGP te verbieden. Gelukkig heeft Verhagen zich een uitweg gelaten: hij wil slechts nieuwe partijen verbieden, bestaande niet. Een opluchting voor de SGP! ...   

De dagelijkse richtingenstrijd op een grondgebied waar de gewelddadige strijd door lange duur is uitgepieterd.

Uit een gebied waar die strijd nog steeds gaande is, of beter: in volle bloei (de Volkskrant, 23-09-2005, van correspondent Michel Maas):
  Reportage | Moslim-knokploegen zorgen voor 'verhuizing' protestantse gebedshuizen

Kerken Indonesië duiken onder

Vooral kleine kerken in Indonesië verhuizen vaak. Niet vrijwillig, maar uit angst voor geweld. Ze willen een vergunning voor hun kerkgebouwen, maar krijgen die niet. De diensten houden ze zo goed en zo kwaad als het gaat. Elk moment kan het misgaan.

...     De Pinkstergemeente van Sukapura is verhuisd. Kerken, vooral de kleine protestante kerken van Indonesië, verhuizen vaak. Zij doen dat niet vrijwillig. Militante moslims en opgehitste islamitische buurtbewoners dwingen ze daartoe. Dat gebeurt al jaren, maar sinds enkele maanden is er een gecoördineerde actie gaande.
    Alleen al in en rond Bandung zijn sinds april 23 kerken gesloten door een groep die zich de Alliantie tegen de Afvalligen (AGAP) noemt. In die alliantie zijn diverse militante moslim-groepen verenigd, waaronder het beruchte Front van de Verdedigers van de Islam (FPI), dat zich voorheen vooral bezighield met het vernielen van gokhuizen, bars en discotheken.
    De leider van de AGAP, Muhammad Mu'min, heeft aangekondigd dat nog vele gebedshuizen zullen volgen.
...   De kleine Pinkstergemeente in Sukapura zit zonder vergunning in de loods. Zij kan gebedsdiensten houden zolang dat wordt gedoogd, maar zodra er protesten komen, zal zij ook hier moeten verdwijnen. 'Wij hebben grond gekocht om een kerk te bouwen, en wij hebben een vergunning aangevraagd, maar die is er nog niet. En zolang we die niet hebben blijven we. Ze zeggen nu: breek die loods af, en verhuis. Die vergunning komt wel. Maar ze willen ons alleen maar weg hebben. Zodra wij hier vertrekken, en daar onze kerk beginnen te bouwen, komen ze en jagen ze ons weg omdat wij nog geen vergunning hebben.'
    Vele honderden kerken in Indonesië zitten in dezelfde situatie. Voor christelijke kerken, en vooral voor de kleine protestantse denominaties, is het zo goed als onmogelijk een vergunning te krijgen. Dat is het gevolg van een ministerieel besluit uit 1969, dat voor de bouw van een kerk niet alleen toestemming vergt van de overheid, maar ook van de plaatselijke gemeenschap. Zo moest worden voorkomen dat er onrust zou uitbreken als er een kerk zou worden gebouwd midden in een islamitische wijk.
    In de praktijk blijkt de wet de bouw van christelijke kerken zo goed als onmogelijk te maken. Van de Indonesiërs is 80 procent moslim. Vooral de kleine kerkgemeenschappen slagen er maar zelden in vergunning te krijgen. Noodgedwongen bidden zij in woonhuizen, leegstaande winkels of gehuurde zaaltjes. ...
    De kracht van de FPI en de AGAP blijkt bij elke sluiting. De politie grijpt nergens in. De bevelhebber van de Indonesische politie, generaal Sutanto, zegt dat er in Indonesië geen kerken zijn gesloten, maar alleen huizen en openbare ruimtes die zonder vergunning als kerk werden gebruikt. Zolang de aanvallers geen geweld gebruiken, ziet hij geen reden in te grijpen. In het Javaanse dorp Sukoharjo is pas nog een huis gesloten. Gewapende politieagenten lieten zich door de moslims wegsturen. ...

En dat wordt almaar erger.
 
En uit de nieuwe vorm van die strijd, tegen gevolge van immigratie (de Volkskrant, 25-11-2004):
  Overspannen behoefte aan geruststelling

Natuurlijk is het prettig dat 20 duizend moslims zich van terroristen hebben gedistantieerd. Maar het getuigt van een wat overspannen behoefte aan geruststellend nieuws om in dit gebaar een aanhankelijkheidsbetuiging te zien aan de democratische rechtsorde. .....
       Dat maakt de nagestreefde 'dialoog' met moslims zo lastig, zei peter Hünseler, de gevolmachtigde voor interreligieuze vragen van de Duitse Bisschoppenconferentie in Die Zeit. 'Hoe kan ik een theologische dialoog voeren met een islamitische geestelijke die het christendom niet zozeer voor een ánder geloof, maar vooral voor een verkéérd geloof houdt? We zullen met elkaar blijven praten, maar we hebben geen illusies meer.'
       De vraag is dan ook hoe extreem de opvattingen zijn van de Berlijnse imam die onlangs álle Duitsers – stinkdieren volgens hem - het hellevuur in het vooruitzicht stelde omdat zij ongelovigen zijn. De man, die al zo'n dertig jaar in Duitsland woont en vele 'geestelijke ambten' bekleedt, werd weliswaar op non-actief gesteld en tot boetedoening gedwongen, maar daarmee wordt niet de indruk weggenomen dat hij een gangbare mening vertolkt.

En (de Volkskrant, 20-07-2005, ingezonden brief van R. Schoute (Nijmegen)):
  Enige goden

Tijdens het lezen van het interview met André Rouvoet (het Vervolg, 16 juli) schrok ik toch weer even van de uitspraak: 'Allah is niet verenigbaar met de God van de Bijbel en naast Hem bestaan er geen andere goden.'
    Het blijft het aloude verhaal en het blijft mij verwonderen hoe intelligente mensen zoals de heer Rouvoet de volgende logische gedachtesprong blijven ontkennen: indien een islamitisch kind, door middel van de door André Rouvoets bewonderde gedisciplineerde islamitische geloofsopvoeding, eveneens leert dat zijn god de enige ware is, dan kan het toch niet zo zijn dat er twee of meer ware goden zijn? Waarom lukt het een gelovige niet hier zinnig over na te denken en enige relativering ten aanzien van zijn godsgeloofte ontwikkelen?
    Mijn inziens zou de wereld zeker enige ellende bespaard blijven indien de harde kern gelovigen relativering zou toelaten en een godsvisie met meer wijsheid, minder absolutisme en ook despotisme zou ontwikkelen.
    Zolang dit nog niet het geval is, ben ik blij dat ik een land leef waarin kerk en staat gescheiden zijn. Ik vermoed namelijk dat, indien het erop aan komt, aanhangers van de gevestigde godsdiensten een wezenlijke tolerantie ten aanzien van anders- en niet gelovigen niet kunnen opbrengen.

En (de Volkskrant, 20-07-2005, ingezonden brief van S. van Leeuwen (Utrecht)):
  Laatste profeet

In Geachte Redactie van 20 juli schrijft R. Schoute over het interview met André Rouvoet. .....
    Het is bijzonder dom, omdat welbeschouwd de God, aanbeden door christenen, dezelfde is als die in wie de moslims geloven. Ik heb mij laten vertellen dat het verschil tussen christendom, jodendom en islam niet zit in de God aan wie zij hun leven wijden, maar in de laatste ware profeet. Christenen geloven dat Jezus de laatste profeet is, moslims hebben Mohammed die daar nog na kwam.
    Dit is ook de reden waarom sommige moslims denken dat hun geloof superieur is, omdat zij over het recente woord van God beschikken. En de joden, die hebben het nog beter bekeken, die stellen dat de laatste profeet van God nog moet komen. En dat als die profeet komt, dan zal het joodse volk overheersen, of iets dergelijks. Dus die ene ware God van Rouvoet, is dezelfde als die van de moslims. Hij miskent zijn eigen God, omdat hij angst heeft voor mensen die een ander inzicht hebben over de volgorde en het belang van profeten. ...

... en hoeveel engelen er op de punt van een naald kunnen dansen ...

En dit is wat er gebeurt als je niet beseft dat dit een strijd is (de Volkskrant, 14-09-2005):
  Niet-invoering sharia treft joden Ontario

Vertegenwoordigers van de joodse gemeenschap in de Canadese provincie Ontario hebben ontzet gereageerd op het besluit de islamitische sharia-rechtspraak geen plaats te geven in het erf- en familierecht van de provincie.

Het besluit, dat premier Dalton McGuinty van Ontario zondag bekendmaakte, heeft vérgaande gevolgen voor de joodse gemeenschap omdat het elke vorm van religieuze arbitrage uitsluit. Daardoor mogen joden onderlinge geschillen niet meer voor hun eigen rechtbanken beslechten. ‘We zijn verbijsterd’, reageert Joel Richler, voorzitter van de afdeling Ontario van het Canadees Joods Congres. ‘We hadden op z’n minst verwacht dat er met ons zou zijn overlegd voordat ons iets wordt afgenomen dat we al zoveel jaren gebruiken.’ Volgens Richler functioneert het huidige systeem, in gebruik sinds 1992, goed.
    Het afzien van de invoering van de sharia-wetgeving kwam als een verrassing. In december nog adviseerde oud-minister van Justitie Marion Boyd moslims, evenals andere godsdienstige groeperingen, het recht te geven geschillen op het gebied van gezins- en erfrecht via arbitrage op te lossen.   ...
    Tariq Fatah, hoofd van het Muslim Canadian Congress dat hervormingen bepleit binnen de traditioneel ingestelde Canadese moslimorganisaties, noemt het besluit ‘een grote overwinning voor alle Canadezen, vooral voor de moslims in Canada, en een nederlaag voor de islamitische fundamentalisten.’
    Vorige week werd in veel steden, waaronder Amsterdam, gedemonstreerd tegen het plan sharia-rechtspraak in Ontario toe te staan.

Wat er gebeurt als je niet beseft dat dit een strijd is: je verliest.

Inmiddels is het 2016, en dat laatste is nu ook in Nederland in volle gang. Mede na reeks bloedige aanslagen door moslims in Europa.
    Wat allemaal nog eens bevestigd wordt door nieuwe historische cijfers (de Volkskrant, 03-10-2016, van verslaggever Cor Speksnijder):
  Onderling geweld is wie we zijn

Zit het moorden in onze aard? Of zijn het vooral de omstandigheden die de mens gewelddadig maken? Vragen waarover filosofen zich al eeuwen het hoofd breken. Spaanse onderzoekers zeggen nieuwe aanwijzingen te hebben dat de mens zijn neiging om soortgenoten naar het leven te staan heeft geërfd van zijn evolutionaire voorouders.
    Dodelijk geweld heeft 'diepe wortels in de menselijke afstamming', schrijven de wetenschappers in Nature. Ze schatten dat 160 tot 200 duizend jaar geleden, toen de moderne mens ontstond, onderling geweld met dodelijke afloop bij mensen zes keer vaker voorkwam dan gemiddeld bij zoogdieren. Het is gedrag dat we overnamen van de primaten waarvan we afstammen.    ...

Enzovoort. Waar de Volkskrant het niet over heeft, is het feit dat je toeschreeuwt uit de bijbehorende grafiek:

Het geweld was dramatisch hoger, in de tijd dat de religie regeerde, de Middleeuwen. En dat van de drie monotheïstische ook nog de meest vredelievende. Jodendom en islam zijn vele malen erger, wat bij het Jodendom niet opvalt omdat de toegang ertoe zo strikt is. Maar die doen het via-via.


Naar Religieuze conflicten , of site home .