Uit: De Volkskrant, 06-09-2011, door Heleen Mees is econoom en jurist.

De essentie is: het kamermeisje loog

In haar artikel (O&D, 31 augustus) verwijst Willemijn Ruberg naar mijn artikel in de NRC van 24 augustus. Ruberg schrijft dat ik 'me uitgebreid richt op de achtergrond en levensloop van het kamermeisje' in de zaak-Strauss-Kahn. Maar ik voer slechts aan dat Diallo tijdens het justitie-onderzoek loog over een groepsverkrachting en dat zij loog over haar acties na de vermeende aanval door Strauss-Kahn.
    Zo vertelde Diallo aanvankelijk in het ziekenhuis dat ze in de hotelsuite bleef toen Strauss-Kahn zich aankleedde. Voor de grand jury verklaarde ze vervolgens onder ede dat ze zich schuilhield op de gang totdat Strauss-Kahn de kamer had verlaten en dat ze toen haar chef waarschuwde. Later bleek dat Diallo eerst nog naar een andere hotelsuite was gegaan om vervolgens terug te keren naar de suite van Strauss-Kahn.
    Twee dagen na de vermeende poging tot verkrachting vroeg justitie aan Diallo of ze eerder slachtoffer was geweest van verkrachting. Diallo vertelde hoe ze was verkracht door een groep soldaten die haar huis binnenvielen in Guinea. Ze herhaalde dit verhaal twee weken later. Diallo bracht dit verhaal telkens vol overtuiging en met veel emotie, net zoals ze in het ziekenhuis overtuigend had verteld over de poging tot verkrachting door Strauss-Kahn.
    Twee weken daarna vertelde Diallo aan justitie dat ze het verhaal over de groepsverkrachting had verzonnen. Als reden gaf ze dat ze bij haar asielaanvraag over de groepsverkrachting had gelogen, en dat het haar beter leek daar nu aan vast te houden. Toen uit aanvullend onderzoek bleek dat Diallo in haar asielaanvraag helemaal geen melding had gemaakt van de groepsverkrachting, verklaarde ze dat ze dat verhaal destijds wel uit haar hoofd had geleerd, maar uiteindelijk had besloten het in haar schriftelijke asielaanvraag niet op te nemen. Dat Diallo met volle overtuiging een volkomen verzonnen verhaal over een verkrachting als waar kon vertellen, deed haar de das om. Justitie geloofde haar eigen getuige niet meer.
    Het kamermeisje loog. Daar verandert een verhandeling over verkrachting door de eeuwen heen helemaal niets aan.

Red.:   Dit was de reactie:

De Volkskrant, 07-09-2011, ingezonden brief van Roel Janssen, Den Haag, financieel-economisch journalist

Kamermeisje

Heleen Mees presenteert zich graag als voorvechtster van het New Yorkse integratiemodel waarbij arme, illegale immigranten kansen krijgen op de laagste treden van de arbeidsmarkt om maatschappelijk vooruit te komen. Nafissatou Diallo, het kamermeisje waaraan Dominique Strauss-Kahn zich vergreep, heeft dat niet begrepen.
    Over haar schrijft ze (O&D, 6 september) dat de essentie is: het kamermeisje loog. De essentie is dat Dominique Strauss-Kahn, directeur van het IMF en beoogd sociaal-democratische kandidaat voor het presidentschap van Frankrijk, in zeven minuten is klaargekomen in de mond van een hem volslagen onbekende Afrikaanse immigrantenvrouw die toevallig zijn hotelkamer in New York kwam schoonmaken.
    Vrouwen doen dat gewoonlijk niet vrijwillig. In haar ijver om de integratie van kansarme immigranten in New York te bepleiten heeft Heleen Mees dat kennelijk over het hoofd gezien.

Red.:   Een kleine correctie: in haar ijver om solidair te zijn met haar kosmopolitische groepsgenoten, heeft Heleen Mees dat kennelijk over het hoofd gezien.
    Voor de volledigheid en uitgeschreven: natuurlijk is het al dan niet waarheid spreken in voorgaande gevallen alleen van belang in het geval dat de mondelinge getuigenis van het slachtoffer essentieel is. Dat is hier niet het geval, want het sperma is gevonden, het slachtoffer had verwondingen die door medici in verband konden worden gebracht met geweld, en het was volkomen duidelijk dat het slachtoffer niet vrijwillig had ingestemd met de seks. De verkrachting is bewezen zonder verder onderzoek naar de betrouwbaarheid van de getuige.
    Natuurlijk vindt Dominique Strauss-Kahn ook niet dat hij schuldig is. Net als zijn vrouw uit rijke kosmopolitische familie. En net als Heleen Mees. Deze houding van de groep van de kosmopolieten lijkt bijzonder sterk op wat er vroeger gebruikelijk was tussen de heren (en dames) van het kasteel: zij konden doen en laten wat ze wilden met de horigen en slaven op het land, inclusief het bezit nemen van de mooie dochters.
    Het zijn ordinaire smeerlappen.
    Overigens, dit is natuurlijk, net als zijn houding direct na arrestatie, hetzelfde als een schuldbekentenis:

Uit: De Volkskrant, 19-09-2011, van correspondent Ariejan Korteweg

Strauss-Kahn biedt naasten en Franse volk excuses aan

'Geen zwakheid, maar erger: een morele fout'

...    Dominique Strauss-Kahn - donker pak, wit overhemd, blauwe das, bleek gezicht - ging zondagavond tamelijk diep door het stof in zijn eerste interview na 14 mei. Hij verontschuldigde zich tegenover zijn naasten, maar ook tegenover het Franse volk dat hoopte dat hij als president 'de verandering zou brengen'.
     'Geen zwakheid, maar erger: een morele fout', zo noemde Strauss-Kahn de negen minuten seks die hij met kamermeisje Nafissatou Diallo had in suite 2806 van het Newyorkse Sofitel. ...

Red.:   Alle verdere ontkenningen ten spijt.
    En het Franse publiek gelooft er ook geen barst van:

Uit: De Volkskrant, 20-09-2011, van correspondent Ariejan Korteweg

Excuses DSK voor Fransen te mager

Het mea culpa dat Dominique Strauss-Kahn zondagavond op de Franse televisie uitsprak, is met gemengde gevoelens ontvangen. Zijn socialistische partijgenoten hadden graag gezien dat hij krachtiger excuses had aangeboden voor zijn gedrag. ...
    De Franse media hebben maandag elk woord en gebaar van Strauss-Kahn onder een vergrootglas gelegd. De conclusies waren niet heel bemoedigend. Hem wordt verweten dat hij een eindeloos ingestudeerd lesje herhaalde en niet erg leek te geloven in wat hij zei. Op sommige websites wordt zijn mimiek al gebruikt voor een cursus acteren.   ...
    Strauss-Kahn beriep zich wel elf keer op het rapport van de Newyorkse procureur. Volgens Le Monde verdraaide hij een aantal malen de feiten. Kamermeisje Diallo werd volgens hem door de procureur 'een leugenaarster' genoemd en van geweldpleging zou 'geen enkel spoor' zijn. In het rapport staat dat niet kon worden bewezen dat geweld is gebruikt. Daillo wordt niet als leugenaarster betiteld. Wel wordt gezegd dat ze verschillende versies heeft gegeven van de gebeurtenissen in het Sofitel.  ...


Naar Kosmopolitisme , Sociologie lijst  , Sociologie overzicht  , of site home .