Bronnen bij Blauwe en witte boorden: werkplezier

31 mrt.2015

Een aantal voorbeelden die het belang van werkplezier laten zien, en het verband tussen werkplezier en kwaliteitswerk. Er loopt op de werkvloer een zegswijze dat 80 procent van het werk gedaan wordt door 20 procent van de mensen - hoewel misschien overdreven, staat één ding wel vast: die meer-bijdragende 20 procent zijn degenen die plezier in hun werk hebben. Wat overigens een typisch westerse/blanke zaak is: alleen Aziaten werken even hard, maar die hebben het nooit over "plezier" - de uitdrukking "Werk ze" tussen twee collega's is die tussen twee blanken.


De Volkskrant, 14-02-2004, serie Elf over elf over werk van Ron van Gelderen

'Altijd hard gewerkt en goed verdiend'

Tussentitel: Nederlanders zouden de overall weer met trots moeten dragen

Maandagochtend om 11.11 uur: Saban Garic laat het gesmolten metaal voorzichtig in de lasnaad tussen de ronde pijpen lopen. Hij tuurt vanachter zijn masker geconcentreerd in de blauwe vlam. Zelfs de miniemste afwijking is uit den boze. De ringleiding moet ook onder hoge druk haar perfecte vorm behouden.
    Lasser Garic werkt aan een hoge tafel in een hoek van de fabriekshal van metaalbedrijf Den Holder in Breda. Garic en zijn veertien collega's maken pijpleidingen en meetapparatuur voor olie- en gasbedrijven. Hij is trots op zijn vak: 'Het is mooi werk.' Uit de hele wereld komen orders. Zelfs uit lagelonenlanden als China en Korea. 'Zulk gespecialiseerd werk kunnen wij in Nederland gewoon beter', zegt de lasser zelfbewust.    ...


Uit: De Volkskrant, 28-02-2004, serie Elf over elf over werk, door Ron van Gelderen

'Veel mensen vinden het te koud en te vies'

Tussentitel: `Iedere bouwvakker is trots op zijn werk. Ik ook.'

Naam: Liesbeth van Londen (33)
Beroep: Schilder
Bedrijf: J. Kneppers BV
Werkweek: 38 uur
Salaris: 1.850 euro bruto.

Maandagochtend, 11.11 uur: Liesbeth van Londen staat in de dakrand van een monumentaal pand in de binnenstad van Amsterdam. Ze strijkt met haar kwast behendig langs de bovenste latjes van een raamkozijn. terwijl haar collega Ismail Yildirim enkele verweerde voegen kit.
    De twee schilders pingpongen met woorden. 'Koud, hè?'vraagt de een. Het is alweer bijna dertig graden', meldt de ander. 'Hier?' vraagt de een. 'Nee, straks op vakantie in Turkije', antwoordt de ander.'Pas je op voor zakkertjes', waarschuwt de een. 'En smeer jij niet het hele raam vol', sneert de ander. 'Lastig werken met vrouwen in de bouw', grapt de een. `Dat zeg ik', reageert de ander.
    Behalve timmeren, metselen en schilderen behoren kletsen en dollen in de bouw tot de basisvaardigheden. De bedrijfscultuur is echter minder rauw dan de buitenwacht vermoedt, zegt Van Londen. 'Als je ergens mee zit, dan wordt er gewoon serieus gepraat. Het is ondenkbaar dat je chagrijnig op je werk verschijnt zonder dat een collega vraagt wat er aan de hand is.'
    Van Londen werkt sinds drie jaarbij schildersbedrijf J. Knoppers, een Amsterdams bedrijf dat is gespecialiseerd in monumentale gebouwen. Ze schilderde samen met haar collega's onder meer het Rembrandthuis, het Ptlitzer-hotel en sigarenhuis Hajenius.
    Haar cv telt twaalf ambachten. Ze faalde op de havo, deed de mavo, kreeg al vroeg een dochter, bleef een poosje thuis en was later zowel serveerster als vuilnisman. 'Je kunt het zo gek niet bedenken of ik heb hel wel gedaan.' Omdat ze thuis graag kluste, besloot ze drie jaar geleden haar geluk te zoeken in de bouw. Het bleek een gouden greep. 'Iedere bouwvakker is volgens mij trots dat hij iets kan dat niet iedereen kan. Ik ook.'    ...



Uit: De Volkskrant, 04-04-2005, serie Elf over elf over werk, door Ron van Gelderen

Ik ben gefascineerd door alles wat vier wielen heeft.'

Naam: André Moritz (38)
Beroep: Designer
Bedrijf: Vredestein
Werkweek: 34 uur per week
Salaris: 'Dat is privé'

Maandagochtend 11.11 uur: André Moritz tekent een groene lijn op zijn beeldscherm. Hij beweegt zijn muis van rechts naar links. 'Oké.' Hij laat de lijn negen graden buigen. 'Zo.' Hij tekent zonder problemen een tweede lijn. 'Prima.' Pas de derde lijn leidt tot kopzorgen: 'Weer niet!'
    Zijn kamer ruikt naar een autoshowroom. Overal liggen rubberbanden. Aan de muur hangt een kalender van Porsche. Designer Moritz is een echte autogek: 'Als kleuter raakte ik onverklaarbaar gefascineerd door alles wat vier wielen heeft.' Hij is nooit meer genezen. Na de hts wilde hij beslist een baan in de auto-industrie. Volkswagen had gekund. NedCar ook. Het werd uiteindelijk bandenfabrikant Vredestein in Enschede.
    Moritz beleefde enkele maanden geleden een hoogtepunt in zijn carrière op een gletsjer in de Zwitserse Alpen. Daar werd de autoband gepresenteerd die onder zijn leiding is ontworpen. 'Een mooie ervaring.' Dankzij de nieuwe winterband kunnen haastige automobilisten nu ook in de winter met een topsnelheid van 270 kilometer over de Duitse snelwegen.
    Moritz praat vol liefde over 'de lamellen'. Het zijn de inkepingen op de bovenzijde van de band. Het projectteam sleutelde twee jaar aan hun diepte, dikte en positie. De ontwerper wijst op de tientallen inkepingen:'De dwarse lamellen in het midden zorgen voor een goede grip op de sneeuw. En door de dunnere lamellen aan de buitenkant is de auto met de speciale band ook op droge wegen goed te besturen.'    ...


Red.:   En het kan ook gelden voor dit soort vakken:


Uit: De Volkskrant, 18-04-2005, serie Elf over elf over werk, door Ron van Gelderen

'Op straat zie ik waaraan ik heb bijgedragen'

Tussentitel: 'We zijn niet saai en suf. Ambtenaren zitten juist vol ideeën'

Naam: Nienke Boelens (27)
Beroep: Jurist
Bedrijf: Gemeente Amersfoort
Werkweek: 36 uur per week
Salaris: schaal 10 (€ 2300-3500)

Maandagochtend 11.11 uur; Nienke Boelens werkt aan een pleitnota. Ze bladert, denkt en schrijft. Links ligt een vuistdik dossier, rechts enkele losse notities. Ze leest haar tekst en drinkt koffie uit een mok waarop een beer koppeltjeduikelt.
    Jurist Boelens heeft vanaf de zesde verdieping van het stadhuis een riant uitzicht op Amersfoort. Ze is een trotse ambtenaar: 'Ons werk is zichtbaar in de stad. Als ik }tier door de straten loop, zie ik concreet waaraan ik heb bijgedragen. Dat vind ik erg leuk. Ik zit hier niet alleen van negen tot vijf m'n centen te verdienen. Het gaat om het algemeen belang.'
    Boelens doet een evenredig deel van de ruim achthonderd bezwaar- en beroepzaken die de tien juristen van de gemeente Amersfoort jaarlijks behandelen. Vanochtend werkt ze aan een pleitnota voor een zitting bij de Raad van State, aangespannen door een huiseigenaar die een dwangsom kreeg opgelegd omdat
hij zich niet aan de regels zou houden.
    Soms is ze de boeman die regels moet afdwingen: 'Natuurlijk zijn mensen niet altijd blij met me. Mensen die bezwaar maken, zien mij toch als de verkoper van het beleid van de gemeente.' Ze legt haar linkerhand op een dik dossier: `Als je niet oppast, word je een dossiervreter. Het risico is dat je achter al het papier de mensen niet meer ziet.'
    Gelukkig is er volgens haar ruimte voor vernieuwende ideeën: 'We doen bijvoorbeeld aan "premediation". We vragen bezwaarmakers in een vroeg stadium wat er speelt. Dat leidt soms tot oplossingen buiten het juridische traject. Dan merk je wel eens dat het helemaal niet gaat om die ene bouwvergunning, maar dat buren over iets heel anders ruzie hebben. Dat los je niet op met juridische haarkloverij.'    ...


Red.:   Hadden maar meer mensen op hogere banen plezier in hun werk ... Maar die het meestal voor iets anders ...


Naar Kosmopolitisme , Sociologie lijst  , Sociologie overzicht  , of site home .